ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, July 13, 2007

Ακρόπολη: Μακράν των νεοθαυμάτων!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Χθές ήρθε ξαφνικά ο ήλιος κι επικάθησε στην πόλη μου χαρίζοντάς της ομορφιά. Οι δρόμοι, οι αγροί, ο Αγιος Λαυρέντιος, οι 900 λίμνες στα Λαυρεντιανά βουνά έλαμψαν μέσα στα ζωηρά τους χρώματα. Σήμερα, βγήκαν οι καταιγίδες και σάρωσαν πάλι την αισιοδοξία πως μπορεί τελικά να μας προκύψει καλοκαίρι.

Με ζηλεύουν οι φίλοι μου γιατί εδώ έχω πρασινάδα και δροσιά. Τους ζηλεύω κι εγώ γιατί «είναι παίδες εν καμίνω» , που όμως σβήνουν την κάψα τους στα δροσερά νερά της Μεσογείου.

Με καλομελετούν γιατί απολαμβάνω θερμοκρασίες φθινοπώρου. Τους καλοτυχίζω επειδή πνίγονται στην υψικάμινο του καλοκαιριού. Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος, ούτε εκείνοι με την καλοκαιρία τους ούτε κι εγώ με τη φθινοπωριάτικη χροιά αυτής της εποχής.

Αυτή η εβδομάδα κύλησε με σκέψεις για την τραυματική εμπειρία της Ελλάδας να μην συμεριληφθεί η Ακρόπολη στα 7 θαύματα του κόσμου. Οι Ελληνες του εξωτερικού ένιωσαν πιό βαθειά στην ψυχή τους αυτή την εκληφθείσα ως ταπείνωση ,γιατί ψήφιζαν ανελέητα μέσα απο το διαδίκτυο για να προωθήσουν το θαύμα μας στη μαρκετίστικη πασαρέλα του κόσμου.

Η είδηση δεν με βρήκε απροετοίμαστη , ούτε μου περιποίησε λύπη. Το μάντευα απο καιρό πως η Ακρόπολη δεν θα μπορούσε να ενταχθεί στα 7 θαύματα των διεθνών σκοπιμοτήτων. Ευτυχώς, που τελικά δεν συνέβη, γιατί προσωπικά θα ένιωθα θιγμένη. Αλλωστε συνειδητά αρνηθηκα να βάλω την ψήφο μου σ΄αυτή την ασεβή λογική.

Δεν πιστεύω δηλαδή πως η καλλιτεχνική, αρχιτεκτονική και γλυπτική τελειότητα των προγόνων μας μπορούσε να φιγουράρει ισότιμα με το πρωτόγονο Σινικό Τείχος των Κινέζων ή με την ακατέργαστη πυραμίδα της Τσιτσενίτσα ( είχα μετανιώσει που πήρα αεροπλανάκι να προσγειωθώ στην περιοχή , να καώ στη ζέστη για να δώ μια πλινθόκτιστη πυραμίδα κάποιους αιώνες μΧ όταν οι Αιγύπτιοι είχαν πραγαματώσει το θαύμα τους 2000 χρόνια πριν) ή με τον Ιησού του Ρίο ή με την Πέτρα της Ιορδανίας ή ακόμη και με αυτό το Κολοσσαίο της Ρώμης (μια ανθρωποβόρα αρένα δεμένη με ιστορία μίσους κι αίματος!)

Θα μου πείτε πως προσπαθώ να δώ την ιστορία απο την αισιόδοξη πλευρά της. Κι όμως όχι. Προσπαθώ να δώ την αλήθεια στην πραγματική της διάσταση.

Εννοείται πως η Ακρόπολη δεν ήταν θαύμα, αλλά το φυσικό και αναμενόμενο έργο ενός πολιτισμένου έθνους, που τον 5ο πΧ αιώνα γνώριζε περί τέχνης, φιλοσοφίας, ρητορικής, γλυπτικής, αρχιτεκτονικής, δημοκρατίας, δράματος όσα γνωρίζει ο δυτικός κόσμος σήμερα.

Ο Παρθενώνας ήταν απλώς η κορυφαία πράξη ενός λαού που διέπρεψε χτίζοντας θέατρα,περιστύλια, ναούς, οικοδομώντας στάδια, ανακαλύπτοντας τον κλάδο της ειρήνης μέσα στον πόλεμο, καθιερώνοντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες ως προϋπόθεση συγγένειας των λαών μέσα απο την άμιλλα.

