ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Tuesday, April 28, 2009

Η παρέλαση σε φωτογραφίες

Η Μαργκο Κατσιματίδη, η υπογράφουσα, ο Τζόν Κατσιματίδης και η βουλευτής Κάρολιν Μαλόνε, υποστηρίκτρια του ελληνικού λόμπι


Σήμερα θα σας διηγηθώ μια τρυφερή ιστορία με φόντο τις εθνικές επετείους μας.
Κάποτε ο Αλέξανδρος στο νηπιαγωγείο είχε αρνηθεί να ντυθεί τσολιάς να βγούμε στην εθνική παρέλαση της Ζαν Ταλόν στο Μόντρεαλ. Εγώ έκλαιγα όλη τη νύχτα απο πίκρα γιατί το παιδί μου δεν καταλάβαινε το βάρος της φυλής μας.
Την επόμενη χρονιά ανήμερα 25η Μαρτίου πήγα στη δασκάλα του γαλλικού σχολείου μια περίληψη με την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 21 και της είπα να την διαβάσει στα παιδιά. Της έδωσα να μοιράσει και μουστοκούλουρα στην τάξη για την εθνική επέτειο της απελευθέρωσης των Ελλήνων.
Ο Αλέξανδρος γύρισε περιχαρής στο σπίτι λέγοντας: "Μαμά, μαμά θα πάω στην παρέλαση την Κυριακή. Ακόμη κι μαντάμ Φιλιόν γνωρίζει την ιστορία της Ελλάδας. Μας τη διηγήθηκε σήμερα".
Εκτοτε κάθε χρόνο μέχρι να τελειώσει το δημοτικό, ανήμερα 25 Μαρτίου πήγαινα την περίληψη και τα μουστοκούλουρα να μοιραστούν στους συμμαθητές του γιού μου.
Σήμερα όλοι οι φίλοι του αναθυμούνται τις μέρες των μουστοκούλουρων και την περίφημη ιστορία της αποτίναξης του οθωμανικού ζυγού.
-Μια γροθιά Ελληνες, έ μαντάμ;
-Ναι, μια γροθιά Ελληνες Ζάκ!

Ιουστίνη

Κορυφαίες παρουσίες στην παρέλαση της ΝΥ ήταν τα παιδιά των Ειδικών Ολυμπιακών Αγώνων με την Πρόεδρο της Διεθνούς Επιτροπής Γιάννα Δεσποτοπούλου
Ο Τόνυ Ορλάντο με γονέα ελληνικής καταγωγής είπε το Knock Three Times, η πόπ πινελιά στην παρέλαση

Τα όμορφα μάτια των παιδιών μας, σκούρα βελούδινα βλέμματα

Στην παρέλαση μητέρες και παιδιά με τις εθνικές φορεσιές

Στο άρμα των Hellenic Times ο Γιάννης Κατσιματίδης, η Αντρέα Κατσιματίδη και ο εγγονός του προέδρου Νίξον

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων ήταν κεντρικό θέμα της παρέλασης

Η Γαλανόλευκη κυρίαρχο στοιχείο της εθνικής παρέλασης

Για τη Γενοκτονία των Ποντίων ο λόγος. Να αναγνωρίσει επιτέλους η Τουρκία τις εθνικές εκκαθαρίσεις Ποντίων, Αρμενίων και άλλων υπόδουλων λαών

Ο έκτελών χρέη διευθυντού στον ΕΟΤ ΝΥ κ. Χρύσανθος Πετσίλας (νονός του Αλεξανδρίνου και κουμπάρος μας) με την λατρεμένη μαμά του κα Διαμαντούλα Πετσίλα

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Παπουτσής με τον γεννημένο στη Νέα Υόρκη βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Δωδεκανήσου (εκ Νισύρου) Γιώργο Νικητιάδη. Μια αδυναμία στη Νίσυρο έχω αναπτύξει τα χρόνια της συγγραφής του υπο έκδοση μυθιστορήματος

Η διευθύντρια των Ειδικών Ολυμπιακών Αγώνων και αγαπημένη φίλη Δήμητρα Ηγκαν με ενα περήφανο Κρητικό και τον εκδότη Πόλ Κοτρώτσιο

Περήφανα παιδάκια απο τα Καλάβρυτα που βάφτηκαν με αίμα κατα τη γερμανική Κατοχή. Εκεί σηκώθηκε το λάβαρο της Επανάστασης του 21.

