ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, April 15, 2009

Πάσχα των Ελλήνων

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους τους μπλόγκερς της ξενητειάς , τους intrenational darlings (όπως θα τους αποκαλούσε και το Δεσποινάριον)

Της Ιουστίνης Φραγκούλη


Η λαμπάδα είναι απο το τελευταίο μου ταξίδι στην Ελλάδα. Μου τη χάρισε η κολλητή μου καθότι συνδυάζει σεμνό κερί μετα Πεταλούδας

Η Μεγάλη Εβδομάδα πλησιάζει στο τέλος της. Η Ανάσταση εγγίζει τις πόρτες μας κι εγώ ήθελα να σας πώ ότι η άνοιξη αργεί να φανεί στην πόλη μου. Ο χειμώνας παλινδρομεί τρελλά και αυτό τον Απρίλη, φέρνοντας κρύο, συννεφιές και χιονόβροχα. Παραδόξως, φέτος δεν με κυκλώνει αυτή η μελαγχολία των Γιορτών , ίσως γιατί το έχω πάρει απόφαση πως το Πάσχα θα το περνούμε εφεξής στην ξενητειά μας.

Ενώ λοιπόν τίποτε στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν προμηνύει τη συμβολική γιορτή της Ανάστασης, οι Ελληνες και τούτη τη χρονιά συρρεύσανε στις εκκλησιές να συμμετάσχουν στο Θείο Πάθος με το δικό του τρόπο ο καθένας. Οι ελληνικές ορθόδοξες ενορίες ασφυκτιούν απο το ανυπόμονο πλήρωμα που επιζητεί να τιμήσει τις παραδόσεις του θρησκευτικού πολιτισμού του.
Εμείς κάποτε περνούσαμε το Πάσχα μας στη Νέα Υόρκη, επειδή ο καιρός είναι πιό ανοιξιάτικος κι επειδή υπήρχε το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου χωμένο μοναχικά ανάμεσα στους Δίδυμους Πύργους της Αμερικάνικης ευημερίας. Εκεί λοιπόν πηγαίναμε ν’ ακολουθήσουμε τον Επιτάφειο στην περιφορά του γύρω απο το τετράγωνο του πλούτου, εκεί ανάβαμε τις λαμπάδες της Λαμπρής κι ασπαζόμασταν ο ένας τον άλλο μέσα σε κλίμα πραγματικής ευδαιμονίας. Κι ύστερα καταλήγαμε σε ελληνικό εστιατόριο να φάμε τη μαγειρίτσα και το αρνάκι της Λαμπρής.
Η εθνική καταστροφή της Νέας Υόρκης στις 11-9-2001 με το γκρέμισμα των Δίδυμων Πύργων , που σώριασε σε ερείπια ακόμη και το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, μας έκαμε να εγκαταλείψουμε το Πάσχα της Νέας Υόρκης. Η μεγάλη ανατριχίλα που απλώθηκε στην αμερικάνικη μητρόπολη μηδένισε για πάντα την ανέμελη χαρά του ανοιξιάτικου γιορτασμού μας.
Εκτοτε μάθαμε να βιώνουμε τις μέρες της Λαμπρής στο χειμωνιάτικο Μόντρεαλ. Μεγάλη Τρίτη για το τροπάριο της Κασσιανής στον καθεδρικο Ναό του Αη Γιώργη με το αυστηρό περιβάλλον της αστικής του σύνθεσης, Μεγάλη Παρασκευή στη γειτονιά του Πάρκ Εξτένσιον ν΄ακούσουμε τα εγκώμια στην περιφορά του Επιταφείου ανάμεσα στα μικροαστικά σπιτάκια των Ελλήνων και άλλων εθνικοτήτων. Είναι τόσο ζωηρό το πλήθος, τόσο αμιγώς ελληνικό, που θαρρείς πως βρίσκεσαι στη μακρινή πατρίδα, στους δρόμους ενός οποιουδήποτε χωριού της υπαίθρου. «Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατό μου τέκνον» ακούω αυτή τη μέρα απο τις λυρικές φωνές των ψαλτών και μια ανατριχίλα διαπερνάει τα σωθικά μου για το δικό μας έαρ, την Κωνσταντίνα μας, που έφυγε οριστικά και αμετάκλητα για τη γειτονιά του άγνωστου.
Κι Ανάσταση; Α! Τη νύχτα της Ανάστασης διαλέγουμε να ταξιδέψουμε μέχρι το παραποτάμιο Λασάλ, όπου στον ταπεινό ναό του Αγίου Διονυσίου εκτυλίσσεται αληθινή «πανήγυρις πανηγύρεων». Η εξέδρα-βρέχει χιονίσει- στήνεται εξωτερικά στον καταπράσινο λοφίσκο ενός πάρκου που απολήγει στο ποτάμι. Τα βεγγαλικά λάμπουν στον ουρανό κι αντιφεγγίζουν στα νερά του ποταμιού και γίνεται η ατμόσφαιρα πραγματικά γιορτινή όταν απο τα χείλη του ιερέως ακούγεται το «Χριστός Ανέστη!».
Τότε σπεύδουμε να μεταφέρουμε το ανέσπερο Αγιο Φώς στο σπίτι μας, όπου σεμνά και ταπεινά η οικογένεια μοιραζόμαστε τη μαγειρίτσα και τις άλλες λιχουδιές των εθίμων μας. Η νύχτα κλείνει με το τσούγγρισμα των αυγών, που είναι πολύχρωμα και λαμπερά, βαμμένα πάντα απο μένα και τον Αλεξανδρίνο μου.
Καλή Ανάσταση σε όλους όσους θα γιορτάσουν μακριά απο τη μυρωδάτη, την υπέροχη άνοιξη της πατρίδας μας!

