ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Tuesday, October 16, 2018

Τα δικά μου χρώματα ... Του κόσμου οι ατέλειες...


Η φύση στο Μόντρεαλ άργησε φέτος ν’ αλλάξει τα χρώματά της. Βλέπεις το καλοκαίρι ήταν ηλιόλουστο και τα φύλλα ξεγελάστηκαν πως συνεχίζεται αδιάλειπτα η εποχή του ήλιου.
Σήμερα , όμως,  στο βουνό του Κάστορα που βρίσκεται στην καρδιά του Μοντρεάλ, παρατήρησα πως τα φυλλοβόλα άρχισαν να φορούν τα χρυσοκόκκινα χρώματά τους.
‘Ηταν μεσημεράκι και το κρύο ήταν δυνατό, ο βοριάς σφύριζε με βία, αλλά απτόητη περπάτησα στη λίμνη των γλάρων αντικρύζοντας την πανδαισία των χρωμάτων του φθινοπώρου. Τα δέντρα φυλλορροούσαν κι αναρρωτιόμουν αν πονούσαν τα φύλλα, αν πονούσαν τα δέντρα, αν διαισθάνονταν τη γύμνια που θα τα ζώσει σε λίγες μόνο μέρες.
Αναθυμήθηκα μέρες λίμνης στο βουνό και πλημμύρισε η μνήμη μου ομορφιά, γιατί το φθινόπωρο πρέπει να είναι αφιερωμένο εξαιρετικά στις εξοχές της πόλης μου.
Σήμερα ανάσανα ομορφιά, δανείστηκα χρώμα για τα όνειρά μου, καταλλάγιασα μέσα μου, οσφρίστηκα το άρωμα του φθινοπώρου μέσα απ΄τα πεσμένα φύλλα που ήταν ακουμπισμένα στο έδαφος σαν πίνακας ζωγραφικής του A.Y Jackson ή του Armand Tatossian
Σήμερα η μέρα ήταν αφιερωμένη στην παλέτα των χρωμάτων! Κι εγώ ανέμελη προχωρούσα κι ας ούρλιαζαν γύρω μου του κόσμου οι ατέλειες!
Τζουστινάκι




























2 comments:

Μηθυμναίος said...

Πήρε πινέλα και μπογιές η φύση ζωγράφισε τον παράδεισο και... σε κάλεσε να τον απολαύσεις! (παραφράζοντας κάπως τον μεγάλο Κρητικό).
Τι άλλο να ζητήσεις...

Justine's Blog said...

'Ετσι αγαπημένε. Πρέπει να στεκόμαστε έστω και για ένα λεπτό μπροστά στην ομορφιά. Να την εισπνέουμε για να μπορούμε ν' αντέξουμε την ασχήμια!