Και είναι φυσικό οι σημερινοί πολιτισμένοι λαοί να ζηλεύουν θανάσιμα τον Ελληνικό Παθρενώνα ως σύμβολο της ευημερίας και της απόλυτης τέχνης όταν εκείνοι τις ίδιες χρονολογίες περιφέρονταν νομαδικά στα σπήλαια της Ευρώπης. Γιατί λοιπόν να ψηφίζουν ως θαύμα το σύμβολο της ανυπαρξίας τους 2500 έτη πρίν;

Είναι γνωστοί οι Φαλμεράιερς του δυτικού κόσμου , που προσπαθούν να καπηλευτούν την ελληνική κληρονομιά επι αιώνες τώρα για να νιώσουν πολιτισμένοι στις τότε βάρβαρες γαίες της Ευρώπης. Είναι και μη εξαιρετέοι, ιδιαιτέρως οι Βαυαροί που προσποιούνται τους συνεχιστές του ιστορικού παρελθόντος μας , προσπαθώντας να μας εξοστρακίσουν στο πύρ το εξώτερον της εξίσου πολύτιμης Βυζαντινής ιστορίας μας.

Ειρήσθω εν παρόδω πως χθές βλέποντας στην ΕΡΤ σε επανάληψη ένα καταπηκτικό ντοκυμαντέρ της σειράς «Μονόγραμμα» του ζεύγους Σγουράκη, έμεινα αμήχανη με τα λόγια του μεγάλου χαράκτη Τάσσου, ο οποίος ομολογούσε πως η τότε πρυτανεύουσα γερμανική ιμπρεσιονιστική σχολή απαγόρευε στους σπουδαστές της Ελληνικής Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της δεκαετίας του 30 να μελετήσουν τα έργα του Δομίκινου Θεοτοκόπουλου και τα έργα της βυζαντινής αγιογραφίας ως παραποιούντα και παραμορφώνοντα την ανθρώπινη φύση.

Πραγματικά νιώθω μια λύτρωση , μια ανακούφιση που η Ακρόπολη στάθηκε ψηλότερα απο τα 7 θαύματα του κραυγαλέου νεοπολιτισμού. Δεν της αξιζε τέτοια τύχη της Κυράς μας, που στέκει αναλλοίωτη 2500 χρόνια τώρα (παρά τις ανελέητες λεηλασίες απο πολιτισμένους λαούς!) για να μας θυμίζει πως εμείς είμαστε οι ωραίοι και παντοτινοί διάδοχοι της ιστορίας μας!

17 comments:

ioeu said...

τα σέβη μου!
(επαυξάνω)

παις εν καμίνω...

;)

Justine's Blog said...

Αγαπημένε πολνηρούλη ποιητά,
Είδα τα ωραία σας εδώ κι εκεί και παραπέρα. Και προπάντων αυτή την εσωτερική φλόγα που ακόμη δεν έχει γίνει πυρκαγιά!
Δροσοσταλίδες στέλνω απο αυτή τη με΄ριά του Ατλαντικού. Εξω ρίχνει καταιγίδα κι εγώ γράφω και δεν τελειώνω.

Χαιρετίσματα απογευματινά

Ελπίδα said...

Τα είπες πολύ ωραία Ιουστίνη μου! Η Ακρόπολη δεν έχει ανάγκη από τέτοιες ψηφοφορίες. Παραμένει εκεί και θα είναι πάντα το ΠΡΩΤΟ θαύμα για αυτούς που μπορούν να το καταλάβουν!
Με αγάπη Κατερίνα η ξενύχτισσα!

Justine's Blog said...

Αγαπημένο Κυκλαμινάκι,
Σωστά τα λές. Αν ήθελαν οι επιτήδειοι να φτιάξουν τουριστικές ατραξιόν έπρεπε να το πούν καθαρά.
Εδώ ο ήλιος βγήκε πάλι σήμερα φωτεινός . Η θερμοκρασία χαμηλή στους 15C.Επιμένει το καλοκαίρι να καθυστερεί.
Φιλιά πρωινά

Ελπίδα said...

