Ιδιοχείρως... Ο Ομπάμα δεν κέρδισε τις εκλογές, ο Μιτ τις έχασε

Ιδιοχείρως... Ο Ομπάμα δεν κέρδισε τις εκλογές, ο Μιτ τις έχασε

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

 

(Από τη στήλη μου Ιδιοχείρως στην ιστορική ομογενειακή εφημερίδα "Εθνικός Κήρυκας" της Νέας Υόρκης)

Ο Μιτ έχασε χθες τις προεδρικές εκλογές θριαμβευτικά , παρότι προσπάθησε να συσκευάσει εαυτόν στο πακέτο της οικογενειακής ευτυχίας με την ωραία σύζυγο, τους πέντε γιους και τα 30 εγγόνια του ακόμη και την τελευταία στιγμή στην πολυτελή σουίτα του ξενοδοχείου της Μασαχουσέτης μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες.
Ο Μιτ έχασε τις εκλογές ακόμη και στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Μασαχουσέτη, όπου υπηρέτησε ως κυβερνήτης των Ρεπουμπλικανών, προσφέροντας κοινωνική πολιτική και παροχές στην υγεία , καινοτομίες που κανένας άλλος προκάτοχός του Δημοκρατικός δεν είχε διανοηθεί να θεσμοθετήσει.
Ο Μιτ έχασε στο Νιου Χαμσάιρ, όπου έχει το πολυτελές εξοχικό του και όπου το 90% των ψηφοφόρων είναι λευκοί και μάλιστα μεσαίας τάξης, παρότι περνοδιάβηκε πολλές φορές από αυτή την πολιτεία.
Γιατί όμως έχασε αυτές τις εκλογές ο Μιτ, την ώρα που ο Ομπάμα μετά τη θριαμβευτική προηγούμενη νίκη του δεν κατάφερε να κάνει τίποτε ουσιαστικά με την αμερικανική οικονομία, ακολουθώντας τον εύκολο δρόμο τους τυπώματος των δολαρίων, αφήνοντας την ανεργία στα ίδια επίπεδα και με την ύφεση να συνεχίζει να μαστίζει τη βιομηχανική ζώνη της χώρας;
Ο Μιτ έχασε γιατί ήταν προδιαγεγραμμένος να χάσει από τα γεράκια του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, τα οποία σχεδιάζουν τις ερχόμενες εκλογές με υποψήφιο τον Τζεφ Μπους, αδελφό του Τζορτζ Ντάμπλγιου και γιο του Τζορτζ Μπους.
Οι Ρεπουμπλικανοί τον άφησαν να τρέξει στην κούρσα παρότι ήταν αρκετά φιλελεύθερος για τα μέτρα ενός κόμματος, που πιστεύει στα πετρέλαια και στη χρήση της πολεμικής βιομηχανίας. Τον άφησαν σχεδόν μόνο του να πολεμήσει με την αδυναμία του να είναι ένας καλός και πειστικός ομιλητής, τον εγκατέλειψαν στις δύσκολες ερωτήσεις για τα έξυπνα φορολογημένα δολάρια της προσωπικής του περιουσίας.
Ο Μιτ όμως παράλληλα διέπραξε αμίμητα λάθη ο ίδιος με την καμπάνια του.
Από την αρχή της προεκλογικής εκστρατείας άφησε επί μήνες να πλανάται η υποψία για τη χαμηλή φορολογία των εισοδημάτων του αρνούμενος να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Κανένας Αμερικανός δεν θέλει τον πρόεδρό του να καλύπτεται από πέπλο αδιαφάνειας στα λεπτά ζητήματα της φορολογίας του εισοδήματος.
Ο Μιτ καθ’ όλη την προεκλογική του εκστρατεία ήταν συνεχώς ατσαλάκωτος, ακόμη κι όταν φορούσε τζιν. Η τσάκιση στα μανίκια των σπορ πουκαμίσων του έδινε την εντύπωση πως είναι τελειομανής της εμφάνισης, ένας Ντόριαν Γκρέι που αρνείται να γεράσει πιστεύοντας στην αιώνια ομορφιά του.
Ο Μιτ ήταν ανακόλουθος, καθώς ενώ ο ίδιος είχε εισαγάγει το δωρεάν σύστημα υγείας στη Μασαχουσέτη, τώρα το πολεμούσε μόνο και μόνο για να κοντράρει τον αντίπαλό του Μπαράκ Ομπάμα. Μόνο και μόνο για να προωθήσει μια παρωχημένης εποχής Ρεπουμπλικανική ατζέντα.
Ο Μιτ ήταν παγερά αδιάφορος για την κάτω του μέσου όρου τάξη των φτωχών και ανέργων. Δεν δίστασε να το πει και δίπλα στο μικρόφωνο, αφήνοντάς το μάλιστα ανοιχτό από τη βιασύνη του να ομολογήσει τα σχέδιά του για να είναι αρεστός στους κομματάρχες.
Ο Μιτ δεν έκανε τον κόπο ούτε να επισκεφθεί τη Νέα Υόρκη, που πλήγηκε από τον καταστροφικό τυφώνα «Σάντι». Ποιος τον συμβούλεψε πως έπρεπε να συνεχίσει ανεπηρέαστος την προεκλογική του καμπάνια;
Ο Μιτ δεν έφτασε ποτέ στον κόσμο ως ο ηγέτης που θα προωθούσε μια πολιτική για τον λαό, αντίθετα, παρουσίασε το πορτρέτο του επιτυχημένου επιχειρηματία τύπου Μπλούμπεργκ λες και το επενδεδυμένο στην Ευρασία (Μέση Ανατολή, Ινδία, Κίνα) αμερικανικό κεφάλαιο θα έσωζε την αμερικανική μεσαία τάξη, που καθημερινά βουλιάζει στα νερά της ανεργίας και του χρέους τής άλλοτε παντοδύναμης χώρας.
Ο Μιτ ήταν ένα χρυσό αγόρι κι όταν αντιπαρατέθηκε με το μαύρο αδελφό έχασε στα σημεία.
Τέλος, ο Ομπάμα δεν νίκησε σ’ αυτές τις εκλογές. Ξαναβγήκε Πρόεδρος των ΗΠΑ, επειδή ο αντίπαλός του ήταν προορισμένος να χάσει από το ίδιο του το κόμμα αλλά και από την προσωπική στρατηγική του.
Επιπλέον, η χρυσή ομάδα του μαύρου Προέδρου, έπαιξε μπάλα με τις μικρές προσδοκίες των μεγάλων πολιτειών προσφέροντας τοπικά δημοψηφίσματα για όλα τα θέματα σε όλα τα επίπεδα. Εξυπνη τεμαχισμένη πολιτική για τους στρατηγικούς στόχους, που του απέδωσε τη νίκη σ’ αυτές τις αμφιλεγόμενες εκλογές της 6ης Νοεμβρίου 2012.