35 comments:

La Gigi said...

η λαμπαδα σου ειναι καταπληκτική Ιουστινακιον!
μακριά πάλι φέτος.. δεν με έχει πιάσει ακόμα η μελαγχολία αλλά τη βλέπω να έρχεται το Σάββατο!
φιλιά πολλά

Meropi said...

Ιουστίνη μου γλυκιά,
σου εύχομαι να περάσεις ένα πολύ όμορφο Ελληνικό Πάσχα εκεί στην ξενιτιά.

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. said...

Καλή Ανάσταση, Ιουστίνη μου!
Χιόνια; Είδα καλά;
Καλά να περάσετε, κορίτσι μου!
"Όπου γης και πατρίς!"
Έτσι δεν λένε;

Justine's Blog said...

Α! ολόκληρο πόστ μας αφιέρωσα ημών των ξενητμένων. Είναι να σε πιάσει μελαγχολία; Ασε που είσαι με γεμάτες μπαταρίες ένεκα η εβδομάδα στην πατρίδα! Ελα, μην είσαι παραπονιάρα, φέτος δεν θα με κάνεις να σε λυπηθώ.
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Μερόπη λατρεμένη,
Σ ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω απο τα βάθη της καρδιάς μου.
Καλή Ανάσταση με τους αγαημένους σου.

Justine's Blog said...

Οπου γής και πατρίς, αλλά δε θάβλαπτε νάναι χωρίς χιόνια! Θάταν ιδανικά να ζήσουμε κι εμείς ένας Πάσχα σαν κανονικοί άνθρωποι. Αλλά πού τέτοια τύχη!
Τέλος πάντων, να είμαστε καλά και όλα τ΄άλλα έρχονται δεύτερα.
Φιλάκια στο όμορφο Πήλιο

δεσποιναριον said...

Πολυ ομορφη η λαμπαδα σου Καναδεζα μου. Αριστουργηματα φιαχνουν. Καλη Ανασταση ευχομαι και σ'ευχαριστω για την αναφορα. Το μπλογκ αρχισε για να εχω επαφη με την Ελλαδα, αλλα πραγματικα εξελισσεται σε ιντερνασιοναλ. Αναποφευκτο, υπαρχει κατι κοινο σε ολους εμας που ειμαστε μακρυα. Τις πιο θερμες μου ευχες και σε ολους τους επισκεπτες σου. Ματς μουτς.

Αστοριανή said...

...Ιουστίνη μου,
Μελισσούλα,
Μερόπη,
Ελπίδα,
Δέσποινα,
κι όλες οι γλυκιές φίλες της ιστοσελίδας...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
Υιώτα,
ΝΥ

Justine's Blog said...

Δεσποινάριον,
Αυτό το international darlings είναι το σούπερ αγαπημένο μου! Το βρίσκω εξόχως ευρηματικό και το δανείστηκα για την αφιέρωση στις διεθνείς αγάπες, ναι;
Καλή Ανάσταση σε σένα και την οικογένειά σου. Με υγεία και χαρά να γιορτάσετε όλοι τη Λαμπρή στην πρωτεύουσα. Πέστε και στο Μπάρακ πως μας έχει απογοητεύσει. Και μην του δώσετε αυγό απ΄τα δικά μας, ναι;
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Γιωτάκι λατρεμένο,
Που μας έβαλες με τις πολύτιμες ανανήσεις της θάλασσας. Νάσαι καλά και να περάσεις όμορφα με την οικογένεια.
Φιλιά απο το βορρά

Μηθυμναίος said...

