ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, March 23, 2008

Ενα Αποκριάτικο πάρτυ



Ο μπλόγκερ -φιλόλογος Μπαμπης Δερμιτζάκης απόλαυσε το γλέντι απο τον καναπέ του με πορτοκαλί πουκάμισο!



Τρελλό τσιφτετέλι με Γιώργο Ζυμαράκη και Ριρήνη Δάγλα στο τσακίρ κέφι!


Το έρριξαν στο τραγούδι ο Νίκος Αλιάγας και ο Γιώργος Ζυμαράκης. Η Ειρήνη Δάγλα-Πολίτη χειροκροτεί τους αοιδούς.



Τρείς γοητευτικές γυναίκες: Η Αλέκα Λεκατσά , η Καλλιόπη Ζυμαράκη και η Μαρία Κακαβούλη



Με τη συνάδελφο Αννα Βαλαβανίδου είχαμε να βρεθούμε απο το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΑΕ. Κατέπλευσε στο πάρτυ με την χορτόπιτά της κι ήταν σα να μην είχαμε χαθεί ποτέ.



Η Μαρία Κακαβούλη-Σουλάκου και ο Νίκος Αλιάγας της Χαράς Κακαβούλη βρέθηκαν στο πάρυ μετά απο χρόνια. Είμαστε δέυτερα ξαδέλφια ολοι εμείς καθώς και η δική μου μητέρα Μαρία Κακαβούλη είναι πρώτη ξαδέλφη της Χαράς Κακαβούλη-Αλιάγα.

Γράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη


Η πιό οδυνηρή μου εμπειρία στην πατρίδα της καλοκαιρίας και της άνοιξης ήταν η αργή σύνδεση του ίντερνετ. Μαθημένη απο το ασύρματο σέρβις του σπιτιού μου, πραγματικά καθηλώθηκα απο την προσπάθεια της τηλεφωνικής σύνδεσης, που έπεφτε διαρκώς λόγω διαφόρων βλαβών του ηλεκτρισμού, των τηλεπικοινωνιών και γενικώς. Η χώρα βρισκόταν σε αναρχία κι εγώ ήμουν ένα ακόμη απλό ανώνυμο θύμα.

Ετσι, απο σήμερα θα προσπαθώ να ανεβάζω τις περιπέτειες της Ευρώπης ιδωμένες απο το φωτογραφικό φακό μου. Πρώτη στάση το Αποκριάτικο πάρτυ, που οργάνωσα στο σπίτι μου το τελευταίο Σάββατο των Απόκρεω καλώντας όλους όσους είχαν ξεμείνει στην Αθήνα, καθώς τα δύο τρία της πόλης είχαν εκδράμει μαζικά στις εξοχές.

Σ΄αυτό το πάρτυ ο κόσμος ήταν ένα εκπληκτικό κράμα καλλιτεχνών, συγγραφέων, μπλογκογειτόνων και κουλτουριάρηδων εν γένει. Παρότι ετερόκλητοι μεταξύ τους, τελικά οι συδαιτημόνες δέθηκαν υπό τους ήχους της κιθάρας του ζωγράφου Γιώργου Ζυμαράκη. Με το που ξεπετάχθηκαν στην αμτόσφαιρα οι πρώτες πενιές του «Απόψε την κιθάρα μου τη στόλισα ...» οι καλεσμένοι έσμιξαν σε ένα υπέροχο νοσταλγικό τραγούδι. Ο Νίκος Αλιάγας (δεύτερος ξάδελφος καθότι οι μητρικοί παππούδες μας αδέλφια) έφερε τη δροσιά της γαλλικής κουλτούρας του. Τα άλλα κοινά ξαδέλφια μας Μαρία και Φίλιππος Σουλάκος δήλωσαν παρουσία.

