Του Ζώη Μαρίνου
Εφημερίδα Πελοπόννησος
"Ευτυχία σημαίνει να μην είσαι φυγάδας της ζωής"
Μέσα σε λίγες μέρες, όλα τα αντίτυπα που παραλάβαμε απ' τον εκδοτικό οίκο («Ωκεανός») εξαντλήθηκαν, μας λέει συνεσταλμένα ο υπάλληλος κεντρικού βιβλιοπωλείου της Πάτρας.
Καλά νέα, λοιπόν. Σε μια εποχή που το βιβλίο βιώνει τη δική του δομική κρίση, ένα καινούργιο μυθιστόρημα, με την υπογραφή μιας Ελληνίδας δημοσιογράφου, μπαίνει στην κατηγορία των ευπωλήτων.
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη κατάγεται απ' τη Λευκάδα. Σπουδές στη Νομική, πτυχίο από το Πολιτικό Τμήμα το 1983 και στροφή στη δημοσιογραφία. Το 1989 αποφασίζει να μετοικήσει στο Μόντρεαλ του μακρινού Καναδά. Ανταποκρίτρια για πολλά χρόνια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, της ΕΡΤ και του «Εθνικού Κήρυκα» Νέας Υόρκης.
Και ανάμεσα στην πολυάσχολη δημοσιογραφική ζωή και τις οικογενειακές υποχρεώσεις, γράφει. Γράφει πυρετωδώς. Πάνω από δέκα βιβλία. Κάποια με πρωταγωνιστές εμβληματικές μορφές της ομογένειας, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Σπυρίδων ή ο Ελληνας μεγιστάνας Τζον Κατσιματίδης. Και κάποια άλλα για την οικογένειά της και τις συμμαθήτριές της στη Λευκάδα.
Το 2010 τιμήθηκε από τον Δήμο του Μόντρεαλ για την προσφορά της στα ελληνικά γράμματα. Και ένα χρόνο μετά, μαζί με τον δημοσιογράφο Μιχάλη Ιγνατίου, διοργάνωσαν το Φεστιβάλ Βιβλίου Ελλήνων Συγγραφέων στην Ουάσινγκτον.
Φέτος ταράσσει, με την «,Τρικυμία» της τα εγχώρια εκδοτικά νερά. Μια πολυκύμαντη ιστορία αγάπης, που έχει βαθύ γαλάζιο χρώμα και εικονοκλαστικά προβάλλει ήθη, αισθήματα και ψυχικές διαδρομές. Ενα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί, σαν ένα ταξίδι που θέλεις κάθε στιγμή να δεις το παρακάτω του.
Θα θέλαμε να γράψουμε η ομογενής συγγραφέας… Αλλά, το αποφεύγουμε. Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη γράφει, μιλά, συμπεριφέρεται σαν να μην έλειψε μια μέρα απ' την Ελλάδα. Αυτό τον Σεπτέμβριο ξεκινά έναν κύκλο παρουσιάσεων της «Τρικυμίας» της σ' όλη τη χώρα.
Στην Πάτρα θα βρίσκεται στις 26 Σεπτεμβρίου. Μαζί με τον ηθοποιό Ηλία Λογοθέτη και τον πρόεδρο της υπερδραστήριας Ελληνικής Κοινότητας του Μόντρεαλ, Νίκο Παγώνη, και με την στήριξη του Συλλόγου Λευκαδίων. Και στις 19 του μήνα στο Public της Αθήνας.
Πολλές φορές στην άκρη μιας παραλίας, στα τραπεζάκια ενός ατμοσφαιρικού καφέ, στα στενά παγκάκια στο πάρκο του Φάρου ή στα διαλείμματα της δουλειάς στην «Πελοπόννησο», η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη άνοιγε ένα παράθυρο στον ορίζοντά μας.
