ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, November 5, 2008

Αχ! Αυτός ο Αφροαμερικανός

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Μπήκε στη ζωή μου αναπάντεχα, καθώς παρακολουθούσα την καμπάνια του χρίσματος των Δημοκρατικών με όλη μου τη στήριξη δοσμένη εν λευκώ στη Χίλαρι Κλίντον. Δεν του έδωσα σημασία γιατί πίστευα πως οι Αμερικάνοι ήταν πολύ λευκοί για να ψηφίσουν έστω και για υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές ένα πολιτικό σοκολατένιου χρώματος με άμεση καταγωγή απο την Κένυα και με μεσαίο όνομα Χουσεϊν.

Ωστόσο, οι περατζάδες μου το περασμένο φθινόπωρο στην αμερικάνικη επαρχία όπου παρατηρούσα νεαρούς φοιτητές να κρατάνε παθιασμένα το λάβαρο για τον Ομπάμα μαζεύοντας χρήματα για την προεκλογική του εκστρατεία με έκαναν να τον προσέξω λίγο περισσότερο. Οι απανωτές του νίκες στις διάφορες κομματικές εκλογές ανα τις ΗΠΑ και η ανατροπή του κλίματος για τη Χίλαρι Κλίντον με έκαναν να αναφωνήσω πως η Αμερική είχε βρεί τον ήρωά της στο πρόσωπο αυτού του μελαμψού καλοστημένου άντρα με την καθαρή ματιά και τα καθαρότερα μηνύματα στον πολιτικό του λόγο.

Η κατα κράτος ήττα των Κλίντον, που κρατούσαν σθεναρά το Δημοκρατικό Κόμμα μέχρι την ώρα του Ομπάμα , με έπεισε πως τίποτε δεν θα μπορούσε να αναχαιτίσει τον εκλεκτό προφήτη απο την εκλογική νίκη στις 4 Νοεμβρίου. Ο Ιορδάνης δεν γινόταν να στραφεί προς τα οπίσω.

Κατα την προεκλογική εκστρατεία ανάμεσα στον Μακέιν και τον Ομπάμα κι ενώ παιζόταν με τον πιό ύπουλο τρόπο το παιχνίδι του χρώματος, τελικά ήρθε η λαίλαπα του χρήματος να αποκαλύψει με τον πιο ωμό τρόπο την κατάχρηση της διοίκησης Μπούς στην Αμερική και τον κόσμο ολάκερο. Ο κόλαφος των τραπεζών με τα δάνεια –φούσκες, το άδειασμα της κεφαλαιαγοράς, η πτώση της Γουόλ Στρίτ, η απαξία της αγοράς ακινήτων, έδειχναν μονόδρομο τη λύση Ομπάμα για το πηδάλιο της αμφισβητούμενης πλέον υπερδύναμης.

Ο Μακέιν προσπάθησε εις μάτην κατα την προεκλογική του εκστρατεία να αποσυνδεθεί απο τη διοίκηση Μπούς, όπου είχε επανειλημμένως ψηφίσει και υποστηρίξει όλες τις λάθος επιλογές του προέδρου και ιδίως του αντιπροέδρου.Οσο γινόταν φανερό πως η Αμερική και ο πλανήτης ολάκερος είχαν πέσει θύματα της απληστείας των γερακιών της Ουάσιγκτον και της παρέας των πετρελαίων , τόσο ο κόσμος στρεφόταν χωρίς δεύτερες σκέψεις στο λεπτό μελαμψό δικηγόρο απο το Σικάγο, καρπό του έρωτα μιας λευκής αμερικάνας κι ενός Κενυάτη σπουδαστή κάποτε στη Χαβάη.