Απο μπλόγκερς ξεχώρισα την Ελένη Γκίκα-Αλεφ, τον Μπάμπη Δερμιτζάκη, τον Στράτο Δουκάκη-Μυθημναίο και άλλους. Ανάμεσά μας βρέθηκε η εκδότρια της Αγκυρας Αναστασία Παπαδημητρίου, ο Πέτρος Κουναλάκης, η συνάδελφος απο το υπουργείο τύπου Αννα Βαλαβανίδου, ο δόκτωρ Σπύρος Βρεττός με τη σύζυγό του δρα Βιβή Κοψιδά-Βρεττού, η ψυχολόγος Κασσιανή Βρεττού, η δρ της φιλοσοφίας Χριστίνα Σίνου, ο καθηγητής φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Αθηνών Αντώνης Χατζημωϋσής , η ποιήτρια και υπεύθυνη σειράς ποίησης στις εκδόσεις Δαρδανός Ειρήνη Δάγλα-Πολίτη , ο δικηγόρος Κώστας Κατηφόρης, η φιλόλογος Αλέκα Λεκατσά, ο ζωγράφος Γιώργος Ζυμαράκης με τη σύζυγό του Καλλιόπη , ο διακοσμητής Δημήτρης Μπραζάς, ο υπεύθυνος μάρκεντινγ των Ελληνικών Γραμμάτων Τάσος Παπαναστασίου, η υπεύθυνη εκδηλώσεων των ΕΓ Αννέτα Βασιλειάδου και άλλοι πολλοί ών ουκ έστι αριθμός!

29 comments:

δεσποιναριον said...

Αχ αχ αχ, ετοιμαζομαι να βγω εξω (γιατι ως γνωστον, οταν λειπει ο γατος, η ποντικω παει και τρωει αλλου) και λεω, για να δω εβαλε τιποτα η Ιουστινη! Μα ναι! Χαρμα, χαρμα καρντια μου. Δεν υπαρχει πιο ομορφο πραγμα απο ωραια παρεα. Σας καμαρωσα, σας ξανακαμαρωσα, και το βραδυ που θα γυρισω, θα σας ξανακαμαρωσω. Να εισαι καλα παλιοσουρτουκω μου και να χαιρεσαι παντα αναμεσα σε φιλους. Καλα για τον ξαδερφουλη σου δε λεω τιποτα, και φυσικα μολις εξεδωσε το βιβλιο του παλια πηγα και το αγορασα. Σκεφτηκα, ξενητεμενος κι αυτος και μαλιστα κουκλος (ομορφοσογο ματια μου, τοχα παρατηρησει και στη μαμα σου) κατι καλο θα μας πει.
Εσενα δεν ειδα ομως, καλα δεν εδωσες σε κανενα την καμερα να βγαλει την οικοδεσποινα; Τς τς τς!
Φιλακια πολλα!

δεσποιναριον said...

Α ξεχασα! Εκεινο το τελευταιο κομματι στο κειμενο σου μοιαζει με κοσμικη στηλη! Τι μοιαζει δηλαδη που ειναι!

Justine's Blog said...

Πολύ χαίρομαι που επιβεβαιώνεις το αξίωμα του Ποντικιού... Να γίνεις κουκλάρα και να περάσεις υπέροχα χωρίς το Γάτο! (για να τον πεθυμήσεις περισσότερο, λέμε).
Λοιπόν, ομορφόσογο, τ΄ομολογεί ολάκερη η Λευκάδα (μη σου πώ και η Ελλάδα!)
Είπα να μην μοστράρω την οικοδέσποινα, το αφήνω για τα μακρινά ταξίδια μου, με θέα τις ομορφιές του κόσμου.
Οσο για την κοσμική λίστα, ήθελα απλώς να μην αδικήσω τους φίλους που δεν μπήκαν στη φωτογραφία. Γι αυτό προσπάθησα να χωρέσω όσο το δυνατόν περισσότερα ονόματα.
Βγήκε κάπως στο κοσμικό, αλλά δεν πειράζει.
Τέλος, θα σου ετοιμάσω καθηερινά αναρτήσεις για να συμμετάσχεις μαζί μου στην απίσεττυη σουρτουκιά μου.
Φιλιά και καλή διασκέδαση. Περιμένω ανταπόκριση απο την έξοδο της Ποντικίνας!

κυκλάμινο said...

Ω! Τι έχασα! Ω! Τι χάνω!
Ιουστινάκι μου γλυκό, πάντα τέτοια κορίτσι μου! Να τους χαίρεσαι όλους τους φίλους σου!
Θα ξανά 'ρθω άλλη στιγμή για κουτσιμπολιό.
Καλή προσαρμογή τώρα εκεί, αν κι εσύ δεν έχεις ανάγκη! Έχεις παντού φίλους που σ' αγαπάνε και περνάς ωραία! Είσαι και παιδί της αισιοδοξίας, οπότε όλα καλά!
Πάντα έτσι, Ιουστινάκι μου!
Φιλιά σου!!! και ΣΚΟΡΔΑ για το μάτι!

