ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, September 7, 2008

«Τουριστικός οδηγός» στον χαμένο παράδεισο

Ενας μικρός πρόλογος

Υπάρχουν κείμενα για ένα βιβλίο που περιποιούν τιμή στο συγγραφέα και το έργο του, υπάρχουν κείμενα που σκιαγραφούν το περιεχόμενο με τρόπο υμνητικό και όμορφο. Αλλά υπάρχουν κι άλλα που αποκρυπτογραφούν την πρόθεση του συγγραφέα, δίνοντας όχι μόνο το λογοτεχνικό στίγμα ενός έργου αλλά το ψυχικό υπόβαθρο του γράφοντος.

Εγώ ευτύχησα να σκιαγραφηθώ, να τιμηθώ, να νιώσω όμορφη μέσα απο την κριτική της αγαπημένης συναδέλφου Ελένης Γκίκα στο Εθνος σήμερα. Την ευχαριστώ για το βάθος της ματιάς της, για την απαλή περιήγησή της στην Αβάνα μου, για την τρυφερή συμμετοχή της στο αιώνιο πένθος μου.

Ιουστίνη

ΥΓ. Ο Αντουάν με κάλεσε να συμμετάσχω στο παιχνίδι των τριών ευχών και το πράττω μετα πολλής της ευχαριστήσεως

Μία για μένα: Να πραγματοποιώ τους στόχους μου τελώντας εν υγεία

Μία για κάποιον άλλον : Να είναι καλά και να έχει την πολυτέλεια να είναι πάντα ο εαυτός του

Μία για τον εχθρό μου: Να υφίσταται καθημερινά το χαμογελαστό μου Καλημέρα



«Τουριστικός οδηγός» στον χαμένο παράδεισοΤης Ελένης Γκίκα

Εθνος 7-9-20008

Προσωπική μαρτυρία, αλλά και ένα ταξίδι αυτογνωσίας στο αγαπημένο νησί που έγινε «πληγή» είναι το «Ημερολόγιο Αβάνας. Η Κούβα στο λυκόφως του Κάστρο» της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη


Το «Ημερολόγιο Αβάνας» με τον υπότιτλο «Η Κούβα στο λυκόφως του Κάστρο» της συγγραφέως και δημοσιογράφου Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη ξεκινά ως αυστηρά προσωπική υπόθεση.

Εξάλλου κάθε ταξίδι, κάθε βιβλίο, κάθε επαφή μας με μια χώρα, με ένα έργο τέχνης κατά βάση είναι ή γίνεται «υπόθεση καθαρά προσωπική». Με ό,τι έχουμε ή είμαστε ταξιδεύουμε, γράφουμε, αντιλαμβανόμαστε, διαβάζουμε. Και η Αβάνα για την Ιουστίνη μοιάζει να είναι, τουλάχιστον στην επιστροφή της, χρέος και στοίχημα ζωής. Στην Αβάνα κατέφευγαν τα καλοκαίρια με την αδελφή της Κωνσταντίνα, τόπος αναψυχής εύκολος εφόσον η συγγραφέας μένει μονίμως στο Κεμπέκ.