Ο Χριστός του Πάθους και της Ανάστασης, ο Χριστός του Πάσχα της λαϊκής μας Παράδοσης,
να αναθερμαίνει πάντα την Ελπίδα του Μέλλοντος Αιώνος και να πλημμυρίζει τις καρδιές όλων σας με τη χαρά της Ελληνικής Λαμπρής.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

orfia said...

Καλη Ανασταση εκει στον παγωμενο βορρα να περασατε καλα και να εχετε στη σκεψη οτι το καλοκαιρακι ειναι πλεον κοντα και η πατριδα ακομη "πιο κοντα" Να μας ερθετε!!

Antoine said...

Καλή Ανάσταση, Ιουστίνη!

Justine's Blog said...

Στρατούλη μου,
Ευχαριστούμε για τις πληθωρικές ευχές σου. Αλήθεια θα πάς στο Μόλυβο φέτος ;
Η θα μείνετε με τα παιδιάκια;
Καλή Ανάσταση όπου κι αν πάς

Justine's Blog said...

Ορφια καλή μου,
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές. Ο βορράς θα ξεπαγώσει καλό Μάιο τώρα, αλλά εμείς για να συναντήσουμε τη θέρμη θα σας έρθουμε νωρίτερα.
Καλή Ανάσταση

Justine's Blog said...

Αντουάν γλυκούλη μου,
Καλή Ανάσταση και σε σένα. Να περάσεις υπέροχα και ειρηνικά με τους αγαπημένους σου

Ra Ma said...

Μέσα στο πνεύμα και η λαμπάδα! Εύχομαι από καρδιάς καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!
Φιλιά!!!

Justine's Blog said...

Μέσα στο πνεύμα και τις θύμησες είναι και η λαμπάδα Θυμιούλη μου. Να περάσετε ωραία με την οικογένεια, στον Πύργο να υποθέσω ή στην υπέροχη, μοναδική Κέρκυρα;
Φιλάκια

Penelope said...

Τι κάνεις Ιουστινάκη βάφεις τα αυγά, μόλις τελειώσα εγώ. Λοιπόν εδώ εχουμε μια εκκλησία ορθόδοξη όπου η λειτουργία θα γίνει στα Αραβικά ! Αλλά τις προάλλες είχα συναντήσει τον Αγγλικανό παπά και μου είπε αν θέλεις να καταλαβαινες και τίποτε από τη λειτουργία ελα στη δική μου είναι απέναντι ? Τώρα βλέπεις υπάρχει συναγωνισμός, θα δώ τι θα κάνω τελευταία στιγμή .. Καλό Πάσχα Ιουστινάκη και φιλιάχχχ

pylaros said...

International Darlings Τι όμορφο εκφραστικό 'ρητό' για τους φίλους BLOGERS, Πραγματικά βγαίνει απ' την καρδιά σας.
Σας Εύχομαι ΄χαρούμενη ανάσταση ένα 'δευτε λάβετε φως' με το φιλί της αγάπης ακριβώς τα μεσάνυχτα και να μην ξεχαστεί στου χρόνου την πορεία.
'Οσο για λαμπάδες, κεριά με κορδέλες, να φέρετε το φώς στο σπίτι έτσι για το καλό του χρόνου και να βάλετε ένα καπνισμένο σχήμα σταυρού στο ανώφλι του σπιτιού.
Δεν ξέρω από που ήλθε αυτό το έθιμο αλλά το κάνει όλος ο κόσμος εδώ στη ΝΥ.

Καλό Πάσχα Ιουστίνη και φίλοι, Χριστός Ανέστη,

Γαβριήλ και Οικογένεια

Justine's Blog said...

Πηνελοπίτσα-Ντία
Μας δουλεύεις; Κάπου σε πήρε το μάτι μου στην Αγγλία και τώρα λές πως είσαι πάλι στη Σαχάρα. Τί να πιστέψω ;
Πάντως, εμείς εδώ θα βάψουμε τα αυγά το Μ Σάββατο, γιατί ο Αλεξανδρίνος σήμερα ήταν όλη τη μέρα στη Βιβλιοθήκη για διάβασμα. Αύριο έχει εξετάσεις, οπότε παραχώρησε το πρωινό του Σαββάτου για τα αυγουλάκια του εθίμου μας.
Και του χρόνου για σένα και τα κορίτσια, ναι;

Justine's Blog said...