Θα έρθει Ιουστίνη μου! Όταν γυρίσεις από Ελλάδα κι εμείς θα έχουμε απότομα χειμώνα, εσείς εκεί θα έχετε καλοκαίρι και θα ζηλεύουμε εμείς!
Τι να σου κάνει και η φύση; Εμείς την καταντήσαμε έτσι!
Πολύ πρωινιάτικα φιλιά!

Ελπίδα said...

Συγχαρητήρια!!!!
Εδώ παπαγαλάκι!

Dimos El Grec said...

Συγχαρητήρια!
Πολύ περήφανη σκέψη...
Ποτέ δεν το είχα δει έτσι!
Είναι καλό να ακούς ανθρώπους του λόγου τελικά!
:)

Justine's Blog said...

Παπαγαλάκι πονηρό,
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου νέα. Ηταν μια πολύ ωραί έκπληξη που την ανακάλυψα μέσα απο το μπλόγκ σου.
Κάνεις για γραφείο τύπου. Να κατεβείς απο τη Ζαγορά άμεσα στην Αθήνα για να αναλάβεις χρέη υπηρεσιακού παράγοντα! Χα! Χα!
Στα κέφια σου σε βλέπω, τουτέστιν Μια Χαρά!
Ετσι να είσαι πάντα, να χαμογελάς για να ανθίζουν λουλούδια και γιασεμιά στους κήπους σου.
Φιλιά απο ηλιόλουστη μέρα στο Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Αγαπητέ Δημόσθενες,
Πραγματικά είχα λάβει χιλιάδες μέιλ για να υπογράψω στον ψευδοκατάλογο αλλά αρνήθηκα συνειδητά. Αλλοίμονο τώρα να ψηφίζω την Ακρόπολή μου δίπλα απο το Σινικό τείχος και την Πέτρα της Ιορδανίας. Είχα αναρωτηθεί πώς οι Ελληνες ψήφιζαν για το Αυτονόητο Θύμα του Ελληνικού Πολιτισμού!Πολύ δε περισσότερο πειράχτηκα που εθίγησαν γιατί δεν βγήκε στη λίστα των 7 θαυμάτων του βλαχοτουρισμού.
Εδώ είπαμε ως Ελληνες να αποσνδέσουμε την θρυλική μας ιστορία απο το σουβλάκι, με τις κινέζικες σπεσιαλιτές, τα συριακά μπακλαβαδάκια, τις πίτσες και τα τορτίγιας θέλαμε να συνδεθούμε;
Το Μόντρεαλ είναι μια μαγεία του καλοακίρι και μια Σιβηρία το χειμώνα!

GeoKon said...

Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω πιο πολύ..
Πραγματικα πολλα απτα << νέα θαύματα >> δεν συγκρινονται σε τεχνη ουτε με τα αναμνηστικα μινι αγαλματακια που πουλανε τα τουριστικα μαγαζια κατω απτην Ακρόπολη για σουβενιρ.

Και για να το πω ετσι οπως το αισθανομαι..η Ακροπολη στεκεται εκει 2500 χρονια για να θυμιζει σε πολλους δηθεν πολιτισμενους λαους σημερα...πως οταν εμεις (οι πορογονοι μας) κατω απτο ιερό βράχο παρακολουθούσαμε θέατρο -στην αυθεντική μορφη του,αυτην της ιεροτελεστιας-, αυτοί τσακονόντουσαν πάνω στα δέντρα ποιος εκλεψε την μπανανα ποιανου..

Υ.Γ Εκτος απο ολα αυτα...Η διαδιακσια της ψηφοφοριας ηταν τραγικη....βαζανε σε διαφορα κρατη..δημοσιους υπολογιστες να ψηφιζουν μονο και μονο γιανα περασει το δικο τους μνημειο,λεγανε ποια να ψηφισετε που ετσι και αλλιως δεν βγαινουν κ.α...Και βασικα βγηκαν αυτα που οι χωρες τους εχουν μεγαλο πληθυσμο..γενικα ηταν μια πολυυυυυ διαβλητη διαδικασια..Ηταν μια Γιουροβιζιον μνημειων....Τιποτα παραπανω..

Justine's Blog said...

