Αφιερωμένο εξαιρετικά στη φίλη μου που γιορτάζει τα γενέθλιά της σήμερα! Χρόνια πολλά και πάντα στι πύλες του Παρκ Μονσώ να σμίγουμε αγαπημένες!
Είναι
ένα μεγάλο πάρκο στην καρδιά του Παρισιού.
Το Παρκ Μονσώ, κάτι σαν το δικό μας
Ζάππειο, όπου περπατούν, τρέχουν και
πάιζουν σπόρ οι Παριζάνοι τις ανέμελες
Κυριακές του χειμώνα και του καλοκαιριού.
Ενα πάρκο που χαλαρώνει τους πολίτες
της γαλλικής πρωτεύουσας χαρίζοντάς
τους στιγμές ανάπαυλας.
Εκεί συναντιόμαστε με τη φιλενάδα μου, ante portas, μπροστά απο τις μεγαλοπρεπείς πύλες του, κάθε φορά που ταξιδεύω στο Παρίσι. Εκεί με περιμένει ή την περιμένω παντός καιρού, κάτω απο ομπρέλλες ή πίσω απο τα μεγάλα γυαλιά του ήλιου.
Σαν κοριτσάκια που λαχταράμε να ειδωθούμε, να ανταλλάξουμε απόψεις, σχέδια για το μέλλον μας σμίγουμε τα απογεύματα , μετά τις 4 η ώρα. Εγώ μετά απο το γράψιμο κι εκείνη μετά απο τη δουλειά της. Σαν έφηβες που δεν έχουμε ζήσει τίποτε κι όλα τα ονειρευόμαστε να τα ζήσουμε και πιότερο να τα πούμε, να τα ζωγραφίσουμε με λέξεις χρωματιστές, να τα γράψουμε ως ασκήσεις επί χάρτου.
Εχουμε διανύσει ζωή 22 χρόνων φιλίας, πολύτιμης , αγαπητικής φιλίας που έχει περάσει απο τα σαράντα κύματα της κοινής γής και της απόστασης, που έχει βραχεί μέσα σε δάκρυα αποχωρισμού κι έχει στεγνώσει στις συνευρέσεις μας . Και ξαναζεί σκηνές χαράς υπό το φώς της πόλης που χορεύει τις νύχτες μέσα στα πολύχρωμα φώτα του Αϊφελ ή πειραματίζεται στις βιτρίνες των μεγάλων οίκων της μόδας.
Αγαπώ αυτές τις πύλες του Παρκου Μονσώ, που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη ως μέρες κοριτσένιες, μέρες, ρόζ, μέρες μπλέ αγαπημένες της Ελλάδας και του Παρισιού. Με μια κόκκινη γραμμή να τις διαπερνάει , μια γραμμή που έρχεται απο το μακρινό και ξεχασμένο αυτές τις ώρες Μόντρεαλ της καθημερινότητάς μου.
Ω! Πύλες του Πάρκ Μονσώ, Πύλες του Παραδείσου μου, θα σας κρατώ για πάντα πολύτιμο φυλακτό! Και θα σας ανοίγω κάθε φορά που νιώθω την ανάγκη να χωθώ στην αγκαλιά της φίλης μου!
Τζουστινάκι
No comments:
Post a Comment