ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Thursday, October 13, 2011

Οι πιό ωραίες συναντήσεις είναι της παρακαταθήκης του διαδικτύου

Εφτασα στην κόχη μου και βουτάω ολοένα στα χρώματα και τους ήχους του φθινοπώρου.Μα κουβαλώ μαζί μου όσα έζησα στην Ελλάδα, προπάντων σε σχέση με τους ανθρώπους που συνάντησα, που έχω αγαπήσει διαδικτυακώς κι επιτέλους τους αντάμωσα έστω και για λίγο.

Θα αρχίσω από τη Θεσσαλονίκη, όπου επιτέλους μετά απο δύο χρόνια επικοινωνίας βρεθήκαμε με τη Ρούλα Βγενά, αυτή την τρομερή κυρία του διαδικτύου με την ορθολογική σκέψη, τη γενναιοδωρία και τον καλό της λόγο γιά όλους. Η Ρούλα Βγενά έκανε την υπέρβαση και ήρθε από την Ξάνθη να συναντηθούμε έστω και γιά λίγο στο περιθώριο της παρουσίασης του «Ερωτα στην Ομίχλη». Τα συναισθήματά μου; Ευτυχία καθώς είχα διακρίνει από την άυλη επικοινωνία μας ένα πλάσμα ζωντανό γεμάτο λεβεντιά. Η Ρούλα με εντυπωσίασε με την αθλητική της κορμοστασιά και με το λαμπερό χαμόγελο που φώτιζε το πρόσωπό της.

Ξέρω ότι στην Ξάνθη έχω μια φίλη ξεχωριστή, ένα αποκούμπι για πάντα.

Η άλλη σπουδαία συνάντηση ήταν με τη Φωτεινή, ένα πλάσμα αεικίνητο που βρίσκεται παντού με τη φωτογραφική ματιά της και με την αρωγή της στους ανθρώπους των βιβλίων. Απρόσμενα σμίξαμε με τη Φωτεινή στη Θεσσαλονίκη, καθώς εκείνη έτρεξε έστω και γιά μια στιγμή να με γνωρίσει δραπετεύοντας από την ανακαίνιση του διαμερίσματος του φοιτητή –γιού της. Κι αυτή η συνάντηση μου έφερε μια τρομερή χαρά στα πνευμόνια, γιατί κοίταξα κατάματα μια γυναίκα δυναμική που ξέρει να διεισδύει στις καρδιές των συνομιλητών της και να κερδίζει τις φιλίες της.

Ευχαριστώ Φωτεινή του Ρεθύμνου γιά το δώρο σου, την αναπάντεχη εμφάνισή σου στο άλλο άκρο της Ελλάδας.

Η Αθήνα επίφύλαξε κι εκείνη τις εκπλήξεις της, Αίφνης από το πουθενά έλαβα μήνυμα από την Αφροδίτη Γιαννέλη της Μυτιλήνης πως μπορεί και να συναντιόμασταν, αφού θα ερχόταν για δουλειές στην Αθήνα. Σμίξαμε ένα μεσημέρι στο καφέ του Τζίμμη στη Βουκουρεστίου και η νεαρή γυναίκα της ιντερνετικής αλληλογραφίας πήρε σάρκα και οστά στο δροσερό πρόσωπο της Αφροδίτης.

Και τί δεν είπαμε με τη Μυτιληνιά του χαμόγελου και της αισιοδοξίας μπροστά στα έκπληκτα μάτια της Μαίρης Σάββα της Παραμυθούς μου. Ηταν από αυτά τα μεσημέρια που δεν θέλεις να τελειώσουν γιατί την Αφροδίτη τη γνώριζες χρόνια κι ας την είδες μόλις σήμερα.

Με εντυπωσίασε η καλοσύνη της, η δροσιά της, οι στέρεες αρχές της, η ανάγκη της να υπερασπιστεί τη φιλία της.