Αλήθεια γιατί πιστέψαμε όλοι εμείς οι δυτικοί, οι πρώην ανατολικοί, οι νότιοι, οι λευκοί, οι μαύροι, οι μουλάτοι πως αυτός ο Αφροαμερικανός θα μπορέσει να σώσει την Αμέρικα και μαζί τον κόσμο όλο; Γιατί πέρασε μέσα στα φυλλοκάρδια μας σαν τυφλό ανεξέλεγκτο σύνθημα πως ο Ομπάμα είναι ένας προφήτης έτοιμος να ξαναδώσει στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα τη χαμένη του αξιοπρέπεια;

Κατ΄αρχήν όλοι μας είχαμε φτάσει στην τραγική συνειδητοποίηση πως μια χούφτα συμφερόντων στην Ουάσιγκτον έπαιξαν παιχνίδι αισχροκέρδειας στην πλάτη μας, αδειάζοντας τη μεσαία τάξη για να πλουτήσουν περισσότερο οι πλουτοκράτες. Εγινε απροκάλυπτα σαφές πως ο δυτικός κόσμος έγινε το όχημα πολέμου σε μια ανελέητη πολιτισμική σύρραξη με τους ανατολίτες μουσουλμάνους.

Κι εδώ το ένστικτο των Αμερικανών και της παγκόσμιας κοινότητας λειτούργησε διορθωτικά. Ο αφροαμερικανός Μπάρακ με το μεσαίο όνομα Χουσεϊν , με βαθύ σεβασμό στην αμερικάνικη καταγωγή του αλλά και την κενυάτικη επίσης, μπορεί να αποτελέσει τη γέφυρα ανάμεσα στους δύο κόσμους, που μπήκαν εκ παραδρομής σε ένα πόλεμο για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα μιας ομάδας ολιγαρχών.

Αυτός ο μελαμψός Αφροαμερικανός δικηγόρος με τα δύσκολα παιδικά χρόνια μπορεί να είναι τελικά ο προφήτης, που θα απαλύνει τις εντυπώσεις και θα χαράξει νέα πορεία για το έθνος του και για τον κόσμο ολάκερο. Με ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή και τη Γερουσία και προπάντων με την πηγαία στήριξη των ανθρώπων απανταχού της γής, μπορεί να ξαναδώσει στην Αμέρικα αλλά και την ανθρωπότητα την αυτονόητη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών , που θυσιάστηκαν ένας προς ένα στο βωμό του χρήματος. Μπορεί τελικά το βαθυ σοκολατένιο χρώμα του να αποδειχτεί σωτήριο για την ομαλή εξέλιξη της ζωή μας τον ταραγμένο 21ο αιώνα.

24 comments:

δεσποιναριον said...

Καναδεζα των βραδυνων μου περιπατων, Σε θυμαμαι πριν λιγους μηνες να υπεραμυνεσαι της Χιλλαρυ και να σε πιανει πανικος στη σκεψη οτι οι αμερικ(λ)ανοι υα προτιμουσαν να ψηφισουν καοιον ασπρο οτι κι αν ηταν αυτος. Τελικα πιστευω οτι ετσι που ηρθαν τα πραγματα ειναι μαλλον καλυτερα. Εκτος απο το εμποδιο του χρωματος που υπερπηδησαν οι αμερικ(λ)ανοι ξαφνικα αφυπνησθηκαν πολιτικα και ετρεξαν στις καλπες. Εαν η προτεινομενη αλλαγη δεν ειχε την προκληση που εχει τωρα δε θα το εκαναν. Ενας συναδελφος σημερα μου ειπε: Για πρωτη φορα αισθανομαι περηφανος που ειμαι αμερικανος.
Δεν πιστεψε κανεις οτι ηρθε ο μεσσιας που θα σωσει τον κοσμο. Απηυδησε ο κοσμος Ιουστινη μου και το κερασακι στην τουρτα ηταν η κατρακυλα η οικονομικη. Χωρις να υποστηριζω οπως πολλοι οτι αν δεν υπηρχε κριση δε θα εβγαινε ο Ομπαμα. Μπορει να μην εβγαινε με τοσες εδρες, αλλα ο κοσμος ειχε ωριμασει για καποια αλλαγη. Νομιζω οτι επεισε γιατι εχει το χαρισμα. Αντε να δουμε λοιπον πως θα εξελιχθει η εικονα . Διαλεγω τουαλεττα σε ουϊντερ ουαϊτ σε συνδιασμο με χρυσα αξεσουαρ. Καληνυχτα απο την βροχερη πρωτευουσα που δε βλεπει την ωρα να στειλη τον νταμπλγιου διακοπες στο Τεξας.

fairy said...

