Η Αβάνα στη Βραδυνή

Νιώθω τυχερή που στην Ελλάδα οι φίλες μου χωρίς καν να τους το ζητήσω, παίρνουν πρωτοβουλία και κάνουν αναδημοσιεύσεις απο το μπλόγκ μου για τα διάφορα συμβάντα περι της δράσης μου στο Μόντρεαλ.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επένδυση στη ζωή απο τους ανθρώπους και πραγματικά περηφανεύομαι που έχω χτίσει ειλικρινείς και αγαπητικές φιλίες όλα τα χρόνια της δημοσιογραφίας.

Ευχαριστώ απο καρδιάς την Ιωάννα Κολοβού που πήρε την πρωτοβουλία να προβάλει την παρουσίαση της Αβάνας μου στη Βραδυνή αλλά και την εξαιρετική φίλη Τίνα Σγουροπούλου, που ανέδειξε το θέμα στη γεμάτη ζωντάνια κοσμική της στήλη.

Ευχαριστώ κορίτσια που με βάλατε κορυφή της σελίδας, να πατώ τις κεφαλές της Πενέλοπε και της Μέριλ. Ενα μεγάλο αγαπητικό φιλί.

Μήπως θα πρέπει να καθιερώσουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Φιλίας;

Σας γλυκοφιλώ εκεί στην Αθήνα. Σε λίγο θάμαστε πάλι μαζί

Με αγάπη,
Ιουστίνη



ΑΒΑΝΑ: δια χειρός Πέτρου Γαργάνη
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Greekpress του Τορόντο)

Μια και ο λόγος περι Αβάνας , θα ήθελα να καταθέσω και το υπέροχο κείμεο του Πέτρου Γαργάνημ εξαιρετικού βιβλιοκριτικού, ο οποίος δεν παρεπιδημεί στους κελιστούς κύκλους της Αθήνας γι αυτό η πέννα του έχει την απόλυτη γνησιότητα της δικής του και μόνο προσλαμβάνουσας. Ζήτω η ελευθερία της κριτικής!

