ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, July 2, 2008

Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας με νέο μυθιστόρημα





Της Ιουστίνης Φραγκούλη


Τον γνώρισα στην εφημερίδα 24 Ωρες, όπου μας υποδέχθηκε ως προϊστάμενος του ειδικού τεύχους με καλωσύνη, γενναιόδωρία και μια μεγάλη αγαπητική αγκαλιά.

Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας ήταν ήδη φτασμένος δημοσιογράφος και τηλεοπτικός στάρ της κρατικής τηλεόρασης κι όμως έθεσε τον εαυτό του στη διάθεσή μας, αναγνωρίζοντας τα ιδιαίτερα ταλέντα ημών των νεαρών δημοσιογράφων.

Τον λάτρεψα εξ αρχής για την αρχοντιά του, τη γνώση του, την ανθρωπιά του και την προσήνειά του. Δούλεψα μαζί του με πραγματικό ενθουσιασμό καθώς το αφεντικό μας, ο Γιώργος Κοσκωτάς, μας έκανε να νιώσουμε πρίγκηπες στις νέες τότε εγκαταστάσεις της Γραμμής στην Παλλήνη.

Ανάμεσα στους δημοσιογραφικούς αστέρες ήταν ο Παύλος Αλέπης, η Ελλη Στάη, η Ολγα Τρέμη, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, η Σόνια Ζαχαράτου και άλλοι ώς ουκ έστι αριθμός. Στη δεύτερη γραμμή των ασκουμένων ήταν και η Αμάντα Μιχαλοπούλου, που δούλευε με προσήλωση στο μεταφραστικό τμήμα του ενθέτου μας.

Ετσι, οι 24 Ωρες έγιναν φυτώριο συγγραφέων θάλεγε κανείς, αν και κανείς μας δεν είχε υποπτευθεί τότε πως θα ξεφεύγαμε απο το ρεπορτάζ για να ανοιχτούμε στα πελάγη της συγγραφής. Πάντως, ο Δημήτρης πρώτος έβαλε το λίθο στη λογοτεχνική καριέρα με την υπέροχη βιογραφία του πατέρα του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Εκτοτε ακολούθησαν κι άλλα βιβλία του, το καθένα σμιλεμένο με τον ιδιαίτερο τρόπο του Δημήτρη.

Αυτό που λάτρεψα σε τούτο τον άνθρωπο ήταν πως ποτέ δεν σκιάστηκε η λαμπερή προσωπικότητά του απο τη φήμη του γεννήτορά του. Με το ταλέντο και τη λεβεντιά του χάραξε τη δική του πετυχημένη πορεία τόσο στη δημοσιογραφία όσο και στη λογοτεχνία και στην πολιτική.Είναι απο τα ελάχιστα παραδείγματα παιδιών που ακολούθησαν το σπαρτιάτικο ρητό : Αμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες! Γιατί ο Δημήτηρης έγινε κάρρων του πατρός του.

Αυτό το καλοκαίρι ο Δημήτρης διεκδικεί τους αναγνώστες με ένα νέο του μυθιστόρημα υπο τον τίτλο Η Τελευταία Καληνύχτα απο τις εκδόσεις Καστανιώτης. Πρόκειται για μια απόπειρα του Κωνσταντάρα να αποτιμήσει τη χαμένη γενιά του Πολυτεχνείου στην οποία εν πολλοίς ανήκε ο ίδιος και η παρέα του.