Σίγουρα χθες γράφτηκε ιστορία λόγο το ότι είναι Αφροαμερικανός αλλά ας ελπίσουμε ότι θα γραφτεί και στην ιστορία για τα έργα του και κυρίως για μια στροφή στην φιλολαική πολιτική.
Δυστυχώς όμως η πολιτική όπως ασκείται στις μέρες μας δεν επιτρέπει ρομαντισμούς..

Αστοριανή said...

...Μόνο σαν ΑΛΛΑΓΗ μου άρεσε!
Όσο για την...Κλιντονιά και τον...σαξοφωνίστα της,
...όταν εργαζόμουν στο Ε.Κ. στην τρίτη σελίδα (πάνω αριστερά, επώνυμα τότε,) που είναι γενική ενημέρωση από 5 εφημερίδες: Νιου Υορκ Τάιμς, Ντέιλυ Νιους κ.λ.π. για τα της Ν.Υ. και τα παγκόσμια νέα...
το τί διαβαζα!!!
(Φυσικά, η "σειρά της εφημερίδας" ήταν προκαθωρισμένη, για να "κινείται..."
Ίσως, γι' αυτό δεν έμεινα και πολύ καιρό...)
Μπορεί να δυσαρεστώ την αγαπημένη Ιουστίνη με το κοφτερό μυαλό, ...
μα άλλο εκείνα που φανερώνονται κι άλλο εκείνα που προωθούνται...
Όσο για τον "Μπούση" , εν τάξει!
Το... χρήμα, είναι σαν τη ζεστή κόλα... κυλάει, να βρεθεί, να γίνει συμπαγής...
αν δε, γίνει Λάβα! όποιον πάρει ο χάρος! Πατάνε κυριολεκτικά επί πτωμάτων...

Πάντως,
πολύ χρήμα έπεσε!
Πολλή νεολαία ξεσηκώθηκε!!!
Για να δούμε!
(διότι, εκτός από τα...οικονομικά, υπάρχουν κι άλλα...
ιδίως κοινωνικά)
Καλή αλλαγή, λοιπόν,
Υιώτα

Justine's Blog said...

Αγαπημένο Δεσποινάκι των νυχτερινών μου αποχαιρετισμών,
Υπεραμύνθηκα της Χίλλαρυ, γιατί ξέρω πως είχε εμπειρία αλλά και το κόμμα στα χέρια της.Ασε που μου άρεσε να κυβερνήσει μια γυναίκα, πάλι πρωτιά και ιστορία θα γράφατε.
Τώρα οι λευκοί πάλι ψήφισαν μόνο κατα 43% τον Μπάρακ. Και σίγουρα η ιστορική συγκυρία τον βοήθησε να μη σταθούν οι αμερικ(λ)άνοι στο δίλημμα άσπρος-μαύρος (το γνωστό δίλημμα της ετικέτας σου!Χα!)
Λοιπόν, πιστεύω πως τα αντανακλαστικά της ανάγκης για επιβίωση οδήγησαν στη νίκη του Αφροαμερικάνου.
ΑΧ! πολύ μου αρέσει η νέα εποχή, την οποία εσύ είχες προβλέψει και ευχόσουν απο καιρό να έρθει;
Λέω να βάλω τη μάυρη βιζόν αφού θα είναι 20 Δεκέμβρη καταχείμωνο. Κι απο μέσα.... θα το σκεφτώ!
Καληνύχτες και φιλιά

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Χρήστο,
Η φιλολαϊκή πολιτική, το σύνθημα για ενότητα και η λήξη του φόβου ανάμεσα σε δύση και ανατολή θα δώσουν το στίγμα της νέας εποχής, αν η ηγεσία του Ομπάμα το επιδιώξει.
Νομίσω πως οι αμερικανοί τον ψήφισαν για το ρομαντικό του όραμα και για τη χαρισματική του φύση.
Καληνύχτες!!!

Justine's Blog said...

