ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Saturday, May 14, 2011

Η ιστορία επαναλαμβάνεται!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

“Υπάρχουν νέα από μάλλον καλές ευρωπαϊκές «πηγές» στο ζήτημα του οικονομικού δράματος της χώρας μας, όπως το αποκαλούν πλέον οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ολλανδία, στη Μ. Βρετανία, στη Σουηδία και ίσως και αλλού.

Και αυτό μετά την ψυχρολουσία,της περασμένης εβδομάδας όταν πέσαμε από τα σύννεφα πάνω στον τίτλο του Ντερ Σπίγκελ «Grekiskt drama». Με τίτλο στο σαλόνι: «Η Ελλάδα τρομάζει και πάλι την Ευρώπη». Και σ’ αυτό το δημοσίευμα, όπως και σε αρκετά άλλα στην Βόρειο και Κεντρική Ευρώπη, εκφράζεται η αγωνία για το τι θα μπορούσε να προκύψει από μια ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από την ΟΝΕ μετά από εγκατάλειψη του ευρώ. Σχεδόν σε όλα τα σχετικά δημοσιεύματα υπάρχει η βεβαιότητα ότι η Ελλάδα δεν θα εγκαταλείψει τελικά την ευρωζώνη, καθώς οι πλέον διστακτικές χώρες-μέλη της θα ενδώσουν προσφέροντας μια ακόμη ανάσα με την βελτίωση καταρχήν των όρων αποπληρωμής του δανείου της τρόικας και με την πιθανή πρόσθεση ενός ακόμη ποσού από το ΔΝΤ.

Ως προς την γενικότερη και κρισιμότερη ασφαλώς εικόνα τώρα, αυτοί που γνωρίζουν από μέσα την εξέλιξη του «δράματος», διαβεβαιώνουν πως δεν θα υπάρξει επαναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, ούτε καμία άλλη πιστωτική διευκόλυνση από την ΕΕ, εάν προηγουμένως δεν επισυμβεί κάποιου είδους αναδιάρθρωση. Ως βασικός όρος πλέον παροχής οποιασδήποτε επιπλέον οικονομικής στήριξης από την ΕΕ - πέραν της συμπεφωνημένης - προς την χώρα μας, μπαίνει η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους (από την λεγόμενη «επιμήκυνση» έως μια σύνθετη μορφή με «κούρεμα» έως και 50%). Αυτή τη στιγμή όμως υπάρχουν μόνον σενάρια και ουδείς φαίνεται έτοιμος στη συγκυρία να επιβάλλει κάποιο συγκεκριμένο, με αρκετούς μάλιστα στο γερμανικό υπουργείο οικονομικών να καλοβλέπουν μια δοκιμαστική περίοδο αναδιάρθρωσης (πειραματική αναδιάρθρωση): να ξεκινήσουμε, δηλαδή, με την ηπιότερη μορφή και να προχωρήσουμε σε πιο δραστική, ανάλογα την εξέλιξη μιας πλειάδας παραμέτρων τόσο οικονομικών, όσο και πολιτικών στην Ελλάδα και γενικότερα στους παράγοντες που εμπλέκονται άμεσα στη κρίση. Επ’ αυτού συμφωνούν αρκετοί θεσμικοί επενδυτές, αλλά όχι όλες οι εμπλεκόμενες τράπεζες, που αναζητούν επιπλέον κρατικές εγγυήσεις και την θεσμική παρέμβαση της ΕΚΤ. Η τελευταία όμως ευρισκόμενη σε μια μάλλον μεταβατική φάση αναδιοργάνωσης, προσπαθεί να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο για να χειριστεί το ζήτημα.

