ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Tuesday, June 3, 2008

Το Ημερολόγιο Αβάνας στο Λέξημα

Χθές ήταν μια βραδυά με μοναδικές συγκινήσεις στην Κουμπανίτα. Ενιωσα ξεχωριστή καθώς το κέντρο κατέκλυσαν οι φίλοι μου, αυτοί που αγαπητικά προσεγγίζουν την ύπαρξη και τη δημιουργία μου. Ηταν μια γιορτή για την αναζήτηση της Αβάνας μου.
Επειδή η φόρτιση είναι ιδιαίτερα έντονη απο την ένταση της βραδυάς, επιφυλάσσομαι να ετοιμάσω ένα κομμάτι όταν με το καλό επιστρέψω στο Μόντρεαλ. Προς το παρόν αναδημοσιεύω το κείμενο του εξαιρετικού φιλόλογου Μπάμπη Δερμιτζάκη περι του βιβλίου και της βραδυάς. Νιώθω τυχερή που άνθρωποι των γραμμάτων σαν τον Μπάμπη Δερμιτζάκη και τη Βιβή Κοψιδά-Βρεττού ασχολούνται με το ταπεινό μου έργο.
Αυτά τα λίγα κι ευχαριστώ όλους τους φίλους που ήρθαν στη γιορτή μου. Θα τα πούμε αναλυτικά απο το αγαπημένο Μόντρεαλ όπου καταπλέω την Πέμπτη.

Βιβλιοπαρουσίαση: Ιουστίνη Φραγκούλη, Ημερολόγιο Αβάνας

Του Μπάμπη Δερμιτζάκη

Τίτλος: «Ημερολόγιο Αβάνας»
Συγγραφέας: Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη
Εκδόσεις: Ηλέκτρα, 2008
Σελίδες: 135
http://lexima.blogspot.com


