ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, June 27, 2008

Μισός αιώνας Τέντυ!!!

Της Ιουστίνης

Τον γνώρισα στα 20 χρόνια μου σε μια ντισκοτέκ στη Λευκάδα εν έτει 1979.Λεπτός, μελαχροινός και παράξενος με εντυπωσίασε γιατί χόρευε με πολλές ξανθές καλλονές τα ντίσκο της εποχής.

Την άλλη μέρα με πλησίασε στην καφετέρια που καθόμουν με τη φίλη μου. Μου είπε πως τον έλεγαν Τέντ και πως ερχόταν απο το Μόντρεαλ του Καναδά. Με ρώτησε ποιό ήταν το δικό μου όνομα. Χρειάστηκε να επαναλάβω το Ιουστίνη καμιά δεκαριά φορές για να το κατανοήσει εκείνος ο παράξενος καναδός. Στο τέλος αναφώνησε : «Μ’ αυτό το όνομα θα είχες πολλά κόμπλεξ σαν παιδί».

Τον κοίταξα με περιφρόνηση καθώς το όνομά μου υπήρξε το διαβατήριο του θαυμασμού των δασκάλων και καθηγητών μου. Και κατάλαβα πως δεν μπορείς να νικήσεις όταν παλεύεις με ένα Ελληνοκαναδό χωρίς τη δική μας κουλτούρα. Παρόλα αυτά του έδωσα ραντεβού για το επόμενο καλοκαίρι και είδα με ικανοποίηση την αυτοπεποίθησή του να καταρρακώνεται αυθωρεί και παραχρήμα.

Το επόμενο καλοκαίρι του 1980 άρχισε το φλέρτ που κράτησε μια δεκαετία περίπου. Το 1989 ο καλοκαιρινός μας έρωτας κατέληξε σε γάμο με μένα να μετακομίζω στον άγνωστο Καναδά, αφήνοντας πίσω μου πατρίδα, οικογένεια, φίλους και καριέρα.

Το 1990 ήρθε στη ζωή μας ο Αλεξανδρίνος και το Μόντρεαλ απέκτησε την υπόσταση της εντοπιότητας για μένα, καθώς δέθηκα για πάντα με τη γέννηση του γιού μας σε τούτο τον ευλογημένο τόπο.

Εκτοτε έμαθα να αγαπώ τη δεύτερη πατρίδα και να συμβιβάζομαι ακόμη και με τους ακραίους χειμώνες της, επενδύοντας στην ησυχία των χιονισμένων τοπίων. Εδώ άρχισα να γράφω τα βιβλία μου ακουμπώντας στην ακινησία της παγωμένης ατμόσφαιρας.

Στις 21 Ιουνίου 2008 ο Τέντ έγινε κιόλας πενήντα χρονών. Επειδή εκείνος δεν πείθεται απο τα υλικά πράγματα, επειδή πιστεύει μόνο στις ανθρώπινες σχέσεις, είπα να του κάνω ένα δώρο που θα ταίριαζε στη ψυχοσύνθεσή του. Ετσι του οργάνωσα ένα πάρτυ-έκπληξη στο οποίο προσκάλεσα απ΄άκρη σ΄άκρη του Καναδά όλη την οικογένειά του, τους συνεργάτες και τους παιδικούς του φίλους. Σ΄αυτούς πρόσθεσα και τους νέους μας φίλους.

Την περασμένη Κυριακή, ο ανυποψίαστος Τέντ κρατώντας με απο το χέρι έφθασε στο ελληνικό εστιατόριο Gousto στο Λαβάλ, όπου τον περίμεναν 100 άνθρωποι που τον λατρεύουν. Εμεινε άναυδος, καθώς η γυναικεία μαεστρία μου δεν επέτρεψε να διαρρεύσει η παραμικρή υποψία για το πάρτυ. (εδώ σύμμαχος και συνεργάτις υπήρξε η φίλη μου Elaine Landry. (Milles mercies!!!)

Φάγαμε εκπληκτικές ελληνικές σπεσιαλιτέ (που ξέρει να φτιάχνει ο τρομερός σέφ Γιώργος Αναγνώστου), ήπιαμε άφθονο κρασί και χορέψαμε υπο τη μουσική και την ορχήστρα του εξαιρετικού Νίκου. Ο Ηρακλής Θεοδωρακόπουλος ήταν αυτός που οργάνωσε το τέλειο σέρβις της βραδυάς.

Στις μεγάλες οθόνες έπαιξε η ταινία που ετοίμασαν ο ξάδελφός μας Ντένις Λάζαρης με τη γυναίκα του Λίλυ και το γιό τους Ανταμ (τους ευχαριστώ απο καρδιάς!) με φωτογραφίες απο τα παιδικά μέχρι τα ενήλικα χρόνια του άντρα μου.