Γιώτα μου αγαπημένη και νυχτερινή,
Μου αρέσει η ρομαντική ματιά σου και τά καυτά σχόλια. Αυτή είναι η αρχή του διαλόγου και της δημοκρατίας.
Οσο για το άλλα μέσα άλλα απέξω στην αμερικάνικη πολιτική, δεν ζούμε με αυταπάτες. Σίγουρα ο Ομπάμα στηρίχθηκε απο συμφέροντα που θα φροντίσει να ικανοποιήσει, αλλά κατα τη γνώμη μου η προέλευσή του προδιαγράφει μέρες απρόβλεπτες στη διεθνή πολιτική σκηνή. Μέρες καλύτερες , τολμώ να προβλέψω.
Ο Ομπάμα σίγουρα θα έχει κοινωνική ευαισθησία, αυτός και η γυναίκα του που μεγάλωσαν στερημένα.
Πάντως, είναι χαρισματικός , ο επινίκειος λόγος του νίκησε και τις τελευταίες μου αμφιβολίες πως ήταν η άριστη επιλογή υπο τις κρατούσες συνθήκες.
Καληνύχτα και φιλιά απο ζεστό ηλιόλουστο Μόντρεαλ (περπατήσαμε απο το σινεμά με τα πόδια στο σπίτι, ανήκουστο για Νοέμβρη!)

Meropi said...

Ιουστίνη μου μένει να αποδειχτεί αν όλα αυτά τα ωραία που αναφέρεις, δεν είναι, για μια ακόμα φορά φρούδες ελπίδες. Κάτι πάντως με κρατά αισιόδοξη.

La Gigi said...

το καλό είναι ότι χειρότερα δεν γίνεται Ιουστινάκι. να δούμε τι θα κάνει κι αυτός...
πάντως τη Χίλαρι δεν τη συμπαθώ!
φιλιά

Justine's Blog said...

Γλυκειά μου Μερόπη,
Κι εμένα κάτι με κρατάει αισιόδοξη, εκτός του ότι ξεφορτωθήκαμε μια για πάντα τον ηλίθιο Νταμπλγιου που έπαιξε το παιχνίδι των γερακιών της Ουάσιγκτον απροκάλυπτα μπροστά στη μούρη μας για να πλυτήσει η οικογένεια και η παρέα του!
Καλημέρα με φθινοπρωινό ήλιο. Λαμπρή μέρα!

Justine's Blog said...

Μελισσάκι του ενστίκτου,
Αλήθεια δε συμπαθείς τη Χίλαρι; Είναι πολύ κρύα, ομολογουμένως αλλά είχε γνώση κι εμπειρία στη διοίκηση. Ωστόσο, ο χαρισματικός Αφροαμερικανός την έλιωσε, της πήρε το κόμμα απ΄τα χέρια.
Απο μια στιγμή γινόταν φανερό πως ο Ομπάμα ήταν χείμαρρος μη αναστρέψιμος.
Πλάκα έχουν τα σατιρικά σόους εδώ στην Αμερική, που δέιχνουν η Χίλαρι να το παίζει ακόμη υποψήφια! Ακόμη δεν έχει καταπιεί την ήττα!
Φιλάκια με ήλιο και γλυκειά ζέστη. Ανεπανάληπτες μέρες εδώ ψηλά!

panathinaeos said...