«Ημερολόγιο Αβάνας» είναι ο τίτλος που δίνει στο νέο της βιβλίο η Ιουστίνη Φραγκούλη, δημοσιογράφος, μυθιστοριογράφος και πολιτιστικός πρέσβης της χώρας μας στον μακρινό Καναδά, αν και ο τίτλος που αντιστοιχεί περισσότερο στο περιεχόμενό του είναι «Ταξιδιωτικό ημερολόγιο Αβάνας». Πρόκειται για τις ημερολογιακές σημειώσεις που έγραψε η Ιουστίνη κατά το τελευταίο της ταξίδι στην Κούβα.
Το άνετο αφηγηματικό στυλ της Ιουστίνης το έχουμε ήδη επισημάνει στα δυο μυθιστορήματά της, και εξακολουθεί να τη διακρίνει και σ’ αυτό το διαφορετικό λογοτεχνικό είδος. Μικρές προτάσεις, με τις οποίες εστιάζει σε αυτό που της προκαλεί το ενδιαφέρον όχι περισσότερο από το αναγκαίο.
Δεν έχω πάει στην Κούβα, και έτσι κουβαλάω μαζί μου το στερεότυπο που έχουν οι περισσότεροι γι αυτή τη χώρα. Το «Ημερολόγιο Αβάνας» της Φραγκούλη έρχεται να διορθώσει αυτό το στερεότυπο, χωρίς όμως να το ανατρέψει: μια χώρα ξενοιασιάς και γλεντιού, με διάχυτο ερωτισμό, παρά τη φτώχεια που μαστίζει τον πληθυσμό τα τελευταία χρόνια. Ίσως και εξαιτίας του. Ελληνική είναι η παροιμία που λέει «η φτώχεια θέλει καλοπέραση».
Γράφει κάπου στο βιβλίο της η Ιουστίνη ότι το επίπεδο ζωής βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά από το επίπεδο που είχε το 1991. Ήταν η χρονιά που κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, και όλοι ανακουφιστήκαμε που απομακρύνθηκε ο κίνδυνος ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος. Η ανακούφιση βέβαια κράτησε λίγο, γιατί είδαμε τα αποτελέσματα που είχε η εξάλειψη του αντίπαλου δέους. Οι Αμερικάνοι, με όλη τους την άνεση πια, μπορούσαν να στραγγαλίσουν οικονομικά με το εμπάργκο τους τη μικρή χώρα που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά της απέναντί της. Οι εικόνες που μας δίνει η Ιουστίνη, με τα άδεια σουπερμάρκετ και τις ουρές που δημιουργούνται όταν μαθεύεται ότι κατέφθασαν κάποια προϊόντα θυμίζουν εικόνες από τις σοσιαλιστικές χώρες, μόνο που αυτές δεν οφείλονται πια στο σοσιαλισμό αλλά στο εμπάργκο.
Υπάρχουν και αρκετές φωτογραφίες στο βιβλίο. Ασπρόμαυρες. Μπορεί να μπήκαν ασπρόμαυρες για να μειωθεί το κόστος της έκδοσης, όμως ταιριάζουν απόλυτα με την ασπρόμαυρη ζωή των κατοίκων της. Ασπρόμαυρη γιατί συνειρμικά παραπέμπει στον ιταλικό νεορεαλισμό ή στη δική μας δεκαετία του πενήντα.
Ενώ συνήθως στα ταξιδιωτικά έργα ο συγγραφέας αφηγείται με ένα απρόσωπο «εγώ», εδώ η Ιουστίνη αφηγούμενη αυτοπροσωπογραφείται, δίνοντας παράλληλα και μια συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα στο έργο, φορτισμένη από την απουσία της αγαπημένης αδελφής. Μαζί της είχε έλθει αρκετές φορές στο παρελθόν στην Κούβα, όμως ο θάνατος της στέρησε στο εξής τη συντροφιά της. Σύμβολο της απουσίας της η πεταλούδα-ψυχή, που συνοδεύει συχνά την Ιουστίνη στους περιπάτους της: «Η αδελφή μου είναι παντού: στις αναμνήσεις, στους δρόμους, στις μυρωδιές, στις εικόνες. Μου ’ρχονται συνέχεια στο νου τα χαχανητά μας στο αντίκρυσμα των αχόρταγων αντρικών βλεμμάτων. Με συντροφεύουν οι κρυφές μας κουβέντες το βράδυ στο κρεβάτι. Οι πεταλούδες εξακουλουθούν να πετάνε γύρω μου σχεδόν γιορταστικά. Σα να με περιμένουν σε κάθε μου έξοδο. Φαίνεται πως η Κωνσταντίνα είναι δίπλα μου, πως κατεβαίνει ώρες-ώρες απ’ τη γειτονιά τ’ ουρανού για να με συντροφεύει…» (σελ. 47).
Τα αποσιωπητικά δικά της. Δεν θέλει να μιλήσει περισσότερο για το πένθος της, μας δείχνει όμως ότι είναι συνεχώς παρόν.
Όχι μόνο με τα αποσιωπητικά αυτά. Οι πεταλούδες, σαν λάιτ μοτίφ, επανέρχονται συνεχώς στις σελίδες του βιβλίου της.
Η Ιουστίνη ενδιαφέρεται για την ομογένεια. Ομογενής και αυτή σε μια άλλη χώρα, ψάχνει τους ομοίους της, ίσως σε μια ασυνείδητη επιθυμία να μοιραστούν τη νοσταλγία για την πατρίδα. Παίρνει τηλέφωνα, τους ψάχνει, με κάποιους συναντιέται και μας παρουσιάζει τα πορτρέτα τους. Οι προσωπικές τους ιστορίες αποτελούν μια συναρπαστική αφήγηση μέσα στη συγχρονία της ταξιδιωτικής περιπλάνησης.
Μου άρεσε πάρα πολύ το βιβλίο. Και μακάρι να πραγματοποιηθεί η ευχή που μου έγραψε η Ιουστίνη στην αφιέρωση, «να ταξιδέψεις στην Κούβα μου»
Στην Κούβα της. Ανήκει πια στην Κούβα, και η Κούβα σ’ αυτήν. Και ο χώρος που διάλεξε για τη χθεσινοβράδινη παρουσίαση του βιβλίου της εκφράζει αυτή την αγάπη για την Κούβα της, το μπαρ Cubanita, στου Ψυρρή, που πλαισίωσε την παρουσίαση με κουβανέζικους ρυθμούς και τραγούδια.
Να πούμε δυο λόγια και για την παρουσίαση αυτή.
Η κα Βιβή Κοψιδά-Βρεττού έκανε μια απέριττη φιλολογική παρουσίαση του βιβλίου, φροντίζοντας έξυπνα να την αμβλύνει μπροστά σε ένα κοινό που μπορεί να κουραζόταν. Έξοχη και η παρουσίαση της Άννας Νταλάρα, η οποία έχει και αυτή μια αγαπησιάρικη σχέση με την Κούβα αλλά και με όλη τη Λατινική Αμερική. Ο υφυπουργός εξωτερικών Θόδωρος Κασσίμης, υπεύθυνος για τον απόδημο ελληνισμό, καθώς δεν είχε πάει ποτέ στην Κούβα όπως ομολόγησε ο ίδιος, διάβασε το βιβλίο κουβαλώντας τα γνωστά αριστερά στερεότυπα, και γι αυτό το επέκρινε σε σημεία, αμβλύνοντας όμως την επίκριση λέγοντας ότι το κάνει από αγάπη για την Ιουστίνη, πράγμα που το πιστεύουμε. Η Ιουστίνη όμως, πολύ έξυπνα, κλείνοντας την παρουσίαση, του πέταξε το καρφί με την παρατήρηση ότι της τη βγήκε από αριστερά. Αυτός, ένας υφυπουργός της Δεξιάς. Όσο για τον συντονιστή δημοσιογράφο κο Παρλαβάντζα, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερος, αφού παρενέβαινε λαλίστατος ανάμεσα στις παρουσιάσεις.

