ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Tuesday, May 19, 2009

Μασσαλια: Κάθε λιμάνι και καημός!

Τη Μασσαλία την είχα μάθει απο την αρχαία ιστορία, καθώς υπήρξε αποικία Ελληνική και η καρδιά μου φούσκωνε απο περηφάνεια που οι Φωκαείς είχαν φθάσει μέχρις εκεί το 600 πΧ στολίζοντας τη Γαλατία με τη δική τους παρουσία.
Τη Μασσαλία τη συναντούσα επίσης σε πολλά μυθιστορήματα με ναυτικούς ή περιπλανώμενους ήρωες, καθώς ήταν ένα λιμάνι των καημων, των στεναγμών και των πολύχρωμων γυναικών. Η Μασσαλία μέσα στη φαντασία μου έγινε συνώνυμη της περιπέτειας και της φυγής
Υστερα την έφερνα συνειρμικά στο νού μου απο τα περίφημα σαπούνια Μασσαλίας, που έβλεπα αραδιασμένα στο φαρμακείο του Κουκουλιώτη στη μικρή πανέμορφη Λευκάδα μου.
Ομως παρα τα πολλά ταξίδια μου στη Γαλλία, ποτέ ο δρόμος δεν με είχε φέρει μέχρις εκεί. Τα θέλγητρα του γαλλικού νότου με την κοσμική Κυανή Ακτή δεν άφηναν χώρο για μια περιπέτεια στο λιμάνι των καημών
Πάντως, φέτος το τόλμησα να πάω μέχρις αυτή την υπέροχη πόλη, που η ομορφιά της απλώνεται γύρω και πάνω απο το λιμάνι της στους λόφους που την αγκαλιάζουν με προστατευτικότητα.
Η Μασσαλία, που έχει καθαριστει εντελώς λόγω της ανάδειξής της σε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2013 είναι μια σύγχρονη πόλη με υπέροχο κοσμοπολίτικο πρόσωπο κι ένα λιμάνι που παράπέμπει σε ναυτικούς καημούς.
Ο καιρός ήταν μουντός, έρριχνε ψιλόβροχο. Κι εγώ περιπλανιόμουν με την παρέα μου στους δρόμους της Μασσαλίας, που την αγάπησα δια μιάς καθώς είχα προεγγράψει στο μυαλό μου μια κρυφή επιθυμία να δώ την πόλη που σημάδεψε ζωές , μνήμες και όνειρα !


Το Δημαρχείο στέκει περίλαμπρο καμαρωτό στο κέντρο του λιμανιού
Κτίρια των αρχών του προηγούμενου αιώνα καθώς η Μασσαλία είχε καεί ολοσχερώς απο μεγάλη πυρκαγιά
Σε ένα΄απ τους πολλούς πεζόδρομους στο κέντρο ο κόσμος πηγαινοέρχεται στις αγορές
Κτίριο με χρακτηριστικά στοιχεία αρχαίας αρχικτονικής

Κάθε γαλλική πόλη που σέβεται ευατήν έχει ένα μέρι γκοου ράουντ

Μια περιμετρική άποψη του γραφικού λιμένος

Τα καράβια σηκωμένα στο καρνάγιο περιμένουν τις επισκευές για τις καλοκαιρινές εξορμήσεις τα νερά του λιμανιού
Με τον Τέντυ στα πάλ χρώματα του ψιλόβροχου γύρω απο το λιμάνι

14 comments:

paramythou said...

Voila, Marseilles de nos reves
Marseilles de la vie nautique
όπως λέει και το τραγουδάκι το παλιο Ιουστίνη μου!
Κι εγώ μία φορά την έχω επισκεφθεί και έμεινε στην καρδιά μου!
Ομορφη, αριστοκρατική, πριγκίπησσα, ιστορική, αξιοπρεπής, που μολονότι περασε τη λαίλαπα της φωτιάς, δεν γονάτισε.
Επίσης μου αρέσουν τα χαμόγελά σας!
φιλιά ζεστά, καλοκαιρινά

δεσποιναριον said...

Αυτο το να κανεις ενα σταθμο στην ανατολη και να ποσταρεις τα λιμανια της δυσης ειναι οτι πιο ξελογιαστρικο συμβαινει στην οθονη μου αυτες τις μερες. Την τελευταια φορα που ημουν στη Μασσαλια ηταν ετσι ακριβως. Ενα ψιλοβροχο το Νοεμβρη που ομως μπορει να σε κανει να αισθανθεις το κρυο ως το κοκκαλο. Ο ουρανος γκριζος, οι δρομοι βρεμμενοι. Και αυτο μου ταιριαζει σαν εικονα. Το λιμακι ο καημος που λες, η θλιψη ..η βροχη. Τοσο που νομιζω οτι δε θα μου αρεσει η Μασσαλια με λιακαδα. Ελπιζω να δοκιμασες μπουγιαμπεσα. Ειναι το γιατρικο της βροχης. Καλες διακοπες στην Αθηνα Καναδεζα μου. Φιλακια.

Αστοριανή said...

Ιουστίνη μου,
Μαίρη και
Δέσποινα,
...Πολυταξιδεμένες μου,
τί ευτυχία να σας διαβάζω και να περπατώ μαζίσας...
Πού ξέρετε?
Μπορεί να ήμουν μαζί σας, μια ρανίδα βροχής,
ή ένα κρώξιμο γλάρου...
Εσείς, που απασχολημένες με ξένες ομορφιές, ούτε που πήρατε...χαμπάρι!!! Μπορεί ο... Τεντ!...
Σας φιλώ, κι εγώ μαζί σας (!)
Υιώτα,
ΝΥ.

pylaros said...

