ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, March 2, 2008

Ζυρίχη - Μιλάνο :Μια μαγική διαδρομή

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Ζυρίχη-Μιλάνο είναι μια διαδρομή που απολαμβάνω κάθε Μάιο, καθώς οι υποχρεώσεις του συζύγου μου μας φερνουν σ΄αυτό το μαγικό κομμάτι της Ευρώπης εκείνη ειδικά την εποχή. Τότε η φύση είναι καταπράσινη, οι πλαγιές των Αλπεων λάμπουν μέσα στο χορτάρι και οι κορυφές είναι πασπαλισμένες απαλά με ελαφρό χιονάκι. Οι λίμνες αριστερά και δεξιά του αυτοκινητόδρομου είναι χάρμα οφθαλμών.

Τώρα, τέλη Φλεβάρη , η Ζυρίχη ήταν μουντή και βροχερή. Η ομίχλη έπνιγε την πόλη, τα κτίρια χανόνταν μέσα στα υγρά σύννεφα, που θαρρείς άγγιζαν το έδαφος. Πήρα μαζί μου τη φωτογραφική μηχανή για να αποτυπώσω την όμορφη πόλη προς χάρη της φίλης μου, αλλά ήταν αδύνατη η προσέγγιση με φακό, λές και με απωθούσε η εχθρική της όψη.

Παρόλα αυτά περπατήσαμε στα πλακόστρωτα δρομάκια, χαζέψαμε τις βιτρίνες με τα ακριβά ρολόγια και τα πανάκριβα κοσμήματα, θαυμάσαμε τη λιτή γραμμή της επιπλοβιομηχανίας τους, τα φωτιστικά της αφαιρετικής γραμμής, που παραπέμπουν στη δεκαετία του 70.

Μου αρέσει η Ζυρίχη εστω και υπο τη σκιά της ομίχλης της. Είναι μια μινιατούρα στην καρδιά της Ευρώπης, με ένα μοναδικό σιδηροδρομικό σταθμό, που χωρίζει τη μεγαλούπολή στο πέρα και το δώθε. Ο ποταμός χαίδεύει τα σπλάχνα της χαρίζοντάς της τη γοητεία του υγρού στοιχείου.

Η επόμενη μέρα μας βρήκε στον αυτοκινητόδρομο των Αλπεων. Καθώς το αυτοκίνητο κατάπινε τα χιλιόμετρα με μανία, εγώ δε χόρταινα ν’ αττενίζω τις απότομες πλαγιές των Αλπεων , που έσβηναν στις γκρίζες μεγάλες λίμνες. Στις όχθες ήταν αναρριχημένα μικρά χωριά, απ αυτά που βλέπεις στα διαφημιστικά των γαλακτοκομικών προϊόντων της Ελβετίας. Οι κορυφές κάτασπρες απο τις χιονοπτώσεις δέσποζαν του τοπίου, που παρά την ελαφριά ομίχλη, μου έκοβε την ανάσα. Περνώντας απο το μεγάλο τούνελ , που διασχίζει τα βουνά, ξαφνικά βρεθήκαμε σε μια ηλιόλουστη μέρα με 15 C. Εδω προς την πλευρά της Ιταλίας ο Θεός ήταν γενναιόδωρος, χάριζε στον τόπο ζέστη και λιακάδα.

Φθάσαμε στο Κόμο, αυτή την ιταλική κωμόπολη που δεν χορταίνω να την βλέπω. Επιστρατεύω όλες τις αισθήσεις μου για να ρουφάω τη φυσική καλλονή της. Ο ήλιος έπαιρνε τη νυχτερινή βουτιά του απέναντι στο βάθος του λόφου. Τα χρώματα ιρίδιζαν, η λίμνη είχε λουστεί στις αποχρώσεις της δύσης. Η φύση ολοπράσινη δεν είχε καμφθεί απο τα κρύα και το χειμώνα. Εμοιαζε ανέπαφη απο την εποχή.

