Της Ιουστίνης Φραγκούλη
Ημουν στη Νέα Υόρκη και σε άλλες Πολιτείες επι μια εβδομάδα περίπου. Βίωσα την τραγικότητα της οικονομικής καταστροφής όχι μόνο σε επίπεδο απλών καθημερινών ανθρώπων, που τρέχουν σαν τρελλοί να κρυφτούν απο την ντροπή του παγκόσμιου οικονομικού κόλαφου, αλλά και σε επίπεδο τραπεζιτών και άλλων παραγόντων του υψηλού καπιταλιστικού συστήματος, που δήλωσε δυνατά και απελπισμένα πτώχευση σε οικονομικό και ιδεολογικό επίπεδο.
Παρακολούθησα ζωντανή την απολογία του μεγαλύτερου οικονομικού τέρατος των ΗΠΑ, του μέχρι πρότινος ισχυρού ανδρός της επενδυτικής τράπεζας-εταιρείας Lehman Brothers κυρίου Richard Fuld ενώπιον της ανακριτικής επιτροπής της Γερουσίας των ΗΠΑ. Τον είδα λεπτό, κομψό και γραμμωμένο απο την πολύ ημερήσια άσκηση στα πιο ακριβά γυμναστήρια της Νέας Υόρκης να καταρρέει παραδεχόμενος πως κέρδιζε σε μερίσματα και μπόνους κάθε χρόνο απο το 2000 και εντεύθεν περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια ανα έτος. Τον παρακολούθησα με συνετρριμμένο ύφος να παραδέχεται πως διαθέτει σπίτι 20 περίπου εκατομμυρίων δολαρίων, πως κατέχει υπερπολυτελές γιότ, πανάκριβα αυτοκίνητα, αμύθητη περιουσία σε κινητά και ακίνητα.
Και οι γερουσιαστές τον ρώτησαν αν κρίνει σωστό εκείνος να έχει δημιουργήσει αμύθητη περιουσία απο την εταιρεία Lehman Brothers, της οποίας υπήρξε πρόεδρος (συνδημιουργός αυτής της απίστευτης αλυσιδωτής οικονομικής κρίσης), και οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι να χάνουν τα σπιτάκια τους; Να χάνουν τις δουλειές τους, να χάνουν το μυαλό τους μπροστά στη συμφορά που μόλις τώρα αρχίζει να κτυπάει τις πόρτες των ανθρώπων στις ΗΠΑ και στον κόσμο ολάκερο;
Δεν θα υπεισέλθω σε τεχνικές λεπτομέρειες, πώς δηλαδή σωριάστηκε ολόκληρο το επενδυτικό σύστημα του δυτικού κόσμου, αυτό είναι έργο των οικονομικών αναλυτών. Θα μείνω όμως στην αντιστροφή των ρόλων της κυβερνητικής πολιτικής του Μπούς, του Τσένι και της παρέας τους, που έχωσαν την Αμερική στα χρέη οδηγώντας την ολοταχώς στην καταστροφή ενώ ζήτησαν εκταμίευση δημόσιου χρήματος για να καλύψουν τα οικονομικά τους εγκλήματα.
Ενώ τα γεράκια της Ουάσιγκτον επι μια 8ετία δημιούργησαν τεχνητούς πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ για να προκαλέσουν άυξηση της τιμής των πετρελαίων και να ευνοήσουν εαυτούς και τους φίλους του μαύρου χρυσού, την ίδια στιγμή άφησαν ανεξέλεγκτο το επενδυτικό σύστημα των τραπεζικών φορέων να παίζει στα διεθνή χρηματιστήρια το ανήλεο παιχνίδι της αισχροκερδίας σε βάρος της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας.
Οι εγκέφαλοι των τραπεζών, ισχυροί πρόεδροι, γέμιζαν με εκατομμύρια τις τσέπες τους φουσκώνοντας την αγορά με ψεύτικες τιμές στα ακίνητα των ΗΠΑ και με φουσκωμένα καταναλωτικά και άλλα δάνεια, τα οποία πουλούσαν πακεταρισμένα σε άλλες τράπεζες και επενδυτικές εταιρείες του κόσμου προσφέροντας τρελλά επιτόκια 7% και 8%(όταν τα επίσημα επιτόκια ήταν στο 3και 4%).
Οταν το σύστημα κατέρρευσε ο κοσμάκης έχασε τα σπίτια του, οι τραπεζίτες έφυγαν βιαστικά απο τις τράπεζες με εκατομμύρια δολάρια στις πλούσιες τσέπες τους και οι κυβερνήσεις κλήθηκαν να ψηφίσουν τονωτικές ενέσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων για να σώσουν το επενδυτικό σύστημα του δυτικού κόσμου.