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Ησουν πρωτοκαλεσμένη στο πάρτυ, αλλά έβαλες πάλι τις υποχρεώσεις μπροστά απο σένα. Αλήθεια, πως πάει το πρόσωπο απο τη διαγκωματιά του σκύλου;
Εδώ είναι δύσκολη η προσαρμογή. Τα χιόνια είναι βουνά έξω και μάλιστα παγωμένα. Οι δρόμοι αδιάβατοι και το κρύο τσουχτερό. Οι άνρθωποι στο Μόντρεαλ έχουν απηυδήσει φέτος απο τις παρατεταμένες χιονιές. Ακόμη και ο Τέντ γρινιάζει. Μόνο ο Αλεξανδρίνος δεν ασχολείται γιατι μετράει μόνο τρείς μήνες μέχρι το καλοκαίρι της φυγής στην πατρίδα.
Κατα τα άλλα, επιτέλους κρύο, μήπως στρωθώ λίγο να δουλέψω η γυρίστρα!
Φιλιά και μου έλειψες που δεν κατορθώσαμε να ανταμωθούμε.
Ιουστίνη

Meropi said...

Καλημέρα Ιουστίνη μου γλυκειά,
χαίρομαι που πέρασες ωραία τις απόκριες. Και λυπάμαι για το αργό ίντερνετ. Χα χα έχει τα ωραία της η πατρίδα, αλλά και τα άσχημα της, τι να κάνουμε;;
Δεν μπορείς να έχεις και ήλιο και όλα να λειτουργούν ρολόι. Ελλάδα είναι αυτή. Αμ πώς που θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Χατζηχρήστος!

Μηθυμναίος said...

Επεράσαμ' όμορφα, όμορφα 'κείνη τη βραδιά!!!
Η οικοδέσποινα έλαμπε από μόνη της, ίσως η φωτογραφία να την αδικούσε...
Ψιτ... Δεσποινάριο, κι ο γάτος της Ιουστίνης έλειπε, τ' ακούς; Μεταξύ μας... τούτο, εντάξει;
Φιλάκια, Ιουστινάκι αγαπημένο και να προσέχεις τα χιόνια.

Ra Ma said...

Καλά βλέπω περάσατε!!! Μπράβο. Πάντα τέτοια!
Ο Ζυμαράκης είναι του ...ρετιρέ?

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Justine's Blog said...

Μερόπη καλή μου,
Ηταν μια όμορφη βραδυά γιατί ξεχείλιζε απο αυθομητισμό. Σπάνια στους χώρους των επωνύμων μπορεί να κυλήσει αβίαστα η γιορτή. Αλλά η τύχη τόθελε να περάσουμε ωραία.
Λυπούμαι που δεν βρεθήκαμε εν Αθήναις. Την επόμενη φορά όμως.

Justine's Blog said...

Στράτο μου,
Ελειπε ο Γάτος και χόρευε η Ποντικίνα κατα κυριολεξία. Ο δικός μου Γάτος δεν θέλει να εμπλέκεται σε πάρτυ και φασαρίες όταν βρίσκεται για λίγο στην Αθήνα. Προτιμάει να περνάμε τις νύχτες μας παρέα με την οικογένεια που έχουμε καιρό να δούμε. Ετσι όταν ο Γάτος την κάνει, η Ποντικίνα οργανώνει χορούς!
Φιλιά απο τη Λαπωνία

Justine's Blog said...

Θύμιε μου,
Εσύ πήρες την οικογένεια και τράβηξες κατα τους λόγγους, όπως παατήρησα στην φωτογραφική σου αφήγηση. Γι αυτό δεν ήσουν στο πάρτυ, που έκανε την πολυκατοικία να τρίξει απο ζωή. Ναί, ο Ζυμαράκης είναι ο ζωγράφος του ρετιρέ, που μάλιστα επιμελήθηκε το χρωματισμό της δίχρωμης πολυκατοικίας μας.
Φιλιά πρωινά

? said...

από τις φωτογραφίες και μόνο φαίνεται ότι περάσατε πολύ όμορφα.καλό βράδυ

Justine's Blog said...

Νίκο μου,
Καλώς ήρθες στο μπλόγκ μου.
Περάσαμε εκπληκτικά. Προπάντων επειδή υπήρχε αυθορμητισμός και καμιά προσποίηση. Είναι σπουδαίο να κρατάς καθαρή την ατμόσφαιρα.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.