Οι Εύζωνες της Προεδρικής Φρουράς έδωσαν τον τόνο του εθνικού παλμού.

Η υπέροχη στρατιωτική μπάντα εξ Ελλάδος έπαιζε τα εμβατήρια της παρέλασης

Κάτω απο τη μεγάλη και σκιερή τέντα ο βουλευτής της ΝΔ Γεράσιμος Γιακουμάτος, ο πρέσβης της Ελλάδας στα Ηνωμένα Εθνη Γιάννης Μουρίκης και ο πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον Αλέξανδρος Μαλλιάς

Πολυαγαπημένος συνάδελφος και φίλος ο γνωστός δημοσιογράφος Μπόμπ Νικολαϊδης

Ο Τέντ αγκαλιά με την εκπάγλου καλλονής Μάργκο Κατσιματίδη, σύζυγο του Τζόν Κατσιματίδη

Καμαρώνω ανάμεσα σε δύο κυρίες των Ειδικών ΟΑ, τη διευθύντρια κα Δήμητρα Ηγκαν και την πρόεδρο κα Γιάννα Δεσποτοπούλου
Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Θεόδωρος Πάγκαλος ανάμεσα απο τους αγαπημένους συναδέλφους Τάμη Ελλις και Δημήτρη Καστανά



Η μαζορέττα ανάμεσα σε Τάμη Ελλις (πατέρα δύο παιδιών) και την πανέμορφη Νομική Καστανά (μητέρα ενός)




Με τον πολυαγαπημένο φίλο , επιχειρηματία Δημήτρη Καλοειδή, που έχει διαθέσει το υπέροχο Terrace on the Park για τις πολυάνθρωπες εκδηλώσεις των βιβλίων μου με θέμα της βιογραφία του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος. Δεν υπάρχουν αρκετά ευχαριστώ

Λατρεμένη φίλη και φιλάνθρωπος Γεωργία Καλοειδή. Πανταχού παρούσα στις μεγάλες στιγμές του Ελληνισμού της Διασποράς.
Τα πιτσιρίκια ντυμένα με εθνικές φορεσιές
Ο αναπαριστών τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη καβάλα στο άτι φωτογραφίζεται με τον πρόεδρο της παρέλασης επιχειρηματία Τζόν Κατσιματίδη

Ο αγαπημένος φίλος Τζόν Κατσιματίδης με τον τσολιά στα τύμπανα

Ο Τέντ με τον Νισύριο Ντίνο Ράλλη

Τα κορίτσια περήφανα για την καταγωγή τους
Κάθε ελληνικός τόπος και μια καλλονή
Στο ξενοδοχείο Πιέρ οι επίσημοι λόγοι λίγο πριν την παρέλαση
Η προεδρική φρουρά εν παρατάξει
Στιγμές χαλάρωσης after hours. Ο Τέντ , η μαζορέττα, ο δημοσιογράφος Αλεξ Στεφανόπουλος, η ανταποκρίτρια Δέσποινα Συριοπούλου και ο πρώην υπουργός της ΝΔ Γεράσιμος Γιακουμάτος

Σκηνή απο το δείπνο της παραμονής. Αριστερόθεν η αντιπρόεδρος της Marathon Bank Ζωή Κουτσουπάκη, ο αντιπρόεδρος της Διακομματικής για τον Απόδημο Ελληνισμό Γρηγόρης Νιώτης, η υπογράφουσα και ο πρέσβης Γιάννης Μουρίκης. Καθισμένη η Δήμητρα Ηγκαν.



