ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Thursday, February 12, 2009

Στην Ελβετική Ριβιέρα

Επι τω Αγίω Βαλεντίνω


Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους και όσες είναι ερωτευμένοι με τη ζωή και τις μικρές καθημερινές ομορφιές της, όπως δηλαδή τη Μελισσούλα



Υγρή θέα απο το ξενοδοχείο στο Μοντρώ


Η αίθουσα του ξενοδοχείου ήταν μαγική αλλά το πρωινό απογοητευτικό!


Με Τέντυ πίνουμε στην υγειά της Μελισσούλας ρόζ σαμπάνια



Τα μεγαλοπρεπή ξενοδοχεία της Ελβετικής Ριβιέρας



Ρόζ σαμπάνια και ασορτί μακαρόν με τη Μελισσούλα, οπαδό του έρωτα για τη ζωή



Σο συγκρότημα του Κέντρου Ορθοδοξίας στο Champesy



Οι Δυτικές Αλπεις την ώρα της αυγής



Το περίφημο Λευκό Ορος των Αλεπων


Στο τούνελ που διασχίζει τα σωθικά του Mont Blanc

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Την έβλεπα απο καιρό να ποστάρει μικρές υπέροχες πολυτέλειες στο ιστολόγιό της κι έλεγα μέσα μου πως έπρεπε να τη συναντήσω στα μέρη της για να μεταλάβω των λαμπρών μυστηρίων της Ελβετικής Ριβιέρας.

Αν και ο δρόμος με είχε πάει πλειστάκις στη Ζυρίχη, ποτέ δεν είχα κατορθώσει να περάσω στη δυτική πλευρά της Ελβετίας, λόγω αυτής της επαναλαμβανόμενης και αδιάκοπης έλλειψης χρόνου.

Ετσι, μετά τις πρόσφατες δουλειές στο Μιλάνο, πήραμε το δρόμο για την Ελβετία διασχίζοντας την καρδιά του επιβλητικότερου όρους των Αλπεων, του περίφημου Λευκού Ορους ή Mont Blanc κατα το ευρωπαϊκότερο. Αριστερά και δεξιά στον αυτοκινητόδρομο ξεπρόβαλλαν οι χιονισμένες κορυφές των Αλπεων παίζοντας τρελλά παιχνίδια με τις ηλιαχτίδες.Το θέαμα μας έκοβε την ανάσα, καθώς το ύψος και το απόκρημνο των βουνοκορφών είναι μια μοναδική εμπειρία παρατήρησης.

Διασχίζοντας το τούνελ του Λευκού Ορους επι 15 χιλιόμετρα ,χωθήκαμε στη σκοτεινιά του ορεινού όγκου, που η ανθρώπινη μαεστρία έχει μετατρέψει σε αυτοκινητόδρομο. Κι ύστερα ξαναβγήκαμε στον ηλιόλουστο δρόμο των γαλλικών χωριών, όπου ένας άλλος αέρας έπνεε.

Οδηγώντας κατα μήκος της λίμνης της Γενεύης, φτάσαμε το απόγευμα στο Μοντρώ, όπου έμεινα άναυδη με την πολυτέλεια της μικρής ελβετικής πολίχνης αλλά και την απίστευτη φυσική της θέση. Χτισμένη ακριβώς στην όχθη της λίμνης Λεμάν έχει θέα προς τις κορυφές των Αλπεων, που παίζουν μέσα στα σύννεφα άλλοτε αποκαλύπτοντας τις χιονισμένες κορυφές τους κι άλλοτε κρύβοντάς τις ζηλότυπα.

-Αυτή η πόλη μου θυμίζει τις Κάννες αναφώνησα , παρατηρώντας την πολυτέλεια των ξενοδοχείων, τα περίτεχνα κτίρια της Ριβιέρας, τις συγκλονιστικές βίλες και τους πύργους κατα μήκος της πολίχνης.

Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο των αρχών του περασμένου αιώνα με θέα τη λίμνη. Η βροχή έπεφτε απαλή και σκοτείνιαζε το τοπίο κρύβοντάς μας τις κορυφές. Αλλά κι εμείς παίζαμε κρυφτούλι με τον ήλιο, που ξεπρόβαλε δειλά και ανομοιόμορφα ώρες και στιγμές.

Τακτοποιηθήκαμε και τηλεφωνήσαμε στη Μελισσούλα, που μας περίμενε διακριτικά ανυπόμονα στο λιτό διαμερισματάκι της με θέα την απόλυτη λίμνη. Είχε παγώσει ρόζ Moet et Chandon στο ψυγείο. Την άνοιξε με τη λεπτότητα ενός επαγγελματία χωρίς να ακουστούν τα κράχ και τα πούφ. Στο τραπέζι περίμεναν τα πολύχρωμα μακαρόν απο το γαλλικό La Duree μεταφυτευθέν στη Λωζάννη. Η παγωμένη γεύση της σαμπάνιας στον ουρανίσκο και οι εκπληκτικές τριανταφυλλένιες και αγριομουρένιες μυρωδιές των μακαρόν μας προετοίμασαν για το δείπνο.

Η Μελισσούλα μας είχε κλείσει στη Λωζάννη στο Καϊζέν , ένα καινούριο πολύβουο ρεστοράν με κουζίνα φιούζιον, τουτέστιν με αναμειγμένες γέυσεις απο διάφορες περιοχές του κόσμου . Τα πιάτα είχαν ωραία λεπτεπίλεπτη παρουσίαση. Απογοητευτικό ήταν το σούσι, αλλά το ριζότο με αστακό του Τέντ ήταν εκπληκτικό. Επίσης, τα μπριζολάκια αρνιού της Μελισσούλας φαινόνταν υπέροχα. Εγώ έμεινα έκπληκτη γιατί έφαγα πλευρά βωδινού πολύ καλύτερα ψημένα απο ό,τι στην Αμέρικα, που θεωρείται και σπεσιαλιτέ.

Την άλλη μέρα ήρθε η Μελισσούλα στο ξενοδοχείο και απολαύσαμε θέα με μπράντς. Ανάμεσα στις ελαφρές νιφάδες του χιονιού παρατηρούσαμε τους ποδηλάτες και τους δρομείς να απολαμβάνουν φυσικές ασκήσεις στο κρύο, απτόητοι απο την ελαφρά κακοκαιρία. Η Μέλισσα μας μάζεψε ξαφνικά γιατί αντελήφθηκε πως ο καφές του ξενοδοχείου ήταν στιγμιαίος και μάλιστα Νεστλέ, του εργοστασίου στο οποίο εργάζεται.

Με το χιόνι να πέφτει απαλά κατεβήκαμε παίρνοντας τον παραλίμνιο δρόμο προς το Chambesy,όπου βρίσκεται το Παγκόσμιο Κέντρο της Ορθοδοξίας. Μόλις είχε τελειώσει η ελληνική ορθόδοξη λειτουργία στο νεωτεριστικό ναό του Κέντρου. Ο ιερέας π. Κοτρώτσιος που λειτουργεί εκεί απο τη δεκαετία του 70 μας περιήγησε στο ναό, που είχε χτιστεί με δωρεές της οικογένειας Λαιμού.Πολύ τσιμέντο και γεωμετρικές γραμμές για ένα ορθόδοξο ναό, σκέφθηκα. Μια καλοντυμένη κυρία στο προαύλειο μας μίλησε για του 2500 Ελληνες που ζούν στην περιοχή της Γενεύης και για τις ορθόδοξες εκκλησίες που συνυπάρχουν στο Champesy.

