Πάσχα εαρινό και αισιόδοξο

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

 

Πάσχα 2013 στην Ελλάδα και φέτος οι Ελληνες για πρώτη φορά θα γιορτάσουν χωρίς το επίδομα του Πάσχα, που αντιπροσώπευε το 50% του βασικού μισθού τους.Ολα τα επιδόματα έχουν σφαγιασθεί  στην πολιτική των μέτρων λιτότητας, που σφίγγει το λαό σα μέγγενη. Ετσι, οι Ελληνες με λιγότερα εισοδήματα θα προσπαθήσουν να γιορτάσουν την απώτατη γιορτή της Χριστιανοσύνης,ελπίζοντας στη χαρά της καλοκαιρίας και της αισιοδοξίας.Φέτος για τους Ελληνες θα είναι το Μεγάλο Πάσχα της Οικονομικής Στενωπού.

Τί είναι το Πάσχα για μας τους Ορθόδοξους όμως; Είναι η κυριότερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. H πένθιμη ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας και η χαρά που τη διαδέχεται το βράδυ της Ανάστασης βιώνονται με άφατη ίδια κατάνυξη και έντονο ενθουσιασμό στον Ελληνοχριστιανικό  κόσμο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ανάσταση του Κυρίου, ενώ η Δυτική στο θρήνο για το θάνατό του.

Αυτή είναι μία από τις μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα δύο δόγματα. Στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ο Χριστός είναι θεός, μακρινός , δίκαιος, τιμωρός, στην Ελληνορθόδοξη θρησκεία τονίζεται πως ο Θεός γίνεται άνθρωπος . Είναι ο Ιησούς που παίρνει ανθρώπινη μορφή στις εικόνες μας για να θυσιαστεί και να αναστήσει το ανθρώπινο γένος θεραπεύοντάς το από το προπατορικό αμάρτημα.

Οι αναμνήσεις μου απο τη Μεγάλη Εβδομάδα στον αστικό ναό των Αγίων Αναργύρων της Λευκάδας είναι ένας ποταμός με χρώματα κι αρώματα. Η Κυριακή των Βαϊων με τον κόσμο να περιμένει ανυπόμονος τα αγιασμένα βάια, καμωμένα απο τις γυναίκες  με φοινικόφυλλα και δεντρολίβανο έχουν εγγραφεί στα τρίσβαθα της ψυχής μου ομορφαίνοντας τις μέρες της απουσίας απο τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης.

Το ίδιο βράδυ η ακολουθία του Νυμφίου με υμνωδίες γραμμένες με λυρικότητα και εκπληκτική αφηγηματική φόρμα, διηγούνται την ιστορία του Ιησού,  Κι ύστερα την Μεγάλη Τρίτη  έρχεται η κορύφωση της ταπεινωμένης Κασσιανής με το τροπάριό της σε κρεσέντο συγγνώμης για την αμαρτία. «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή!», είναι ο ύμνος στην πόρνη που ο Χριστός συγχωρεί.

Η Μεγάλη Πέμπτη με τα δώδεκα Ευαγγέλια, τα οποία στην πραγματικότητα αφηγούνται τα ίδια περιστατικά αλλά απο τη διαφορετική συγγραφική όψη των ευαγγελιστών, περιγράφουν την πορεία του Ιησού στη Σταύρωση. Μέσα απο τις υπέροχες αφηγήσεις περνούν όλες οι ώρες του Μαρτυρίου, απο την πορεία της δόξας μέχρι την ταπέινωση ενώπιον του Ανα και του Καγιάφα, μέχρι το όρος των Ελαιών για την προσευχή και την προδοσία του Ιούδα. Το ίδιο βράδυ γίνεται η αναπαράσταση της Σταύρωσης στο μέοσν της Εκκησίας με το συγκλονιστικό τροπάριο  «Σήμερον κρεμάται επι ξύλου ο εν ύδασι την γήν κρεμάσας» με τον Χριστό να κρέμεται στο Σταυρό του Μαρτυρίου αδιαμαρτύρητα συγχωρώντας τους σταυρωτές του.

 

Τη Μεγάλη Παρασκευή γίνεται  η Αποκαθήλωση και η μεταφορά του θείου σώματος στον Επιτάφιο. Ολες οι ανύπαντρες κοπέλλες και οι παντρεμένες κυρίες φέρνουν βιολέτες απ΄τους κήπους του για να στολιστεί ο Επιτάφιος με τα ωραιότερα λουλούδια. Και χύνεται η μυρωδία της άνοιξης στην εκκλησιά κι ο κόσμος μένει εκστατικός από τα αρώματα της άνοιξης που στολίζουν τον χώρο.

Το απόσπερο γινόταν η περιφορά των Επιταφίων σε όλη την αγορά με τα αρώματα να καταλαμβάνουν το χώρο σκορπίζοντας την αγαλλίαση της επερχόμενης Ανάστασης. «Ω γλυκύ μου Εαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, Πού έδει σου το κάλλος» έψελνε η πολυφωνική χορωδία μας διαστέλλοντας στον ορίζοντα το παράπονο της μάννας για την απώλεια του Θεάνθρωπου γιού της.

Το Μεγάλο Σάββατο άρχιζε με το σπάσιμο του αγγειού, το σπάσιμο ενός πήλινου αγγείου, που συμβολίζει το τέλος του κακού. Χαράματα οι νοικοκυρές έσπαζαν το κομμάτι, την ώρα  που η Φιλαρμονική περνούσε καμαρωτά στην αγορά με τους ήχους της να διατρυπούν την ησυχία του πρωινού μας.

 

Η μαμά μάς έκανε το μπάνιο μας το μεσημέρι και μας έβαζε στον ύπνο για να αντέξουμε μέχρι τη δωδεκάτη ώρα. Κι όταν ξυπνούσαμε βαθύ απόγευμα, τρέχαμε στο στενό να εξαντλήσουμε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο στο παιχνίδι. Η μυρωδιά της μαγειρίτσας, των σωθκινών από το ζώο κυκλοφορούσε σε όλη τη γειτονιά καθώς οι νοικοκυρές ετοίμαζαν την σούπα τηε Ανάστασης.

 

Κατα τις 10 τη νύχτα φορούσαμε τα καλοραμμένα καινούρια μας φουστάνια , άσπρα σοσόνια με δαντέλλα στην άκρη και κάστασπρα πασχαλινά παππούτσια . Παίρναμε τις ολοστόλιστες λαμπάδες μας κι εφορμούσαμε προς ττην εκκλησιά μας. Στις 12 ακριβώς ο παπάς έβαγινε από την ωραία Πύλη ψάλλοντας το Χριστός Ανέστη. Τότε ο κόσμοςξεχυνόταν στο παροάυλιο της Εκκλησίας και στον ουρανό όπου άρχιζαν να εκτοξεύονται τα πυροτεχνήματα της χαράς.

 

Την άλλη μέρα σε όλα τα σπίτια στηνόταν της χαράς το πανηγύρι. Σούβλες στις γειτονιές με το αρνάκι να ψήνεται σιγά σιγά και μουσικές ελληνικές στη διαπασών. Χριστός Ανέστη έλεγαν όλοι και τσούγγριζαν τα κόκκινα αυγά. Ηταν μια νότα αισιοδοξίας που συμβόλιζε την ανάσταση της ψυχής, της φύσης, της διάθεσης.

Εύχομαι Καλό Πάσχα στους Ελληνες, εύχομαι αυτή να είναι μια πραγματική Ανάσταση γιά την πολύπαθη χώρα μας.