«Μόλις τελειώσεις αυτό το βιβλίο, θέλω να το διαβάσω και εγώ. Να δω τι είναι αυτό που σε συνεπαίρνει», λέει απ' το διπλανό γραφείο μια νεαρή συνάδελφος. Δεν απαντώ. Δεν θέλω να δώσω μια ανεκπλήρωτη υπόσχεση. Η «Τρικυμία» θα μπει ψηλά στη βιβλιοθήκη μου και εκεί θα μείνει.
Για την ώρα έχω την τύχη να έχω απέναντι μου την Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη και να τη ρωτώ.
-Τα κείμενα σας είναι βιωματικά; Πού ξεκινά η μυθοπλασία και πού η πραγματικότητα;
"Τα κείμενά μου είναι βιωματικά, διότι μου αρέσει να βουτάω την πένα μου σε πραγματικά βιωμένες ιστορίες. Η μυθοπλασία ξεκινάει από το σημείο που χρειάζεται χρώμα η ιστορία..."
-Στο τελευταίο σας βιβλίο, στην «Τρικυμία», μιλάτε για τον έρωτα που έρχεται αντιμέτωπος με δυσκολίες και απρόβλεπτες αντιξοότητες. Αλήθεια, ποιες δυσκολίες μπορούν ν' ανατρέψουν τον έρωτα;
"Ο έρωτας είναι μια υπόθεση που διαρκεί λίγο, ανεβάζει την αδρεναλίνη στο κατακόρυφο και απογειώνει τα άτομα που τον βιώνουν. Ο έρωτας εξοντώνεται από την καθημερινότητα, από τη συνήθεια αλλά και από όλες τις αντιξοότητες του περιβάλλοντος. Ο έρωτας είναι μια χρυσαλλίδα που πάντα μεταμορφώνεται σε πεταλούδα και πετάει. Αν δεν κρατήσεις λίγη γύρη, θα τη χάσεις την πεταλούδα!"
-Σήμερα, στα περισσότερα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας, το μυθιστόρημά σας είναι στη βιτρίνα τους. Τι είναι αυτό που σας κινεί να γράψετε; Η ανάγκη της έκφρασης ή η υποχρέωση του συγγραφέα να στείλει μηνύματα στον αναγνώστη;
"Το κίνητρο της γραφής είναι η ανάγκη μου αυτή καθαυτή να γράφω, να μοιράζομαι τις ιστορίες των ανθρώπων με τους αναγώστες. Οπωσδήποτε κάθε μυθιστόρημα έχει ένα βαθύτερο σημείο εκκίνησης κι αυτό είναι το μήνυμα της κάθε ιστορίας.
Νιώθω ευλογημένη που η «Τρικυμία» έχει κατακτήσει τους αναγνώστες, αλλά και τις βιτρίνες των βιβλοπωλείων. Είναι μαγικό να λείπεις και να συνωμοτεί το σύμπαν για το έργο σου!"
-Η ηρωίδα σας πιστεύει στην αιώνια αγάπη. Εσείς; Θα την ακολουθούσατε στο ταξίδι της και στο κρυμμένο παρελθόν της;
"Εγώ πιστεύω στην αιώνια αγάπη γι' αυτό εγκατέλειψα τη χώρα και την ιστορία μου, την καριέρα και την οικογένειά μου και παντρεύτηκα το υποκείμενο της αγάπης. Το παρελθόν μου ήταν διαφορετικό από εκείνο της ηρωίδας μου εξ αρχής, είναι δημόσιο καθ' ότι ήμουν κόρη ιερέως και όλοι με γνώριζαν στο νησί μου, στη Λευκάδα... Κι ακόμη με γνωρίζουν και με χαιρετούν. Ευτυχία να είσαι ντόπια και να σ' αγαπούν οι συμπατριώτες σου, να μην είσαι φυγάδας της ζωής και της συνθήκης!"
-Σας λείπει κάτι απ' την Ελλάδα;
"Μου λείπει η αύρα της, τα χρώματά της, η ζωντάνια των ανθρώπων. Μου λείπουν όλα και την αναζητώ κάθε στιγμή, και κάθε ώρα..."