Ο θεολόγος Χρήστος Γιανναράς με τον καινοτόμο λόγο περι Ορθοδοξίας βρέθηκε στην παρέλαση με αφορμή ομιλία του στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας στο Μανχάταν. Στη φωτογραφία με την εμπορική ακόλουθο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη
Ο Τέντ σε χαμογελαστό στιγμιότυπο με την ανταποκρίτρια του Φλάς Δέσποινα Συριοπούλου

26 comments:

Μηθυμναίος said...

Φυσικά και η Ελλάδα και η Ιστορία της είχαν την τιμητική τους στη Ν.Υ. αλλά με τις εικόνες σου δείχνεις κι άλλα πολλά που εμένα με άφησαν με την απορία: Μήπως η Ελλάδα έκανε εισβολή και κατάκτηση στη μεγαλούπολη;

Καλά, για τις όμορφες ας μη σχολιάσω.
Φαίνονται!

Phivos Nicolaides said...

Κάθε φορά που βρίσκομαι ανάμεσα σε απόδημους του Ελληνισμού, νιώθω μεγάλη συγκίνηση για τη φιλοπατρία και την άδολη αγάπη τους για κάθε τι ελληνικό.

Ra Ma said...

Μαζορέτα, είσαι εσύ μια με τα κουλουράκια σου!!!
Με συγκίνησες με όλα αυτά! Τι ομορφιά! Κάπως παράξενα μου φαίνονται οι κορδέλες και οι σπόνσορες(?) αλλά τα παραβλέπω!
Καλημέρες!!!

Justine's Blog said...

Στρατούλη αγαπημένε,
Με γειά το συλλογικό βιβλίο της ΕΕΛΕΣΠΗ. Μπράβο σας.
Η Ελλάδα εννοείται πως έκανε εισβολή στην μαερικάνικη μητρόπολη όχι σήμερα απο της ύπαρξής της. Ολα τα κτίρια έχουν τα αρχιετκτονικά μας στοιχεία στις προσόψεις τους. Απλώς εμείς περάσαμε εκεί για επιβεβαίωση πως μας αναγνωρίζουν ως τη βάση του δυτικού πολιτισμού.
Ψαρέψαμε και κομπλιμέντα. Είσαι γενναιόδωρος, όπως πάντα καλέ μου

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Φοίβο,
Οι Κύπριοι απόδημοι είναι οι πιο θερμοί πατριώτες, θερμότεροι κι απο τους Ελληνες.
Νάμαστε όλοι καλά να γιορτάζουμε τις επετείους μας με παλμό και περηφάνεια.

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Θύμιε,
Η ευθύνη να φτιάξεις έναν Ελληνα ακόμη είναι μεγάλη όταν τον μεγαλώνεις μακριά απο την Ελλάδα.
Οσο για τους σπόνσορες, τα άρματα και τα πόπ τραγούδια, γιατί έκανα την αλληγορία της δικής μου προσωικπής ιστορίας; Για να πώ ότι χρειάζεται καμιά φορά να προσαρμόζεσαι στην πόπ κουλτούρα της χώρας υποδοχής.Ναι;

pylaros said...

Αγαπητή μου Ιουστίνη, θαύμασα την πλουσιότατη συλλογή των φωτογραφιών σου, πραγματικά η Νέα Υόρκη θύμιζε Ελλάδα με τόσες πολλές γαλανόλευκες σημαίες. Παρακολουθούσαμε κι εμείς με την οικογένεια, τα παιδιά κι εγγόνια παρέλασαν, η σύζυγος κι εγώ ψηθήκαμε στον ήλιο, κάναμε χρώμα ροδοκοκκινίσαμε, σημείο μιας ευχάριστης πρώιμης καλοκαιρινής ημέρας. see Pylaros,

Συγχαρητήρια
Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Τί όμορφα που τάγραψες στον Πύλαρο, αγαπημένε. Να χαίρεσαι την όμορφη γενιά σου και να ξεροψηνόμαστε στους ήλιους για να καμαρώνουμε τα Ελληνόπουλά μας.
Χαίρε απο ανοιξιάτικη πόλη με μπουμπούκια στον κήπο!

