Παρίσι για λίγο, Παρίσι για πάντα!!!

Φέτος, όπως κάθε χρόνο άλλωστε, πέρασα ένα Σαββατοκύριακο στο Παρίσι με αφορμή το Σαλόνι του Βιβλίου. Το ίδιο το Σαλόνι ήταν περίπου απογοητευτικό καθώς όλο και λιγότερα περίπτερα- ιδιαίτερα ξένων χωρών- εμφανίζονται (η απουσία της Ελλάδας εξακολουθητική!!!) με αποτέλεσμα η γαλλόφωνη λογοτεχνία να γίνεται όλο και περισσότερο εσωστρεφής.

Φαίνεται πως η εποχή της λογοτεχνίας του Μαγκρέμπ επίσης σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν και πως η γαλλόφωνη αγορά καλείται να παράγει νέες λογοτεχνικές φωνές, μακριά απο τις κλαμμένες ιστορίες των αδικημένων κορασίδων της καπαπίεσης του Ισλάμ.

Πρέπει να πώ ότι ιδιαίτερη αίσθηση μου προκάλεσε η αναβίωση των κλασικών λογοτεχνών του μεταπολέμου με αιχμή του δόρατος το επατειακό ξαναζωντάνεμα του διαχρονικού ηγέτη της γαλλικής λογοτεχνίας Αλμπέρ Καμύ.

Ωστόσο, στο Παρίσι περάσαμε υπέροχα με τις φίλες που ήρθαν απο τα κοντινά σημεία να με συναντήσουν. Και οι δύο γνώρισαν το Παρίσι για πρώτη φορά μέσα απο τα μάτια μου. Παρότι ο καιρός ήταν κατσούφικος με ένα δυνατό αεράκι και συννεφιά, εμείς το αλωνίσαμε και το γευθήκαμε όπως μας έπρεπε και του πρέπαμε.

Πρωινό στο Λα Ντουρέ της Σαμπς Ελυζέ με τα απίθανα γλυκάκια του σε εξωτικές γεύσεις, βραδυνό στην κλασική Λα Κουπόλ στη Μποναβεντούρ και φαγάκια στα καφέ της γειτονιάς μας (μείναμε Τροκαντερό αυτή τη φορά ) ήταν μέσα στο βραχύτατο πρόγραμμα του Παρισιού.

Τα κορίτσια την ερωτεύθηκαν την πόλη μου κι εγώ ξέμεινα πίσω μετά την αποχώρησή τους τους ακόμη μια μέρα να περιηγηθώ το Σαλόνι του Βιβλίου και να χορτάσω μια βόλτα στο Τροκαντερό με θέα τον απόλυτο Πύργο του Αϊφελ.

Ηταν ένα μίνι Σαββατοκύριακο στην Πόλη του Φωτός, απ΄αυτά που πρέπει να τα ζείς για να αναθυμάσαι και να παίρνεις κουράγιο στις επίπεδες μέρες της Βορειομαερικάνικης κουλτούρας.

Τζουστινάκι


΄Στην καρδιά του Τροκαντερό έμενα με θέα τον Πύργο
Την Κυριακή η πλατεία ήταν γεμάτη κι απ΄το νόημά της κάτι είχε προστεθεί!
Τα μπουκέτα στο λουλουδάδικο της γειτονιάς μου ήταν πανέμορφα
Δεν χόρταινα να κοιτώ τις ανθοδέσμες με τα διαφορετικά άνθη παντρεμμένα
Α! Η Μελισσούλα ήρθε με καινούρια άποψη για τα μακαρόν. Ετσι δοκιμάσαμε εκείνα του Πιέρ Ερμέ στην Σεντ Ζερμαίν, αν κι εγώ παραμένω κλασσική στο Λα Ντουρέ.
Μόδα έξω απο το μουσείο σύγχρονης τέχνης.
Μόδα στην avenue Montaigne (αυτή η βόλτα είναι μάστ!)
Με κάδρο τον Louis Vuitton
Για πρωινό πήγαμε στο καλλίτεχνο και αξιέραστο Λα Ντουρέ κι ευχαριστηθήκαμε εκλεράκια και ρελιζιέζ με άρωμα τριαντάφυλλου και φυστικιού!
Οι τσάντες στη βιτρίνα του Βουϊτόν εξαιρετικά τουριστικές, για Γιαπωνέζες τουρίστριες θάλεγα
Το Τζουστινάκι με φόντο την Αψίδα του Θριάμβου
Η Avenue Foche είναι η λεωφόρος των πλουσίων
Μικρές μπουτίκ με αρώματα αρτιζανάλ σε όλο το Παρίσι
Και οι πατισερί σε κάθε πλατεία με προκλητικότατα γλυκάκια!!!