Ο νούς μου πήγε στις αφηγήσεις του αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος, ο οποίος έζησε στη Γενεύη κι εργάσθηκε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών αλλά και στο Ορθόδοξο Κέντρο του Champesy. Στη σκέψη μου ήρθαν μέρες ζωντάνιας και πνεύματος για την παγκόσμια Ορθόδοξη Κοινότητα με μεγάλες τότε ελπίδες για το άνοιγμα της Ορθοδοξίας. Ο πρώην μητροπολίτης Ελβετίας Δαμασκηνός είχε παρευρεθεί στη θεία λειτουργία, αλλά δυστυχώς μόλις είχε αποχωρήσει κι έτσι έχασα την ευκαιρία να γνωρίσω δια ζώσης έναν απο τους πρωταγωνιστές της «Μοναξιάς Ενός Ασυμβίβαστου», του βιογραφικού βιβλίου για τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα.

Η συνέχεια στο επόμενο...

32 comments:

Αστοριανή said...

Ζεστές, όμορφες αναμνήσεις, ανεξίτηλης θέας φωτογραφίες και φιλική περιήγηση σε μας που δεν είχαμε αυτή την τύχη,
Ιουστίνη μου!
Ανυπομονώ για τη συνέχεια, είναι ένα είδος ταξιδιού για μένα κι αυτό.
Εν τω μεταξύ, θα σας ευχηθώ κι από δω μία... "σοκολατένιας γλύκας εορτή" Αγάπης!
Από μια κυριολεκτικά... ξεμαλλιασμένη Νέα Υόρκη των 50-60 μιλίων αέρα,
Υιώτα

Αστοριανή said...

Ζεστές, όμορφες αναμνήσεις, ανεξίτηλης θέας φωτογραφίες και φιλική περιήγηση σε μας που δεν είχαμε αυτή την τύχη,
Ιουστίνη μου!
Ανυπομονώ για τη συνέχεια, είναι ένα είδος ταξιδιού για μένα κι αυτό.
Εν τω μεταξύ, θα σας ευχηθώ κι από δω μία... "σοκολατένιας γλύκας εορτή" Αγάπης!
Από μια κυριολεκτικά... ξεμαλλιασμένη Νέα Υόρκη των 50-60 μιλίων αέρα,
Υιώτα

Justine's Blog said...

Γιώτα αγαπημένη,
Χαίρομαι που σε παίρνω στο ταξίδι μαζί μου. Ευχαριστώ για τις σοκολατένιες σου ευχές του Ερωτα και ανταποδίδω.
Η ΝΥ ξεμαλλιασμένη; Το Μόντρεαλ υγρό και τρέμον!
Χρόνια πολλά στην αγάπη σας

δεσποιναριον said...

Ε!! και η πρωτευουσα ξεμαλλιασμενη σαν την ΝΥ. Απο δω περασε ο Αιολος πρωτα.
Λοιπον ετσι που σας βλεπω διπλα διπλα να τσουγκριζετε τα ποτηρακια, ετσι μουρχεται να σας φωναξω; Τι πινετε και δε μου δινετε! Χαρμα ολα. Παντα να ανταμωνετε και να ξεφαντωνετε.
Χαπυ Βαλενταϊν σας λοιπον. Φιλακια.

paramythou said...

Πώς να μην έχεις έμπνευση όταν βλέπεις τέτοιες εικόνες;
Δεν έχει σημασία πού είσαι, σημασία έχει τί βλέπουν τα μάτια σου!
Κι επειδή 14η Φεβρουαρίου είναι για τους ... αλλοπαρμένους, είναι ότι πρέπει τα τοπία σου Ιουστίνη μου! Στην Αθήνα της μουντής καθημερινότητας και των κακών ειδήσεων, έχουμε ανάγκη απο τέτοιες μικρές ανάσες. Στην υγειά σας η σαμπάνια!
Η παραμυθού

La Gigi said...

