ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, October 10, 2007

Η χολέρα της αναλγησίας

Της Ιουστίνης Φραγκούλη


Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση πως η δυνατότητα μεταμόσχευσης ήπατος στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ακυρώθηκε απο τα νέα καρκινικά ευρήματα στην περιτοναϊκή χώρα. Ο έγκριτος καθηγητής Ανδρέας Τζάκης, ο μάγος των μεταμοσχεύσεων, παρέδωσε τα όπλα όταν άντίκρυσε την ανυποχώρητη επίθεση του καρκίνου. Ομολόγησε με την ταπεινότητα του μεγάλου επιστήμονα πως η λύση της μεταμόσχευσης του ήπατος, που είχε κριθεί ως μονόδρομος για τη μακροβιότητα του Αρχιεπισκόπου, αποδείχθηκε αδύνατη απο τις περιστάσεις.

Φαντάζομαι την απέραντη ανθρώπινη απογοήτευση του Αρχιεπισκόπου, που είχε ελπίσει τα μάλα σ΄αυτό το χειρουργείο. Φαντάζομαι την πίκρα που δοκίμασε ο αρχιερέας της Εκκλησίας της Ελλάδας, στο άκουσμα της είδησης πως εξαντλούνται οι πιθανότητες. Φαντάζομαι τις προσευχές του στον μεγαλοδύναμο για να μη λυγίσει, να μην παραδοθεί ολοκληρωτικά στην καθοδική πορεία της νόσου.

Κι αντί ολάκερη η Ελλάδα να γονατίσει σε μια προσευχή για να συνεχίσει ο Αρχιεπίσκοπος να δίνει με λεβεντιά τη μάχη του με την ασθένεια, οι Ελληνες γιατροί έβγαλαν τα μαχαίρια και άρχισαν να ξιφουλκούν εναντίον αλλήλων. Αίφνης, ο παγκοσμίου φήμης καθηγητής Ανδρέας Τζάκης έγινε «ανίκανος να εκτιμήσει την κατάσταση» , «υπόλογος και στη δικαιοσύνη ακόμη», κατ’ άλλους γιατρούς - καθηγητάδες που πικράθηκαν επειδή αποκλείσθηκαν απο τα υψηλά ιατρικά συμβούλια του περασμένου Ιουνίου.

Και περιφέρθηκαν τα «εγώ» των ιατρίσκων επι μέρες στις τηλεοπτικές εκπομπές προσφέροντας θέαμα και θεματικότητα στην ποταπότητα της ελληνικής δημοσιογραφίας. Διαμελίζοντας τον Αρχιεπίσκοπο γιατροί και δημοσιογράφοι «εις τον ιματισμόν του έβαλον κλήρον».

Οι δημοσιογράφοι ένιπταν τας χείρας ως άλλοι πιλάτοι, καθώς έρριχαν την αρχή της διαμάχης στους γιατρούς, αλλά εξακολουθούσαν να τους προσκαλούν σε όλες τις πρωινές, μεσημεριανές, ειδησεογραφικές εκπομπες για να εκμαιεύσουν την απάντηση στο ερώτημα: πόσος χρόνος ζωής μένει στον Χριστόδουλο.


Οι γιατροί «ήρχισαν χειρών αδίκων», οι δημοσιογράφοι πήραν το νήμα και το έπλεκαν στα δελτία επί μέρες.Αλλά η τραγικότητα κορυφώθηκε με τη δήλωση του Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομου, ο οποίος τόλμησε να πεί πως ήρθε η ώρα της διαδοχής, αφού η ασθένεια του Αρχιεπισκόπου ορίζεται ως ανίατη.

Το κλίμα είναι νοσηρό όχι για τον Αρχιεπίσκοπο, που ακόμη μια φορά θα δώσει λεβέντικα τη μάχη με την ασθένεια, αποδεικνύοντας πως η εσωτερικότητα και η πνευματική καλλιέργεια μπορούν να νικήσουν τις πιό αντίξοες συνθήκες. Δυστυχώς, η έλλειψη σεβασμού, ηθικής, καλοσύνης, συμπόνοιας, ανθρωπιάς στοιχειοθετούν μια μορφή χολέρας, που τρυπώνει ολοένα και περισσότερο στο δέρμα της ελληνικής κοινωνίας.

