Η μεταχρονολογημένη Εθνική Επέτειος

Κάθε χρόνο που κατεβαίνω στην παρέλαση της εθνικής επετείου εδώ στο Μόντρεαλ με πιάνει το παράπονο, η συγκίνηση, η περηφάνεια. Ανατριχιάζω ως τις άκρες του κορμιού μου που βλέπω την παλιά γενιά των Ελλήνων να παρελαύνει μαζί τη νεολαία και τα μικρά παιδιά σε μια προσπάθεια να κρατήσουμε ζωντανές τις ιστορικές μας μνήμες.

Βλέπω τα πιτσιρίκια ντυμένα με τις εθνικές ενδυμασίες να κρατούν με καμάρι τη σημαία μας κι αναρρωτιέμαι αν η ιδέα της μικρής πατρίδας θα συνεχίσει να χτυπάει στις καρδούλες τους κι όταν οι παππούδες και οι γιαγιάδες θα έχουν φύγει απο τη ζωή.

Με πιάνει το παράπονο για όλους αυτούς του Ελληνες που μετανάστευσαν διωγμένοι ουσιαστικά απο την πατρίδα καθώς δε μπορούσε να χορτάσει τόσα στόματα στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια. Κι ήρθαν εδώ σε μια χώρα άγνωστη, με δύσκολες καιρικές συνθήκες χωρίς να ξέρουν τη γλώσσα της επικοινωνίας για να παλέψουν για ένα καλύτερο αύριο.Κι όμως το μυαλό και η ψυχή τους έμειναν για πάντα στραμμένα στο Νόστιμον Ημαρ, που μπορεί και να μην έρθει ποτέ.

Φέτος, η παρέλαση της εθνικής επετείου στο Μόντρεαλ, που γιορτάσθηκε με ένα μήνα καθυστέρηση για τεχνικούς λόγους, ήταν γεμάτη κόσμο, νέους, παιδιά και γέρους. Ο ήλιος έλαμπε ψηλά στον καταγάλανο ουρανό της πόλης , ο ενθουσιασμός ήταν τεράστιος, ο παλμός δυνατός. Και τα υπέροχα παιδιά μας έκαναν να ελπίζουμε πως θα υπάρξει συνέχεια του Ελληνισμού σ΄αυτό το θήλακα της Ελληνικής Διασποράς.


Τζουστινάκι


Με πανό και Ζήτω παρήλασαν τα Ελληνάκια στη λεωφόρο Ζάν Ταλόν
Με τους εκδότες μου Νίνα και Θάνο Ψυχογιό, που απόλαυσαν μετά απο χρόνια τον παλμό και τη συγκίνηση της εθνικής επετείου
Η Λευκάδα έλαμπε με τα όμορφα παιδιά μας
Κι ένας μίνι τσολιάς καμαρωτός
Λευκαδίτισσα κρατάει τη σημαία της Επτανησιακής Ομοσπονδίας
Και οι τρείς μικρές Αμαλίες παρελαύνουν αθώες και ανυποψίαστες για το βάρος της ιστορίας μας
Με τη θεία μας Διονυσία Λάζαρη ανεμίζουμε τις σημαίες όπως κάθε χρόνο
Τα σχολικά λεωφορεία των ημερήσιων σχολείων Σωκράτης και Δημοσθένης
Η μίνι βλάχα με κόκκινο εκτυφλωτικό γυαλί ηλίου
Οι λιλιπούτειοι Ελληνες μας
Δυό τσολιάδες και μια μαμά
Οι νεαροί πρόσκοποι παρελάυνουν
Οι Αιγιπτιώτες στην παρέλαση καμαρωτοί
Στο Σύλλογ Λευκαδίων μετά την παρέλαση φάγαμε μπακαλιάρο, σκορδλιά και τσουγρκίσαμε κόκκινα αυγά
Εδώ η οικογένεια Ζαβιτσάνος απολαμβάνει τα έθιμα
Οι Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης έδωσαν δυναμικά το παρόν
Ο Τέντ και ο Θάνος Ψυχογιός με τα σημαιάκια τους
Οι βετεράνοι του Β Παγκοσμίου Πολέμου αναθυμούνται στιγμές κλέους
Κι ένα άρμα του Καναδικού στρατού στην παρέλαση
Η Ορθοδοξία με τα εξαπτέρυγα παρούσα επίσης
Πάλι στο Σύλλογο Λευκαδίων. Απο αριστερά, ο θείος Σπύρος και η θεία Παναγιώτη Ζαβιτσάνου και στο βάθος η θεία Ελένη Αργύρη-Ζαβιτσάνου

Με τη θεία μου Διονυσία Λάζαρη
Τσουγρκίζοντας αυγά με την ευρύτερη οικογένεια
Ο Τέντ Αργύρης και ο Θάνος Ψυχογιός περιστοιχίζουν τη Νίνα Ψυχογιού, που απόλαυσε την ημέρα σε όλες της τις διαστάσεις