Όχι, δεν έτυχε να πάω ποτε στη "ΜΑΡΣΙΓΙΑ" έτσι την ονόμαζαν οι ναυτικοί στα Βαπόρια.
Τώρα μια άλλη απορία, Ο εθνικός ύμνος της Γαλλία "Λα Μαρσεγιέζα"
θα πρέπει να έχει να κάνει με την πολη της Μασσαλίας;
H δε δική μας κακαβιά μετενομάσθηκε Μπουγιαμπέσα...

χαιρετώ
Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Μαίρη γλυκειά παραμυθού,
Οπως τα περιγράφεις είναι. Δεν έχω να προσθέσω κάτι. Μιλούν οι εικόνες και οι μνήμες των διαβασμάτων μας!
Κι εγώ εν Αθήναις απο αύριο. Ραντεβού στην καρδιά της πόλης σύντομα, ναι;

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Ναι, η βροχή πάει με την πόλη, ταιριάζει με την ξελογιάστρα ομορφιά της, που παραπέμπει σε μέρες ταξιδευτών.
Και η μπουγιαμπέσα ήταν καταλύτης. Ωστόσο, δοκίμασα το ωραιότερο φουα γκρά ποελέ της ζωής μου με καραμελιζέ λεμόνι α κοτέ. Τρελλάθηκα η γυναίκα! Υπάρχουν τέτοιες γεύσεις και τέτοια φαντασία; Και να σκεφτείς ότι είμαι του φουα γρκά ποελέ.
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Ναι είσαι πάντα μαζί μας σαν αύρα που χαϊδεύει τις ζωές μας με τα ποιήματα και την ευστροφία σου. Πηγή ζωής, φίλη αγαπημένη, σύντροφος των ταξιδιών στους τόπους.
Σε γλυκοφιλώ μικρή Γιώτα της ζωής μου

Justine's Blog said...

Α! Αυτή ήταν η πιο αναπάντεχη έκπληξη. Εσύ να μην έχεις περάσει απο τη Μασσλία Γαβρίλη, τον π΄ρωτο σταθμό κάθε καραβιού για την Αμέρικα!
Πρέπει να ποατίσεις φόρο τιμής με μια επίσκεψη στο λιμάνι-σταθμό των ναυτικών του κόσμου.
Η Αθήνα είναι δροσερή αυτή τη νύχτα.
Χαιρετίσματα απο την πόλη των φώτων

Μηθυμναίος said...

Κι εγώ μόνο από διαβάσματα, όσα γνωρίζω από Μασσαλία, Ιουστινάκι ταξιδιάρικο! Να τώρα όμως, που συμπληρώνω κι άλλα με τη βοήθεια της δικής σου ματιάς για το «λιμάνι των καημών και των στεναγμών» αλλά και των «πολύχρωμων γυναικών» όπως λες εσύ...

Με χαροποιεί το γεγονός πως φτάνεις Αθήνα σήμερα (απ’ ό,τι κατάλαβα) και θέλω να σου πω ότι σε περιμένει η Ανθολογία που σου υποσχέθηκα, οπότε αναμένω στο τηλέφωνο…

Οι φωτογραφίες σου πανέμορφες.

Με το καλό να μας έρθεις.
Φιλάκια!!!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Στράτο,
Συγχαρητήρια για το βιβλίο της ΕΕΛΣΠΗ. Θα βρεθούμε στη Θεσσαλονίκη στην παρουσίαση; Εγώ θα είμαι εκεί να σας καμαρώσω!
Ισως να ειδωθούμε και απο πριν, αλλά δεν υπόσχομαι γιατί τρέχουμε με τις υποχρεώσεις και απο Δευτέρα μέχρι τετάρτη θα είμαστε Λευκάδα.
Την άλλη Πέμπτη ραντεβού για καφεδάκι;
Φιλιά

Μηθυμναίος said...

Σ' ευχαριστούμε όλοι, Ιουστίνη, μη ξεχνάς ότι είναι συλλογικό...
Θα χαρώ να σε δω πριν τη Θεσσαλονίκη, μη με κάνεις να κουβαλάω μαζί μου την Ανθολογία.
Με χαρά να πιούμε το καφεδάκι την Πέμπτη. Να μου τηλεφωνίσεις, ελπίζω θα έχεις τα τηλέφωνα...
Θα χαρώ πολύ να σε δω.

βασίλης said...

Όμορφη ανάρτηση για μια πόλη μέ έντονο ακόμα το Ελληνικό στοιχείο.. Η Μασσαλία - το λιμάνι - το νυφοπάζαρο των πολιτισμών. Καλημέρα Ιουστίνη

Justine's Blog said...

Ναι την Πέμπτη, χωρίς το δίχως άλλο αγαπημένε Στράτο μου.
Δεν θα το κουβαλάς μαζί σου, το υπόσχομαι.
Σε χαιρετώ αγωνιστικά ως την Πέμπτη

Justine's Blog said...

Βασίλη,
τρυφερέ γιέ της Εύβοιας, καλώς μπήκες πάλι στο μπλογκοδιαμέρισμα. Φαντάζομαι πως θα τα πούμε ενόσω θα βρίσκομαι στην Ελλάδα.
Η Μασσάλία, τόπος ελληνογενής , σταυροδρόμι της Αφρικής και της Ευρώπης, λιμάνι όπου αποβιβάστηκε ο Αλμπέρ Καμύ.
Χαιρετίσματα απο καλοκαιρινή Αθήνα με ένα γλυκό αεράκι, όσο πρέπει!