Ο Σπυρίδων στηρίζει τον Χριστόδουλο στα δύσκολα

Με παρηγορεί το γεγονός πως υπάρχουν αρχιερείς σαν τον πρώην Αμερικής Σπυρίδωνα , που ορθοτομούν τον λόγον της χριστιανικής αγάπης με την άφθαρτη αξία της ασυμβίβαστης πνευματικότητά τους. Παραθέτω την επιστολή στήριξης στον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας ως δείγμα γραφής σεβασμού προς τον ανθρώπινο πόνο. Αντιγράφω το τηλεγράφημα του ΑΠΕ:

«Τις θερμές ευχές του για ταχεία ανάρρωση εκφράζει με επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ο πρώην αρχιεπίσκοπος Αμερικής Σπυρίδων, επισημαίνοντας πως ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας αποτελεί υπόδειγμα αγωνιστή της ζωής εμψυχούμενου απ’ τη μοναδική δύναμη της χριστιανικής πίστεως.

Ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Αμερικής αναφέρει πως «ένα ατυχές ιατρικό εγχείρημα δεν θα λυγίσει την ακλόνητη πίστη του υψηλού ασθενούς προς τον Παντοδύναμο, ο οποίος επιτρέπει δοκιμασίες και θλίψεις ώστε να χαλιβδωθεί ακόμη περισσότερο η ανθρώπινη υπόσταση».

«Σάς εύχομαι περαστικά και είθε η δύναμη του Θεού να σας χαρίσει πάλι την πολύτιμη υγεία και σπάνια δυναμικότητα σας για το καλό της Εκκλησίας Του», καταλήγει ο Σπυρίδων.

Στο μεταξύ, σχολιάζοντας τα σενάρια περί διαδοχής του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ο πρώην Αμερικής Σπυρίδων τόνισε: «Δεν θάπρεπε να τίθεται θέμα διαδοχής στην Εκκλησία της Ελλάδος, καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος μπορεί να δώσει μάχη με την ασθένεια ασκώντας τα εκκλησιαστικά και διοικητικά του καθήκοντα μέχρις αναρρώσεως. Δεν υπάρχουν ανίατες ασθένειες. Συχνά, άλλωστε, τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ εστι. Η πίστη στον Παντοδύναμο Θεό ανατρέπει, πολλές φορές, και τις πιο βάσιμες και λογικές ανθρώπινες προβλέψεις. Στη δύσκολη αυτή ώρα θάταν κοσμιότερο και ευπρεπέστερο, κι επιτέλους χριστιανικότερο, να τεθεί τέρμα στις άκαιρες σκοπιμότητες και φιλοδοξίες που καθελκύουν το επίπεδο του κλήρου. Αυτή είναι ώρα αγάπης και προσευχής για τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας».

13 comments:

Anonymous said...

Ιουστίνη,
εδώ θα διαβάσεις το ποστ για τα Ψηλα Τακουνια :)

Anonymous said...

αχ Ιουστίνη μου,καλά τα λες...αντι να γονατισουν και να προσευχηθουν για τον αρχιεπισκοπο αυτοι προσευχονται για την καρεκλα...
αν εχετε πιστη εως κόκκο σιναπεως ολοκληρα όρη κινείτε λεει το ευαγγέλιο....φαντασου τόσους ιεραρχες ενωμενους να προσευχονται εκ βαθους καρδιας για τον αρχιεπισκοπο...τι αποτελεματα θα βλεπαμε...ομως καθως ειπες η ελληνική κοινωνια νοσεί...καμια ηθική πλεον...
φιλια και καληνυχτες απο δω :)

Μηθυμναίος said...