Eleni Tsamadou said...

Aγαπητή Ιουστίνη,
Πολύ συγκινητικές οι φωτογραφίες σου. Βλέπεις εμείς εδώ ξεχνάμε τι σημαίνει η επέτειος της 25ης Μαρτίου. Πολύ έξυπνο και αυτό που έκανες με το γιό σου. Μόνο μια μάνα μπορεί να σκεφτεί χίλιους τρόπους να πλησιάσει την καρδιά του παιδιού της. Μπράβο σου!
Και να σου πω και κάτι, πριν μερικά χρόνια παρήλασα και εγώ στη 5th avenue στη Νέα Υόρκη,παρέα με την ομάδα της Atlantic Bank of New York που τότε ήταν ακόμη ελληνική...
Αυτά!
Να είσαι πάντα καλά.

άφησέ με said...

Πρέπει να ήταν πολύ συγκινητικά εκεί, Ιουστίνη μου! Και η ιστορία πολύ τρυφερή! Μου θύμησες δικά μου παραπλήσια περιστατικά. Όσο για φωτογραφίες και πρόσωπα, ξεχώρισα πρώτα την δική σου λάμψη!
Φιλιά και πάντα τέτοια!

La Gigi said...

Μαζορέτα μου!!
1.το φόρεμά σου καταπληκτικό
2.τα άρματα, οι ταμπέλες, και ο Τονυ δεν χρειάζονταν ειλικρινά. τωρα αν αυτό ήταν κινητρο για να συμμετάσχουν τα παιδιά στην παρέλαση πραγματικά έχει γίνει κάποιο τρομερό λάθος στη διαδικασία.
3.και ο Κολοκοτρώνης ήταν περιττός νομίζω..
4.τα παιδάκια και ειδικά το κοριτσάκι σε γκρο πλαν πανέμορφα
5.οι Εύζωνες όλα τα λεφτά
6.του Τεντ του παει πολυ το σκουρο κοστουμι!
7.τι σημαινει εκπάγλου?
σε φιλώ πολύ και σας περιμενωωω :)

Αστοριανή said...

...Ούτε δωδεκάχρονο κορίτσι,
Ιουστίνη μου!!!
με το εντυπωσιακό φόρεμά σου...
(μάλλον σύγχονη Κλεοπάτρα, σε υπέροχη ξανθή έκδοση!!!)
Όλες τους όμορφες, μα μία η ξεχωρίζουσα!
Θα μου πεις, Υιώτα, πολλά κοπλιμαν μου κάνεις,... μα επιμένω να λέω εκείνο που αισθάνομαι...
κι αν μου... ζητήσεις τη λέξη με τα 5 "ου"... θα σου πω:
μου στου κου λου ρου.........

Τώρα, για την παρέλαση-βόλτα στην Φιφθ Αβενιου...
αναφέρθηκα και στην προηγούμενη ανάρτησή σου.
Τα τρωτά, περισσότερα από εκείνα που λέμε.
Όμως, πόσο να λέμε, όταν με το ζόρι κρατιέται μια ομοσπονδία που θα έπρεπε ν' ανθεί μέσα στην Νέα Υόρκη. Οι "κριτές" είναι με πολύ φαρμάκι κατά τη διάρκεια του εκάστοτε χρόνου, κι όσοι αντέχουν ...
θα πρέπει να τους "βραβεύουμε"...