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

ΣΧΗΜΑ: 13x21,5 ΣΕΛΙΔΕΣ: 304 ΕΥΡΩ:16.00 Ι5ΒΝ: 978-960-03-4651.0



Όλοι εμείς. του '60 η γενιά, όπως και ο ήρωας της Τελευταίας Καληνύχτας. περάσαμε μέσα από γεγονότα που δεν πολυκαταλαβαίναμε, που θαρρούσαμε ότι μας δικαίωναν, που άρχισαν να μας υποψιάζουν, καθώς και μέσα από τα τανκς του Απρίλη του '67 που μας μαστίγωσαν. Επιζήσαμε. Χωρίς μεγάλες απώλειες. Και με γεμάτες μπαταρίες. Τελειώσαμε το πανεπιστήμιο δουλεύοντας από δω κι από κει, βγάζοντας χαρτζιλίκι, άλλος μεγάλο κι άλλος μικρό, δείξαμε ποιοι ήμασταν και τι θέλαμε δίχως να κρυφτούμε από κανέναν, γνωρίσαμε τις γυναίκες μας, που άλλοι τις κράτησαν κι άλλοι όχι. Το '67 «κρυφτήκαμε» ή απλώς επιζήσαμε λάθρα βιώνοντας, ματώσαμε λίγο ή πολύ, ή και καθόλου, μέσα ή και έξω από το Πολυτεχνείο, είπαμε τις αλήθειες και τα ψέματά μας, αμπαρωθήκαμε πίσω από μύθους που μόνοι μας φτιάξαμε και συντηρήσαμε, μπήκαμε στη ζωή με «τα μούτρα», ο καθένας στο δικό του «μεροκάματο», δεχτήκαμε ο καθένας τα δικά του τραύματα κι ανταμώσαμε τη μεταπολίτευση τραυματίες μεν αλλά ώριμοι. Όλα σχεδόν τα παιδιά της «χαμένης γενιάς», τα παιδιά που γεννήθηκαν στον εμφύλιο και λίγο μετά, πέρασαν μέσα από τις ίδιες μυλόπετρες. Εκτός βέβαια των ελαχίστων «εκλεκτών», που και σήμερα άλλωστε αποτελούν την αδιαφιλονίκητη νομενκλατούρα, διότι γι' αυτό ακριβώς γεννήθηκαν. Ένα απλό. σαν κι εμάς. παιδί είναι κι ο ήρωας της Τελευταίας Καληνύχτας. Όχι κραυγαλέο θύμα. Τυπικό. Γενναίο πριν από το τελευταίο του δρομολόγιο.
Δ.Κ.


Βιογραφικό σημείωμα

Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου εργάζεται και ζει έως σήμερα. Είναι γιος των ηθοποιών Λάμπρου Κωνσταντάρα και Γιούλης Γεωργοπού-λου. Αφού τελείωσε το σχολείο στην Αμερική, σπούδασε στο Τμήμα Αγγλικών και Ελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Άσκησε τη δημοσιογραφία, από το 1968, επί τριάντα πέντε χρόνια στις εφημερίδες, στα περιοδικά, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Στην τηλεόραση, ειδικότερα, άρχισε να εργάζεται το 1976, ενώ στο ραδιόφωνο, με το ξεκίνημα της «ελεύθερης ραδιοφωνίας», το 1987. Ειδικεύτηκε στις τηλεοπτικές μεταδόσεις στίβου, τένις, ιππασίας, ενόργανης γυμναστικής, Φόρμουλας 1 και στα τηλεοπτικά Δελτία Ειδήσεων. Υπήρξε επίσης αθλητής στίβου και κολύμβησης στην Ελλάδα και την Αμερική. Το 2002 εξελέγη πρώτος νομαρχιακός σύμβουλος Αθηνών-Πειραιώς και το 2004 βουλευτής της Α' Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία. Στις εκλογές του 2007 δεν επανεξελέγη στο Κοινοβούλιο.
Έχει γράψει στίχους, μουσική, την ιστορία της Φόρμουλας 1, παραμύθια, διηγήματα, θεατρικά έργα, επιθεωρησιακά νούμερα, κινηματογραφικά σενάρια, τηλεοπτικές σειρές, καθώς και τα βιβλία: Λάμπρος Κωνσταντάρας -Μέσα απ'τα δικά μου μάτια, Απόψε θα σου ορκιστώ πως σ' αγαπάω, Στα δύσκολα σε θέλω, Το μαύρο κουτί, Δόξα χαι δάκρυ - Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολέων), Γράμματα στον Παράδεισο, 24 Δευτερόλεπτα και Η τελευταία καληνύχτα. Ασχολήθηκε ενεργά με την προετοιμασία και τη διεκδίκηση από την Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων' του 1996 και του 2004. Σχεδίασε και οργάνωσε την τηλεοπτική παραγωγή των Πανευρωπαΐκών Αγώνων Ανοιχτού Στίβου του 1982, των Πανευρωπαϊκών Αγώνων Κλειστού Στίβου του 1985, του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κολύμβησης του 1991 και των Μεσογειακών Αγώνων, επίσης του 1991.
Έχει τιμηθεί με διακρίσεις, επαίνους, μετάλλια και με το Βραβείο Ελληνοτουρκικής Ειρήνης και Φιλίας «Αμπντί Ιπεκτσί».
Είναι παντρεμένος από το 1973 με τη Βίκυ Βουρλάκη, με την οποία έχουν δύο παιδιά, την Παυλίνα, σκηνοθέτρια και παραγωγό ραδιοφώνου, και τον Λάμπρο, δημοσιογράφο και παρουσιαστή τηλεοπτικών εκπομπών.