Άγαπητέ Λευκάδιε,
Αλλοίμονο τώρα να βάλει "η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες!". Δεν μπορώ να καταλάβω πώς καταδεχθήκαμε ως χώρα να μπεί το Μνημείο των Μνημείων σε οποιαδήποτε μορφής ψηφοφορία! Πολιτικό λάθος, ανεπίτρεπτο για το μέγεθος και το βάθος του πολιτισμού μας.
Χαίρομαι που συμφωνείτε με τα γραφόμενα. Εγώ Λευκάδα 15αύγουστο, εσείς;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

"...στα 7 θαύματα των διεθνών σκοπιμοτήτων...."

"Πραγματικά νιώθω μια λύτρωση , μια ανακούφιση που η Ακρόπολη στάθηκε ψηλότερα απο τα 7 θαύματα του κραυγαλέου νεοπολιτισμού. Δεν της αξιζε τέτοια τύχη της Κυράς μας, που στέκει αναλλοίωτη 2500 χρόνια τώρα (παρά τις ανελέητες λεηλασίες απο πολιτισμένους λαούς!) για να μας θυμίζει πως εμείς είμαστε οι ωραίοι και παντοτινοί διάδοχοι της ιστορίας μας!"

Εγώ τί να προσθέσω, δεν έχω λόγια..
Απλά, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!!!

Η Κυρά των Γλάρων

Justine's Blog said...

Γλαρένια μου,
Κι εγώ υποκλίνομαι στις τόσες ομορφιές που ξέρεις να διακρίνεις και να φιλοξενείς στο μπλόγκ σου.
Πιότερο υποκλίνομαι μπροστα στα μυγκέ που ήρθαν απο τα Ιμαλάια στον κήπο του Κυκλάμινου και στολίζουν το μέρος σας.
Χίλιες αγκαλιές απο το μακρινό ηλιόλουστο Μόντρεαλ

GeoKon said...

Αρχες με τελη Αυγουστου νομιζω οτι θα κατεβω και γω στο νησι μας....να παρουμε και λιγο καθαρο αερα γιατι εδω στην Αθηνα σε λιγο θα μας καινε και τις γλαστρες οι εμπρηστες...:)

Ra Ma said...

Αξιοπρόσεκτο ήταν σε μια σειρά στο ΣΚΑΙ με τίτλο Χωρίς Ταυτότητα (ένας τύπος προσπαθεί να θυμηθεί τι του έχει συμβεί, έξυπνο, γρήγορο, με ανατροπές), σε ένα πλάνο κυριαρχεί μια μεγάλη μακέτα ενός ναού σαν την Ακρόπολη και πιο δίπλα οι πυραμίδες, μακέτες που τις φτιάχνει κάποιος σαν επιτεύγματα του πολιτισμού μας που στο μέλλον θα καταστραφεί. Αν μη τι άλλο η επιλογή του σκηνοθέτη έχει σημειολογικό ενδιαφέρον.
Κατά τα άλλα από αύριο 40 βαθμοί και όπως είπε ο 'konsniper' ούτε οι γλάστρες θα γλιτώσουν.

Καλημέρα σας.

Justine's Blog said...

Αγαπητέ Λευκάδιε,
Το βρήκα πολύ έξυπνο πως ούτε οι γλάστρες δεν θα γλυτώσουν τον εμπρησμό. Τι τραγωδία, να εκλαμβάνουμε ως δεδομένο τις πυρκαγιές,θάνατο στους πνεύμονες ζωής μιας αστοκρατούμενης Αθήνας. Οταν είδα φωτιές στον Καρέα, στο Χαλάνδρι και τα Βριλήσια , τότε είπα ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Πιστεύω πως μόνο μια νομοθεσία χωρίς αποκλίσεις και ρουσφέτια για απαγόρευσης της ανοικοδομησης στις καμμένες περιοχές, μπορεί να αναχαιτίσει το φαινόμενο.
Κατα τα άλλα κι εγώ διακοπές στη Λευκάδα απο 15υγουστο μέχρι τέλος. Το αξίζουμε !
Καλοκαιρινά χαιρετίσματα απο το Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Θύμιε μου γλυκέ,
Τι κάνεις εσύ μέσα στον καύσωνα εν Αθήναις; Νόμιζα πως πήρατε τις παραλίες και τρέξατε με τα κουκλιά σου να δροσιστείτε.
Κι όμως τυρβάζεις περι την Ακρόπολη και παρατηρείς με την άκρη του ματιού σου.
Οσο για τις πυρκαγιές, δεν ήξερα πως η Ελλάδα έχει τόσους Νέρωνες!
Φιλιά πρωινά