Το αποκορύφωμα των συναντήσεων συνέβη στο σπίτι μου καθώς είχαμε δώσει ραντεβού συνάντησης με την Ιουλία Ζαφειράκη, με την οποία επικοινωνούσαμε διαδικτυακώς ανταλλάσσοντας χίλιες δυό κουβέντες της ουσίας.

Αρχόντισσα, λεβέντισσα της Κρήτης μπήκε με την πληθωρικότητά της στο αστικο διαμέρισμα και πλημμύρισε ο τόπος από την ομορφιά της και τη γενναιοδωρία της. Μου χάρισε ένα εργόχειρό της και τις δίπλες για την παρουσίαση του Παγκρατίου. Τα είπαμε σα να γνωριζόμασταν χρόνια, σα να μας ένωνε μια αδερφοσύνη μεγαλύτερη κι από εκείνη του αίματος. Η Ιουλία είχε ριζώσει την καρδιά μου από πρίν, μα τούτη η συνάντηση απάντησε σε όλες τις προσδοκίες.

Νιώθω πολύ τυχερή που έστω και μακρόθεν έχω καταφέρει να αποκτήσω φιλίες της καρδιάς. Είναι αυτή η επικοινωνία του διαδικτύου, που μέσα από τα κείμενα αναγνωρίζονται οι άνθρωποι. Κι έρχονται δειλά δειλά κοντά, πλησιάζονται, αγγίζονται με το λόγο. Η επαφή είναι το επιστέγασμα μιας σύνδεσης που υπερπηδά τα όρια και οι συνθήκες.

Ιουστίνη
Η Ρούλα ήρθε από την Ξάνθη με ένα χαμόγελο που φώτισε τη Σαλονίκη. Αριστερά η αγαπημένη μου Νίνα Ψυχογιού
Αθλητική και αισιόδοξη φωτογραφήθηκε μαζί μου και με τη συνάδελφο Διαμαντένια Ριμπά
Η αεικίνητη Φωτεινή Σαμαριτάκη της Κρήτης πέρασε από την παρουσίαση του Ιανού να δώσει το παρόν, που ζυμώνεται εδώ και τρία χρόνια
Χαμόγελα ευτυχίας από την Αφροδίτη Γιαννέλλη που ήρθε από τη Μυτιλήνη φέρνοντας την αισιοδοξία μαζί της.
Ανάμεσα στην Αφροδίτη της Μυτιλήνης και τη Μάιρη Σάββα της παραμυθίας
Η Ιουλία Ζαφειράκη (αριστερά) βρέθηκε στο σπίτι μου γιά το συναπάντημα
Εδώ με τα αδερφια της Γιάννη και Σίσσυ στην παρουσίαση του Παγκρατίου

14 comments:

Unknown said...

Νιώθω πολύ ευτυχισμένη που σε γνώρισα απο κοντά Ιουστίνη μου. Νιώθω επίσης πολύ τυχερή που γνώρισα την Μαίρη,έναν άγγελο των παραμυθιών.
Οσο για τα λόγια σου...με κατασκλάβωσαν!
Να είσαι πάντα καλά κ να προσέχεις εκεί στην άλλη Ελλάδα.

pylaros said...

Αγαπητή μου Ιουστίνη,
Για να δεις μέχρι που φτάνει το διαδύκτιο.

Το καλοκαίρι στην Κεφαλονιά έκανα μπάνιο στην Αγία Ευφημία καθώς κολυμπόυσα στα ρηχά, με πλησιάζει ένα αντρόγυνο.
Συγνώμην μήπως είσαι ο Γαβριήλ Π.
Ναι τους λέω με έκπληξη
Εσείς;
Γνωρίζουμε μου λέει την Ιουστίνη και από εκεί επισκεφτόμαστε το μπλογκ σου.

Τώρα δεν θυμάμαι αν μου είπε ότι σε ξέρουν πρωσοπικά,
η κυρία κατάγεται από τη Νίσυρο, ο άντρας της Κεφαλονίτης από Πύλαρο Μάλιστα συζητάγαμε για το προηγούμενό σου βιβλίο.

