Ο ύπνος των Αγαλμάτων ξυπνάει τη δίψα για ιστορία και περιπέτεια

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Σε μια εποχή, που η αρχαία ελληνική κληρονομιά μας θεωρείται υλικό προς ταπείνωση για μας τους Ελληνες από τις επιθέσεις των μέσων ενημέρωσης σχετικά με το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας, έρχεται το μυθιστόρημα του Νίκου Διακογιάννη με τίτλο «Ο Υπνος των Αγαλμάτων» του Νίκου Διακογιάννη (εκδόσεις Καλέντης) να θυμίσει πως μέσα μας ζεί η παρακαταθήκη αυτής της κληρονομιάς, που είναι εθνική και παγκόσμια ταυτόχρονα.

«Τότε είδα ν’ αποσπάται από την ομάδα ένας πελώριος Κούρος με το αρχαϊκό του μειδίαμα κάπως εντονότερο, έτοιμος να δείξει την οδοντοστοιχία του. Βγήκε μπροστά από τον αιωρούμενο σωρό κι άρχισε σταδιακά να αποσυντίθεται, να λιώνει σαν φτιαγμένος από κερί ή υλικό ακόμη πιο μαλακό κι ευαίσθητο στην υψηλή θερμοκρασία. Μα τι λέω! Εδώ τα αντικείμενα τήκονταν στις πολικές θερμοκρασίες! Δεν ήξερα αν έπρεπε να φωνάξω…

Τι σημαίνουν οι καταστροφές έργων τέχνης που σημειώνονται στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης και στο Λούβρο; Γιατί καταστράφηκε ο Δαβίδ του Μιχαήλ Αγγέλου στη Φλωρεντία και η πασίγνωστη Γοργόνα στην Κοπεγχάγη; Πρόκειται για νέους τρόπους που η τρομοκρατία χρησιμοποιεί, ώστε να σπείρει τον πανικό ή μήπως απέτυχε το πείραμα cern στα γαλλοελβετικά σύνορα; Πόσο ορθή είναι η άποψη ότι κάποιοι εναντιώνονται στις θρησκείες των λαών και προετοιμάζουν το έδαφος για έναν παγκόσμιο δικτάτορα; Και τι ρόλο παίζουν οι μυστικές εταιρίες; Τελικά, πόσο αληθής είναι η άποψη πως ο ίδιος ο πλανήτης, ως αυτοκυβερνώμενος οργανισμός, θέλει ν’ απαλλαγεί από το ανθρώπινο είδος;

Το βιβλίο του Νίκου Διακογιάννη Ο ύπνος των αγαλμάτων είναι ένα μεταφυσικό θρίλερ, ένα σημειολογικό μυθιστόρημα όπου η αληθοφάνεια των στοιχείων καθιστά την fiction ιστορία πειστική. Ο αναγνώστης ακροβατεί στην κόψη του χρόνου, ενός χρόνου εύπλαστου που κάνει τα σύνορα μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου να είναι πλέον δυσδιάκριτα…»

Στο εν λόγω μυθιστόρημα ο Ζοζέ Σαραμάγκου δίνει την προφητεία, τα αγάλματα ανά τον κόσμο καταστρέφονται και η ανθρωπότητα μπαίνει σε ένα βαθύ αναπόφευκτο ύπνο. Οι περιπλανήσεις μιας παρέας νεαρών στα μουσεία του κόσμου για να σώσουν τα αγάλματα, οδηγούν τον αναγνώστη σε μια περιπέτεια που παίζει ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα.

Οι επόμενες σελίδες προσφέρουν ανατροπές, περιπλανήσεις σε καταστάσεις που εμβάλλουν σ΄ένα ταξίδι προβληματισμού σχετικά με την ιστορία και τη συνείδηση της ευθύνης απέναντί της. Ο Νίκος Διακογιάννης προσπαθεί μέσα από τον ιστό των γεγονότων να δώσει στο βιβλίο του ραγδαία εξέλιξη σε κάθε νέα σελίδα παραπέμπτοντας σε γραφή και υφολογία τύπου Νταν Μπράουν.

Πάντως, ο συγγραφέας απο τη μακρινή Νίσυρο με το νέο του μυθιστόρημα τόλμησε να διαρρηξει τη σχέση του με την αφηγηματική μυθιστορία, αφού το νέο του πόνημα μακράν απέχει από τα προηγούμενα βιβλία του «Καθρέφτες στο Χώμα» και «Τέρα Αμμου».

Πρέπει να πώ , ότι όπως και στις προηγούμενες δουλειές του, σκύβει με μεγάλη προσοχή πάνω στο υλικό του προσπαθώντας να αξιοποιήσει τις πηγές του με τον βέλτιστο τρόπο.

Σίγουρα , «Ο Υπνος των Αγαλμάτων» από τις εκδόσεις Καλέντης είναι ένα μυθιστόρημα που απευθύνεται σε όσους αγαπούν την ιστορία και την περιπέτεια. Το εξώφυλλο και γενικά η εικόνα του έργου αποτυπώνουν την καλή και συνεπή δουλειά του μικρού αλλά θαυματουργού εκδοτικού οίκου.

Βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα

Ο Νίκος Διακογιάννης γεννήθηκε στη Νίσυρο της Δωδεκανήσου το 1974 και είναι δάσκαλος στο επάγγελμα. Αφού εργάστηκε για ένα διάστημα ως ξεναγός, επέστρεψε στο γενέθλιο τόπο του. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 2007 με το μυθιστόρημα Τέρα Άμου (εκδόσεις Αρμός), το οποίο προτάθηκε για το Athens prize for literature του περιοδικού (δέ)κατα. Ακολούθησε το 2009 το μυθιστόρημα Καθρέφτες στο χώμα από τις ίδιες εκδόσεις. Κατά περιόδους αρθρογραφεί στο περιοδικό Ο Διαβάτης της Νισύρου, ενώ συνεργάζεται με το λογοτεχνικό περιοδικό Νησίδες. Στην κινηματογραφική ταινία Η Νοσταλγός, που βασίζεται σε διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, συνεργάστηκε στη διασκευή του σεναρίου στο νισύρικο ιδίωμα.