καλά δε σε πιστεύω που μου αφιερώνεις ποστ αγιου βαλεντινου...καλε ειμαι ορκισμενη εχθρος αυτης της μερας και της ατμοσφαιρας που την περιβαλλει.
ειδες, η ροζ σαμπανια ειναι μερος της καθημερινότητας μου σιγα να μη περιμενα τον βαλεντινο για να περασω καλα
ΑΛΛΑ, το σημαντικό είναι και αυτο κραταω, ότι η ριβιερα σας κατεκτησε και χαιρομαι πολυ που περασατε καλα!! Σας περιμενω να μου ξαναρθετε να τη δειτε και καταπρασινη. Αλλα εν τω μεταξυ εμεις θα ξανασυναντηθουμε και νωριτερα, ναι?
φιλιά πολλά και σας ευχαριστώ και παλι πολυ για όλα.

υγ.: το tivoli δούλεψε?

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Πρωτευουσιάνα,
Κι εσείς ξαμαλλιασμένοι; Ε΄δω πήγε να κάνει κάτι αλκυονίδες, αλλά το μετάνιωσε και σήμερα είμαστε πάλι στα τρελλά μπιλοζίρια (-11C).
Λοιπόν, Χάπυ Βαλεντάινς και σε σένα. Είμαι σίγουρη πως θα πιείς τη ρόζ σαμπάνια σου και χωρίς εμάς!!!
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Μαίρη λατρεμένη,
Είναι αλήθεια πως οι νέες εικόνες αναζωογονούν την ψυχή και το πνεύμα. Αντλείς δύναμη και έμπνευση απο κεί.
Αλλά η Αθήνα είναι απογοητευτική ως προς το περιβάλλον της πολιτικής πραγματικότητας, όμως παραμένει ανέγγιχτη απο την κακοκαιρία. Αυτό πώς το εξηγείς; Πως είναι η πόλη των Θεών και του ήλιου;
Χαρούμενη Γιορτή με τον άντρα σου και τους μικρούς θησαυρούς σου!
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Μικρό μου Μελισσάκι,
Ε! δεν μπορείς να καραρριέσαι τον Αγιο Βαλεντίνο. Ο Τέντ, που ακούει τρελλά Tivoli (επιτέλους με ακούει με κάποιο στύλ το άτομο!!!)είναι ερωτευμένος μαζί σου κι εγώ εννοείται.
Επομένως, δε μπορεί να αρνείσαι την πργαματικότητα της Βαλεντίνας μας.
Ναι, μπορεί να σου κάνω έκπληξη για το καλοκαίρι εκεί στη Ριβιέρα. Θα σου τα πώα αναλυτικότερα.
Στο μεταξύ, οφείλεις να επισκεφτείς τα μέρη μας, ναι;
Φιλιά γλυκά και σβουρηχτά

Ra Ma said...

Πολύ μου άρεσε το "ορκισμενη εχθρος αυτης της μερας" από τη melissoula!
Είδες τελικά γνωριμίες και βιώματα μέσα από τα blogs?
Διαβάζω και τα προηγούμενα και χαίρομαι πολύ!!!

Καλό βράδυ!

ΥΓ tivoli ραδιόφωνο? έχω και εγώ ;)

Justine's Blog said...

Θύμιε αγαπημένε,
Ναι η Μελισσούλα είναι απο τις κατακτήσεις της ιστολογογειτονιάς. Πολυ σπουδαία ανακάλυψη αυτή η γωνιά του σάιμπερ, με ξετρελλαίνει, ομολογώ.
Οσο για το Tivoli, είναι το ραδιοφωνάκι που χάρισε η Μελισσούλα στον Τέντ για να με ακούει. Κι αυτός το έχει στη διαπασών απο τα χαράματα!!!
Ο Τέντ τρελλός ραδιοφωνάκιας , λέμε, σαν εσένα ένας πράγμα.
Καλό Βαλεντίνο με τη σύζυγο και τα παιδάκια.

ΥΓ. Στις πρώτες φωτογραφίες που έχει στο διαμέρισμά της φιγουράρει ο Σπυράκος σου> Να το ξέρεις.

penelope said...