Ο Τέντ μου έσβησε μισό αιώνα κεράκια στις υπέροχες τούρτες του γαλλικού εστιατορίου Gasgogne. Η γεύση τους ήταν ανεπανάληπτη, ομολογώ.

Χρόνια πολλά αγαπημένε Τέντυ. Να τα χιλιάσεις με υγεία και με τους λατρεμένους ανθρώπους γύρω σου!

The Wifey









Τα Αργυροφραγκουλάκια εν παρατάξει!!!




Ετοιμάζεται να σβήσει μισό αιώνα κεράκια!!! Happy Birthday Ted!!!



Ενα ζεμπέικικο υπο τους ήχους του Ζαμπέτα: Ο πενηντάρης είναι ένας νέος της εποχής!!!




Τα ανήψια του Τέντ



Η οικογένεια απο την πλευρά της μακαριστής μητέρας του Μαρίας Κονιδάρη




Οι παιδικοί του φίλοι με τις γυναίκες του




Απο αριστερά η Elaine Landry; η Νατάσα Φωτόπουλος, o ιδιοκτήτης του Gousto Ηρακλής Θεοδωρακόπουλος, , η δημοτική σύμβουλος Ελεν Φωτόπουλος και ο σύζυγός της ζωγράφος Νίκολας Βόικοφ.



Ο Αλεξ με τη δική του παρέα





Η υπογράφουσα με τον σύμβουλο τύπου της πρεσβείας της Οττάβα Γιάννη Πετσίλα




Η κουμπάρα μας Leyla Argun με τον Τέντυ.




Ο γαμπρός του Τέντ Don Myatt και απέναντι η αδελφή του Αννά Αργύρη οι ξαδέλφες του Μαρία Αργύρη και Μαίρη Λάζαρη

23 comments:

La Gigi said...

Καλά ήσουν μια θεά για το πάρτυ του πρίγκηπα...
Να τον χαίρεσαι τον πρίγκηπά σου αγαπημένο Ιουστινάκι!!
Ότι στη φωτογραφία που έχεις και τους δυο μαζί λάμπεις δεν χρειάζεται να το πω είναι πασιφανές!
Φιλιά πολλά

υγ και ο Αλεξ... κούκλος

Justine's Blog said...

Μελισσάκι γλυκό,
Σου εύχομαι στη ζωή σου να έρθει ο πρίγκηπας και να τον αναγνωρίσεις εγκαίρως! Αυτό είναι το μυστικό της ζωής.
Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο

Φωτεινή S said...

Τα Αργυροφραγκουλάκια... τέλεια!
Να ζήσετε όλοι μαζί ευτυχισμένοι.
Να τους χαίρεσαι, Ιουστίνη μου,
τους άνδρες σου!
Εσύ και ο Τεντ είστε κάτι σαν παραμύθι που ξεκινά.. "Από τότε που γνώρισα κόσμο, γνωρίζω τον Τεντ..."
Μακάρι η ζωή σας να συνεχίσει έτσι όμορφα σαν παραμύθι
και βεβαίως να τα εκατοστήσει
ο πρίγκηπάς σου!

δεσποιναριον said...

Ααααααααα!!!!!!!!! Αναφωνησε το Δεσποιναριον θαμπωμενο απο τη λαμψη του παρτυ, τη λαμψη της γοβας αλλα ΚΥΡΙΩΣ απο τη λαμψη στα προσωπα σας!!!!! ΝΑ ΖΗΣΕΙ Να τον χαιρεστε και να σας χαιρεται παντα με καλη υγεια! Ωραια γιορτη, ωραια παρεα, μισος αιωνας λοιπον, να γινει ολοκληρος (δε βιαζομαστε βεβαια). Μολις ετοιμαζομουνα να φυγω απο το γραφειο και λεω .. για να δω εγραψε τιποτα η Καναδεζα σημερα; Και ΝΑ! η Καναδεζα γραφει για την αγαπη μιας ζωης και λαμπει ολοκληρη. Σ' ευχαριστουμε που το μοιραστηκες μαζι μας ... κουυυυκλα μουυυυυυ!!!!! Φιλακι!

δεσποιναριον said...

Χε χεεεε! δε γουαϊφι

Justine's Blog said...

Φωτεινούλα,
Ναι απο τότε που γνωρίζω τον κόσμο γνωρίζω τον Τέντ. Μικρή και άγουρη εντόπισα αμέσως πως αν ήταν να παντρευτώ ποτέ, εκείνον θα παντρευόμουν. Ημουν πολύ ατίθασση για να θυσιάσω την ελευθερία σε οποιονδήποτε άλλο αρσενικό.
Εύχομαι να είναι καλά, αυτό μόνο μετράει.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου

Justine's Blog said...