Η τεχνολογία μίκρινε τον κόσμο μας, τον φέρνει στην παλάμη μας μέσα...
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ

LIA said...

Αγαπημένη μας Ιουστίνη,

Είδες, τι όμορφο που είναι το αντάμωμα στις γειτονιές με τα καλώδια; Και σιγά σιγά στρογγυλεύουν οι γωνίες των δρόμων και γνωρίζονται οι άνθρωποι και μιλούν οι καρδιές και γεννιούνται φιλίες, αγάπες, συμπάθειες.
Και πιστεύω, τίποτα δεν είναι τυχαίο, ακόμα και στους δρόμους του διαδικτύου. Κάποιο αόρατο χέρι, μια ανώτερη δύναμη, οδηγούν τα βήματά μας πάνω στα πλήκτρα και μας οδηγούν στο δρόμο κάποιων ανθρώπων, που παίρνουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας.
Σ' ευχαριστώ για την αγάπη σου, για τη φιλία σου, για τη γλυκιά παρουσία σου στη ζωή μου.
Μας ενώνουν αισθήματα για πολυαγαπημένους που ταξίδεψαν μακριά μας, αλλά και που είναι τόσο κοντά μας.
Μας ένωσαν χαρές και με τη βοήθεια του Θεού, θα μας ενώσουν κι άλλες.
Στην παρουσία του επόμενου βιβλίου σου, θα χαρούμε μαζί, εδώ, δίπλα στο κύμα της κρητικής θάλασσας.
Ο Γιάννης και η Σίσσυ σ' έβαλαν κι εκείνοι στην καρδιά τους.
Σου χαρίζω μια μαντινάδα.

Όλες οι χάρες του Θεού,
να είναι στην καρδιά σου
και σαν τον ήλιο, πάντοτε
να λάμπει η ματιά σου.

Φιλάκια πολλά

Φωτεινή S said...

Ιουστίνη μου,
δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο από ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για το άτομό μου.
Όσο για τη χαρά μου που σε γνώρισα... απερίγραπτη!!!
Όπως είπε και η Λία "Στην παρουσία του επόμενου βιβλίου σου, θα χαρούμε μαζί, εδώ, δίπλα στο κύμα της κρητικής θάλασσας"
Πολλά φιλιά

Ρούλα said...

Αγαπημένη μου Ιουστίνη για άλλη μια φορά με συγκινείς με την αγάπη που προσεγγίζεις τους ανθρώπους που λειτουργούν ως καθρέφτης της δικής σου ύπαρξης. Αναγνώρισες γενναιοδωρία, καλοσύνη, στέρεες αρχές γιατί αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του εαυτού σου. Η παιδεία σου σε όλους τους τομείς και οι αρχές σου σε κάνουν ένα πλάσμα ξεχωριστό, αυτό αναγνώρισα, αυτό εκτιμώ. Χαίρομαι που όσοι σε γνωρίσαμε και από κοντά μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα.
Μια ζεστή αγκαλιά θα σε περιμένει για πάντα στην Ξάνθη και θα σε ευγνωμονεί για τον ουσιαστικό παρεμβατικό λόγο σου που τον χαρακτηρίζει η αγάπη γιαυτή τη χώρα.
Σε φιλώ πολύ πολύ και για άλλη μια φορά ευχαριστώ!

Justine's Blog said...

Εδώ στην άλλη Ελλάδα σε κρατώ σαν πολύτιμη ανάμνηση αγαπημένη Αφροδίτη μου της Μυτιλήνης και εύχομαι να συναντιόμαστε συχνά όταν έρχομαι πίσω.
Η Μαίρη είναι ένα σπουδαίο πλάσμα, μια γραφή εξαιρετικά οξυδερκής και σπάνια .
Νάσαι καλά και να φυλάς τις Θερμοπύλες μας εκεί στην εγγύς ανατολή.
Φιλί κατσούφικο από συννεφιασμένους ουρανούς

Justine's Blog said...