17 comments:

Penelope said...

Συγχαρητήρια Ιουστινάκη όλα πήγαν θαύμα από ότι διαβάζω! Ναι, και εμένα μου άρεσε πολύ και ανακάλυψα και μία άλλη Ιουστίνη που μου άρεσε πολύ και διέκρινα αυτή την γενναία αντιμετώπιση της ίδιας της ζωής που πολύ θαυμάζω σε εσένα Ιουστίνη...(συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα..) Νασαι καλά και πάντα επιτυχίες!

La Gigi said...

Αγαπημένο μου Ιουστινάκι, χθες ήμουν νοερά μαζί σας όλο το βράδυ!
Η Κούβα σου, η Αβάνα σου θα ταξιδέψουν όλους όσους τη διαβάσουν ως εκεί όπως ταξίδεψαν κι εμένα. Και εις άλλα με υγεία. Περιμένω με τρελλή ανυπομονησία το επόμενο...
Όπως με την ίδια ανυπομονησία περιμένω τα παραλειπόμενα της βραδιάς μια και ο φίλος μας ο Μαρκόνι μας έχει εξάψει την περιέργεια!
Φιλιά πολλά πολλά και καλή επιστροφή!

δεσποιναριον said...

Συγχαρητηρια κι απο μενα. Παντα επιτυχιες Ιουστινακι. Την αναρτηση στο λεξημα τη διαβασα απο νωρις. Να εισαι παντα περιτριγυρισμενη απο αγαπημενους φιλους τις ωρες της χαρας σου. Φιλια.

Babis Dermitzakis said...

Ιουστίνη μου, πιστεύεις ότι το μυαλό δουλεύει ασυνείδητα σε κάτι που δεν έχει πάει καλά και δεν μπορείς να το προσδιορίσεις συνειδητά; Ε, λοιπόν, κάτι δεν μου πήγαινε καλά στη βιβλιοπαρουσίαση που έκανα, και χθες το βράδυ ενώ είχα ξαπλώσει να κοιμηθώ μου ήλθε στο νου η βιβλιοπαρουσίαση, και δεν ξέρω πώς το μυαλό μου πήγε στη φράση "πολιτιστικός πρέσβης". Και ξαφνικά κατάλαβα. Στα επίθετα που έβαλα πιο πριν το θηλυκό έχει ίδια κατάληξη με το αρσενικό, όχι όμως και το πρέσβης. Σηκώθηκα αμέσως και άνοιξα το κομπιούτερ και διόθρωσα "πολιτιστική πρέσβειρα". Σήμερα, χαζεύοντας στο σχολείο μέχρι να κτυπήσει το κουδούνι, μπήκα στο blog σου και είδα την αναδημοσίευση. Δεν σε πρόλαβα τελικά, αλλά μικρό το κακό, δεν νομίζεις;
Πάντα σε τέτοια λοιπόν, ζήλεψαν αυτοί που δεν ήρθαν.

Μηθυμναίος said...

Ήταν, αλήθεια, μια υπέροχη βραδιά, δεν έπεφτε καρφίτσα (κυριολεκτικά) στη Κουβανίτα, κι όπως πάντα δέσποζε η ξεχωριστή σιλουέτα της φίλης μας Ιουστίνης, που παρ’ όλη τη «συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα» δέσποζε χαιρετώντας τους επισκέπτες και χαρίζοντας το χαμόγελο και την αγάπη της. Οι ομιλητές άψογοι αν κι εγώ διαφώνησα με την παρατήρηση του κ. Κασίμη για «αμερικανοποίηση» της συγγραφέα, επειδή η Ιουστίνη έγραψε μερικές αλήθειες στο βιβλίο για την παρούσα κατάσταση στην Κούβα (και το τονίζω το αλήθειες γιατί έτσι είναι) που τουλάχιστον είχε τη ειλικρίνεια να τις αναφέρει. Άλλωστε ο κ. Υφυπουργός ομολόγησε ότι δεν είχε επισκεφτεί ποτέ την Κούβα, οπότε...
Ιουστίνη σε χαρήκαμε και πάντα τέτοια από την καρδιά μας.

Φωτεινή S said...

Iουστίνη μου,
συγχαρητήρια! Πάντα τέτοια!
Διάβασα νωρίς νωρίς το Λέξημα.
Τώρα περιμένω να διαβάσω και την Αβάνα σου.
Δεν ήλθα, αλλά σε διαλάλησα!
http://samafoti.blogspot.com/2008/05/blog-post_31.html
Πολλά φιλιά και πάντα επιτυχίες!