Δηλαδή η αμερικάνικη κυβέρνηση και κατ’ επέκταση οι κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου έπραξαν το ανήκουστο: Αφησαν του εγκεφάλους της κρίσης να φύγουν με διεσκατομμύρια συντρίβοντας τις χρηματαγορές του κόσμου και αποφάσισαν να κάνουν παρεμβατική σοσιαλιστική πολιτική αφαιρώντας κι άλλα χρήματα απο τον καθημερινό, ανυποψίαστο πολίτη.
Ετσι, αντί οι κυβερνήσεις να μεριμνούν προληπτικά παρεμβατικά υπερ του πολίτη, φωναχτά, αδιάντροπα και με υπεροψία, χρέωσαν το αμερικάνικο και παγκόσμιο οικονομικό σύστημα με τη δικαιολογία της ενίσχυσης της ρευστότητας της αγοράς για να καπιταλίσουν περισσότερο τους καπιταλιστές.
Φοβάμαι πως ο πανικός που ζεί τώρα η Αμερική και η κοινότητα του δυτικού κόσμου με αμείλικτες συνέπειες σε όλες ανεξαιρέτως τις οικονομίες των εθνών, είναι η αρχή του τέλους μια αυτοκρατορίας, που δεν μερίμνησε για τον πολίτη αλλά για τον υπεροπλίτη.
Φοβάμαι πως το τέλος του καπιταλισμού θα σημάνει το τέλος της χρυσής μεσαίας τάξης της Αμερικής, πάνω στην οποία βασίσθηκε η ευμάρεια και η ευημερία της τους τελευταίους δυό αιώνες.
Ο καπιταλισμός πέθανε, ο κομμουνισμός αυτοκτόνησε και η παγκόσμια κοινότητα αναζητεί μια ιδεολογική φόρμουλα επιβίωσης!!!
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!
19 comments:
Λοιπον Ιουστινη σοβαρευομαι και σου γραφω οτι το σημερινο σου κειμενο ειναι οτι πιο ακριβες και εμπεριστατωμενο εχω διαβασει στο μπλογκ σου. Μπραβο γλυκεια μου, συμφωνω απολυτα με οσα γραφεις, και ενω βλεπω μια ταση να ανεβει το κασε μιας σοσιαλιστικης φορμουλας, δεν ξερω γιατι φοβαμαι οτι τελικα θα ξαναβρει ο καπιταλισμος καποια διεξοδο και και θα ξεφυτρωσει πριν εξαφανιστει. Σαν την λερναια υδρα ενα πραγμα. Γιατι η κεκτημενη ταχυτητα σπαει φραγματα και κατατροπωνει λογικες. Πολλα φιλια και χαιρομαι που εισαι φιλη μου.
ΥΓ. Μ' αρεσεις στο πολιτικο ρεπορταζ.
Δεσποινάκι,
Ειλικρινα ζώ στο πετσί μου τον κόλαφο, καθώς πολλοί φίλοι μας είναι σε μεγάλες θέσεις στις τράπεζες των ΗΠΑ αλλά και κάποιοι δουλεύουν στη Γολ Στρίτ κινδυνεύοντας να χάσουν τις δουλειές τους.
Ο καπιταλισμός κατέρρευσε, ζητείται επειγόντως απο τις κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου να μπούν μέτοχοι και εγγυητές στις εταιρείες -σύμβολα του καπιταλισμού (βλ. τράπεζες, General Motors κλπ).
Επομένως, η κρατικοποίηση των ιδιωτικών εταιρειών είναι σοσιαλιστική πράξη αφ εαυτής.
Φαντάσου, οι Ευρωπαίοι πάνε να κλείσουν την Ολυμπιακή και την Αλιταλια γιατί απαγορεύονται οι κρατικές αεροπορικές εταιρείες. Υπάρχει νότα στην ΕΕ περι αυτού. Και τώρα οι ιδιοι με τα αμερικανάκια ετοιμάζονται να κρατικοποιήσουν τράπεζες και μεγαλοεταιρείες ιδιωτικής πρωτοβουλίας και κεφαλαίων.
Εμείς στον Καναδά ζούμε ένα σοσιαλιστικού τύπου σύστημα ( με δημόσια υγεία, κοινωνικη πρόνοια, αυστηρούς όρους στη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος) γι αυτό και δεν έχουμε ακόμη καταρρεύσει .
Ωστόσο κι εμείς θα πληρώσουμε τα σπασμένα της Αμερικής.
