ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, April 12, 2009

Σόνια Ζαχαράτου στη μεγάλη φόρμα




Της Ιουστίνης

Τη γνώρισα στις 24 Ωρες, όταν μου τη σύστησε ο Δημήτρης Κωνσταντάρας ως αρχισυντάκτρια στις σελίδες της γυναίκας. Η Σόνια Ζαχαράτου εννοούσε της γυναίκας του φεμινισμού κι ο Δημήτρης της γυναίκας του life style.

Με τη γλυκειά φωνή της και το κομψό παρουσιαστικό της ποτέ δεν παραπονέθηκε που γι άλλα ήρθε κι άλλα μάθαινε. Ετσι, δουλεύαμε τις σελίδες της μόδας μαζί και περηφανεύομαι πως τη μύησα στα μυστικά της γυναικείας ματαιοδοξίας. (Η υπογράφουσα απο τα σπάργανα αφοσιωμένη φασιονίστα και μάλιστα ανυποχώρητη παρα το νεαρόν και αριστερόν της ηλικίας).

Η Σόνια ήταν σπουδαία στην πένα, αλλά αργότερα εξελίχθηκε σε επιτελικές θέσεις στα περιοδικά, όπως μάθαινα απο φίλους. Σήμερα με το τελειομανές της στύλ, γράφει συνεντεύξεις στο Βημαγκαζίνο. Είναι σπουδαία δημοσιογράφος παρότι διαρκώς σεμνύεται.

Την είδα στην "Αβάνα" μου πέρισι στην Κουμπανίτα για ένα πεταχτό φιλί. Μου χάρισε ένα έργο τέχνης απο την Κρήτη, όπου είχαμε σμίξει εντελώς τυχαία στα γενέθλιά της κάποτε παλιά πολύ παλιά.

Σήμερα με περηφάνεια παρουσιάζω το δεύτερό εγχείρημά της στη λογοτεχνία με τίτλο "


Τρείς Νύχτες του Αυγούστου και Μια Μέρα

Της Σόνιας Ζαχαράτου


Από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα»
Το δεύτερο πεζογραφικό έργο της Σόνιας Ζαχαράτου είναι μια νουβέλα – θρίλερ με ψυχολογικές προεκτάσεις.

Μια γυναίκα μεγαλώνει με τα παραμύθια ενός δακτυλιδιού, αλλά μετατρέπει τα παραμύθια σε εφιάλτες.

Μια γυναίκα, μια προφητεία. Μία γυναίκα, δύο φόνοι.

Η Ανέζα λεηλατεί την ψυχή της, παίρνει τους δρόμους του φεγγαριού, ερωτεύεται, ποθεί, πονά, ματώνει, ματώνεται, καταστρέφει και αυτοκαταστρέφεται, ελευθερώνει τα πλέον ζοφερά ένστικτά της. Επιλέγει την πιο ιδιότυπη «αποχώρηση» παίρνοντας μαζί τον αγαπημένο της και κλείνοντας τον κύκλο της προφητείας.

Άραγε, τιμωρεί τους νεκρούς της προσφέροντας θυσίες, αυτοτιμωρείται ή εξορκίζει το θάνατο;
Τι την οδηγεί στο σκοτεινό ταξίδι της και στην προσωπική της κόλαση;

Πώς μπορεί να εξαγνισθεί και να κερδίσει την παντοτινή αγάπη;

Όλα συμβαίνουν στα μέσα του Αυγούστου, σε τρεις νύχτες και σε μία ημέρα. Πώς χάνονται όμως από τη ζωή της οι ενδιάμεσες δύο ημέρες;
Η Σόνια Ζαχαράτου είναι δημοσιογράφος και συνεργάζεται με τo περιοδικό «ΒΗmagazino», με ειδικότητά της κεντρικές συνεντεύξεις και θέματα. Υπήρξε διευθύντρια στα περιοδικά «ΕΙΝΑΙ» και «7 ΜΕΡΕΣ TV». Στο παρελθόν παρουσίασε τηλεοπτικές εκπομπές στην ΕΡΤ, μεταξύ των οποίων και την πολιτιστική εκπομπή «Οι τέχνες είναι 7». Το 1998 είχε εκδώσει τα ποιητικά πεζογραφήματα «Πανσέληνος παρά κάτι» (εκδ. «Αστάρτη»).

6 comments:

δεσποιναριον said...

Ευχομαι καλη επιτυχια στο βιβλιο της φιλης σου Καναδεζα. Το ονομα το ειχα ακουστα παντως, ισως να το ειχα διαβασει σε ενα απο αυτα τα περιοδικα. Τα πρωϊνα μου φιλια της Κυριακης των Βαϊων.

Justine's Blog said...

΄Χρόνια πολλά στα κορίτσια σου,
πρωετυουσιάνα μου.
Να τα χαίρεσαι και τα δυό, το ένα στον Ειρηνικό και το άλλο στη Μεσόγειο.
Φιλούρες πρωινές και ευδιάθετες!

La Gigi said...

ωραία! αυριο παω στον Ιανο για προμηθειες θα συμπεριληφθει και αυτό στη λίστα!!
φιλακια πολλά πολλά Ιουστινακι

Αστοριανή said...

Πόσους και πόσες δεν γνωρίζουμε,
Ιουστίνη μου!
...και πόσοι δεν μας γνωρίζουνε...

Όμορφη, Πασχαλιάτικη παρουσίαση...
με σθναδελφισμό και μνήμες!!!

Καλό Πάσχα
Καλή Βάπτιση!
Καλή Ανάσταση!
Σε 'ολους!
Υιώτα,
ΝΥ

Justine's Blog said...

Μελισσσούλα αγαπημένη,
Ελπίζω να ξεκουράστηκες και να γέμισες αγκαλίτσες κι αγαπούλες απο τη μαννούλα και την οικογένεια.
Εδώ κάνει ξεκατινιασμένο κρύο, το πρωί έρριχνε και ψιλόχιονο. Ευτυχώς έκανα ένα μασαζάκι και συνήλθε κάπως το κέφι μου.
Φιλάκια και καλά ψώνια στον Ιανό και αλλαχού

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου Γιώτα,
Πολλοί κάνουν πως δεν μας γνωρίζουν, αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα. Εγώ τιμώ τη συναδελφική φιλία αν έχω κρίνει μέσα στα χρόνια πως αξίζει. Αλλοιώς ακόμη κι αν βρίσκονται στην κορυφή, αρνούμαι τους αναδέλφους!!!
Ετσι λειτουργώ και νομίζω πως είναι η τέλεια αφσαλιστική δικλείδα.
Καλό Πάσχα και σε σάς