Στο Κόσοβο δεν ταιριάζουν οι διττοί χρησμοί της Ντόρας Μπακογιάννη

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Με ενόχλησε που η υπουργός εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη προσπάθησε να αντιπαρέλθει το πρόβλημα της αναγνώρισης του Κόσοβου με μια δήλωση «ήξεις, αφίξεις», αντί να δηλώσει ευθαρσώς πως η Αθήνα αντιτίθεται στη μονομερή αναγνώριση του Κόσοβου. Με πείραξε γιατί η Ελλάδα σιωπά ενώ έχει συρίγγια με τα μειονοτικά θέματα στη Θράκη, αλλά και εν εξελίξει πρόβλημα στην αδελφή χώρα Κύπρο.

Αντίθετα, ο Καναδάς με μια συντηρητική κυβέρνηση, που ακολουθεί κατα πόδας την πολιτική της Αμερικής, κατ΄αρχήν αντιστέκεται. Δεν έσπευσε να αναγνωρίσει το ανεξάρτητο Κόσοβο παρόλες τις πιέσεις της Ουάσιγκτον.

Εκτός απο την ευαισθησία γύρω απο το θέμα του αποσχισμού του Κεμπέκ , η συντηρητική κυβέρνηση του Καναδά έχει ορισμένους φόβους πως αυτή η μονομερής ανακήρυξη των Κοσοβάρων μπορεί να προκαλέσει την αρχή μεγάλων ωδύνων για την διάσπαση σε δύση και ανατολή μέσα στην καρδιά της Ευρώπης.

Η Οττάβα ανησυχεί για το φαινόμενο μιας αναπτυσσόμενης κρίσης στα Βαλκάνια καθώς οι Σέρβοι της Βοσνίας ήγειραν ήδη φωνή για δική τους ανεξαρτητοποίηση.
Με εντυπωσιάζει το γεγονός πως η μακρινή Οττάβα ανησυχεί για τη διάσπαση των Βαλκανίων, για τη θραύση της χερσονήσου σε κομμάτια-ανάλογα με τις πληθυσμιακές εγκαταστάσεις, ενώ οι Ευρωπαίοι αγρόν ηγόρασαν.

Μου προκαλεί πραγματικά ερωτήματα το γεγονός πως οι Ηνωμένες Πολιτείες που πολεμούν με μανία τους Μουσουλμάνους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, απο την άλλη πλευρά ενθάρρυναν και επιβραβεύουν το φούντωμα του ισλαμιστικού μένους στην καρδιά της Ευρώπης απο μια μειονότητα Αλβανών, οι οποίοι ανακήρυξαν ανεξάρτητο κράτος, αφαιρώντας τα ιστορικά εδάφη των Σέρβων.

Ταυτόχρονα απορώ με την πολιτική των Ευρωπαίων, που ενώ γνωρίζουν πως το Κόσοβο μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα μιας σειράς συρράξεων στη νότιοανατολική πλευρά της Ευρώπης, κυριολεκτικά χαίρονται για τη μονομερή ανεξαρτητοποίηση του Κοσυφοπεδίου. Πραγματικά εθελοτυφλούν με την απειλή ανακατανομής των Βαλκανίων ή προσπαθούν να ενθαρρύνουν πολεμικές εστίες στην Βαλκανική Χερσόνησο για να βρεθούν σε θέση διαιτητών όπως τον καλό 19ο αιώνα;

Απο την άλλη, το Αφγανιστάν πανηγυρίζει που τα αδέλφια τους οι Μουσουλμάνοι Αλβανοί φυτρώνουν με νέο κρατίδιο στην καρδιά της Ευρώπης. Αλλωστε μέσω του Κόσοβου, διακινούνται ναρκωτικά και όπλα προς τους Ταλιμπάν, όπως συχνά γράφεται στον τύπο.

Ταυτόχρονα οι Αλβανοί αλείφουν την κοιλιά τους με μέλι, καθώς ορματίζονται τη Μεγάλη Αλβανία, που θέλουν να φτάσει μέχρι τη Στερεά Ελλάδα. Οι Κοσοβάροι του Μόντρεαλ απο δεκαετίας διακινούν το χάρτη των ευσεβών πόθων τους προκαλώντας το αίσθημα της Ελληνικής Ομογένειας.

Την ίδια ώρα αγριεύει η Ρωσία και βρυχάται η Κίνα, καθώς οι δύο χώρες για τους δικούς της λόγους έκαστη, αρνούνται να αναγνωρίσουν το Κόσοβο χρησιμοποιώντας το βέτο τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Ετσι, ξαναγεννιέται ένα κλίμα ψυχρού πολέμου ανάμεσα στη δύση και την ανατολή με κυριολεκτικά απρόβλεπτες συνέπειες.

Αυτή που με κάνει να απορώ είναι η Τουρκία, που ενώ αρνείται την ανεξαρτησία στην μειονότητα των 40 εκατομμυρίων Κούρδων, συντάσσεται με την αυτονομία του Κοσόβου, προφανώς ονειρευόμενη Κύπρο και Θράκη, έτσι για να παίξει πιό χοντρά στο παιχνίδι της Ευρώπης.

Ειλικρινά, αυτό το πάζλ που δημιούργησε το Κόσοβο, δεν μπορώ να το κατανοήσω. Μυρίζομαι όπως πως θα φέρει συγκρούσεις στην περιοχή των Βαλκανίων, που θα πλήξουν μοιραία την Ελλάδα. Γι αυτό η Αθήνα πρέπει απο τώρα να ορθώσει το ανάστημά της και να εγκαταλείψει τους διττούς χρησμούς που δεν οδηγούν πουθενά.