Η απειλή της εξόδου από την ΟΝΕ, έτσι όπως πρωτοδιατυπώθηκε – αλλά ασφαλώς δεν πρωτοεκφράστηκε – από το Spiegel, οδήγησε τους πάντες να συνειδητοποιήσουν ότι η οποιαδήποτε καθυστέρηση σε μια μορφή αναδιάρθρωσης θα υπονόμευε όχι μόνον την στρατηγική των «μηχανισμών», αλλά και τα ίδια τα μέτρα του ΔΝΤ που κωδικοποιούνται στο μνημόνιο. Η συζήτηση λοιπόν πλέον δεν αφορά στο αν και πότε θα γίνει η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, αλλά τι μορφή θα πάρει η επαναδιαπραγμάτευση και πού θα καταλήξει, ώστε να κερδίσει την συναίνεση των βασικών παραγόντων της χρηματαγοράς και των Γερμανών. Αφού καταλήξουμε στην μορφή της αναδιάρθρωσης και αφού αποσαφηνιστούν απολύτως τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας που εμποδίζουν την αποτελεσματικότητα των μέτρων του ΔΝΤ, τότε και μόνον τότε θα παρασχεθεί στην Ελλάδα ένα νέο πακέτο ευρωπαϊκής βοήθειας. Στο μεταξύ εξετάζεται σοβαρά η περίπτωση να χρησιμοποιηθούν πόροι του ΔΝΤ για να καλυφθούν «τρύπες» που δεν είχαν αντιμετωπιστεί με τον αρχικό προσωρινό μηχανισμό ή απλώς είναι προϊόντα επιπόλαιων αρχικών εκτιμήσεων της τρόικας.”
(Από μια πολιτικοοικονομική ανάλυση του Δημήτρη Γιαννόπουλου)

Πάντως, είναι φανερό πως η Ελλάδα τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο έχει γίνει το πειραματόζωο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αγοράς, ο αδύναμος κρίκος για τα παιχνίδια της ισοτιμίας των νομισμάτων, το μαύρο πρόβατο μιας προβοκάτσιας που επιδιώκει μόνο το κέρδος των ολίγων και ισχυρών.
Είναι παράλληλα βέβαιο πως η ελληνική κυβέρνηση δεν χειρίστηκε εξ αρχής σωστά την υπόθεση της εξόδου από το έλλειμμα, είναι σίγουρο πως με την στρατηγική της στα διάφορα επίπεδα της οικονομικής και εργατικής πολιτικής, προκάλεσε ύφεση και μαρασμό στη χώρα.

Αλλά δεν δικαιούνται πλέον οι εταίροι μας να μας λοιδωρουν και να μας χρησιμοποιούν για να παίξουν τα δικά τους παιχνίδια.Οι Γερμανοί και οι άλλοι υποκριτές της Ευρώπης ας θωρακίσουν την ευρωζώνη με το ευρωομόλογο για να μην υποστεί πλέον κανένα άλλο κράτος της ΕΕ το διασυρμό και τους κραδασμούς που η Ελλάδα ζεί το τελευταίο διάστημα.

Σ’ αυτή την ιστορική συγκυρία, αντιλαμβάνομαι πως η χώρα μας βιώνει πάλι το δράμα μιάς ακόμη προδοσίας της απο τις Μεγαλες Δυνάμεις, με απρόβλεπτες συνέπειες. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τους ίδιους πρωταγωνιστές, είναι βέβαιο!

7 comments:

Αστοριανή said...

Ιουστίνη μου,
είναι φορές που η αγανάκτηση πλέον δεν υποφέρεται!
Τι -στην ευχή- πού ζουν και δεν νοιάζονται ούτε και τώρα;
Τόση επιπολαιότητα είναι επικίνδυνη. Τί περιμένουν;

...και μετά, λες: ...αστους, κι όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν... μα μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά ξύλα, Φίλη μου καλή!

Αστα, για να δούμε αν θα ειδωθούμε στις 5 του επομένου...
Στείλε μου μήνυμα, ο Γαβρίλης χάρηκε.
Θα επικοινωνήσουμε, όπως και να είναι. Ο.Κ.;
Φιλάκια,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Ρούλα said...