Οι μεγαλόπρεπες βίλες, τα νεοκλασικά θέρετρα κατα μήκος της παραλίας, προσέθεταν στη φυσική ομορφιά του τόπου. Περπατήσαμε κατα μήκος του λιμανιού, γυρίσαμε ξανά και ξανά για να χορτάσει το μάτι μας την απέραντη ομορφιά του τοπίου.

Σε λίγο άρχισαν να ανάβουν τα δεκάδες φώτα των σπιτιών παραβιάζοντας την ερημία του τόπου. Κάποια ζευγάρια καταμεσής του Φλεβάρη βημάτιζαν πίσω μας στην άκρη της παραλίας. Δεν μας έκανε καρδιά να χωθούμε σε εστιατόριο. Η ομορφιά υπερκάλυπτε ακόμη και τη φυσιολογική λειτουργία της πείνας.

Φάγαμε στο γνωστό μας στέκι τις μακαρονάδες μας (πένες αλ αραμπιάτα για τον Τέντ και μια καρμπονάρα διαίτης για του λόγου μου), δοκιμάσαμε παγωτό φυστίκι στο διόροφο περίπτερο του ξενοδοχείου Παλάς και πήγαμε να κοιμηθούμε γεμάτοι απο ετνυπώσεις. Τα ψώνια για μεταξωτά φουλάρια και πασμίνες, για τσάντες και παπούτσια μπορούσαν να περιμένουν την άλλη μέρα στο Μιλάνο, που στέκει αιώνια πρόκληση στη μόδα και την ομορφιά!

41 comments:

κυκλάμινο said...

Ταξιδιάρα μου εσύ!!!!
Και φυσικά στην Έκθεση είχες πάντα 20΄με τόνο!
Πάρε τα μάτια μου μαζί σου!
Καλά να περνάς κορίτσι μου! Φιλιά!

Justine's Blog said...

Άγαπημένη μου,
Μόλις σου άφησα λουλούδι στο άλλο σου σχόλιο. Στην έκθεση είχα καλό βαθμό, αλλά δεν με εύρισκα σπουδαία για νάμαι ειλικρινής.
Για σένα έβγαλα φωτογραφίες, αλλά τελικά δεν μπορώ να τις ανεβάσω με την αργή μου σύνδεση!
Θα σε δώ απο κοντά να σου τις δέιξω.
Φιλιά σου

κυκλάμινο said...

Ιουστινάκι, σ' έχω πάρει κατά πόδας! Σου έκανα κούκου στο άλλο σχόλιο! Πολύ χαίρομαι που επικοινωνούμε απ' ευθείας! Τηλεπάθεια το λένε; Αγάπη το λένε;
Όπως και να το λένε, φιλάκια και καλό βράδυ! Ότι θα τις δω, θα τις δω! Δεν μου γλυτώνεις! Το πως, ψάχνω...
Τα λέμε μόλις πατήσεις Ελλάδα!
Έχει κι εδώ άδειες βαλίτσες να γεμίσεις!

δεσποιναριον said...

Καλα! αυτοματα αλλαζω το βαπορι μου με αυτοκινητο, και κανω κι εγω τη διαδρομη. Την εχω κανει πραγματικα και σε παρακολουθω.
Καλως ορισες παλι στην Αθηνα. Ποσο θα μεινεις εκει ακομα; Τελος παντων οσο και να μεινεις, να περασεις ομορφα, να δεις ολους σου τους φιλους σου να χορτασεις Αθηνα. Ακουω οτι εχει και κατι λιακαδες..
Η Μιουτσια με απογοητευσε βρε παιδι μου φετος, εχεις δει κατι παπουτσια με τακουνια σαν οπλες αλογων. Τι θα βαλουμε βρε Ιουστινη μου, αλογες θα μας λενε. ΦΦΦ!! Ο Λουι παλι μ' αρεσει, πηραν ολοι νερομπογιες και βαφουν. Ασπρα κοκινα κιτρινα μπλε. Ζητω ο νεος ιμπρεσιονισμος. Κι εγω σε πεθυμησα αλλα αφου ξερω οτι περνας ετσι ομορφα, δε με νοιαζει, θα τα πουμε οταν μαζευτεις. Τωρα ξεσαλωνε!! Πολλα μα πολλα φιλακια.