Oλα ήταν υπέροχα! Καταπληκτικά και αυτό το Μont Blanc σου κόβει την αναπνοή! έχω περάσει και μείνει αρκετές φορές από την περιοχή με αυτοκινητό και πράγματι είναι όπως τα λές ! Να ευχηθώ λοιπόν σε εσένα και το Βαλεντίνο σου!!! φιλιά

La Gigi said...

Θέλω να πω στο Θύμιο, είσαι θεός αγόρι μου έχεις tivoli ραδιοφωνο??
εχει ανέβει στην εκτίμησή μου απεριόριστα δεν το συζητώ!
στα μέρη σας θα έρθω, ήδη ξεκινάω τις διαδικασίες της βίζας :)
αλλά για ποιο καλοκαίρι λέμε? δεν θα έρθεις και το Μάρτιο?

Ra Ma said...

Ωραίο το δώρο της melissoulas!!! Το ξέρω για τη φωτογραφία, μου το έχει πει.
Όσο για το tivoli, δεν θα μπορούσα να κάνω εκπτώσεις στην ακρόαση! Το έχω και φωτογραφίες εδώ. Το θέμα είναι πως για να ανέβω στην υπόληψη της melissoulas θα πρέπει να ...ξεπαραδιαστώ χα,χα,χα
Τεντ, καλές ακροάσεις!!!
Καλό βράδυ!!!

La Gigi said...

Τέλειο Θύμιο!! και το χρώμα άψογο! ξέρεις οτι εχει και cd player και subwoofer για τρελά πάρτυ λέμε!
εμείς αύριο έχουμε αντι-βαλεντάιν πάρτυ με σύστημα tivoli :))

Justine's Blog said...

Πηνελόπη των καυτών νυχτών,
Αναρρωτιέμαι πώς θα περάσετε εσείς του Βαλεντίνου εκεί στα θερμά. Δεν φτάνει ο πυρετός του έρωτος, θα ανέβει κι άλλο το θερμόμετρο.
Χρόνια πολλά σε σένα , το Τζόννυ και τις Αλβιονίτσες σου.
Να αλληλοχαίρεστε ο ένας τον άλλον!
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Θύμιε μου,
Η παρέα με τη Μελισσούλα κοστίζει κάτι παραπάνω, γιατί έχει τα ακριβότερα και εκλεκτότερα γούστα! Είναι η θεά της πολυτέλειας! Πάντως, το εργαλείο σου είναι απόλυτα θεϊκό, όπως σημειώνει η Μελισσούλα.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Μελισσούλα,
Σο τα είπα προφορικώς τα σχέδια! Δεν συμπίτπουν οι ημερομηνίες μας τον Μάρτιο, αλλά έχει Μάιο και Ιούνιο και δεν ξέρω πότε μετά!!!
Χά!Χα!χα!
Καλούς γιορτασμούς αύριο (κι άστα τα σάπια ότι δεν γιορτάζεις!!!)
Φιλάκια

Babis Dermitzakis said...

Ιουστίνη μου τι κάνεις; Πώς πάνε τα Ζερομπίλια στον Καναδά;
Πού έμαθα τη λέξη; Σήμερα, σε μια εκδήλωση στον Ιανό, τραγούδησαν παιδιά από τον Καναδά. Σου στέλνω το link από το video clip που ανέβασα στο youtube.
http://www.youtube.com/watch?v=4GO9yJ-s8E4

pylaros said...