Καλή μου Ιουστίνη, γνωστό αυτό το φαινόμενο στην Ελλάδα. Να αμφισβητούνται οι πάντες. Εδώ όλοι δηλώνουν ΑΡΜΟΔΙΟΙ κι όταν τους χρειαστείς είναι ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΙ!!! Ας μην ξεχνάμε τον επιστήμονα κ. Νανόπουλο, εδώ τον έβγαλαν άχρηστο. Έπρεπε να επέμβει ο Ιατρικός Σύλλογος και να απαγορεύσει αυτά τα «ανθρωπάκια» να βγαίνουν στα παράθυρα και στο όνομα της θεαματικότητας να βγάζουν εκτός απ’ τα μαχαίρια, όλη τους την κακία...
Αμ’ οι ιερωμένοι; Πολύ σωστός και σοβαρός ο κ. Σπυρίδων. Που βρίσκεται αλήθεια;

Ελπίδα said...

Πέστα ρε Ιουστίνη μου εσύ που μπορείς! Πέστα!
Φιλάκια πολλά πολλά!

Ελπίδα said...

Που είσαι Ιουστίνη μου να δεις την έκπληξη στην κουκ δε μπουκ;
4 μείναν οι μέρες;
Κι εγώ μετράω!
Φιλάκια!

Justine's Blog said...

ο κατέθεσα πρώτα στο μπλόγκ σου και τώρα και στο δικό μου:

Αγαπημένη μου μάγισσα της μαγερικής,
Το διάβασες το βιβλίο μου όπως αξίζει στη φιλία των γυναικών. Το διάβασες με λαχτάρα για να ανακαλύψεις και να ταυτιστείς με τη διαπίστωση πως τελικά η φιλία των γυναικών δεν ξεχνιέται ποτέ, είναι σαν τον ποδήλατο και το κολύμπι.
Σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου, για τις υπέροχες συνταγές σου, για τα λαχταριστά γλυκά σου.
Η πληθωρικότητά σου στη γραφή, στη μαγειρική, στη ζαχαροπλαστική με αγγίζει μέχρι εδώ στην ξενητειά.
Είσαι μοναδική γεύση στη μπλογκογειτονιά. Ερχομαι την Κυριακή στην Αθήνα και Τετάρτη θα είμαι Λευκάδα. Θα βρεθούμε στην πατρίδα το ερχόμενο Σαββατοκύριακο. Ολο και καποια στιγμή θα ξεκλέψεις να έρθεις για καφέ στο νησί μου.
Χίλια απαλά ευχαριστώ
Ιουστίνη

Justine's Blog said...

Αγαπημένε φίλε Στράτο,
Μεπείραξε η ασέβεια του ιατρικού κατεστημένου της Ελλάδας απέναντι στον επιστήμονα Ανδρέα Τζάκη. Τόση μικροψυχία, τόσος φθόνος!
Με τσάκισε η απονιά των συνιεραρχών του Αρχιεπισκόπου. Με συντρίβει καθημερινά η τυμβωρυχία του δημοσιογραφικού κόσμου (στον οποίο δυστυχώς ανήκω).
Οσο για τον κ. Σπυρίδωνα εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί. Αποτραβηγμένος στην Πορτογαλία, μονάζει και καθαίρεται απο την ανθρώπινη συναναστροφή. Εχει την πολυέλεια να είναι ο ευατός του. Τον θαυμάζω που ήταν και είναι Ασυμβίβαστος!

Justine's Blog said...

Ανασούλα ξενύχτισσα και γυριστρούλα!
Πού το πήρες εσύ πρώτη είδηση το πόστ για τα Τακούνια! Είσαι το πιό γλυκό παπαγαλάκι του κόσμου.
Καλή πατρίδα αυτή την Κυριακή! Καλή αντάμωση.
Φιλιά νυχτερινά και δροσερά

Ra Ma said...

Παρακολουθώντας τηλεόραση τις τελευταίες ημέρες, στην αρχή δεν κατάλαβα γιατί τόσοι γιατροί τσακωνόντουσαν μεταξύ τους και τι προσπαθούσαν να μας πουν οι δημοσιογράφοι. Μετά από λίγο άλλαξα κανάλι και όταν όλα έπαιζαν το ίδιο θέμα, την έκλεισα. Αρνήθηκα να συμμετάσχω.