Ra Ma said...

Μας έχεις μαγέψει με τις μαγικές σου διαδρομές. Στην αρχή μπερδεύτικα και νόμισα ότι πάλι έφυγες...
Θα σε τηλεφωνήσω!

Πολλές καλημέρες!!!

Φωτεινή S said...

Ιουστίνη μου,
καλή σου μέρα! Από τότε που σ' ανακάλυψα σ' ακολουθώ κατά πόδας. Και η διαδρομή που κάνω μαζί σου τώρα είναι πραγματικά μαγευτική. Tην είχα κάνει κι εγώ παλιότερα.
Ιουστίνη μου, ξέρω ότι είσαι πολυάσχολη και δεν έχεις χρόνο για πέταμα, γι' αυτό δεν θα μ' ενοχλήσει καθόλου αν δεν ανταποκριθείς στο παιχνίδι που σε κάλεσα με τραγούδια, ατο οποίο με κάλεσαν κι εμένα, αλλά το θεώρησα μεγάλη αγένεια εκ μέρους μου να μην σε προσκαλέσω. Καμία υποχρέωση εκ μέρους σου και συγνώμη αν σε έφερα σε δύσκολη θέση.
Περιτό να πω βέβαια ότι θα είναι ιδιάιτερη τιμή για μένα αν γράψεις ένα τραγουδάκι κι εσύ!
Πολλά φιλιά!!

Justine's Blog said...

Κυκλαμινάκι όμορφο,
Επέστρεψα στην Αθήνα κι από σήμερα θα τρέχω σαν το Βέγγο. Εχω δουλειές με φούντες. Σε λίγο αρχίζω.
Πού να βρώ χρόνο να γεμίσω βαλίτσες στην πόλη αυτή. Εδώ, όπως σου λέω, δουλειά και βόλτες με φίλους.
Φιλιά σου

Justine's Blog said...

Αγαπημένο Δεσποινάκι,
Επι του κυρίου θέματος: Οντως, τα τακούνια της Μιούτσια είναι σαν οπλές αλόγου. Γι αυτό δεν τα πλησίασα. Είμαι σταθερή καταναλώτρια του Ferragamo. Πήρα ένα ζευγάρι λεμονί με το γνωστό φιόγκο κι ένα ζευγάρι μάυτρα σατέν για νύχτες μαγικές!
Οσο για την άνοιξη, που εκεί δε λέει να φτάσει νωρίς, μην μασάς.
Σε λίγο θα είσαι κι εσύ Αθήνα να συνεντήσεις το καλοκαίρι .

Justine's Blog said...

Απιστε Μαρκόνη,
Περιμένω τηλεφώνημά σου για καφεδάκι στο κέντρο. Ναί; Είναι εδώ ο Τέντ και το Παιδάκι.
Θα χαρούμε να σε δούμε όλοι μαζί.
Φιλιά σου

Justine's Blog said...

Φωτεινή γλυκειά μου,
Σε ευχαριστώ πολύ για την ευγενική σου πρόσκληση. Και βέβαια θα διαλέξω ένα τραγούδι ή και δύο, αλλά δεν μπορώ να τα κατεβάσω στο μπλόγκ γιατί έχω τηλεφωνική σύνδεση και είναι τα ζώα μου αργά!
Καλή σου μέρα όπου κι αν πάς
Ιουστίνη

Penelope said...