Justine's Blog said...

Νίκο μου,
Καλώς ήρθες στο μπλόγκ μου.
Περάσαμε εκπληκτικά. Προπάντων επειδή υπήρχε αυθορμητισμός και καμιά προσποίηση. Είναι σπουδαίο να κρατάς καθαρή την ατμόσφαιρα.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.

κυκλάμινο said...

Ιουστινάκι μου γλυκό! Γυρίστρα μου, εσύ! Πριγκηπέσσα μου, εσύ!
Πάντα πρώτα οι οικογένεια και οι άλλοι κορίτσι μου! Τα είπαμε αυτά!
Τιμή μου Ιουστίνη μου που με είχες "πρωτοκαλεσμένη"! Με συγκινείς και σ' αγαπώ ακόμα πιο πολύ! Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις!
Είπαμε όμως, τα κυκλάμινα είναι γεννημένα για βουνά, για βράχια και για δυσκολίες. Από καλό νομίζεις κουβαλώ από παιδί αυτό το ψευδόνυμο; Είδες κανένα κυκλάμινο σε κρυστάλινο βάζο; Δεν είδες!
Και στη γλάστρα ακόμα, ζορίζεται...
Απόκτησα σταθερό ενθύμιο... Ιουστινάκι μου! Συλλέγω σημάδια από αδιέξοδες αγάπες, συν τις ρυτίδες της ηλικίας.
Γοητεία, Ιουστίνη μου!
Θα με βρείτε εύκολα... αν εξαφανιστώ!
Δε βαριέσαι! Μια ιδέα είναι όλα!
Λες για χιονάκι και κρύο, αλλά εγώ συνεχίζω να σας ζηλεύω! Καταλαβαίνω όμως ότι εσάς σας κούρασε!
Διακόπτω!

κυκλάμινο said...

Ιουστινάκι μου, διέκοψα απότομα, γιατί ήρθε ο άντρας μου κοντά στον υπολογιστή και του είπα:
"Έλα εδώ να δεις τι έχασα με τα καμώματα του Ουντέζε!"
και ήρθε!
Του έδειξα τις φώτο, του διάβασα και το ποστ και τα δικά μας σχόλια και μου είπε:
"Δεν πειράζει! Μια άλλη φορά!"
Μια άλλη φορά, Ιουστινάκι μου!
Αρκεί να είμαστε καλά!
Εσύ τι λες; Δεν στεναχωρήθηκα που έχασα την ευκαιρία να σε δω από κοντά, να γνωρίσω τόσο κόσμο και να περάσω κι εγώ μια όμορφη βραδιά μαζί σας;
Φιλάκια Ιουστινάκι μου και πάντα τέτοια! Τώρα στρώσου και γράφε!
Κι εγώ να βάλλω μια τάξη στο μπλογκ, γιατί τα έχω κάνει μπάχαλο με τη δουλειά!

Babis Dermitzakis said...

Ιουστίνη μου, τι ωραία που πέρασα στο πάρτυ σου, και μόλις που πρόλαβα δηλαδή γιατί την επομένη με έριξε κάτω η γρίπη. Μια οικοδέσποινα που έλαμπε, καλεσμένοι εκλεκτοί και όμορφοι, και κέφι, άφθονο κέφι. Κρίμα να μην μπει και κανένα κρητικό να χορέψω κι εγώ. Πάντως απόλαυσα το γλέντι από τον καναπέ με πορτοκαλί πουκάμισο, αν και de costumbre tengo la camisa negra.

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Είδες που έβαλες και τον άντρα σου στο μπλόγκ λόγω της απουσίας σου απο το πάρτυ; Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Πάντως, όπως είπε κι εκείνος, την επόμενη φορά θα έρθετε και οι δυό στην παρέα μας.
Το κυκλαμινάκι μπορεί να φύεται στο βουνό μέσα σε δυσκολίες, αλλά το θαυμάζουν όλοι οι άνρθωποι του κάμπου και των πόλεων.
Νάσαι καλά και βαστάς γερά.
Ιουστίνη

Justine's Blog said...

Μπάμπη μου καλέ,
Δεν έχεις ανάγκη εσύ απο μαύρα πουκάμισα. Ελαμψες στο πορτοκαλί σου. Ηταν μια ωραία βραδυά κι ας μην χόρεψες. Δεν έχουμε πεπαιδευμένους περι την κρητική μουσική. Εσύ θα πρέπει να φέρεις τη λύρα την επόμενη φορά στο γλέντι μας.
Χαιρετίσματα και περαστικά

ανάμνηση said...