10 comments:

δεσποιναριον said...

Καλησπερα Ιουστινακι. Τωρα να σου πω την αμαρτια μου, μετα το τελευταιο βιβλιο του Δημητρη Κωνστανταρα "Γραμματα στον Παραδεισο" που θυμωσα πολυ με αυτους τους μονολογους, και σταματησα να το διαβαζω στα μισα, δε θα πειστω ευκολα να ξαναδιαβασω Δημητρη Κωνστανταρα. Και δε μου ετυχε ποτε να θυμωσω τοσο με αλλο βιβλιο. Δε μιλας ποτε ετσι δε καποιον που δεν μπορει πια να σου απαντησει. Καληνυχτα και φιλια.

Justine's Blog said...

Δεσποινάριον,
Μόλις γύρισα απο το φεστιβάλ τζάζ και ήταν εκπληκτικά. Είδαμε ένα ρέγγε συγκρότημα, ήπιαμε μπύρα, χορέψαμε τρελλά. Παλιμπαιδισμός να το πώ;
Οσο αφορά στην εμπειρία σου, θα ΄πρέπει να πώ πως κάποια βιβλία μας πάνε και κάποια δεν μας πάνε. Ετσι ερμηνεύω αυτή την απογοήτευσή σου. Πάντως, γενικά έχει ζεστή πέννα ο Δημήτρης. Ισως τα 24 λεπτά να είχαν πολύ δημοσιογραφική άποψη που δεν σου πήγε! Δώσε κι άλλη ευκαιρία.
Είδα την κουκλάρα τη γάτα στο μπλόγκ σου και δεν έχω συνέλθει απο την ομορφιά και την προσωπικότητά της. Οσο για τη Λαγκάδα με έχεις πείσει πως είναι το ωραιότερο θαλασσοχώρι της Ελλάδας (και το ομολογώ εγώ μια Λευκαδίτισσα!)
Φιλιά καληνύχτας

δεσποιναριον said...

Εχεις απολυτο δικιο, αλλα μας πανε κι αλλα δε μας πανε. Και ειμαι σιγουρη οτι κι εσυ καποτε για καποιο βιβλιο θα αισθανθηκες θυμο, και ειναι αναποφευκτο εφοσον το βιβλιο ειναι αψυχο να εστιαζουμε στον/στην γραφοντα. Θα περιμενω να διαβασω και κριτικες γιατι ειμαι ο τελευταιος ανθρωπος στον κοσμο που δεν θα δωσει και δευτερη και τριτη ευκαιρια καπου.

Ο Ιουλιος Ιουστινη ειναι προφανως ο μηνας των υζαζ φεστιβαλς. Παραλληλα και στην Ευρωπη στην πολη της ζουζουνομελισσας αλλα και στην Περουτζια που ετυχε να βρεθω περσυ και να ζησω λιγο αυτη την ατμοσφαιρα του παλιμπαιδισμου μετα ζαλαδας. Η προσφιλης μου Περονι επαιρνε και εδινε ως χορηγος της εκδηλωσης και οι αρτηριοσκληρωτικοι επιστημονες της διεθνους οργανωσης γεωδαιτων ηταν παραφωνια αναμεσα στους ανεμελους μουσικους καθε χρωματος και καθε κουλτουρας. Αλλα το ΜΠΙΤ Ιουστινη μου εχει την δυναμη να συντονιζει οποιοδηποτε κορμι και οποιοδηποτε μυαλο στους ρυθμους του. Φιλακια καλοκαιρινα.

La Gigi said...