Βρε Ιουστίνη τι ωραία που περιγράφεις! Ολα τέλεια μου άρεσε πολύ όπως μας τα είπες. Μου αρέσει πολυ εκείνη η πλευρά της Ευρώπης για διάφορους λόγους. Και τώρα που το σκέφτομαι δεν ξέρω άν υπάρχει μέρος που να μην μου αρέσει!! Anyway νόμιζα ότι έφυγες από Αθήνα...δεν κατάλαβα καλά... Να περνάς καλά και σε φιλώ, σήμερα χιονίζει στην Αλβιώνα!!1

Justine's Blog said...

Πηνελόπη,
Εμείς οι Οδυσσείς παντού γυρνάμε, παντού χωράμε, παντού αγαπάμε. Γιατί μάθαμε στα ΩΡΑΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ! Η ζωή μας σε βαλίτσες κι όμως ρουφάμε την κάθε καλή στιγμή, γιατί το κουβάρι τυλίγεται γοργά παρά την αλαζονία της φύσης μας.
Νάσαι καλά και να γευθείς το χιόνι, όπως θα πέφτει άσπρο κι απαλό στην Γηραιά Αλβιόνα.
Δεν θα σου ζητήσω να μου φτιάξεις χιονάνρθωπο, είμαι χορτασμένη απ αυτούς.
Χίλιες μεγάλες αγκαλιές απο την Αθήνα της Ανοιξης
Ιουστίνη

zero said...

Ρε τι γινεται... εχω αρχισει να ζηλευω μιλαμε.
Ολο ταξιδια εισαι...
και μου αρεσουν πολυ αυτες οι διαδρομες.
Βγαλε φωτογραφιες, θελουμε δοκουμεντα.
Το εχω γραψει και αλλου αυτο, αλλα δεν θυμαμαι που... ααα στο Δεσποιναριον νομιζω...

andreas athanasopoulos said...

ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ!!!!ΤΥΧΕΡΗ.... ΑΠΛΑ ΖΗΛΕΥΩ...ΑΝ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΝΟΥ....ΕΤΣΙ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!

Justine's Blog said...

Ζερούλη,
Τι ντοκουμέντα θέλεις τώρα που είμαι στην Αθήνα με τηλεφωνική σύνδεση; Οι φωτογραφίες αρνούνται να ανεβούν. Θα τις ποστάρω όταν με το καλό επιστρέψω στο Μόντρεαλ.
Μη ζηλεύεις, γιατί τις μοιράζομαι τις διαδρομές μαζί σας.

κυκλάμινο said...

Καλή επιτυχία στις "φούντες" σου!Φαντάζομαι είναι και η Αβάνα μέσα σ' αυτές.
Φιλάκια πολλά!
Τα λέμε!

Eva Stamou said...

Καλημέρα Ιουστίνη. Η Ζυρίχη είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη. Μου αρέσει να την επισκέπτομαι χιονισμένη και ν' απολαμβάνω τη χειμερινή ακινησία. Και τα υπέροχα γλυκά του Sprüngli δεν μπορώ να πω ότι με αφήνουν ασυγκίνητη...

Καλά ψώνια στο Μιλάνο!

zero said...

Οκ, να περιμενουμε βρε παιδι μου τοτε.
δοκουμεντα, πολλα δοκουμεντα να δουμε.
Με συνδεση ...υπερατλαντικη.

Meropi said...

Καλησπέρα Ιουστίνη μου καλή,
αχ τι μου θύμισες! αυτή τη διαδρομή κάναμε με τον άντρα μου το καλοκαίρι και χορτάσαμε πράσινο και τούνελ.

