ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, October 21, 2011

Τα τρισδιάστατα βαφτίσια της οικογένειας

Για τα δίδυμα παιδιά θαύμα των ξαδερφιών μας Σταμούλη και Τόνιας Κονιδάρη σας έχω μιλήσει. Τώρα στην παρέα προστέθηκε και τρίτο νεογνό, το οποίο μεγαλώνει ταχύτατα ανταγωνιζόμενο τα αδέρφια του. Η Ελένη και ο Λουκάς το αποκαλούν περιφρονητικά «το μωρό!» γιατί οι δυό τους έγιναν κιόλας 2 χρονών.

Η Ελένη, ο δίδυμός της ο Λουκάς και ο νεογέννητος Νικόλας βαφτίστηκαν Ορθόδοξα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου όταν εγώ απουσίαζα στην Ελλάδα.

Ανάδοχος της Ελένης έγινε ο Αλεξανδρίνος μας, ο οποίος λάδωσε το κοριτσάκι μας με πολλή αγάπη και την ευχή να γίνει ΜΕΓΑΛΗ και ΤΡΑΝΗ!

Ετσι, τα τριπλά βαφτίσια στον Αγιο Γεώργιο και η κομψή δεξίωση που ακολούθησε μετά στο ξενοδοχείο Place d Armes έγιναν ημέρα- σταθμός στη ζωή των παιδιών αλλά και στην οικογένεια των Κονιδαρο-αργύρηδων.

Να μας ζήσουν τα παιδάκια. Και Χρόνια πολλά στα δίδυμα, που έσβησαν κιόλας τα δεύτερα κεράκια τους!

Η Μεγάλη Νονά

Ο Νικόλας, The Baby, διεκδικεί τη θέση του στην οικογένεια
Με την Ελένη κάναμε προεόρτια γενεθλίων σε πιτζάμες
Της χαρίσαμε τον Πόλ και Λάρα Ταξιδεύουν
Αριστερόθεν προς τα δεξιά: Ο παππούς Θέμις Κονιδάρης, ο πατήρ Σταμούλης, η μαμά Τόνια, ο Τέντυ και η αφεντιά μου με τα δίδυμα, Ελένη και Λουκά
Μεγάλη Νονά και Ελένη
Το βαφτίσι ήταν γκλαμουράτο. Η Ελένη ανάμεσα στο νονό Αλέξανδρο και το μεγάλο νονό Τέντυ
Ο πατήρ Παναγιώτης Σαλατέλης τέλεσε ένα υπέροχο μυστήριο. Τα τρία μωρά στις αγκαλιές των αναδόχων τους
Η Ελένη φοράει το βαφτιστικό της φόρεμα από Ιταλή σχεδιάστρια παρακαλώ(Laoura Biaggiotti). Ο υπέροχος σταυρός της διαμαντένιος από την κολεξιόν Arigor

16 comments:

My blueprint said...

Να τα χαίρεστε όλα τα μωράκια σας. Να είναι υγειη, ευλογημένα και καλότυχα. Η βαφτιστικιά είναι κοριτσάρα!!!
Φιλιά

Αστοριανή said...

Ιουστίνη μου,!!!

Να σας ζήσουν!
Πάντα άξιοι! Τυχεροί, κι αγαπημένοι!

(Σημείωσα... "απουσίες" στις επισκέψεις μου... μα δεν σημαίνει ότι σας ξεχνώ...
αντίθετα,
σας σκέπτομαι περισσότερο!!!

Καλοτάξιδο και το παιδικό σου!!!
Έμαθα ότι είναι ισάξιο με το μυθιστόρημα σου, στη γραφή και στην έμπνευση,
κι ότι έχει θαυμάσιες μελωδίες για τους επίδοξους
νέους ΦΙΛΟΥΣ σου!

Ευχές σε όλους, πάντα άξιοι,
Υιώτα και Δημήτρης
Αστοριανή
ΝΥ

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Ευχαριστούμε για τις εγκάρδιες ευχές. Αυτή η κορι΄τσάρα γεννήθηκε 5,5 μηνών και 500 γραμμάρια. Είδες τι κάνει η επιστήμη;
Φιλί πρωινό του Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Γιώτα μου,
Στο σαλονάκι του μπλόγκ μου είσαι πάντοτε παρούσα κι ας μην γράφεις. Ελπίζω ο Πόλ και η Λάρα να φτάσουν μέχρις εδώ για να μπορέσω να το μοιραστώ μαζί σας.
Φιλί

My blueprint said...

Αχ, Ιουστίνη μου, ακούμπησες ευαίσθητες χορδές. Συγκινούμαι όταν βλέπω προωράκια να μεγαλώνουν τόσο καλά! Γιατί τη συγκεκριμένη επιστήμη την γνώρισα από πρώτο χέρι! (Για μια γενική ιδέα, δες το τελευταίο post). Φιλιά

La Gigi said...