Εννοείται πως το σχήμα του Σταυρού το βάζουμε με το Αναστάσιμο φώς κάθε χρόνο. Το έθιμο προέρχεται απο τη Βίβλο, θαρρώ. Θα ρωτήσω τον πατερούλη να μου θυμίσει και θα σου πώ.
Καλή Ανάσταση και σε σάς. Λαμπρή να είναι η Λαμπρή σας!

MOLEMOU said...

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα με υγεία και χαμόγελο!

Phivos Nicolaides said...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και κάθε καλό σε σένα και την οικογένεια σου.

Γεφυριστές said...

Ιουστίνη μου,
καλή Ανάσταση για σένα, την οικογένειά σου και την εξαιρετική παρέα σου

Με την ευχή να περάσετε καλά

ΑΓΙΑΝΑΠΑ, Β´ - Απόσπασμα
[…] Δεν είναι αγέρας τούτος του Βαγιού
δεν είναι της Ανάστασης
μα είναι της φωτιάς και του καπνού
της ζωής της άχαρης.
Κάτω απ΄ τη γέρικη συκομουριά
στεγνός ο αγέρας γύρισε
οσμίζουνταν παντού φλουριά
και μας επούλησε.
Γ. Σεφέρης

Justine's Blog said...

Καλώς ήρθες Γερμανέ μου,
Εύχομαι η Λαμπρή να σε βρεί με την οικογένεια σε κλίμα αγάπης, υγείας και παντοτινής χαράς.
Σε επισκέφτηκα και είδα πόσο βαρύς είναι ο νόστος, πόσο μανεξεμένη η ξενητειά.
Καλή Ανάσταση

Justine's Blog said...

Φοίβε αγαπημένε,
Φίλησέ μου την ανοιξιάτικη πατρίδα σου και πεστης΄"Ακόμη τούτη την άνοιξη!"
Καλή Ανάσταση σε όλους σας

Justine's Blog said...

Αλέκα μου,
Δεν θα το πιστέψεις , κι όμως σε σκέφθηκα πολλέ φορές. Να, τώρα θα σε επισκεφθώ να σου αφήσω τις εγκάρδιες ευχές μου. Γιατί είσαι σπουδαία κυρία, ταγμένη στην πνευματική ανάταση με όποιο κόστος.
Σε ευχαριστώ για το Σεφέρη.Πόσο επίκαιρος και πόσος διαχρονικός.
Πού χάθηκαν οι ποιητές μας;
Καλή Ανάσταση

Γιώτα Φώτου said...

καλό Πάσχα. Να περάσεις καλά. Φιλιά

Justine's Blog said...

Καλή Ανάσταση και σε σάς Γιώτα μου,
Σας ζηλεύω που θα σουβλίσετε και θα το ρίξετε έξω. Εδώ κάνει τουρτουρ πάλι.
Φιλάκια

βασίλης said...

Kαλή Ανάσταση Ιουστίνη εκει στα ξένα... χαίρομαι που σας επισκέπτομαι πρώτη φορά λίγο πριν την Ανάσταση. Μακάρι το Άγιο Φως να λάμψει στις ψυχές των ανθρώπων

Justine's Blog said...

Βασίλη,
Τι γλυκειά επίσκεψη εδώ στα ξένα. Σ΄ευχαριστώ που ήρθες με τις ευχές σου. Ξέρεις, έχω μείνει βαθειά εντυπωσιασμένη με το υπέροχο κείμενο σου για τον Υγρό Χρόνο. Πόσο ωραία διαβάζεις και πόσο ωραία γράφεις γι αυτά που διαβάζεις.
Χριστός Ανέστη σε σάς, ναι;

paramythou said...

Το αναστάσιμο φως με βγάζει κι εμένα λίγο λίγο απο το σκοτάδι, όπου διαβιώ εσχάτως. (όλοι περνάμε τις φάσεις μας) Χρόνια πολλά, φωτισμένα και χαμογελαστά Ιουστινάκι μου.
φιλιά πασχαλινά, κόκκινα
σαν τα αυγά

Justine's Blog said...

Γλυκειά μου,
Δεν σου αξίζει το σκοτάδι γι αυτό βγές σύντομα, ναι;
Σ΄αγαπώ. Μακάρι να σε είχα εδώ να σε χουχουλήσω στην αγκαλιά μου να φωτισθεί το υπέροχο προσωπάκι σου.
Αγαπητική αγκαλιά να σας χωρέσει όλουs, ναι;

paramythou said...

Με συγκινείς, καλή μου Ιουστίνη.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια τα αγαπησιάρικα.