η εκλογη του Ομπαμα ειναι σημαντικη ως αποτελεσμα της αποφασης του εκλογικου σωματος να διασωσει την αξιοπρεπεια του! δεν νομιζω οτι ο Ομπαμα ειναι ο Μεσσιας! εξ αλλου Εκεινος που φερει το Ονομα εσταυρωθη!
η Χιλαρυ διαθετει οντως εκξαιρετικες διοκητικες ικανοτητες, ομως στην πραξη απετυχε να εμπνευσει και να κανει τον κοσμο να ονειρευτει κατι καινουργιο! ολοι εχουμε αναγκη τα ονειρα! το τι βρισκεται πισω απο τον καθενα ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο...
για τους εγχρωμους ανα τον κοσμο η εκλογη σηματοδοτει την αποφαση του αμερικανικου λαου να ξεπερασει τα χρωματα...
πολυ σημαντική αποφαση, οπως εκεινη η αυριανη που θα φερει - ισως μια γυναικα στον Λευκο Οίκο...
ομως δεν ειναι το χρωμα ουτε το φυλο που θα οδηγησουν σε καιτ καινουργιο...
ειναι γεγονος οτι ο Ομπαμα θα εχει ουριο αναμεο στην αρχη, αλλα εκει σταματανε ολα...
απο ενα σημειο και μετα θα μετρησει και το τι μπορει να κανει ο ιδιος και το επιτελειο του...
ο μεγας μαθητης της Πολιτικής της Πυλης, ο Ερντογαν ερριξε το πρωτο γαντι: "μαξεψε τα αυτα που ειπες για την Αρμενια για να πορουμε να μιλησουμε"...
κανοντας την προσκληση της Χαμας να μοιαζει με καρικατουρα!

Justine's Blog said...

Αγαπητέ Παναθήναιε,
Ωραία τα λές. Η Χίλαρυ δεν πρόσφερε όνειρα, αλλά μόνο ρεαλιστικές λύσεις.
Κι ο Ομπάμα προσφέρει ένα μεσσιανικό στύλ ηγεσίας, θα πρέπει να συμφωνήσετε. Υπόσχεται πολλά, την αλλαγή με όσα συνεπάγεται αυτή (εννοώ συγκρούσεις με το κατεστημένο).
Εκείνο που απεύχομαι είναι να διορίσει τον Χόλμπρουκ υπουργό εξωτερικών γιατί ήταν αυτός που πρωταγωνίστησε στη διαίρεση των Βαλκανίων, φυτεύοντας στην καρδιά μας το Κόσσοβο. Είναι αμετανόητα φιλότουρκος καθώς πιστεύει στον άξονα Ισραήλ -Τουρκίας ως εγγύηση για την πολτιική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Καλησπέρες απο το θερμό βορρά

La Gigi said...

Ιουστινάκι μη μας λες τέτοια έτσι απότομα και έχω βάλει μια φανταστική ενυδατική μάσκα των πρερήδων :)
μπορεί να έχει και χειρότερα δηλαδή??
μόνο η μαύρη τρύπα του CERN θα μας σώσει...
φιλάκια καληνύχτας!

Justine's Blog said...

Μπέμπα μου Μελισσούλα,
Αν δεν γίνουν οι σωστές κινήσεις στη σκακιέρα της επιλογής των συνεργατών ακι πρυταννεύσει η λογική των συχετισμών εντός του Δημοκρατικού Κόμματος, οι συνέπειες είναι προβλεπόμενες.Ο Χόλμπρουκ έχει ασκήσει και (γιατί νά αλλάξει τώρα;) φιλοτουρκική πολιτική (ήταν πρωτεργάτης στους εκβιασμούς της Κύπρου για να μην παρουν τους πυραύλους S-300) και γενικά βρώμικος΄παίχτης στα Βαλκάνια. Επιπλέον, για τα Σκόπια, θα μας πατήσει στο λαιμό , είναι βέβαιον. Κανείς δεν τον θέλει στην περιοχή μας.
Φιλάκια

δεσποιναριον said...

Αγαπημενη Καναδεζα ελπιζω να μη διαβαζει ο Μπαρρυ το μπλογκ σου και του μπουν ιδεες του ανθρωπου. Νομιζω οτι αποψε τρομοκρατησαμε το μελισσακι οι αποτομες! Και σκετη βιζον μια χαρα παιζει! Φιλακια!

Justine's Blog said...

Εγώ να δείς τί τρόμο έλαβα όταν είδα το όνομα του Χόλμπρουκ (τον γνωρίζω προσωπικά και παρακολουθώ την πολιτική γραμμή του il y a une dεcaine) Λοπόν, θα φορέσω σκέτη μάυρη βιζόν American Legend. Αρκεί νομίζω για την περίσταση!
Εχω γράψει σαν τρελλή σήμερα κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους. Πάω να τα δώσω όλα στο ραδιόφωνο. Εμείς πάλι έχουμε εκλογές, επαρχιακές αυτή τη φορά.Πόσες εκλογές να αντέξω η γυναίκα φέτος; Πόσες όμως;
Φιλάκια σματς, σμουτς

La Gigi said...