να σας ζήσουν αγαπημένη μου και πάντα άξιοι οι νονοί! πόσο κούκλοι... είμαι σίγουρη πως είχες φροντίσει το styling τουλάχιστον του Άλεξ πριν φυγεις.
φιλια πολλά!

να μιλήσουμε λέω λίγο απόψε, ε;

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου γλυκό,
Κι εσύ μια μαμά με παιδί στη θερμοκοιτίδα; Και η μικρή σας είναι κιόλας στο σχολείο; Τί ευτυχία! Να σου ζήσει , να τη χαίρεστε. Παίρνει διπλό αγώνα να αναστήσεις ένα πρόωρο μωρό, τόσες αγωνίες, τόσα χτυποκάρδια.
Ναι, τα μικρά μας είναι αγωνιστές και γενναίοι μάλιστα.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Τζίτζι,
Είδες τί κουκλιά έχουμε για νονούς; Εννοείται ότι ο Αλεξανδρίνος ήταν από πρίν δασκαλεμένος να φορέσει την Hermes γραματούλα με το μάυρο του κοστούμι. Οσο για τον Τεντ είναι αμετάπειστα κλασικός. Δεν ξέρω τί σόι φασιονίστα είμαι σ΄αυτό το σπίτι.
Φιλί γλυκό

Ρούλα said...

Καλοφωτισμένα να είναι τα παιδάκια σας, πάντα άξιοι οι νονοί αγαπημένη μου.
Η πινελιά της φασιονίστα μεγάλης Νονάς,αν και απούσα, έκανε το θαύμα της. Το βαφτιστικό φόρεμα και ο διαμαντένιος σταυρός αν και αδικούνται από τη φωτογραφία, εξαιρετική επιλογή!
σε φιλώ πολύ πολύ

La Gigi said...

Ρούλα μου, ελπίζω αυτή τη φωτογραφία που αδικεί το φόρεμα και το σταυρό της μικρής να μην την έχει τραβήξει ο Τεντ. Διότι ξέρεις, είμαι η μεγαλύτερη υποστηρίκτριά του και τώρα δεν θα μπορώ να πω τίποτα θα μου λέει η Ιουστίνη πως τα λενε κι άλλοι
:-)
σας φιλώ

Ρούλα said...

Τζι Τζι μου, εγώ φταίω που δεν ολοκλήρωσα το σχόλιο. Συμπληρώνω λοιπόν. Ο καλλιτέχνης φωτογράφος έδωσε έμφαση και αποτύπωσε το συναίσθημα της ωραίας Ελένης, τη στιγμή, για να τη μεταφέρει στην απούσα μεγάλη Νονά.
(το έσωσα νομίζω :))
φιλάκια

La Gigi said...

χαχα! θα του κάνω φαν κλαμπ του φωτογράφου

Justine's Blog said...

Ρουλάκι αγαπημένο,
Ευτυχώς σώθηκες, ο φωτογράφος δεν ήταν ο Τέντ γιατί ήταν τιμώμενο πρόσωπο. Αλλοιώς, τίποτε δεν θα σε γλίτωνε από τη Τζίτζη μας, η οοία εξακολουθεί να καλλιεργεί το μύθο του ταλέντου του!!!
Τα μωρά μας υπέροχα πρέπει να το πώ. Και αγωνιστές, νικητές της ζωής.
Φιλιά από Τορόντο
Η μάννα του φοιτητή (που λέγαμε)

Justine's Blog said...

Τζίτζη αγαπημένη μου,
Ευτυχώς που δεν ήταν στην παρουσίαση ο Τεντ, γιατί θα βλέπαμε μόνο άσχετα κεφάλια. Σωθήκαμε. Οσο για το βαφτίσι, τη γλίτωσε κι αυτό γιατί ήταν κεντρικός πρωταγωνιστής κι έτσι δεν του δόθηκε κάμερα.
Πάντως, τα μωρά μας είναι για φάγωμα.
Φιλάκια απο τη μητέρα που καθαρίζει στα γόνατα το χάος!!!

katrine said...

Τι φίνο και όμορφο κοριτσάκι!! Να ζήσει χίλια καλά χρόνια και ο νονος που είναι κούκλος, είναι ίδιος η μαμά του, πάντα αξιος με όλα τα καλα, Ιουστίνη μου. Όλα τα καλά!!

Σε φιλώ γλυκά::))

Justine's Blog said...

Ευχαριστούμε Κατρινάκι μου,
Είμαι τώρα με το Νονό και έχω μαγειρέψει 10 διαφορετικά φαγάκια. Τα τάπερ πάνε κι έρχονται και χώνονται στη κατάψυξη!
Κόλαφος!
Φιλί του Τορόντο