Justine's Blog said...

Αγαπημένοι μου φίλοι,
Σας ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σας. Πηνελόπη μου εύχομαι σύντομα και στα δικά σου. Μελισσούλα , ξέρω πόσο νοσταλγούσες να βρεθείς μαζί μας. Μοίρασα και τα πούρα σου στους εκλεκτούς καλεσμένους. Δεσποινάκι μου πήρα τα υπέροχα λουλούδια σου και σε γλυκοφιλώ. Μπάμπη δεν πειράζει για την ορθογραφική αμυχή, χρειάζεται να είσαι ανθρώπινος! Οσο για σένα Λατινοαμερικάνε μου, σας χάρηκα με την Αλεξάνδρα σου. Ο υπουργός προσπάθησε να φανεί αριστερός αναθυμούμενος τη χαμένη νιότη, αλλά αυτοαναιρέθηκε αφού ομολόγησε πως δεν έχει πάει στην Κούβα. Αλλά έδωσε ζωντάνια στη βραδυά με την ένστασή του, θα συμφωνείς.
Πεθαίνω να φτάσω στο Μόντρεαλ να μπλογκάρω τρελλά με φωτογραφίες (καθώς εδώ το ιντερνέτ αργό!)
Φιλιά σας
Ιουστίνη

δεσποιναριον said...

Καλο ταξιδι, αλλα μεχρι τοτε να χαιρεσαι οτι εχει η Αθηνα να σου δωσει. Φιλακι.

neoinileias said...

Συγνώμη για την όχληση, αλλά κάνουνε διαφήμιση στο blog http://neoinileias.blogspot.com/

Ελπίζουμε να συνεχίσετε να μας διαβάζετε…

Γεφυριστές said...

Όμορφα όλα.. όπως σου αρμόζουν Ιουστίνη. Μας έδωσες την ευκαιρία (τους εν Ελλάδι) να σε ακούσουμε κιόλας ξανά από τον αέρα! Καλή επιστροφή να έχεις στο Μόντρεαλ και πάντα επιτυχίες.
Α. Μπλάνα

δεσποιναριον said...

Σημερα λοιπον ταξιδευεις. Ευχομαι αιθριους ουρανους και καλως να σε δεχτει η οικογενεια. Το φιλακι που αφηνω θα το βρεις στο Μοντρεαλ.

La Gigi said...

καλώς μας ήρθες αγαπημένη μου!!
καλά θα έχεις ένα σωρό να κάνεις μετά από τόσο καιρό τριγυρίσματος στην Ευρώπη..
άντε ξεκουράσου και μας τα λες σιγά σιγά.
φιλιά πολλά πολλά

Justine's Blog said...

Πηνελόπη αγαπημένη.
Σε ευχαριστώ για τα γενναιόδωρα λόγια σου και σου εύχομαι γρήγορα να γνωρίσεις τη χαρά της έκδοσης και της διάδραση με τους ανα΄γνωτσες. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη εμπειρία που δεν ξεπερνιέται ποτέ.
Φιλιά εκεί στην Αλβιόνα

Justine's Blog said...

Μελισσούλα μου γλυκειά,
Τα τρελλά μυστικά του πάρτυ σου τα είπα απο το τηλέφωνο στη Λωζάνη εν μέση οδώ. Θα μάθω περισσότερα και θα ποστάρω.
Το σημερινό πόστ είναι αφιερωμένο στην συνάντησή μας.
Σε γλυκοφιλώ εκεί στη Λωζάνη της βροχής. Με γειά το καινούριο σου σπίτι!

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Αχ! πόσο μου έλειψες ! Και ήξερα πως κι εγώ σου έλειπα. Αλλά αυτό το καλοκαίρι ας συναντηθούμε, κάπου ενδιάμεσα για να σε δώ απο κοντά και να μη χορταίνουμε τα λόγια.
Θα σου γράφω ακατάπαυστα μέχρι να βαρεθείς.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Κυκλαμινάκι και Φωτεινούλα,
Μου λείψατε πολύ που δεν ήρθατε στο πάρτυ αλλά συγχωρείστε λόγω υποχρεώσεων. Στο επόμενο εν Αθήναις, ναί;
Σας λατρεύω
Ιουστίνη

Justine's Blog said...

Αγαπητή Αλέκα,
Δεν κατάλαβα πως ήσουν εσύ εκεί ανάμεσά μας. Εχεις τέτοιο πλούτο εσύ ψυχής και τέτοιο ποταμό σκέψης πλάι σου.
Νάσαι καλά. Χαίρομαι που με άκουσες στο SKY. Ηταν υπεράνθρωπη η προσπάθεια να πάω αλλά είπα να μην διαψεύσω το ραντεβού στον αέρα.
Φιλιά