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Θα παρεξηγηθούμε για τις 'φούντες". Ναί, ολοκληρώθηκε η διαδικασία του βιβλίου και θα το ανακοινώσω οσονούπω. Εχει υπομονή μικρή μου.
Τρέχω και είμαι ένα πτώμα. Αλλά συνεχίζω να τρέχω.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Εύα αγαπημένη μου,
Α! η Ζυρίχη μου αρέσει ως αρχή της διαδρομής για το Μιλάνο. Τα χιόνια και το χειμωνιάτικο τοπίο δεν με έκλουν, καθώς το Μόντρεαλ είναι γεμάτο χειμώνα.
Οσο για τα γλυκά, ναί είναι θείος τόπος.
Το Μιλάνο τέλιωσα, οι βαλίτσες γέμισαν ωραιότητες και ματαιότητες!
Και σ΄άλλα με υγεία!

Justine's Blog said...

Ανταρτούλη,
Θα σου αφιερώσω οσονούπω ένα διήγημα για τα ταξίδια του νού. Είναι ίσως τα πιό πολύτιμα και προπάντων τα κάνεις απ΄τον καναπέ.
Σε ευχαριστώ που ήρθες στο μπλόγκ μου.

Justine's Blog said...

Ω! Μερόπη, πόσο κοινή μπορεί να είναι η εμπειρία και πόσο μπορεί να γεμίσει τη ζωή μας!
Αυτές οι Αλπεις δεν ξεπερνιούνται ποτέ. Στέκουν άγριες κι ωραίες, φύλακες του τόπου τους.
Ολα τα διαφορετικά τοπία με έλκουν, αλλά ορισμένα περισσότερο.
Νάσαι καλά και να ταξιδεύεις με τον άντρα σου παντού.

κυκλάμινο said...

Ιουστινάκι μου, άστραψε και βρόντηξε!
θα τα πούμε!
Να είσαι καλά και να περνάς καλά!

κυκλάμινο said...

Φούντα έχουν και οι τσολιάδες! Γι' αυτές μιλάμε!
Να τρέχεις, σιγά σιγά όμως!
Τα φεγγάρια δεν πάνε καλά!

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Ευτυχώς για τις φούντες, που στολίζουν τα τσαρούχια! Αλλοιώς θα πέφταμε σε παρεξήγηση.
Δεν με πτοούνε τα φεγγάρια, τα προσπερνώ τα σημάδια.
Αλήθεια, μήπως θα είσαι το Σάββατο Αθήνα; Ετοιμάζω μια μικρή συγκέντρωση στο σπίτι μου.
Φιλιά σου

δεσποιναριον said...

Aγαπημενη μου Καναδεζα εκριβεν κεμπεκουαζ αθηναια τουριστ και μπιζνεςγουμαν με την κιτρινη γοβα. Θαθελα να αμολαγαμε αετο μαζι στους λοφους του κλεινου αστεως, αλλα εχω μπλεξει ως τα μπουνια με τη δουλεια μεχρι που κουβαλαω και σπιτι αυτες τις μερες. Και λογω κακοκαιριας οι ιντερνετικες συνδεσεις στη γειτονια εχουν ψιλοαπαυτωθει. Ποιος ειναι ο αρχαιος θεος της τεχνολογιας? Ετσι οπως καταλαβαινεις περανω ενα δραμα. Δεν μπορω να μπω στο μπλογκ μου απο κει και κλεβω 5 λεπτα απο το λαντς εδω για να σου στειλω χαμογελαστα φιλακια ( αφησα τα μουτρα απ εξω απο το μπλογκ σου, μολις βγω θα κατεβασω παλι χειλακι) Να περνας ομορφα και γεματα. Η αγαπημενη σου Χιλαρυ πηρε Οχαιο και Τεξας κι εχει αρχισει καινουργιο φαγωμα. Πρωτη φορα οι δημοκρατικοι ειναι τοσο διεραιμενοι..ουτε πασοκ νατανε. Σε φιλω πολυ λοιπον και ξαναβυθιζομαι στα νουμερακια μου.

δεσποιναριον said...

διαιρεμενοι ηθελα να πω

Justine's Blog said...