Ιουστινάκι, να πω την αλήθεια δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο του Κωνσταντάρα.. θα το δω στον Ελευθερουδάκη και ίσως το πάρω για το χειμώνα!
Τζαζ εσείς, τζαζ και εμείς από το Σάββατο όπως πολύ σωστά επεσήμανε το ενημερωμένο Δεσποινάριον!!

φιλιά πολλά

Justine's Blog said...

Συμφωνώ Δεσποινάκι μου,
Δέσμε πώς κατάντησα με το μπίτ η σουρλουλού. Ενα κουρέλι που σέρνομαι απο σκηνή σε σκήνή μέσα σε ποταμούς μαύρης καλοψημμένης μπύρας. Μά, τόσο πλέον διψασμένη για μουσική; Μάλλον ξύπνησε πάλι μέσα μου το party animal που πάντα ήμουν και θα είμαι.
Αλλά το τζάζ του Μόντρεαλ είναι το μεγαλύτερο του κόσμου αυτή τη δεκαετία, νομίζω. Πρόκειται για φαντασμαγορικό στήσιμο με φαντασμαγορικά ονόματα του τραγουδιού απο όλο τον κόσμο.
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Να το πάρεις το βιβλίο του Δημήτρη γιατί είναι ευαίσθητος συγγραφέας. Με συναίσθημα και αγάπη για το αντικέιμενο, παρόλο που πολλές φορές μιλάει για ακυρωμένα όνειρα! Είναι αυτοί οι απολογισμοί της γενιάς του!

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ said...

Καλημέρα Ιουστίνη! Απ' ότι κατάλαβα, μάλλον καλά πε΄ρνάς και να συνεχίσεις έτσι! Το βιβλίο θα το πάρω γιατί ότι έχω διαβάσει του Κωνσταντάρα μου πήγε πολύ μέχρι και η ιστορία του πατέρα του μέσα από τα δικά του μάτια. Μου πάει η γραφή του. Ευχαριστώ λοιπόν που μ' ενημέρωσες για το νέο βιβλίο! Πολλά φιλιά, καλά να περνάς!

Justine's Blog said...

Αγαπημένη absolute best-seller,
Καλώς ήρθες στο μπλόγκ μου. Τα είδα τα γραφόμενά σου περι παρέμβασής μου στη Θεσσαλονίκη. Μικρόφωνο και κατάσταση! Μά δεν μπορώ τα παράλογα, τον αυτισμό της λογοτεχνικής αυλής. Δηλαδή πάνε να μας τρελλάνουν οι άνθρωποι; Εντάξει, είναι μέσα στο συστηματάκι- και καλά κάνουν- αλλά μη μας παίρνουν και για κορόιδα! Enough!!!Πάω να το ρίξω στο χορό, γιατί δεν αντέχω να προσβάλλεται ν ψυχρώ η λογική μου. Και προπάντων δεν μπορώ τη φιλαυτία απο μικροφώνου! Δηλαδή "στον καθρέφτη σου κοιτιέσαι κι απο μόνος σου αγαπιέσαι;"

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ said...

Αν είχες διαβάσει Ελευθεροτυπία, θα καταλάβαινες πόσο στην "μπούκα" με έχουν! Όσα είπες τα χρέωσαν σε μένα και με πρόσβαλαν που "μίλησα"!Αλλά δεν θ' απολογηθώ για τίποτα καλή μου! Ως εδώ! Ρίξτο εσύ στο χορό και εγώ τεμπελιάζω με μια στίβα βιβλία!!!! Χίλια φιλιά!

Justine's Blog said...

Λένα αγαπημένη,
Θα ήθελα να μου στείλεις με μέιλ το κείμενο της Ελευθεροτυπίας για να μάθω τα τεκταινόμενα. Συγγνώμη αν υπήρξα πρόξενος οδύνων για σένα, αλλά έχω το ιδιαίτερο προνόμιο να μιλάω μακρόθεν και να λέω πάντα την απόλυτη, αδέκαστη γνώμη μου.
Πάντως, συνέχισε να μπεστσελερίζεις εσύ κι ας τους να λένε. Εσύ είσαι story teller και πολύ πετυχημένη.
Τα υπόλοιπα είναι μιζέριες.
Φιλιά . Ησυχάζω στο βουνό σήμερα. Λιάζομαι ενώπιον της λίμνης.