Καλημέρα Ιουστίνη μου αγαπημένη που αν και είσαι τόσο μακριά, ως δημοσιογράφος είσαι πάντα καλά ενημερωμένη και πολύ κοντά στα ελληνικά δρώμενα και όχι μόνο.
Το ανησυχητικό είναι ότι μια χώρα σε μαρασμό και ύφεση η διαπραγματευτική της θέση στα εθνικά θέματα είναι ευάλωτη.
Το ποσοστό ανεργίας αυξάνεται, έργα ανάπτυξης δεν γίνονται, άντε να δούμε από πού θα βρούμε τα έσοδα. Εύχομαι να μην πέσουμε για άλλη μια φορά από τα σύννεφα μιας και ως πολίτες πλέον είμαστε με δεμένα τα χέρια και φοβισμένοι για το αύριο.
Πολλές ευχές για το βιβλίο σου που ήδη έχει μπει στην τελική ευθεία!
σε φιλώ

pylaros said...

Αγαπητή μου Ιουστίνη,

Υποθετικά και μόνο λέω μήπως η Ελλάδα είναι το εξιλαστήριο θύμα, το κλοτσοσκούφι του ξένου κεφαλαίου, την βρήκαν πιο επιρρεπή στην διαφθορά, εξαγοράς ιθυνόντων, στο άσε για αύριο φιλοσοφία για να αρχίσει από αυτήν ο ανταγωνισμός μέχρι εσχάτων, που υπάρχει και δεν ομολογείται ανάμεσα στο πολύχρωμο ευρώ και το πράσινο χαρτονόμισμα, μυστικός λυσσαλέος ανταγωνισμός που δεν φαίνεται, ώστε να την εξαναγκάσουν από το βάρος των υποχρεώσεων σε αναθεώρηση του χρέους, ή να γυρίσει πάλι στην δραχμή, σκέτη καταστροφή, οπότε υπάρχει η περίπτωση να είναι και η αρχή διάλυσης της ευρωζώνης, ή η κατολίσθησης του Ευρώ.
Πάντα Υποθετικά

χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου Γιώτα,
Η αγανάκτηση η δική μας δε συγκρίνεται με εκείνη των Συνελλήνων μας στην πατρίδα. Τα λάθη συνεχίζονται, ενώ ο Στρος Καν έχει συλληφθεί για σεξουαλική παρενόχληση.
Ναι, στις 5 θα βρεθούμε το μεσημεράκι γιατι μετά πρέπει να ανηφορίσουμε για τον Μόντρεαλ.
Θα γράψω στο Γαβρίλη μας να σας δώ να σας χαρώ έστω και για λίγο.
Φιλί

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου Ρούλα,
Συμφωνώ με όσα γράφεις. Δυστυχώς, οι μέρες είναι δύσκολες προπάντων γιατί δε χαράχτηκε σωστή οικονομική πολιτική εξ αρχής. Βλέπεις, γίναμε έρμαια του πανικού μας. Πάντως, με τρομάζει η ανεργία στους νέους και γενικά η φοβία των εργαζομένων. Η κατάργηση της υπέροχης μεσαίας τάξης μας.
Φιλί βροχερό του Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Γαβρίλη αγαπημένε,
Γίνεται ενα τρελλό παιχνίδι με τη νομισματική ισοτιμία, αυτό ειναι βέβαιο. Οι Γερμανοί χρησιμοποιούν τον αδύναμο κρίκο που λέγεται Ελλάδα για να επιβάλλουν φτηνότερο ευρώ κι επομένως μεγαλύτερες εξαγωγές.
Είναι φανερο και όχι υποθετικό.
Λέω να πείς στην Ολγα , τη Γιωτα, το Ντένη κι όποιον άλλον θελήσεις να βρεθούμε Κυριακή στισ 12στην Αστόρια για φαγάκι και κουβεντούλα. Εσύ τι λές;

Tomak said...

Ενδιαφέρων. Όλα αυτά που γίνονται είναι αλληλένδετα πάντως . Αν κάτσει και σκεφτεί κανείς το πως έχουν μεταβληθεί τα πράγματα στην παγκόσμια οικονομία με όλα αυτά που γίνονται με τα νομισματικά ταμεία και τους λίπους νταβατζήδες ( μετά συγχωρήσεως ), εάν δει κανείς την πορεία της σχέσης των νομισμάτων ( βλέπε μετατροπεασ νομισματων ) θα συμπεράνει ότι το τέλος είναι εύκολα προβλέψιμο.