Γαβριλάκο μου,
Ειδες πόσο αναπάντεχη είναι τούτη η ζωή με την παρουσία του διαδικτύου; Γνωριζόμαστε μακρόθεν κι ας μην έχουμε ανταλλάξει λόγους.
Τρομερή η ιστορία που αφηγήθηκες με τους συμπατριώτες απ΄το Μόντρεαλ!
Να σε ξέρουν από το μπλόγκ! Ισως το μπλόγκινγκ να είναι δυνατότερο απ΄ό,τι νομίζαμε.
Φιλί του Σαββάτου

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου Ιουλία,
Τί όμροφα γλίσρτησες στη ζωή μου μέσα από ασύνδετα καλώδια! Φαντάσου, ποτέ δεν θα είχαμε έρθει κοντά αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο, δεν θα ταυτίζαμε τις χαρές και τις λύπες μας.
Νομίζω, ότι η επόμενη παρουσίαση θα γίνει στην Κρήτη, το είπε και η Νίνα Ψυχογιού.
Ραντεβού το Μάρτη.
Με αγάπη
Ιουστίνη

Justine's Blog said...

Φωτεινή μου,
Χτες για ένα περίεργο λόγο έτρεχα πίσω στη γνωριμία μας, τότε που είχες στήσει τα Ψηλά Τακούνια σε όλες τις γωνιές του λιμανιού του Ρεθύμνου.
Τα λόγια δεν χωράνε αυτό που είδα κι έχω νιώσει γιά σένα.
Μεγάλη ευτυχία να σε γνωρίσω έστω και γιά λίγες κλεφτές στιγμές.
Και ναι, υπόσχομαι ότι στην Κρήτη θα κάνουμε την επόμενη συνάντηση !!! Πλάι στο κύμα της Λίας και το δικό σου.

Φιλί της πόλης μου που έχει κατσουφιάσει

Justine's Blog said...

Ρούλα μου,
Με κάνεις και κοκκινίζω, εσύ είσσαι μια πηγή δροσιάς στο διαδίκτυο αν και το προσεγγίζεις μόνο από το φέισμπουκ. Πιστεύω πως έχεις τόσα πολλά να πείς, που θάπρεπε ν΄ανοίξεις ένα μπλόγκ.
Οσο γιά την πατρίδα μας, με πιάνει η καρδιά μου που σφαδάζει από πόνους που δεν της πρέπουν. Και πάντα θα κρατώ το ίσιο της πιό μεγάλης περηφάνειας.
Πολλά φιλιά

paramythou said...

Αξέχαστη η συνάντηση στον πεζόδρομο, αξέχαστη και η αύρα που έφερε απο τη Μυτιλήνη η Αφροδίτη.

Χαίρομαι που τη γνώρισα απο κοντά, γιατί κάπου σε κάποιο παραμύθι της ανατολικής πλευράς του Αιγαίου, την έχω ματαδεί....
φιλιά

paramythou said...

Αξέχαστη η συνάντηση στον πεζόδρομο, αξέχαστη και η αύρα που έφερε απο τη Μυτιλήνη η Αφροδίτη.

Χαίρομαι που τη γνώρισα απο κοντά, γιατί κάπου σε κάποιο παραμύθι της ανατολικής πλευράς του Αιγαίου, την έχω ματαδεί....
φιλιά

Justine's Blog said...

Μαιρού παραμυθού,
Οντως ήταν αξέχαστη η συνάντηση στον πεζόδρομο, κάθε συνάντηση μένει αξέχαστη, γράφεται στις καρδιές μας.
Την έχεις δεί την Αφροδίτη μας σε παραμύθια της Ανατόλής; Τί γλυκό!
Φιλί

Justine's Blog said...

Γυρνώ και ξαναγυρνώ στις αναμνήσεις, βουτάω μέσα τους και δε χορταίνω.
Φιλί