Έχω συνεργαστεί πάρα πολλά χρόνια σε λογοτεχνικές και θεατρικές εκδηλώσεις μαζί τους...
Επίσης, το 1971, η πρωτοκόρη μου βγήκε "Μις Γκρικ Ιντεπέντανς", τέσσερα χρόνια αργότερα, δεύτερη στη σειρά και η δεύτερη κόρη μου...
Ένα έχω να σας τονίσω:
Τις προσπάθειες, τα ξενύχτια, τις "καρεκλιές" ... και άλλα που δεν χρειάζεται ν' αναφερθούν... μαζί και το καρδιοχτύπι εκάστου που προσφέρθηκε οικονομικώς όσο κι εκείνου που συνέβαλε εθελοντικώς...
δεν μετριέται με τίποτα!
Δίχως να αναφερθώ σε όλους τους άλλους, θα τονίσω ότι από τότε που μπήκε ο Κατσιματίδης ενεργά, ακόμη η... Παρέλαση αντέχει! (τώρα για το αν είναι "ασχημούτσικος" , έ, δεν πειράζει, έχει γυναίκα και παιδιά όμορφα... και απ' ότι λέγεται, πολύ καλού χαρακτήρα...)

Ιουστίνη μου,
με ζέστη ή με κρύο... η Παρέλαση ΠΡΕΠΕΙ να γίνεται, και μάλιστα στην 5η Λεωφόρο...
όπου ΟΧΙ ΟΛΟΙ μπορούν να την "νοικιάζουν"...
αλλιώς, θα μας πετάξουν σε κάποια πάροδο... και τότε θα δείτε χάλια!
΄Τώρα, για τους πολιτικούς? έ! ας βγάλουν καμιά φωτογραφία να τη δείξουν στους στις παρέες τους...

Τα παιδιά, τα παιδάκια κυρίως, είναι εκείνα που την χρειάζονται.

Οι εδώ πολιτικοί, ΟΥΤΕ που δίνουν δεκάρα για τον Ελληνισμό! ιδίως με τους πονοκέφαλους από το θέμα των Ε/Κυπρίων και εκείνο των... σκοπιανών...
ανατριχιάζουν, κι όλο πλατειά χαμόγελα...
Αυτά για συμπλήρωμα!!!
Η 'λιακάδα συνεχίζεται,
το 'ελειμμα στην Ομοσπονδία τρίζει...
κατά τ' άλλα, και του χρόνου!
Πάντα δική σας,
Υιώτα,
Αστοριανή,
ΝΥ

Justine's Blog said...

Κυρία Τσαμαδού,
Εχετε παρελάσει στη Νέα Υόρκη; Είναι πραγματική τιμή αυτή η παρέλαση , είναι επένδυση στο υποσυνείδητο των παιδιών μας.
Οπως είπατε και σείς, μόνο μια μάννα ψάχνει και βρίσκει τρόπους να φυτέψει ιδέες χωρίς να εκβιάσει και να καταπιέσει.
Και είναι μεγάη επιβράβευση να φυτρώνει τούτος ο σπόρος στις καρδιές των παιδιών.
Χαιρετίσματα απο ανοιξιάτικο Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Κατερινάκι αγαπημένο,
Τα δάκρυα κυλούσαν απ τα μάτια καθώς έβλεπα τους γονείς να παρελαύνουν με περηφάνεια φυτεύοντας το σπόρο της εθνικής μας ταυτότητας στις καρδιές των παιδιών.
Ευχαριστώ και για το κομπλιμάν
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Εκπάγλου καλλονής Μελισσάκι (εξαιρετικής ομορφιάς Μελισσάκι δηλαδή)
Σε ευχαριστώ για τα στοιχημένα σχολιάκια σου. Είδα πως πάλι εισέπραξε ο Τέντυ τα καλά του. Το φουστανάκι είναι πολύ φινφον, ο Τέντ το είχε βρεί σπόρ για την περίσταση αλλά μετά το αποδε΄χτηκε. Εγώ το έχω λατρέψει γιατί κάνει σίξτις με καμπάνα μανίκια και μοτίβο σίξτις.
Φιλάκια ανοιξιάτικα

Justine's Blog said...