λοιπόν κοριτσάκια μου εγώ πάω Αθήνα. θα φτιάξω μαλλί, θα κάνω ψώνια και ίσως αυτή να είναι και η τελευταία φορά που θα αγοράσω ακριβά παπούτσια αφού όλα αυτα τα κακά καταφθάνουν! θα κάνω μια επίσκεψη στον αγαπημένο μου Μανόλο και επιτέλους θα γίνουν δικές μου οι μαύρες Mary Jane του.
εσύ Ιουστινάκι με τη σκέτη μαύρη βιζον κρατάς το παιχνίδι στα χέρια σου αν και το ουιντερ ουαιτ του Δεσποινακίου είναι σούπερ ξωπλατο εντάξει τα κανονίσαμε τα βαλκάνια όπως μας αρέσει :)
φιλάκια πολλά

Μηθυμναίος said...

Η ταπεινή μου γνώμη, Ιουστίνη, είναι πως ο Ομπάμα θαύματα δεν θα κάνει, ούτε θ’ αλλάξει τον κόσμο... Μακάρι να διαψευστώ! Όμως και μόνο η εκλογή ενός έγχρωμου, νέου, χαρισματικού και ορθολογιστή Προέδρου των ΗΠΑ, είναι ένα θαύμα. Ανησυχίες υπάρχουν, αλίμονο, όχι για το τι μπορεί να κάνει εκείνος αλλά πόσο θα τον αφήσουν να κάνει...
Καλημέρα!

Justine's Blog said...

Πονηρό Μελισσάκι,
Πάς για κουρέματα και ομροφιές στην Αθήνα; Χαλάλι σου αν χτυπήσεις τα Μανόλο, του χρειάζεται μια θανάσιμη αγορά (εν όψει μελλοντικών κ΄ρίσεων).
Νομίζω πως καλά θα το πάμε άσπρο-μαύρο με το Δεσποινάκι, αλλά μες στο χειμώνα δεν το τολμώ το εξώπλατο έστω και για τον Μπάρακ!
Αλήθεια, τα νέα είναι καθησυχαστικά για το State Department καθώς φαίνεται πως μάλλον Kerri ή Richardson θα έχουμε.
Καλό ταξίδι. Να περάσεις τρέλλα!

Justine's Blog said...

Καλημέρα Στρατούλη,
Σωστά τα λές και τα τοποθετείς. Το θαύμα ήταν η ίδια η εκλογή, περαιτέρω θαύματα δεν γίνονται καλέ μου. Αν και πιστεύω πως κάθε προσωπικότητα βάζει σφραγίδα στην πολιτική.
Είδες ο άχρηστος Μπούς τα έρριξε όλα στον πάτο; Είδες ο Κλίντον άδησε ευημερία; Πιστεύω πως και ο Μπάρακ θα κάνει χρηστή διοίκηση.
Φιλάκια

La Gigi said...

ανέβηκα όλες τις ανηφόρες του Κολωνακίου γιατί νόμιζα ότι ο Μανόλο είναι στη Χάρητος... λάθος. Ο Μανόλο όχι μόνο δεν είναι στη Χάρητος αλλά δεν έχει ανοίξει ακόμα καν... είναι βλάξ ή δεν είναι? πφφφ
Φάγαμε όμως θεικά με το Μάνθο μου στο Ματσουχίσα καθίσαμε και στην παραλία των μπανγκαλοουζ μετά και όλα μια χαρά προς το παρόν!!
φιλάκια και θα κοιμηθώ ήσυχη μια που ο βλαξ Χολμπρουκ δεν φαίνεται να περιλαμβάνεται στα σχέδια του Μπάρυ!

Justine's Blog said...