Δεσποινάριον,
Σήμερα ήπια καφέ υπο τον αττικόν ήλιον, γωνία Ντα Κάπο με το Ράδιο Μαρκόνη-Θύμιο και είχαμε την υπέροχη κουβέντα σου. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως είσαι η απόλυτη καλλονή της Ουασιγκτώνος και δεν πρόκειται να σε κλονίσει καμία Χίλαρυ, αν τελικά κατοικοεδρεύσει στο Λευκό Σπίτι ως Κυρίαρχος κυρία!
Τί να σού πώ, το περίμενα πως δεν θα έχανε το Τέξας και το Οχάιο(αν έχανε και τους Rednecks φανταζομαι πως θα αποχωρούσε με το κεφάλι σκυμμένο).
Πιστεύω πως πρόκειται για τρομερή κούρσα στο δημοκρατικό κόμμα.Αυτή είναι δημοκρατική διαδικασία. Η Μπίλαρυ να κρατάει το κόμμα απ΄τα κέρατα και να της παίρνει τα ηνία ο μελαχροινούλης.
Στο τέλος, όποιος κι αν κερδίσει θα πάρει τον άλλο για αντιπρόεδρο. Θα είναι το ιδανικό ζευγάρι καθώς και οι δυό είναι ικανοί και δημοφιλέστατοι.
Εδώ λοιπόν, το κράτος έχει καταρρεύσει. Πλήν του υπέροχου ήλιου, δεν παίζει τίποτε άλλο.
Η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απεργεί και τα μισά σπίτια είναι στο σκότος.
Το κέντρο είναι διαρκώς κλειστό απο πορείες (ζήτω το αστικό διαμέρισμα στο κέντρο!Περπατάω απο Ρηγίλλης μέχρι Αλεξάνδρας με τα πόδια!)
Η Τράπεζα της Ελλάδας είναι σφαλισμένη, το χρηματιστήριο κλειστό, τα πάντα υπολειτουργούν.
Η κατάσταση είναι αφόρητη, αλλά εγώ το διασκεδάζω γιατί η Αθήνα είναι μια θεά παρά το ότι δεν υπάρχει κράτος!
Σε σκέφτομαι με την κακοκαιρία αλλά σε μακαρίζω γιατί εσύ είσαι χωμένη στην ηρεμία του μακρινού τόπου.
Σου στέλνω μυρωδιές απο ζουμπούλια που αγοράζω στο κέντρο της Αθήνας απο μελαμψούς μετανάστες.
Τα ζουμπούλια μυρίζουν ακόμη εδώ.
Φιλιά πολλά
Ιουστίνη

κυκλάμινο said...

Ιουστινάκι μου, νόμιζα ότι τα ' μαθες τα νέα...
Με δάγκωσε το σκυλί μας και άλλαξαν πολλά...
Δεν νομίζω κορίτσι μου!
Θα τα πούμε όμως.
Φιλιά!

δεσποιναριον said...

Αγαπημενο Ιουστινακι,
μπαινω αργοτερα και με ολα τα καλωδια και τα ραουτερς να εχουν βρει τη θεση τους και να μου επιτρεπουν την προσβαση στο δικο σου και σε αλλα αγαπημενα μπλογκς.
Με εκανες και γελασα βρε .. μαλλον σαρδελλα Καλλονης εννοειτε. Γι αυτο φτερνιζομουν νωριτερα.
Ε οχι να μακαριζεις την ηρεμια μου γιατι εγω μακαριζω το αλλαλουμ της Αθηνας. Μπορει και να θεωρηθω μαζοχιστρια, αλλα αυτη η αισθηση οτι ανηκω καπου, μονο εκει την εχω.
Και αυτο που περπατας.. αχ αυτο, παντα το χαιρομαι εκει, εδω φαρδαινω μεσα στο αυτοκινητο.
Να περασετε ομορφα στη συγγεντρωση με τους φιλους και πιες μια γουλιτσα κρασι στην υγεια μου, οπως κι εγω αλλωστε θα πιω στην υγεια σου την Κυριακη που εχω τη δικη μου συγγεντρωση εδω.
Τα παλιοπολιτικα της αμερικης τα λεμε αλλη ωρα.
Οσο για τις απεργιες σε σκεφτομουνα, τα ΑΤΜ τουλαχιστο δουλευουν, η αδειαζουν και δεν γεμιζουν;
Θα ψαξω να βρω ζουμπουλια (η παλιζηλιαρα) δεν μπορει καπου θα εχουνε κι εδω.
Τα φιλια μου τα βραδυνα.