Αναλόγως τον αέρα... Ιουστινάκι μου, αντέχω!
Δεν είναι πρώτη φορά που του δείχνω το μπλογκ μου. (ή μας)
Πού χρόνος όμως; Ένας δουλεύει και ένας κοιμάται. Κάπως έτσι πάει.
Δύσκολο να ρθούμε και οι δυο στο άλλο γλέντι Ιουστίνη μου, αλλά, αν έρθουμε, να είσαι σίγουρος ότι εξασφάλισες τραγουδιστή και χορευτή!
Φιλάκια για απόψε!
Καλημέρα!

ανάμνηση said...

Ώπα! Εδώ κυκλάμινο! Μπήκα με μια άλλη στολή!
Ε, αφού ήταν αποκριάτικο, πάει!
Σόρυ!

δεσποιναριον said...

Ηρθα κι αποοοοοψεεεεεε
στα σκαλοπατια σουυ

οχι ομως να τραγουδησω στερνη φορα, αλλα για λιγα βραδυνα λογακια, συνοδευομενα απο απανωτα χασμουρητα γιατι χτες λογω ξενυχτιου, δε προλαβα να κοιμηθω τις 8 ωρες μου. Τι τα θελω εγω τα ποντικοκαμωματα, εχεις ακουστα το "μπαγιατικο μυδι" εφφεκτ;
Διαβαζω για τον αποηχο του γλεντιου και μου φαινεται πολυ γλυκος.
Σε φιλω, λιγο κουρασμενη.
...
Ψιτ Στρατο, Σοδομα και Γομορα καλε μου.

Justine's Blog said...

Αχ! γλυκό ξενυχτισμένο Ποντικάκι,
Πολύ χαίρομαι που χασμουριέσαι απο το ξενύχτι. Φαίνεται πως χόρεψες για τα καλά.
Αστα τα στρείδια, εσύ θα είσαι πάντα πεταλλίδα δροσερή και δροσιστική. Καληνύχτα κι απο μένα γιατί το τζέτ λάνγκ είναι επώδυνο. Πάω να ρίξω το οχταωράκι μου.

Justine's Blog said...

Κυκλαμινάκι,
Πάλι επέκτεινες το άρχοντικό ; Τα θέλεις και τα τραβάς. Εξαπλώνεσαι και μετά δεν μπορείς να μαζευτείς.
Αντε να φέρεις τον καλό σου να μας παίξει μουσικές και μείς να χορεύουμε στο επόμενο πάρτυ.
Φιλιά καληνύχτας

Φωτεινή S said...

Iουστίνη μου, γεια σου.
Πάντα να περνάς καλά με τους φίλους και την οικογένειά σου.
Ρίξε μια ματιά στους συνδέσμους σου γιατί σε βγάζει αλλού γι αλλού.
Πολλά φιλιά

κυκλάμινο said...

Ιουστίνη μου, δεν ξανοίχτηκα! Αυτό ήταν απ' τα παλιά και τόσες φωτογραφίες έπρεπε να μπουν στην θέση τους.
Εδώ ήλιος, κρύο και αέρας.
Εκεί χιόνια και κρύο!
Ξέρω!
Φιλούσκια!
Όμορφο σόι, όμορφοι φίλοι!
Σας χαζεύω!

Justine's Blog said...

Φωτεινή μου,
Για ποιά λίνκς μου μιλάς; Εξήγησέ μου για να τα διορθώσω, αν και δεν υπάρχει πολύς χ΄ρονος για σωστό μπλόγκινγκ.
Πάντως, θέλω να με πληροφορήσεις σαφέστερα.
Φιλιά απο το Μόντρεαλ του χιονιού

Justine's Blog said...

Κατερινάκι,
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες της Ανάμνησης. Τα λουλούδια, οι γλάστρες, τα σπιτικά. Ετσι είναι η γειτονιά μου στη Λευκάδα, νομίζεις πως είσαι στο βυσσινόκηπο του Τσέχωφ.
Νάσαι καλά να τα μεγαλώνεις, καλή μου.
Φιλιά

Φωτεινή S said...

Όλοι "οι σύνδεσμοί μου" βγάζουν σε spyridon.net. Καμία σχέση με σένα.