Ζώης Μαρίνος
Μέσα σε λίγες μέρες, όλα τα αντίτυπα που παραλάβαμε απ' τον εκδοτικό οίκο («Ωκεανός») εξαντλήθηκαν, μας λέει συνεσταλμένα ο υπάλληλος κεντρικού βιβλιοπωλείου της Πάτρας.
Καλά νέα, λοιπόν. Σε μια εποχή που το βιβλίο βιώνει τη δική του δομική κρίση, ένα καινούργιο μυθιστόρημα, με την υπογραφή μιας Ελληνίδας δημοσιογράφου, μπαίνει στην κατηγορία των ευπωλήτων.
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη κατάγεται απ' τη Λευκάδα. Σπουδές στη Νομική, πτυχίο από το Πολιτικό Τμήμα το 1983 και στροφή στη δημοσιογραφία. Το 1989 αποφασίζει να μετοικήσει στο Μόντρεαλ του μακρινού Καναδά. Ανταποκρίτρια για πολλά χρόνια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, της ΕΡΤ και του «Εθνικού Κήρυκα» Νέας Υόρκης.
Και ανάμεσα στην πολυάσχολη δημοσιογραφική ζωή και τις οικογενειακές υποχρεώσεις, γράφει. Γράφει πυρετωδώς. Πάνω από δέκα βιβλία. Κάποια με πρωταγωνιστές εμβληματικές μορφές της ομογένειας, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Σπυρίδων ή ο Ελληνας μεγιστάνας Τζον Κατσιματίδης. Και κάποια άλλα για την οικογένειά της και τις συμμαθήτριές της στη Λευκάδα.
Το 2010 τιμήθηκε από τον Δήμο του Μόντρεαλ για την προσφορά της στα ελληνικά γράμματα. Και ένα χρόνο μετά, μαζί με τον δημοσιογράφο Μιχάλη Ιγνατίου, διοργάνωσαν το Φεστιβάλ Βιβλίου Ελλήνων Συγγραφέων στην Ουάσινγκτον.
Φέτος ταράσσει, με την «,Τρικυμία» της τα εγχώρια εκδοτικά νερά. Μια πολυκύμαντη ιστορία αγάπης, που έχει βαθύ γαλάζιο χρώμα και εικονοκλαστικά προβάλλει ήθη, αισθήματα και ψυχικές διαδρομές. Ενα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί, σαν ένα ταξίδι που θέλεις κάθε στιγμή να δεις το παρακάτω του.
Θα θέλαμε να γράψουμε η ομογενής συγγραφέας… Αλλά, το αποφεύγουμε. Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη γράφει, μιλά, συμπεριφέρεται σαν να μην έλειψε μια μέρα απ' την Ελλάδα. Αυτό τον Σεπτέμβριο ξεκινά έναν κύκλο παρουσιάσεων της «Τρικυμίας» της σ' όλη τη χώρα.
Στην Πάτρα θα βρίσκεται στις 26 Σεπτεμβρίου. Μαζί με τον ηθοποιό Ηλία Λογοθέτη και τον πρόεδρο της υπερδραστήριας Ελληνικής Κοινότητας του Μόντρεαλ, Νίκο Παγώνη, και με την στήριξη του Συλλόγου Λευκαδίων. Και στις 19 του μήνα στο Public της Αθήνας.
Πολλές φορές στην άκρη μιας παραλίας, στα τραπεζάκια ενός ατμοσφαιρικού καφέ, στα στενά παγκάκια στο πάρκο του Φάρου ή στα διαλείμματα της δουλειάς στην «Πελοπόννησο», η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη άνοιγε ένα παράθυρο στον ορίζοντά μας.
«Μόλις τελειώσεις αυτό το βιβλίο, θέλω να το διαβάσω και εγώ. Να δω τι είναι αυτό που σε συνεπαίρνει», λέει απ' το διπλανό γραφείο μια νεαρή συνάδελφος. Δεν απαντώ. Δεν θέλω να δώσω μια ανεκπλήρωτη υπόσχεση. Η «Τρικυμία» θα μπει ψηλά στη βιβλιοθήκη μου και εκεί θα μείνει.