Δεσποινάριον,
Ευχαριστώ κατ αρχήν για τις ευψχές σου.
Μια και εντόπισες τη χρυσή γόβα, πρέπει να σου πώ το εξής. Παρολίγο να προδοθώ εξαιτίας της.
Λοιπόν, είχα αγοράσει τα χρυσά γοβάκια μετά ασορτί χρυσής τσάντας (PRADA) εν Ιταλία καί είχα προγραμματίσει να βρώ το ασορτί φόρεμα για να φορέσω το σετάκι.
Την Κυριακή πριν απ το πάρτυ έφαγα τον τόπο να βρώ τα χρυσά γοβάκια, τα οποία είχαν κάπου παραπέσει. Ο Τέντ απόρησε πώς τέτοια εμμονή με τα παπούτσια! (συνήθως φοράω κάτι εναλλακτικό) αλλά τελικά βοήθησε ο Θεός και τα βρήκα.
Μετά το πάρτυ ο Τέντ ανεφώνησε: Τώρα κατάλαβα γιατί έψαχνες απεγνωσμένα τις χρυσές γόβες!
Αυτό ήταν το παραλειπόμενο, γιατί αφού μοιράστηκα το θέμα, ας το πώ και τούτο.
Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!
Ιουστινάκι

La Gigi said...

ε όχι δεν επιτρεπόταν στα χρυσά γενέθλια του Τεντ να εμφανιστείς με όποιο άλλο χρώμα! Καλά έκανες και έφαγες τον τόπο να τα βρεις Ιουστινάκι!! Αν δεν είσαι εσύ comme il faut, τότε ποιος??
Άσε που τα αγόρια πάντα αναρωτιούνται αλλά σπάνια βάζει ο νους τους την αληθινή αιτία ;)
Φιλιά καληνύχτας Αργυροφραγκουλάκι

Ra Ma said...

Βρε, τι ομορφιές είναι αυτές?
Να τον χαίρεστε τον σύζυγο και πατερούλη σας! Σαν γρήγορα μου φαίνεται πως πέρασαν τα χρόνια! Να του μεταβιβάσεις τις ευχές μου και την αγάπη μου.
Σας αφήνω να συνεχίσετε την κουβέντα σας περί γυναικίων αξεσουάρ και δολοπλοκιών!
Πολλά φιλιά σε όλους σας.

Justine's Blog said...

Μελισσούλα,
Comme il faut και καθωσπρέπει αλλά παρολίγο να την πατήσω με την εμμονή για το χρυσό γοβάκι της Σταχτοπούτας! Αλλά ο Τέντ το πήρε απλώς υπερβολή και κόλημμα της στιγμής-ευτυχώς!
Πάντως η έκπληξη κράτησε μέχρι τέλους. Κι αυτό ήταν το σημαντικότερο κομμάτι του ιωβηλαίου!!!

Justine's Blog said...

Θύμιε μου αγαπημένε,
Ωραία δολοπλοκία και για καλό σκοπό, θα συμφωνείς. Ναί, περνάνε τα χρόνια, φεύγουν και δε γυρνάνε. Τον θυμάσαι στα 30 τον καναδέζο να καταφθάνει απο Μοντρεαλ και την Κωνσταντίνα να τον κανακεύει, να του μαγειρεύει, να τον περιποιείται;
Κι όμως έχουν περάσει 20 χρόνια απο τότε και η μικρή δεν ήταν στο πάρτυ του.
ΑΧ! αυτή η απουσία, με τρελλαίνει ώρες-ώρες.
Φιλιά καληνύχτας

Φωτεινή S said...

Εσύ με ταξίδεψες πολύ όμορφα στην Κούβα κι εγώ την έβγαλα βόλτα στο Ρέθυμνο.

Σ' ευχαριστώ!

Justine's Blog said...

Φωτεινούλα μου,
Τί τυχερή να δώ την Αβάνα μου καμαρωτή να φωτογραφίζεται στα μήκη και τα πλάτη του Ρεθύμνου. Ανφάς, προφίλ, στα λουλούδια, στις παραλίες!!!
Σε ευχαριστώ. Και προκαλώ το Δεσποινάριον να με κάνει παγκοσμίως διάσημη με φωτογράφιση στον κήπο του Λευκού Οίκου. Τί ίς έχουμε τις διασυνδέσεις στην αμερικάνικη πρωτεύουσα;
Καλημερούδια απο βροχερότατο Μόντρεαλ

Φωτεινή S said...

Τελικά τα Ψηλά τακούνια πάνε παντού και με όλα!

Justine's Blog said...

Τί να πώ απο τη χαρά μου και την έκπληξη; Τα Τακούνια πήγαν κι αυτά βόλτα και φωτογραφήθηκαν εν Ρεθύμνω; Μεγάλη επιτυχία!
Σε ευχαριστώ Φωτεινή μου
Πολλά ηλιόλουστα φιλάκια (το γύρισε ο καιρός στο καλαματιανό ΄το απόγευμα και ήμασταν σε περιπάτους!)
Ιουστίνη

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. said...

