Όταν η Ελληνική διπλωματία
αναδεικνύει την Ελληνική Ομογένεια του Μοντρεάλ
Έξω το χιόνι σκέπαζε τους
δρόμους του Παλιού Μόντρεαλ, χαρίζοντας στην πόλη μια σιωπηλή, σχεδόν
τελετουργική γαλήνη. Στο ιστορικό Hotel Nelligan,
οι αίθουσες φωτίζονταν ζεστά, σαν να καλούσαν τους παρευρισκόμενους σε μια
μυσταγωγία μνήμης και προσδοκίας. Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας, Νίκος
Καραλέκας, είχε συγκεντρώσει τους Έλληνες επιχειρηματίες της διασποράς του
Μοντρεάλ για μια πρώτη γνωριμία, αλλά και για να ανοίξει επίσημα τη σεζόν των
εορτασμών των 120 χρόνων της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μοντρεάλ (1906-2026).
Ο Γενικός πρόξενος μίλησε
για την ευλογία να γνωρίσει από κοντά την Ελληνική παροικία, αυτόν τον ζωντανό
ιστό μνήμης και δημιουργίας που κρατάει την Ελλάδα παρούσα στην καρδιά του
Καναδά, ενώ έδωσε τα εύσημα στην γραμματέα του Νίκη Αναστασοπούλου-Μητρονίκα
για την πολύτιμη βοήθειά της από τη μέρα της εγκατάστασής του στο νέο του θώκο.
Τα λόγια του άνοιξαν μια
συζήτηση για την ανάγκη να ενισχυθεί η εικόνα της Κοινότητας, να προβληθεί η
δύναμη και η προσφορά της στο κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι του Μόντρεαλ.
Με ευγένεια και όραμα, εισήγαγε τους παρευρισκόμενους στην Επετειακή Επιτροπή
των 120 χρόνων, προσκαλώντας τους να γίνουν συμμέτοχοι σε μια πορεία μνήμης και
ελπίδας.
Η ατμόσφαιρα ήταν
φορτισμένη με συγκίνηση και προσμονή. Ο Πρόεδρος της Κοινότητας, Βασίλης
Αγγελόπουλος, μίλησε με καθαρότητα για τις προκλήσεις της νέας εποχής, σημειώνοντας
πως η Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μοντρεάλ έχει αρχίσει να ελπίζει στο μέλλον τονίζοντας
παράλληλα τη σημασία ενός μελλοντικού προικοδοτικού
ταμείου ως θεμέλιου για το μέλλον. Τα λόγια του έμοιαζαν να γεφυρώνουν την
ιστορία με την προοπτική, να καλούν τους επιχειρηματίες στην συλλογική ευθύνη και δράση.
Κι ύστερα, η Πρόεδρος της
Επετειακής Επιτροπής, Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη, πήρε τον λόγο με φωνή
συγκινημένη, γεμάτη πάθος για τον Ελληνισμό των 120 χρόνων. Κάλεσε τους
επιχειρηματίες να ανέβουν στο τρένο των γιορτασμών, να μπούν στην κορδέλα της
χορηγίας ,να γίνουν συνοδοιπόροι σε αυτήν τη μεγάλη πορεία μνήμης και ελπίδας.
Στα χέρια της κρατούσε ένα ντοσιέ, προσεκτικά επιμελημένο από την οργανωτική ομάδα
της Επετειακής Επιτροπής των 120 χρόνων (Γιώργο Τσαντρίζο, Κία Νικολάου, Πάρι
Πέτρου και την ίδια) που αποκάλυπτε τις εκδηλώσεις της επετειακής χρονιάς· ένα
δώρο, μια πρόσκληση, ένα άνοιγμα προς το μέλλον. Η Ιουστίνη Φραγκούλη είπε ότι
το Λύκειον των Ελληνίδων Μοντρεάλ ανεβαίνει κιόλας στο τρένο των επετειακών
εορτασμών προσφέροντας 20.000 δολάρια χορηγία στο επετειακό έτος.
Ταυτόχρονα παρουσίασε την
πρόεδρο της Επιτροπής Προσωπικοτήτων Κωστία Πανταζή καθώς επίσης και τους
συνεργάτες της σε αυτό το μακρύ ευοίωνο ταξίδι , τον εκτελεστικό αντιπρόεδρο Μιχάλη Πατσαντζή και
τον Δημήτρη Κατσαούνη, που μαζί με την Βούλα Νεοφωτίστου αποτελούν τον πυρήνα της
Επετειακής Επιτροπής των 120 χρόνων.
Ο επίτιμος πρόεδρος της
Ερανικής Επιτροπής, Γιώργος Τσίτουρας, στάθηκε μπροστά στο ακροατήριο με βλέμμα
φωτεινό, συνεπαρμένος από την τεράστια επιτυχία του πρόσφατου ραδιομαραθωνίου
της ΕΚΜΜ. Τα τριακόσιες χιλιάδες δολάρια που συγκεντρώθηκαν δεν ήταν απλώς ένας
αριθμός· ήταν η ζωντανή απόδειξη της δύναμης της ελληνικής ψυχής, της
αλληλεγγύης και της πίστης στη συνέχεια του Ελληνισμού στο Μόντρεαλ.
Με λόγο γεμάτο πάθος,
μίλησε για τα ελληνόφωνα σχολεία «Σωκράτης – Δημοσθένης» και για τα Σαββατιανά,
εκεί όπου οι νέες γενιές μαθαίνουν να προφέρουν την ελληνική γλώσσα σαν
προσευχή, να κρατούν ζωντανή την παράδοση και να χτίζουν γέφυρες ανάμεσα στην
πατρίδα και τη διασπορά. Η φωνή του έτρεμε από συγκίνηση, καθώς τόνιζε πως κάθε
δωρεά, κάθε προσφορά, είναι μια επένδυση στο μέλλον, μια υπόσχεση ότι η φλόγα
της ελληνικής παιδείας δεν θα σβήσει ποτέ.
Η βραδιά στο Nelligan δεν ήταν απλώς μια συνάντηση. Ήταν μια στιγμή όπου το
χιόνι έξω γινόταν σύμβολο καθαρότητας και ανανέωσης, ενώ μέσα, οι φωνές και οι
καρδιές ενώνονταν σε μια κοινή υπόσχεση: ότι ο Ελληνισμός του Μόντρεαλ θα
συνεχίσει να γράφει ιστορία, με μνήμη, με όραμα, με αγάπη για την πατρίδα και
πίστη στη δύναμη του κοινού στόχου: της επιβίωσης του Ελληνισμού.
ΙΦ