Ιουστίνη Φραγκούλη.
Ημερολόγιο Αβάνας, Εκδόσεις Ηλέκτρα

Του Πέτρου Γαργάνη

Στην σκιά μιας επανάστασης που θαμπώνει όσο περνούν τα χρόνια η Αβάνα ανασαίνει με ξάγρυπνες τις αισθήσεις της ξανανιωμένη και σαγηνευτική. Τι κι αν ο λατρεμένος Φιντέλ σβήνει σαν τις ελπίδες που κάποτε μοίρασε στους λαούς της υφηλίου παρέα με τον αιώνιο Τσε. Εξακολουθεί να είναι αγαπημένος και αναγκαίος σαν παλιά επιθυμία. Όμως όσο κυλάει ο χρόνος τόσο η στυφή γεύση των χαμένων προσδοκιών πικραίνει βλέμματα και καρδιές. Η Αβάνα όμως ζει και επιμένει στους ρυθμούς της Καραϊβικής καθώς αντιστέκεται στην δύσκολη μοίρα που της επιφύλαξε η ανελέητη ιστορία. Χρώματα και μυρωδιές μπερδεύονται στους δρόμους της πόλης καθώς η αφηγήτρια αναζητεί λύτρωση από την απώλεια που βαραίνει τα βήματα της. Φέρει ένα βαρύ φορτίο που προσπαθεί να αντέξει τριγυρνώντας στους δρόμους που λάτρεψε. Αντιφατικές εικόνες εναλλάσσονται και λειτουργούν σαν παυσίπονο για τις ανοιχτές πληγές της ψυχής της. Αλλά δεν αφήνονται μόνα τους τα συναισθήματα να κάνουν κουμάντο στα κείμενα. Με διαπεραστική ματιά και καίριες επισημάνσεις για το παρόν της πόλης και της χώρας αρνείται όσο κι αν το επιθυμεί να νομιμοποιήσει της νιότης τα σκιρτήματα που της προκαλούσε ο θαλερός επαναστάτης. Υπάρχουν οι στιγμές που θα σταθεί απέναντι του όσο κι αν παραδέχεται την αγάπη της γι αυτόν.
Η Αβάνα διασκεδάζει τους τουρίστες αλλά διεκδικεί τον σεβασμό του ταξιδιώτη. Με τις μουσικές και τα χρώματα της πόλης διακυβεύονται περισσότερα πράγματα από αυτά που υπόσχονται οι ματιές των Κουβανών. Παράξενα βλέμματα που φανερώνουν πάθος αλλά και εθισμό στην ανέχεια με την οποία διαπραγματεύονται όπως - όπως το σήμερα για να επιβιώσει το αύριο. Ίσως να μην έπρεπε τέτοιο τέλος στην ρομαντική ουτοπία της επανάστασης. Αλλά από την άλλη μεριά ο κόσμος αλλάζει και τελικά δεν φαίνεται να χάνεται η διάθεση για το παιχνίδι της ζωής όσο κι αν αυτή δείχνει σκληρή. Το θυμικό των Κουβανών παραμένει ζωηρό και ανεξάντλητο.
Η συγγραφέας μας εισάγει στον κόσμο αυτού του τόσο γοητευτικού νησιού με ειλικρίνεια καθώς μεταφέρει προσωπικά βιώματα και εμπειρίες. Για την ίδια το ταξίδι έχει την έννοια μιας προσωπικής λύτρωσης, ένα πέρασμα από τις διαδρομές της νιότης παρέα με όμορφες αναμνήσεις που διακόπηκαν απότομα. Στέκεται με κριτική διάθεση απέναντι στο νεανικό της ίνδαλμα τον χαρισματικό Φιντέλ ενώ προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει συμπεριφορές και νοοτροπίες των Κουβανών. Θα συνυπάρξει με υψηλά ιστάμενους ταξιδιώτες όσο κι αν κάποιοι από αυτούς της προκαλούν αφόρητη πλήξη ενώ θα κρατήσει διακριτές αποστάσεις από την νομενκλατούρα της χώρας. Κάποια στιγμή θα ανακαλύψει και τους πανταχού παρόντες Έλληνες της υφηλίου. Δεν ξεχνά πόσο εξαπατήθηκε από την ψεύτικη ελπίδα που της υποσχέθηκαν τα γιατροσόφια των εμπόρων. Έχει όμως το κουράγιο να τους συγχωρέσει αλλά και να μην τους επιτρέψει να βγάλουν από την καρδιά της την αγαπημένη Αβάνα.
Οι εμπειρίες και οι σκέψεις εκτίθενται με αφοπλιστική ειλικρίνεια: Στιγμές από το οδοιπορικό μας φέρνουν πιο κοντά στην σύγχρονη πραγματικότητα της χώρας. Οι συναντήσεις με Έλληνες που βρήκαν την Ιθάκη τους την οποία χαίρονται παρά τις αντιθέσεις της χώρας μια και βρίσκονται από την πλευρά των προνομιούχων θα προσθέσουν ένα περισσότερο ειδικό ενδιαφέρον στα κείμενα. Έτσι λοιπόν η κοσμοπολίτικη Αβάνα κάποιες φορές προσποιείται και υποκρίνεται καθώς συναινεί στην πραγματικότητα της με κυνισμό. Αλλά το κάνει τόσο ωραία σαν πραγματική ντίβα ώστε να κερδίζει φίλους και αγαπημένους.
Αυτό που θα φανεί στο βιβλίο δεν είναι τόσο οι έτσι κι αλλιώς χρήσιμες πληροφορίες που μας παρέχει η συγγραφέας. Ευπρόσδεκτες όσο και χρηστικές αλλά η αίσθηση που μένει είναι κάτι περισσότερο από έναν απλό ταξιδιωτικό οδηγό. Οι υποψιασμένοι θα καταλάβουν ότι στην πραγματικότητα εμβαθύνει στα κείμενα της χωρίς να φοβάται την έκθεση των απόψεων της. Από την άλλη μεριά όσοι πιθανόν να χρησιμοποιήσουν το βιβλίο απλά για να λάβουν μια γενική εικόνα της Αβάνας προφανώς θα μείνουν ικανοποιημένοι από τις πληροφορίες. Όμως αυτό το ημερολόγιο δεν γράφθηκε για αυτόν τον λόγο. Είναι ένα μικρό βιβλίο που πραγματοποιεί περισσότερα από όσα υπόσχεται.

-----------------

* Ο Πέτρος Γαργάνης γεννήθηκε (1971) και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε και ασχολήθηκε με τη μουσική ενώ είχε ένα επαγγελματικό πέρασμα απο την διαφήμηση. Έγραψε το μυθιστόρημα “Μια γειτονιά είμαστε” και αρθρογραφεί σε λογοτεχνικά και μη περιοδικά. Είναι τακτικός συνεργάτης του «Ελληνικού Τύπου» με μόνιμη στήλη λογοτεχνικής κριτικής και έχει γράψει κείμενα και κριτικές που μπορεί κανείς να βρεί στην ιστοσελίδα μας (www.greekpress.ca).