Για την ώρα έχω την τύχη να έχω απέναντι μου την Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη και να τη ρωτώ.
-Τα κείμενα σας είναι βιωματικά; Πού ξεκινά η μυθοπλασία και πού η πραγματικότητα;
"Τα κείμενά μου είναι βιωματικά, διότι μου αρέσει να βουτάω την πένα μου σε πραγματικά βιωμένες ιστορίες. Η μυθοπλασία ξεκινάει από το σημείο που χρειάζεται χρώμα η ιστορία..."
-Στο τελευταίο σας βιβλίο, στην «Τρικυμία», μιλάτε για τον έρωτα που έρχεται αντιμέτωπος με δυσκολίες και απρόβλεπτες αντιξοότητες. Αλήθεια, ποιες δυσκολίες μπορούν ν' ανατρέψουν τον έρωτα;
"Ο έρωτας είναι μια υπόθεση που διαρκεί λίγο, ανεβάζει την αδρεναλίνη στο κατακόρυφο και απογειώνει τα άτομα που τον βιώνουν. Ο έρωτας εξοντώνεται από την καθημερινότητα, από τη συνήθεια αλλά και από όλες τις αντιξοότητες του περιβάλλοντος. Ο έρωτας είναι μια χρυσαλλίδα που πάντα μεταμορφώνεται σε πεταλούδα και πετάει. Αν δεν κρατήσεις λίγη γύρη, θα τη χάσεις την πεταλούδα!"
-Σήμερα, στα περισσότερα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας, το μυθιστόρημά σας είναι στη βιτρίνα τους. Τι είναι αυτό που σας κινεί να γράψετε; Η ανάγκη της έκφρασης ή η υποχρέωση του συγγραφέα να στείλει μηνύματα στον αναγνώστη;
"Το κίνητρο της γραφής είναι η ανάγκη μου αυτή καθαυτή να γράφω, να μοιράζομαι τις ιστορίες των ανθρώπων με τους αναγώστες. Οπωσδήποτε κάθε μυθιστόρημα έχει ένα βαθύτερο σημείο εκκίνησης κι αυτό είναι το μήνυμα της κάθε ιστορίας.
Νιώθω ευλογημένη που η «Τρικυμία» έχει κατακτήσει τους αναγνώστες, αλλά και τις βιτρίνες των βιβλοπωλείων. Είναι μαγικό να λείπεις και να συνωμοτεί το σύμπαν για το έργο σου!"
-Η ηρωίδα σας πιστεύει στην αιώνια αγάπη. Εσείς; Θα την ακολουθούσατε στο ταξίδι της και στο κρυμμένο παρελθόν της;
"Εγώ πιστεύω στην αιώνια αγάπη γι' αυτό εγκατέλειψα τη χώρα και την ιστορία μου, την καριέρα και την οικογένειά μου και παντρεύτηκα το υποκείμενο της αγάπης. Το παρελθόν μου ήταν διαφορετικό από εκείνο της ηρωίδας μου εξ αρχής, είναι δημόσιο καθ' ότι ήμουν κόρη ιερέως και όλοι με γνώριζαν στο νησί μου, στη Λευκάδα... Κι ακόμη με γνωρίζουν και με χαιρετούν. Ευτυχία να είσαι ντόπια και να σ' αγαπούν οι συμπατριώτες σου, να μην είσαι φυγάδας της ζωής και της συνθήκης!"
-Σας λείπει κάτι απ' την Ελλάδα;
"Μου λείπει η αύρα της, τα χρώματά της, η ζωντάνια των ανθρώπων. Μου λείπουν όλα και την αναζητώ κάθε στιγμή, και κάθε ώρα..."
Ζώης Μαρίνος
No comments:
Post a Comment