να σου ζήσει ο πενηντάρης, Ιουστίνη μου! Καλά που ήρθα να χαρώ, να φάω τούρτα και μεζέδες και να καμαρώσω!
Άκου 10 χρόνια φλερτ!
Δεν ξανάγινε!
Πάντως τον αγάπησες πολύ για ν' αλλάξεις πατρίδα, συνήθειες, ανθρώπους κ.λ.π.
Μιλάμε για μεγάλο έρωτα!
Να είστε γεροί και ευτυχισμένοι, να χαίρεστε και τον Αλεξανδρίνο σας και πάντα τέτοια!
Κάνε και κανένα πάρτυ ξανά στην Ελλάδα! Δεν μπορεί να υπάρχουν πάντα εμπόδια!
Φιλιά πολλά πολλά και είσαι μια γλύκα!
Φτου σου, κοπέλα μου!

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Σου άρεσε η τούρτα; Και το χοιρινό και το αρνάκι στη σούβλα; Χαίρομαι γιατί εσύ ως παραδοσιακή Ελληνίδα ξέρεις απ αυτά.
Ελα να σε κεράσουμε κι ένα ουζάκι να πιούμε στην υγεία των οικογενειών μας, γιατί αυτές μόνο μετράνε.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Ασε, το θέμα πάρτυ, δεν το έχεις μέσα σου. Ολο κάτι τυχαίνει!!!
Πολλά φιλιά
Ιουστίνη

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. said...

Μ' άρεσαν, Ιουστίνη μου! Μ' άρεσαν!
Το θέμα πάρτυ ήταν μέσα μου, και πολύ μάλιστα, αλλά βγήκε πριν κάποια χρόνια. Ωστόσο, εσύ ξέρεις τι έτυχε και τις δυο φορές!Ξέρεις αν ήθελα να ρθω και πόσο! Άλλωστε, ξέχασες τότε που συναντηθήκαμε, ότι στον μετρημένο χρόνο που είχα είδα μόνο εσένα και κανέναν άλλον!
Έλα! Μη με στεναχωρείς!
Να είσαι καλά, να γιορτάζεις πάντα κι οι φίλοι σου όταν μπορούν, είναι κοντά σου και το ξέρεις!
Φιλιά πολλά και ναι! Πάνω απ' όλα η οικογένεια!

Justine's Blog said...

Ελα βρε Κατερίνα,
Πλάκα έκανα. Ξέρω πως σου έτυχαν πολλά και είσαι μια αγωνίστρια της ζωής. Αλλά ήθελα να σε κογιονάρω, που λέμε και στη Λευκάδα.
Δεν πειράζει, θάχουμε άλλες ευκαιρίες να βρεθούμε. Εκεί στην περιοχή σου έχει εξοχικό ένας φίλος μου και με έχει καλέσει πολλάκις. Οχι πως έχω ποτέ χρόνο για διακοπές αλλά ποτέ δεν ξέρεις!
Φιλάκια

Babis Dermitzakis said...

Πω πω πω Ιουστίνη μου, όλοι οι άνδρες θα ζηλεύουν, δεν νομίζω ότι είναι πολλοί που οι γυναίκες τους τους κάνουν τέτοιες εκπλήξεις. Καλά να πάθουν, ας έψαχναν λίγο περισσότερο.

Justine's Blog said...

Μπάμπη μου γλυκέ,
Μου φαίνεται πως δεν θέλουν πολλοί Ελληνες να έχουν γυναίκα πολυάσχολη με καριέρα και ταξιδιάρα. Οπότε γι αυτό δεν ψάχνουν.
Αλήθεια, είδες το Κριτικόχρωμα που αναδημοσίευσε το κέιμενό σου για την Αβάνα; Και πάλι μπράβο σου!
Φιλιά

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. said...

Γιατί, ρε, σύ; Εγώ δεν σε κάλεσα; Άκου ένας φίλος! Κι εγώ, πού είμαι;
Και βέβαια θα έρθουν κι άλλες ευκαιρίες, Ιουστίνη μου! Έλα με το καλό κι έχει ο Θεός!
Ζόρικο το κογιονάρισμα! Πονάει!
Φιλάκια πολλά πολλά!
Καλό βράδυ!

Justine's Blog said...

Εντάξει Κυκλάμινο,
Ανακαλώ. Τόχεις το πάρτυ μέσα σου, γιατί τελικά σε πήρε το μάτι μου στο πάρτυ της Αλεφίνας και του Μόχα!
Περάσατε μοναδικά, απ΄ότι διάβασα στα πεταχτά. Αντε και να κλέβεις πάντα χρόνο για τα ωραία.
Φιλάκια καληνύχτας