Οσο για το πολιτικό ρεπορτάζ, είναι το αγαπημένο μου!
Φιλιά πρωινά κυριακάτικα με ήλιο!
"Ο καπιταλισμός πέθανε, ο κομμουνισμός αυτοκτόνησε και η παγκόσμια κοινότητα αναζητεί μια ιδεολογική φόρμουλα επιβίωσης!!!"
Ιουστίνη, μ' αυτή τη φράση έδωσες όλη την εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στον πλανήτη. Είθε οι ειδήμονες να βρουν αυτή τη φόρμουλα.
Καλημέρα Ιουστίνη, λοιπον κι εγω θα συμφωνησω με την Δ, το κειμενο σου ειναι λιτο, μεστο, ακριβες στις διαπιστωσεις, και χωρις ριψοκινδυνους ακροβατισμους. Για το λογο αυτο ειναι και τοσο πετυχημενο, γιατι θετει το θεμα στις πραγματικες του διαστασεις, χωρις υπερβολες του νου και της ψυχης.
Το ερωτημα με το οποιο καταληγεις ειναι βεβαια ολα τα λεφτα!
Η γνωμη μου ειναι οτι αυτο που λεμε καπιταλισμος ειναι ενα απιστευτα ευελικτο και ανθεκτικο συστημα, που εχει βασικα δυο προσωπα πανω στο ιδιο σωμα.
Το ενα ειναι το προσωπο που προβαλλεται οταν οι οικονομιες πανε καλα. Σνα παραδειγμα αυτου του προσωπου, αναφερω την ταση ολες οι κρατικες εταιρειες να ιδιωτικοποιούνται, οπως λες στο αρθρο σου.
Το δευτερο προσωπο ομως ειναι εκεινο του κρατικου συγκεντρωτισμου και ελεγχου, και το εχουμε δει και το 1934 με το νιου ντηλ αλλά και σε αλλες κρισεις που ακολουθησαν, οπως για παραδειγμα (σε πολυ μικροτερη κλιμακα) την φορμουλα επιλυσης της κρισης της κραισλερ. Στην περιπτωση που ενεργοποιειται το προσωπο αυτο γυρναμε στο μοντελο του κρατικού παρεμβατισμού και ελέγχου των μεγαλων βιομηχανιών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Σημειώνω ότι σε χώρες οπως η Γερμανια, το δευτερο προσωπο παρεμεινε ενεργο και ισχυρο για μεγαλο χρονικο διαστημα μετα τον δευτερο παγκοσμιο πολεμο. Βλέπε χαρακτηριστικα την περιπτωση ζημενς.
Η προβλεψη μου ειναι λοιπον οτι παμε ολοταχως για το δευτερο προσωπο, και για μια κριση που θα διαρκεσει τουλαχιστον 2 χρονια.
όντως, η τελευταία πρόταση ό,τι πιο περιεκτικό έχω ακούσει τις τελευταίες μέρες για την κατάσταση των ημερών..την καλησπέρα μου..
'Δηλαδή η αμερικάνικη κυβέρνηση και κατ’ επέκταση οι κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου έπραξαν το ανήκουστο: Αφησαν του εγκεφάλους της κρίσης να φύγουν με διεσκατομμύρια συντρίβοντας τις χρηματαγορές του κόσμου και αποφάσισαν να κάνουν παρεμβατική σοσιαλιστική πολιτική αφαιρώντας κι άλλα χρήματα απο τον καθημερινό, ανυποψίαστο πολίτη'.
Αυτό εμένα με εξοργίζει περισσότερο από όλα. Δε φτάνει που ο κόσμος έχει χάσει τα πάντα πρέπει να πληρώσει κι από πάνω για να μη χάσουν οι διάφοροι Ρίτσαρντ τις 'δουλίτσες τους'...
γι' αυτό φόρους αυτοί οφ σορ εγώ, σιγά μη τους πληρώσω κι από πάνω.
φιλάκια
τελευταία όλο το τέλος ζούμε σε πολλά...μα αρχή σε κάτι δε βλεπω να γίνεται...
Αγαπημένε Παναθήναιε,
Βέπω μια βαθειά γνώση του οικονομικού μοντέλου. Αυτό όμως που με ενοχλεί πολιτικά, ιδεολογικά και πρακτικά΄είναι πως οι Μπούσηδες και τα γεράκια έκλεψαν κυριολεκτικά τις εκλογές πριν απο 8 χρόνια και μοίρασαν τα κουκιά σε δύο φατρίες.