Babis Dermitzakis said...

Αγαπημένη Ιουστίνη, προβλέπω το επόμενο βιβλίο σου να είναι ταξιδιωτικό.

GeoKon said...

εγω θέλω να πω κατι ασχετο.....Σημερα μπαινοντας στο yahoo.com το πρωτο θεμα με το που ανοιγει η σελιδα ηταν το μικρο μας νησι...η Λευκαδα....Με θεμα αρχαιο ταφο 3000 ετων που βρέθηκε εκεί...Ποσοι εκατομυρια ανθρωποι θαχουν διβασει σημερα για μας...Μαγκια μας λοιπον!
Δινω και το λινκ
http://news.yahoo.com/s/ap/20080305/ap_on_re_eu/greece_tomb

δεσποιναριον said...

Φφφφφ! μαλλον ρευμα δεν εχετε! Αλλοιως δεν εξηγειται πως δεν περασες καθολου απο δω! Καλα κουλουμα.

Justine's Blog said...

Κατερινάκι,
Δεν ήξερα πως σε δάγκωσε ο σκύλος. Περαστικά σου.Δεν μπορώ να μπώ στο μπλόγκ μου. Κολλάει το διαδίκτυο διαρκώς, ίσως εξαιτίας των διακοπών ρεύματος.
Είμαι σε απελπισία.
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Μπάμπη,
Σε περιμένω άυριο στη σύναξη. Ρώτησε την Αλεφ για τα περαιτέρω. Είπα να το γιορτάσουμε οι εναπομείναντες.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Δεσποινάριον,
Με το ίντερνετ έχω π΄ροβλημα. Δεν μπορώ να μπώ πουθενά αυτές τις μέρες των απεργιών. Θα σε σκέφτομαι αύριο το βράδυ στο πάρτυ. Κι εσύ να μας σκέφτεσαι όλους στο δικό σου.
Καλά είμαστε διασταυρούμενες ιδιοφυίες>
Ηθελα να σου πως για τη νύχτα του Χατζηγιάννη αλλά κωλύομαι λόγω κακής σύνδεσης.
Σε γλυκοφιλώ

Justine's Blog said...

Μικρό μου φανταράκι,
Τα μάθαμε τα σπουδαία για τη λευκάδα μας, πως δηλαδή ανευρέθη μυκηναϊκός τάφος, που παραπέμπει στην Ομηρική Ιθάκη.
Σου εύχομαι πάντα να είσαι άγγελος καλών ειδήσεων στο μπλόγκ μου.
Χαιρετίσματα

Babis Dermitzakis said...

Ουάου!!!!!!!!!!!!!!1

κυκλάμινο said...

Μη στεναχωριέσαι Ιουστίνη μου! Απόλαυσε όσο περισσότερο γίνεται την Ελλάδα και το ίντερνετ θα το έχεις μετά.
Καλά είμαι τώρα. Από βδομάδα θα κόψω τα ράματα, αλλά προσπαθούμε να προσαρμόσουμε ήρεμα το σκυλί σε ένα φιλικό κτήμα. Θα τα ξαναπούμε όμως! Φιλάκια!

Anonymous said...

θαυμάσιο το ταξιδάκι έστω κι σν δεν είδαμε τις φωτο...τις έφτιαξες με τις λέξεις Ιουστίνη μου :)