Το κυνήγι των μαγισσών

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Διαβάζω καθημερινά για νέες φορολογίες που έρχονται να σφίξουν τον αβάσταχτο κλοιό των Ελλήνων πολιτών. Η κυβέρνηση έχει αναδυθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών με στόχο να αφανίσει τη μεσαία τάξη, που έκανε μια ζωή οικονομίες για να αγοράσει ένα σπίτι ή οποιοδήποτε ακίνητο θεωρώντας πως έτσι θα εξασφάλιζε τα γηρατειά του...

Η ιδιοκτησία θα τιμωρηθεί αυστηρά σε όλα τα επίπεδα πληροφορούμαστε, γιατί αυτή η αλόγιστη επιβολή φόρων ακόμη και σε αγροτεμάχια που δεν αποδίδουν τίποτε, μόνο αυτό το επαχθές συμπέρασμα επάγει.

Οι επιχειρηματίες έχουν μπεί στο στόχαστρο πιεζόμενοι μέχρις εσχάτων να καταβάλουν τους φόρους τους, όταν ο τζίρος έχει πέσει στα κατώτατα σημεία, ρευστό δεν κυκλοφορεί στις τράπεζες και τελικά οι περισσότεροι αναγκάζονται να κηρύξουν πτώχευση.

Οι φυλακίσεις των Γαβαλά, Βωβού και άλλων επωνύμων είναι σχεδόν ιλαροτραγικές. Η κυβέρνηση προσπαθεί να δώσει αίμα στο λαό, αντί να προχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες στην κατάσχεση των ακινήτων τους και τη ρευστοποίησή τους προκειμένου να καλύψει τα φορολογικά κενά των ως άνω και άλλων πολλών.

Βαβούρα , θόρυβος, απαξίωση  γιά ανθρώπους που εν τέλει όταν βρισκόνταν στην ακμή τους πρόσφεραν δουλειά σε εκατοντάδες πολίτες. Η γελοιοποίηση των επιχειρηματιών στη δυσκολία τους, δείχνει την αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, την αποφυγή των πραγματικών ευθυνών και την στοχοποίηση του επιχειρείν στα δύσκολά του.

Η επιχείρηση αναδρομικής φορολογίας των πολιτών με τη διαδικασία της έρευνας επίσης αποτελεί τροχοπέδη στη λειτουργία του συστήματος. Αντί η κυβέρνηση να προχωρήσει στην εφεξής δημιουργία και ισχύ ενός αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος ενεργοποιώντας τους υπαλλήλους της ΣΔΟΕ για την εφαρμογή του,εξακολουθεί να τυρβάζει περί το παρελθόν διοχετεύοντας ενέργεια σε λάθος κατεύθυνση.

 

Τα πραγματικά εισοδήματα που παράγονται και δεν δηλώνονται στην Ελλάδα είναι σε μικρό ποσοστό κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου (αφού δεν έχουμε μεγάλο παραγωγικό κεφάλαιο), και σε μεγάλο ποσοστό των αυτοαπασχολούμενων και των μικροεπιχειρήσεων. Στήνοντας καλό μηχανισμό για σύλληψη της φοροδιαφυγής, ίσως το κράτος να αυξήσει τα έσοδά του από μεγαλογιατρούς και δικηγόρους, γιατί αυτοί μπορούν να πληρώσουν τον φόρο που αναλογεί στα πραγματικά τους εισοδήματα χωρίς να κλείσουν.

Το ίδιο ίσως ισχύει και για όσες μεγάλες επιχειρήσεις μέχρι σήμερα έκρυβαν κέρδη, αν και αυτές πιθανό να προβούν σε απολύσεις, και έτσι θα στενέψει η φορολογική βάση. Αλλά είναι μάλλον βέβαιο ότι το κράτος δεν θα μαζέψει πολλά από τις ταβέρνες και τις βιοτεχνίες, που επιβίωναν ακριβώς επειδή δεν πλήρωναν. Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής έχει μεγάλη ηθική και πολιτική αξία, αλλά δεν θα λύσει το οικονομικό μας πρόβλημα. Μέσα στην κρίση, μπορεί και να το επιδεινώσει.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση στράφηκε εναντίον των Ελλήνων ομογενών ζητώντας τους διάφορα γραφειοκρατικά παραστατικά, τα οποία τους εμβάλλουν σε κίνδυνο με τις αρχές της χώρας όπου ζούν μόνιμα.

Αντί οι νέες διατάξεις να διευκολύνουν την εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό (μην ξεχνάμε ότι η μεταπολεμική Ελλάδα έζησε με  τους άδηλους πόρους των ομογενών και της ναυτιλίας), αντί να ενθαρρύνονται οι Ελληνες Απόδημοι να κάνουν επενδύσεις στην πατρίδα, διώκονται με διάφορες γραφειοκρατικές απαιτήσεις.

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει τα κεφάλαια των Ελλήνων ομογενών. Αντίθετα, πρέπει να δημιουργήσει ένα φορολογικό πεδίο, που θα εμπνέει εμπιστοσύνη στους ελληνικής καταγωγής επενδυτές.

Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο πρέπει να περιέχει ειδικές διατάξεις που θα ενθαρρύνουν τους ομογενείς να φέρουν καταθέσεις ρευστών στην πατρίδα, να επενδύσουν σε μεγάλα ενεργειακά και αναπτυξιακά έργα.

Δυστυχώς, αυτό το κυνήγι των μαγισσών, η ποινικοποίηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στη χώρα, η άλογη φορολόγηση των παντός φύσεως ακινήτων, προς το παρόν απωθεί τους Ελληνες του εξωτερικού όχι μόνο για επενδύσεις,αλλά και γιά το ίδιο το ταξίδι. Η Ιθάκη δεν βρίσκεται εκεί για αυτούς!, ομολογούν με θλίψη!