Οι μεν πετραλαιάδες (βλέπε Μπούς και Τσένηδες και κάποιοι άλλοι μερικοί) δημιούργησαν την τεχνητή κρίση του μαύρου χρυσού, αυξάνοντας τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη. Την ίδια στιγμή ο Πόλσον (τραπεζίτης εξ επαγγέλματος ) και οι τραπεζίτες έπαιξαν με την τσέπη και την ψυχή αυτού του ανερμάτιστου αμερικάνικου λαού , παρασύροντας όμως τις οικονομίες του κόσμου.
Αυτους τους εγκληματίες ποιός θα τους δικάσει;
Τέλος, ο κρατικός παρεμβατισμός είναι αναγκαίος ως ένα σημείο, γιατί η έλλειψη ασφαλιστικών δικελίδων είδατε πώς κατάντησε τον καπιταλισμό.
Και πάντως, λυπάμαι γιατί ακόμη δεν έχουμε δεί τα χειρότερα (εννοώ σε κοινωνικές εκκρήξεις).
Πολύ χορταστική η άποψή σας.
Γλυκέ μου Στράτο,
Η φόρμουλα θα αυτογεννηθεί, γιατί όταν φαληρίζουν τα συστήματα, οι οικονομικοκοινωνικές ανάγκες δημιουργούν νέα μοντέλα βασισμένα σε ιδεολογίες ανάλογες με τις συνθήκες.
Φιλιά χρυσοκόκκινα απο το Μόντρεαλ
Σλόμποντα,
Καλώς ήρθατε στο μπλόγκ μου. Ειλικρινά πιστεύω πως οι ακρότητες τόσο του υπαρκτού σοσιαλισμού όσο και του ξέφρενου καπιταλισμού , ξεσκέπασαν την ανικανότητα των συστημάτων να υπηρετήσουν τους πολίτες.
Θεωρώ πως μόνο τα σοσιλίζοντα κράτη- τύπου Σουηδίας, Καναδά κλπ) μπορούν να προστατεύσουν τη μεσαία τάξη, πάνω στην οποία στηρίζεται η ευημερία και η ειρήνη του κόσμου όλου.
Μελισσούλα,
Σωστά τα λές αλλά το σύστημα είναι τέτοιο που και τα οφ σορ τα πιάνει., Δες τί έπαθε ο Βουλγαράκης!!! Χα Χα
Αγαπημένη μου μαγείρισσα,
Μπες στο προηγούμενο πόστ, να δείς πώς τα δίνουμε όλα στην ευθεία εμείς και αισιοδοξούμε για νέα αρχή!
Φιλάκια . Το σπίτι μυρίζει γαλοπούλα γιατί έχουμε καλεσμένους και γιορτή των Ευχαριστιών εδώ στον Καναδά!
Happy (early!) Τhanksgiving... our Friends!
Our best wishes!
'Οσο για τον... κουμμουνισμό, έχει κορίτσι μου πολλούς κρυφούς και φανερούς οπαδούς, σχεδόν παντού...
Χάρηκα για τις κατασταλαγμένες απόψεις σου γύρω από τη κρίση. Εκείνο που δεν γνωρίζουμε είναι θα τιμωρηθούν οι ΕΝΟΧΟΙ?
Δεν θέλω να σου χαλάσω το χαρούμενο Σαββατο-Κύριακό σας,
γι αυτό σε... καλημερίζω, από μία
-τουλάχιστον ζεστή κι ηλιόλουστη Νέα Υόρκη.
Δική σου Γιώτα
Ο κρατικος παρεμβατισμος, εχει ηδη κανει τα πρωτα του βηματα στην προσπαθεια να δωσει καποιο εναυσμα στην αγορα. Ομως ο σημερινος παρεμβατισμος οταν θα εφαρμοστει σε μια κοινωνια σαν την σημερινη οπου η μοναδα (πολιτης) εχει ξεφυγει απο την "τοπικοτητα" και "συλλογικοτητα" παλαιοτερων εποχων, οταν το κρατος που παρεμβαινει ειναι σαπιο, τοτε ο παρεμβατισμος εγκυμονει κινδυνους. Δεν μπορω να φανταστω να γινονται αυτοματα ολοι οι ρυθμιζοντες τα γραναζια του κρατικου μηχανισμου εναρετοι και αδιαφθοροι. Ειναι οι ιδιοι που δεν σεβαστηκαν τους κανονες της ελευθερης αγορας και φτασαμε εδω που φτασαμε.
Και τωρα στο πουλι! Ευχομαι να κανει κρατσανιστη πετσουλα.. και να περασετε ομορφα και οικογενειακα με ζεστασια και πολλα χαμογελα. Εγω παω να γιορταω τον Κολομβο.. στη Βαλτιμορη.. Πολλα φιλακια!