Αγαπητή μου Ιουστίνη,
Μα πως είναι δυνατόν από το τροπικό κλίμα της Αβάνας να βρεθείς στα χιόνια της Ελβετίας, σε τόσο σύντομο διάστημα, καλέ θα λιώσουν οι πάγοι απ’ της Αβάνας την θερμότητα, αυτή που κουβαλά το ημερολόγιό σου. Ένα χάρμα οι φωτογραφίες όπως πάντα πετυχημένες, όσο για τον Βαλεντίνο πάντα υπάρχει μέσα στην καρδιά μας αυτή τρυφερότητα της αγάπης, αλλά εγώ θα προτιμούσα τον Ροδόλφο Βαλεντίνο παλαιό τραγουδιστή του ταγκό του Μπουένος Άιρες κι αυτός Βαλεντίνος κι αυτός τραγουδούσε τον έρωτα, την αγάπη και το σπουδαιότερο χωρίς να είναι άγιος.
Happy Valentine’s Day
Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Μπάμπη,
Τί γλυκειά έκλπηξη η επίσκεψή σου! Λοιπόν, τα μπιλοζίρια απο το (below zero) είναι στην ημερησία διάταξη. Τίποτε δεν αναχαιτίζει την παγωνιά μας. Ενώ εσείς γιορταζετε τον Ερωτα υπο ήλιο!
Ο Δημήτρης Ηλίας που τραγούδησε στον Ιανό είναι φίλος και συνεργάτης. Κάνει εξαιρετική δουλειά.
Πολλές γλυκές αγκαλιές για τη μέρα

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Γαβρίλη,
Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Ευστοχότατη η παρατήρηση για την αντίστιξη Κούβας-Ελβετίας!! Κι όμως στην καρδιά μου μεταφέρω όλους τους κόσμους που αγαπώ.
Καλή μέρα με τις αγάπες σου

Babis Dermitzakis said...

Πώ πω πω, φαίνεται κλατάρισα με τις ξένες γλώσσες,δεν συγκρατώ πια λέξεις, τελικά είναι μπιλοζήρια και όχι ζερομπίλια.Ο φίλος σου μας είπε τη σημασία, και ότι αυτή τη στιγμή στον Καναδά τα μπιλοζήρια είναι στο φόρτε τους. Πάντως μη νομίσεις ότι εμείς εδώ έχουμε λιακάδα. Χθες θα με έκανε μούσκεμα η βροχή αν δεν είχα τη φόρμα.
Άντε, πότε θα έχουμε καινούριο σου βιβλίο;
Πολλά φιλιά, και χρόνια πολλά (λόγω ημέρας)

Justine's Blog said...

Πού να θυμάσαι τα μπιλοζίρια εσύ ο Ελληνας της Κρήτης που ούτε τάχεις φανταστεί;
Να περάσεις υπέροχα Μπάμπη μου τούτη τη μέρα της Αγάπης!
Με αγάπη

panathinaeos said...

ιουστινακι καλη μου, θα μας παρασυρεις κι εμας τους βαρεις τυπους και θα διασκεδασουμε με αυτα που γραφεις! βαλτη εισαι; τι ωραιες φωτογραφιες ειναι αυτες; οσο για τη φιλοξενια της μελισσουλας, ειναι φανερο οτι επρεπε να ειναι σε τουριστικες επιχειρησεις και οχι στα ειδη διατροφης! να εισαι καλα, να χαιρεσαι οπως τωρα, και να μας παρασερνεις στον χορο της χαρας
υγ. ασε που μου θυμισες τους υπεροχους πινακες του ματις!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Παναθήναιε,
Μακάρι να σας παρασύρω, αλλά εσείς δεν μασάτε απο τόπους. Κάθε τρίς και λίγο είστε σε ταξίδια, ρουφώντας τις χαρές των τόπων.
Οσο για τη Μελισσούλα, έπρεπε να διευθύνει τους Λαπρερίδες, που λέει και η ίδια. Εκεί θα κατέφθαναν όχι μόνο η Ντόρα, αλλά η μισή Ελλάδα για ομορφιά!!!!
Καλή σας μέρα με πολλή αγάπη απο και στους γύρω σας!

La Gigi said...