Μωρό μου γυριστρούλικο,
Δεν σούκατσε ο Μανόλο; Αυτός έχασε γιατί τέτοια κέφια δεν ξέρουμε αν θα ξανάρθουν γρήγορα. Μπορείς να αντικαταστήσεις με Jimmy Choo μήπως; Δεν ξέρω αν έχουν έρθει στην Αθήνα τα συγκεκριμένα υποδήματα, αλλά εδώ γίνεται κόλαση.
Να μου φιλήσεις το Τζουτζούκο, να κάνεις βαθειές ξαπλωσιές στην πλατεία, να οσφριστείς τρελλό καυσαέριο και να επιστρέψεις με γεμάτα τα πνευμόνια απο εντυπώσεις.
Αντε μας έχεις λείψει κιόλας!!!
Σματς, σμουτς σε σένα περιπατούσα.

pylaros said...

Το απίθανο έγινε πραγματικότητα

Μόνο στην χώρα αυτή, στην δημοκρατία της Αμερικής θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, να εκλεγεί πρόεδρος από μειονότητα.
Παιδί ενός φοιτητή Κενυάτη, με μητέρα γηγενή να έχει τα ίδια δικαιώματα στα αξιώματα του κράτους σαν τον αυτόχθονα αμερικάνο. Και ούτω εκλέγει πρόεδρος.
Σα να λέμε π.χ. στην Ελλάδα μας παιδί ενός μετανάστη γεννημένο στην Ελλάδα, από ελληνίδα μητέρα να έχει το ίδιο δικαίωμα να διεκδικήσει την ελληνική προεδρία ή ότι άλλο κρατικό αξίωμα, ή και να σηκώσει την σημαία μας σε σχολική εορτή.
Θα μου πείτε διαφορετικοί λαοί, διαφορετικά έθιμα, διαφορετικοί νόμοι.
Ναι αλλά η μητέρα της δημοκρατίας ήταν η αρχαία Ελλάδα.
Μετά την εκλογή του Ομπάμα στα παρασκήνια ακούγονται διάφορες μειονοτικές έγχρωμες φωνές, όπως ο άνθρωπός μας, δακρύζουν από συγκίνηση, σκέπτονται το τι τράβηξαν οι πρόγονοί τους στα παλιά χρόνια και τον βλέπουν σα μια δικαίωση των πόθων τους…
Όμως ο νεοεκλεγείς πρόεδρος δεν έχει το ίδιο παρελθόν, ούτε την ίδια προγονική εμπειρία με τους έγχρωμους ντόπιους, θα τον χαρακτηρίσω σαν έναν προοδευτικό άχρωμο πρόεδρο, ο οποίος θα πρέπει να κρατήσει αυτή την ισορροπία για να επιτύχει, σε μια τόση δύσκολη εσωτερική διχογνωμία. Αλλά το κυριότερο είναι η οικονομική κρίση, η λύση αυτής θα λειτουργήσει σαν ειρηνοποιός προς οποιανδήποτε χρωματική εκμετάλλευση, από μειονοτικές, ή λευκές ακρότητες.
Εύχομαι μια γνωστική καριέρα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των συμβούλων της εξωτερικής πολιτικής, αν και το βαθύ κράτος είναι δύσκολο ν’ αλλάξει, μα και μια ευνοϊκή επισκόπηση για τα ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα.
Γαβριήλ Παναγιωσούλης,
Νέα Υόρκη

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Γαβριήλ,
Συμφωνώ με την ανάλυση σου, πως δηλαδή ο Μπάρακ είναι ένας μελαχροινός χωρίς το βάρος της προγονικής καταπίεσης του χρώματός του στην Αμερική.Ισως γι αυτό να έπεισε τους Αμερικάνους πως μπορούσε να γίνει ο καταλύτης όλων αυτών των απανωτών κρίσεων της χώρας τους.
Οσο για το βαθύ κράτος, αυτό θα αποτελεί πάντοτε τον εφιάλτη κάθε πολιτικής σε κάθε κράτος. Αλλά πιστεύω πως η προσωπικότητα κάθε ηγέτη υπογράφει την εσωατερική και εξωτερική πολιτική της κάθε χώρας.
Γι αυτό ελπίζω και αφήνω το χρόνο να δείξει.
Χαιρετίσματα στην ζωντανή σας πόλη