Ποιήτρια λατρεμένη,
Σε ευχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια, χάντρες θαλασσιές στο λαιμό μου.
Λοιπόν, ο Κατσιματίδης έσωσε την παρέλαση -ας του το αναγνωρίσουμε. Κι αν βάζει λίγο ποπ, το κάνει επειδή πιστεύει πως χρειάζεται αμερικάνικη μουσική ως προσέγγιση προς τους Αμερικανους.
Ακούω απο το Στράτο πως θα έχουμε παρουσιάσεις στη Θεσσαλονίκη. Θα είσαι και σύ μελιστάλαχτη γυναίκα του λόγου;
Πόσο θα το χάρώ! Πόσο!
Φιλιά σου

Penelope said...

Ioustinaki τι γίνεται βρε κορίτσι άλλαξες πάλι αιθέρια και petite υπαρξη μου φαίνεσαι σε αυτές τις φωτογραφίες ?! Το συνολακι μου άρεσε πολύ και πολυ σικάτο να περνάς ετσi πάντα ωραία εκει στη Νέα Υόρκη (next to my heart this city ;) xxx

Eleni Tsamadou said...

Aγαπητή Ιουστίνη,
Ναι, όντως έχω παρελάσει στη Νέα Υόρκη. Πρέπει να ήταν το 2000 ή το 1999 δεν είμαι σίγουρη πότε ακριβώς. Τότε ήμουνα στο ΔΣ της Atlantic και μια και βρέθηκα εκεί για κάποιο συμβούλιο ένιωσα έντονη την ανάγκη να δηλώσω και να εκδηλώσω τον πατριωτισμό μου. Καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά πως αισθάνεσαι μακριά από την Ελλάδα, έζησα και εγώ για λίγο, δύο χρόνια, και ξέρω καλά το αίσθημα που σε πνίγει ιδίως όταν θέλεις να δεις "θάλασσα" και όχι "ωκεανό", να μυρίσεις αρμύρα, να νιώσεις το αεράκι με τις μυρωδιές της άνοιξης, χαμομήλι, πασχαλιά. να σου ανακατεύει τα μαλλιά...Εχεις προσέξει πως τα υπέροχα λουλούδια της Αμερικής δε μυρίζουν, όπως και οι θάλασσες;
Πιό δύσκολες στιγμές όμως είναι όταν θέλεις μεταγγίζοντας τις δικές σου εμπειρίες και νοσταλγίες να βοηθήσεις τα παιδιά σου να νιώσουν που ανήκουν. Χωρίς να αποκόβονται από το περιβάλλον που ζουν, χωρίς να νιώθουν περίεργα, πρέπει να μάθουν εξ ίσου ότι υπάρχει και μια άλλη αγάπη, μια άλλη πατρίδα. Για αυτό θαυμάζω όλους εσάς που το κάνετε με κόπο και θυσίες. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Ευτυχώς οι κορες μου ήταν μεγάλες όταν είμαστε στις ΗΠΑ και έτσι δεν είχαμε τέτοιου είδους προβλήματα,γνώρισα όμως πολλούς που είχαν, αλλά και απ΄όσα άκουγα από τη γιαγιά μου και τη μητέρα μου και η οικογένειά μας είχε ανάλογες εμπειρίες. Η μητέρα μου και τα αδέλφια της που γεννήθηκαν στο Σικάγο από ΄Ελληνες γονείς όταν ήρθαν στην Ελλάδα, στα 12, 8 και 6 τους δε μιλούσαν ελληνικά και δυσκολεύτηκαν πολύ να προσαρμοστούν. Ο Θείος μου ίσως δεν προσαρμόστηκε ποτέ, γύρισε στην Αμερική για να σπουδάσει και πέρασε την υπόλοιπη ζωή του ως το θάνατό του ως αμερικανός. Η Ελλάδα ήταν για αυτόν ένα τρυφερό όνειρο που πλήγωνε όμως.
Με έπιασαν οι ευαισθησίες μου. Χάρηκα πάντως που στα είπα.
Με αγάπη
Ελλεν ( δες άλλη μια αντίφαση, με βάφτισαν Ελένη αλλά ποτέ δε με φώναξαν έτσι,πάντα "Ελλεν")και με την ευκαιρία, σε παρακαλώ να μου μιλάς στον ενικό.