Σαφώς και έμεινα άφωνος με τις άσχημες εξελίξεις, προσεύχομαι και θα θέλω να ξεπεράσει το πρόβλημα του, το ίδιο βέβαια κάνω και για κάθε άλλο άνθρωπο που περνά παρόμοιες δυσκολίες. Όμως Ιουστίνη, η Εκκλησία εκτός από το έργο που έχει να κάνει ταυτόχρονα πρέπει να λειτουργεί σαν μια «εταιρία». Πρέπει να καθημερινά να παίρνονται αποφάσεις τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και διοικητικό-νομοκανονικό. Υπάρχουν αντικαταστάτες αλλά νομίζεις ότι είναι εύκολο να προχωρήσουν τα πράγματα όταν πχ. σε πέντε επιτροπές ήταν ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος ενώ τώρα είναι πέντε διαφορετικοί άνθρωποι? (Είναι και συγκεντρωτικός τύπος!)Η κατάσταση της υγείας του είχαμε ακούσει ότι ήταν πολύ άσχημη πριν ακόμη φύγει, οι δε διαπλοκές περί διαδοχής έχουν αρχίσει εδώ και δύο μήνες. Μάλλον οι εξελίξεις του ΠΑΣΟΚ ήταν καλύτερο θέμα!

Άκουσα τον πατέρα μου χθες στις ειδήσεις να ζητά την παραίτηση του Χριστόδουλου και πρέπει να σου πω ότι μου έκανε εντύπωση. Μίλησα μαζί του και μου είπε ότι τον ρώτησαν στο δρόμο εάν υπάρχει θέμα διοίκησης. Απάντησε και δικαιολόγησε ότι δεν υπάρχει και στη συνέχεια εξέφρασε την άποψή του ότι ένας τρόπος να σταματήσει όλο αυτό το πράγμα στα ΜΜΕ είναι να παραιτηθεί. Σε πληροφορώ ότι έπαιξαν οι τελευταίες λέξεις. Το έχω δει να γίνεται προσωπικά πολλές φορές αυτό και για αυτό κρατώ μια επιφύλαξη για τον Ζακύνθου που δεν μπορώ να πω ότι τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση!

Προσευχόμαστε σαν συνάνθρωποι να υπάρξει η καλύτερη έκβαση στον αγώνα του.

Καλώς να μας έρθεις.

Μηθυμναίος said...

Ιουστινάκι, αφού θα έρθεις στην Αθήνα, τουλάχιστον να βρεθούμε, έστω για ένα καφέ, βρε παιδί μου. Θα χαρώ πολύ.
Τα τηλέφωνά μου εμφανίζονται στο κάτω μέρος του μάιλ μου.
Με το καλό να έλθεις!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Θύμιε,
Η Εκκλησία της Ελλάδας διοικείται απο τη Σύνοδο. Η παρουσία του Αρχιεπισκόπου είναι απαραίτητη μόνο στην εκλογή αρχιερέων.
Κατα τα άλλα, οι επιτροπές λειτουργούν κανονικά χωρίς τον πρόεδρο , με προεδρεύοντα αντ΄αυτού.
Επομένως, η παραίτηση είναι πολιτική επιλογή του αιτούντος αυτήν. Φαίνεται πως οι συγκρούσεις του Χριστόδουλου με διάφορους φορείς, ιερείς και αρχιερείς, αποδίδουν σήμερα το εχθρικότατο κλίμα προς το πρόσωπό του.
Μην ξεχνάς πως η Εκκλησία λειτούργησε επι Σεραφείμ για μαι πενταετία με διαρκείς ασθένειες του τότε προκαθημένου. Επομένως, άκυρη η αναγκαιότητα παραίτησης του Χριστόδουλου, κατα την ταπεινή μου γνώμη.

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Στράτο,
Ενα καφέ στου Ελευθερουδάκη θα τον πιούμε για να τα συζητήσουμε απο κοντά εφ΄όλης της ύλης. Μου λείψατε όλοι εσείς οι αγαπημένοι μου φίλοι!
Σύντομα λοιπόν καλή πατρίδα!

Μηθυμναίος said...

Περιμένω τηλεφώνημά σου και καταφθάνω...