Γιώτα γλυκειά μου,
Δυστυχώς οι εγκέφαλοι της καταστροφής δεν πρόκειται να τιμωρηθούν, γιατί είναι οι κορυφαίοι ενορχηστρωτές του παιχνιδιού που λέγεται money, money, money....
Ισως κάποιοι απο τους τραπεζίτες να την πληρώσουν για να δημιουργηθεί το αίσθημα της κάθαρσης στο λαό.
Αλλά εμείς χαμογελάμε με αισιοδοξία και περιμένουμε καλύτερες μέρες.
Το δείπνο πήγε υπέροχα γιατί είχα νεολαία. Ο,τι πολυτιμότερο και πιο ελπιδοφόρο!
Θα επανέλθω με πόστ για τα βιβλία σου, που τα ρούφηξε εκεί στα εξοχάς του Βέγκας.
Φιλιά με συννεφάκια απο Μόντρεαλ
Αγαπημένο Δεσποινάκι,
Συμφωνώ εν πολλοίς με τις ανησυχίες σου, αλλά είναι γεγονός πως το αμερικάνικο κράτος έχει πάρειήδη 700 δισεκατομμύρια απο τον κουρβανά για να κρατήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα ζωντανό.Επομένως, μιλάμε για ένα γεγονός.
Οσο για τον παρεμβατισμό -σοσιαλισμό, τον εννοώ σε επίπεδο συτήματος υγείας, παιδείας και κοινών αγαθών.
Πίστεψέ με δουλεύει το σύστημα και το βιώνω στον Καναδά.
Φιλιά γλυκά
Α! Ξέχασα,
Το πολύ ήταν υπέροχο, το καταβρόχθισαν οι πελάτες μου ( τρία νεαρά ζευγάρια-φοιτητές) και ένα ζευγάρι φίλοι- αδέρφια (μαζί μεγαλώσαμε τα μοναχοπάιδια μας).
Φωτογραφίες δεν έβγαλα γιατί είπα να μη μιμηθώ το δικό σου απόλυτο στύλ.
Πάντως, με έχεις επηρεάσει τα μάλα και θα παίξω τρελλό Λάς Βέγκας τις επόμενες εβδομάδες.
Να περάσεις καλά στη μελαγχολική πλην όμορφη Βαλτιμόρη σου.
Ιουστινάκι (συνερχόμενο απο την κραιπάλη)
Συμφωνώ απολύτως αγαπητή μου Ιουστίνη με αυτά που γράφεις, γενικώς θα το έλεγα γράφεις το κατά Ιουστίνη Ευαγγέλιο, λες όλη την αλήθεια.
Το πιο κάτω είναι αντίκτυπος από τις Local γειτονιές της Νέας Υόρκης
Η απληστία, οι ασυνείδητοι οδοιπόροι του κεφαλαίου, οι χωρίς τύψεις απέναντι στον αδαή πολίτη κεφαλαιοκράτες έστηναν παγίδα ακόμα και στους απλούς ανθρώπους με προμελετημένο σχέδιο πώς να σου κλέψουν τις οικονομίες σου. Αμόλησαν σαν τα σκυλιά σε κάθε γειτονιά, σε κάθε φτωχογειτονιά σπεκουλαδόρες οι οποίοι σου πρόσφεραν πολλά χρήματα, για την περιουσία σου αν είχες, ή σου πουλούσαν οικία χωρίς, ή με ελάχιστη προκαταβολή, πόσοι και πόσοι απλοί άνθρωποι το είδαν σαν εκπλήρωση του αμερικανικού ονείρου και χωρίς να σκεφτούν αν αντέχουν τις δόσεις είπαν ναι. Έπεσαν στην λούμπα.
Η αξία του σπιτιού τους έπεσε πιο κάτω από τα χρήματα που το είχαν αγοράσει. Έγινε επανάσταση άλλαξαν οι γειτονιές, τώρα τι γίνεται;
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Γαβριήλ μου,
Πολύ ωραία και παραστατικά τα περιγράφεις. Το τραγικότερο είναι πως τους ξεγέλασαν τους αδαείς αμερικάνους δίνοντάς τους αστήρικτα δάνεια. Αλλα και τους πνηρεμένους Καναδούς κι Ευρωπαίους κορόιδεαν οι δάντηδες της Γουόλ Στρίτ πουλώντας τους σάπια δάνεια. Ετσι μπλεχτήκαμε όλοι στα γρανάζια του οικονομικού μορφώματος.
Χαιρετίσματα απο Μόντρεαλ του ήλιου και της φθνινοπωρινής σονάτας.
Ιουστίνη
Post a Comment