Ιουστινάκι έρχομαι ξανά να σου πω ότι μετά από 2 χρόνια εδώ, σήμερα λάτρεψα το χιόνι. Πέφτει ασταμάτητα από το πρωί αλλά.... με ΗΛΙΟ!!! Το θέμα μου είναι ο ήλιος τελικά, όταν λάμπει δε με νοιάζει τίποτα. Δεν το χορταίνω σου λέω, βολτάρω από το πρωί και τώρα ετοιμάζομαι για το πάρτυ τραγουδώντας Λοϊζο, θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι :)
Σε φιλώ πολύ

Justine's Blog said...

Να τον μεθύσεις τον ήλιο αγαπημένη μου, κι εμείς το ίδιο θα κάνουμε. Εδώ ο καιρός είναι ηλιόλουστος, ο αέρας ραπιστικός. Εδώ ξεμαλλιαστήκαμε κι εσύ οδεύει στο πάρτυ της Αγάπης με τη ρόζ σαμπάνια σου.
Χρόνια πολλά υπέροχη κοκέτα της Ελβετικής Ριβιέρας!
Σ΄αγαπάμε

paramythou said...

Ξημέρωσε λοιπόν στη χώρα των Θεών όπως λές, μια ακόμη ηλιόλουστη μέρα και μάλιστα Κυριακή. The day after Valentines Day και όλοι χαρούμενοι, έτοιμοι να αντισταθούμε στα κακά συμπτώματα της κρίσης αυτής της κοινωνίας. Νοιώθω την ανάγκη να σας ενημερώσω για το χθες: Λοιπόν είχα τη χαρά και την τιμή να έχω κληθεί σε μια ημερίδα στο Λαύριο, που είχε σκοπό να διερευνήσει τις δυνατότητες για τη δημιουργια ενός διεθνούς παιδικού Φεστιβάλ στην Ελλάδα!!! Ουάου!!! Για όσους γνωρίζουν, αντίστοιχα Φεστιβάλ γίνονται στο Κάλγκαρι στα μέρη σας εκεί πάνω Ιουστίνη μου, στο μυθικό Εδιμβούργο, και σε άλλες χώρες, με απίστευτη επιτυχία. Με θέατρο, βιβλία, συγγραφείς, κινηματογράφο, ζωγράφους, διαδραστικές εκδηλώσεις και χίλια δύο άλλα. Χθες ήταν σα να είμαι παρούσα στη γέννηση ενός μωρού. Αν βγει στο φως της μέρας θα χαρούμε όλοι. Συνάντησα ανθρώπους εκεί με πολλή εμπειρία, δημιουργικότητα, γνώσεις, και ο καθένας απο τη θέση του μπορεί να συμβάλει στην υπόθεση αυτή. Θα σας ενημερώσω όταν έχω τη συνέχεια, γιατί νομίζω αξίζει τον κόπο. Γιατί πρέπει να ξεπερνάμε τη γκρίνια που έχουμε εδώ στα μέρη μας, αφού μπορούμε να μεγαλουργήσουμε εάν το αποφασίσουμε. Φιλιά πολλά
η παραμυθού

Justine's Blog said...

Παραμυθού μου γλυκειά,
Τί όμορφα νέα μας ξημερώνουν! Ενα φεστιβάλ παιδικού βιβλίου στην Ελλάδα του ήλιου και της θάλασσας; Εκπλητική ιδέα κι ελπίζω να εφαρμοσθεί γρήγορα μέσα στην ανυδρία που μαστίζει τον πολιτισμό μας.
Εμείς θα είμαστε στο πλάι σου αλλά και παρούσες-παρόντες στις χαρές σου.
Καλή επιτυχία

Phivos Nicolaides said...

Πολύ ωραίο κείμενο και όμορφες φωτογραφίες. Έτοιμο για τον 'Ταξιδιάρη'!!

Justine's Blog said...

Πολύ ευχαρίστως Φοίβο μου,
Να το βάλεις στον ταξιδιάρη σου!Θα σου στείλω κι ένα περιπληπτικό στα αγγλικά αλλά αργότερα.
Ευχαριστώ