Justine's Blog said...

Πηνελόπη,
Ως γνωστόν ψωνίζω ρούχα μόνο απο τη Νέα Υόρκη. Αυτό ήταν της καινούριας ανοιξιάτικης κολεξιόν, ένα καμπάνα ρούχο που με ξετρέλλανε.
Οσο για τη Νιού Γιόρκ, Νιού Γιόρκ, πρέπει να πώ ότι αισθάνομαι τυχερή που βρίσκεται δίπλα μας, έξι ώρες οδήγηση είναι.
Δεν θα μπορούσα να ζήσω μόνιμα στην πόλη, αλλά για πινελιές κι ανάπαυλα καλή είναι.
Φιλιά πρωινά με ήλιο

Justine's Blog said...

Αγαπητή Ελένη,
Σ΄ευχαριστώ για τον ενικό, έτσι εκδηλωνόμαστε με μεγαλύτερη αμεσότητα.
Δεν είναι κόπος και θυσία να προσπαθείς να σμιλέψεις Ελληνες, είναι η αγωνία να μη βγείς γραφικός στη συνείδηση του παιδιού. Εμείς επιλέξαμε να τον στέλνουμε όλα τα καλοκαίρια στους παππούδες στην Ελλάδα να γίνει περίπου γηγενής. Μιλάει ελληνικά καλύτερα απο μένα, γιατί ένιωσε πως ανήκει σ΄εκείνο το κοινωνικό, πολιτιστικό περιβάλλον.
Κάποτε θα διηγηθώ την ιστορία της ταυτότητας του γιού μου, θέλω να την μοιραστώ ως εμπειρία.
Πολύ ΄χαιρετώ και σου εύχομαι τα καλύτερα για το βιβλίο σου.
Θα μου το δώσει ο Θάνος, χωρίς το δίχως άλλο.
Φιλιά με σκληρό ήλιο

Antoine said...

Διακρίνω μια κομψότατη κυρία ανάμεσα στις φωτογραφίες... ;)

Justine's Blog said...

Αντουάν,
Πόσο γλυκός κούκλος είσαι! Πόσο ευγενικός και γενναιόδωρος!
Φιλάκια

Eleni Tsamadou said...

Αγαπητή Ιουστίνη,
Χαίρομαι που επικοινωνούμε, αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην πατρίδα μου, Μεσσηνία, και αντικρύζω Ιόνιο.
Αν δεν έχεις διαβάσει το "Χορό των Μυστικών" ίσως να σε ενδιαφέρει μια και ένα μεγάλο μέρος του αναφέρεται στη ζωή των πρώτων μεταναστών στην Αμερική.
Θα χαρώ να μου πεις τις εντυπώσεις σου.
Με αγάπη

Michael Tellides said...

Οπως βλέπω την παράσταση "έκλεψε" ο Tony Orlando!

Justine's Blog said...

Αγαπητή Ελένη,
Αυτό το καλοκαίρι θα διαβάσω σαν άνθρωπος κι όχι σαν συγγραφέας, οπότε θα το ζητήσω το βιβλίο σου απο τον Θάνο.
Πολλά χαιρετίσματα στο Ιόνιο, το πέλαγός μου, μας

Justine's Blog said...

Ο Τόνυ , ο Τόνυ!!!