Γόρδιος δεσμός

Πρωτογνώρισε τη δική της πόλη και το νησί ως τουρίστρια το 1997 και μέχρι το 2004 δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Εκεί τη βρήκε και η πικρή είδηση.
Με τον θαυματουργό μπλε σκορπιό ως πανάκεια να υπόσχεται την ώρα που το αμετάκλητο τηλεφωνικά έφτανε ήδη: η Κωνσταντίνα την ώρα που έκανε τα πάντα γι αυτή, έφυγε για τους ουρανούς.
Κατά συνέπεια το αγαπημένο νησί, η πόλη της ξεγνοιασιάς, έγινε για την Ιουστίνη ο γόρδιος δεσμός της, η πληγή που έπρεπε κάποια στιγμή να επουλωθεί. Και η αφορμή της δόθηκε.
Το 2007 με τη μορφή ενός Κινηματογραφικού Φεστιβάλ.
Κι επέστρεψε: σε ό,τι έζησε, στα καλοκαίρια που τώρα μπορούν να γίνουν μονάχα κείμενο ή ανάμνηση, στα κτίρια που καταρρέουν, στην αγαπημένη αρχιτεκτονική που αντιστέκεται, στην Επανάσταση που έχει μείνει η σκιά της, στον Κάστρο που αργοπεθαίνει, στον Τσε που απομακρύνεται μαζί με τα νιάτα μας, στους οικείους κι αγνώστους κατοίκους εκεί.
Η επιστροφή της Ιουστίνης στην Κούβα είναι ταυτόχρονα και η υπέρβαση. Κατά συνέπεια, κρατώντας ημερολόγιο όλα τα ξαναζεί.
Οσα υπήρξαν και γι αυτό και εις το διηνεκές θα υπάρξουν, όσα αργοσβήνουν και όσα θα στέκουν αιώνια εκεί.
Αναζητώντας, λοιπόν, τον χαμένο της χρόνο και τον χαμένο παράδεισο, «φυλακίζει» διασώζοντας τα πάντα μές στο χαρτί: τα καλοκαίρια με την Κωνσταντίνα, την πόλη που λικνίζεται και αργοπεθαίνει χορεύοντας σάλσα, τη γοητευτική αρχιτεκτονική, τον λαό που υπομένει ρυθμικά κι ερωτικά τη φτώχεια του, την Επανάσταση που απόμεινε κτίρια, τους επικίνδυνους μαγευτικούς δρόμους, τα ρυθμικά μπαρ...
Αλλά και τους Ελληνες της Κούβας, τον πρέσβη μας, τον κάπτεν Τάκη, τη Χριστίνα που λατρεύει αυτή την άναρχη ζωή, τον Γερμανό πρέσβη που αγαπά τους αρχαίους και τη χώρα μας, την οικογένεια Παναγιωτίδη, τους καλλιτέχνες του δρόμου, τους εραστές και τις αγαπημένες που περιμένουν τον ταξιδιώτη-εραστή της μιας βραδιάς.
Το αποτέλεσμα, ένα πολυεπίπεδο ταξιδιωτικό βιβλίο.
Προσωπική μαρτυρία και ταξίδι αυτογνωσίας συγχρόνως, ένας ιδιόρρυθμος και πρωτότυπος τουριστικός οδηγός: η Αβάνα τη μέρα, η Αβάνα τη νύχτα, η Αβάνα της Επανάστασης, η Αβάνα της φτώχειας και της πορνείας, η Αβάνα του μοχίτο και του ρυθμού, η Αβάνα της μεγαλοπρεπούς αρχιτεκτονικής που αργοσβήνει, η Αβάνα της ξεγνοιασιάς, η Αβάνα της Κωνσταντίνας και της μελαγχολίας, η Αβάνα που ως Ιθάκη σημαίνει για την Ιουστίνη, τελικά, τόσα πολλά.
Ενα ταξίδι εσωτερικό κι εξωτερικό, ευαίσθητο και οξυδερκές στα πολλαπλά πρόσωπα της αυτής πόλης που αλλάζει μέσα στον χρόνο, όπως κι εμείς.
Με ατμόσφαιρα και χιούμορ, με νοσταλγία και κριτικό μάτι, με αποκρυπτογραφικές και αφηγηματικές δυνατότητες, με ανοιχτή, εν τέλει, ψυχή.
Και με τις πεταλούδες πανταχού παρούσες να της υπενθυμίζουν ότι οι αγαπημένοι μας δεν γίνεται να χάνονται.
Γι αυτό και απεγνωσμένα τους αναζητά: στα μυστικά, στα σοκάκια και στ άδηλα μιας πόλης που υπήρξε και είναι γι αυτήν σημείο αναφοράς.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ·
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη γεννήθηκε στη Λευκάδα, όπου τελείωσε τη δημοτική και μέση εκπαίδευση. Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών, δημοσιογραφεί από το 1983 σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, καθώς και στην Ελληνική Τηλεόραση.
· Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά ως ανταποκρίτρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και της κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (για το περιοδικό Εψιλον).Είναι συνεργάτρια των λογοτεχνικών περιοδικών «Διαβάζω» και «Δέκατα». Απασχολείται ταυτόχρονα στο τοπικό ραδιόφωνο και στα διάφορα ομογενειακά μέσα του Καναδά και της Αμερικής.
· Παράλληλα με τη δημοσιογραφική και συγγραφική της δραστηριότητα, είναι γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου του «Ιδρύματος Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων για την Ελληνική Παιδεία και τον Πολιτισμό» με έδρα τη Νέα Υόρκη. Πρόσφατα έγινε μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων του Κεμπέκ. Είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Θεόδωρο Αργύρη κι έχει έναν γιο, τον Αλέξανδρο.
· Συγγραφικό της έργο: Το πρώτο της βιβλίο «Η Μοναξιά ενός Ασυμβίβαστου» (εκδ. «Εξάντας», 2000), αποτελεί την επίσημη βιογραφία του πρώην Αρχιεπίσκοπου Αμερικής Σπυρίδωνος (The Lonely Path of Integrity, Exandas Publishers, 2002). Ακολουθούν: το μυθιστόρημα με τίτλο «Πετάει, πετάει το σύννεφο» (εκδ. «Ψυχογιός», 2003), «Στις αγορές του κόσμου: Επώνυμες ευκαιρίες και μικρές αναλώσιμες ιστορίες» (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», 2004), «Παρακαταθήκη- The Legacy» (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», 2005), μια δίγλωσση έκδοση με επιλεγμένους λόγους του πρώην Αρχιεπίσκοπου Αμερικής Σπυρίδωνος, και το μυθιστόρημα «Ψηλά Τακούνια για Πάντα» (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», 2006).
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ

25 comments:

Anonymous said...

Ιουστίνη μου να μπεις αύριο στο μπλογκ...θα έχεις αφιέρωση :)
....surprise!!!(χωρίς φέτα!)

Anonymous said...

....μμμ κι εδώ άλλο ένα βιβλίο στα υπ'όψιν...(μου άρεσε ο τρόπος που με περιέγραψες...όπως το είπες..αράζω σε μια σεζλονγκ κτλ...!)

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. said...

Συγχαρητήρια, Ιουστίνη μου! Πάντα τέτοια! Μόλις τ' ανέβασα κι ερχόμουν να πάρω το λινκ σου!

La Gigi said...

εσύ ξέρεις πόσο πολύ χαίρομαι! να είσαι πάντα καλά και να μοιράζεσαι μαζί μας τις σκέψεις σου και τα συναισθηματά σου με τον δικό σου μοναδικό τρόπο Ιουστινάκι
σε φιλώ πολύ γλυκά :)

Ra Ma said...

Πολύ όμορφο!!! Χαίρομαι και εγώ μαζί σου!
Πολλές καλημέρες!!!

Γεφυριστές said...

Ιουστίνη μου,
γι΄ αυτο πέρασα να σου γράψω. Εξαιρετικό το "Ιουστίνειο" αφιέρωμα. Σε καμάρωνε και η μαμά μου ακόμη:)
Σε φιλώ και πάντα τέτοια

Αλέκα

Justine's Blog said...

Μαγειριστρούλα,
Τί όμορφη αφιέρωση στ αλήθεια! Σε ευχαριστώ για την ανάσα απ την πατρίδα μου. Ξύπνησες πάλι το καλοκαίρι μου μέσα!
Σε φιλώ

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Σε ευχαριστώ πολύ για τη γενναιοδωρία σου. Είμαι τυχερή που σας έχω όλες εσάς τις μπλογκογειτόνισσες. Μου δίνετε ζωή εδώ στην μακρινή ξενητειά μου.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου Μελισσούλα,
Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου. Είσαι μια δροσερή ανάσα στη μπλογκογειτονιά μας. Τώρα που επέστρεψα απο το ταξίδι μου, θα τα λέμε συχνότερα.
Φιλιά απο μουντό Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Αλέκα αγαπημένη,
Η Αβάνα πάει Νέα Υόρκη τον ερχόμενο μήνα. Θα γράψω λεπτομέρειες οσονούπω για να χαρεί κι ο αδελφός και η μαννούλα περισσότερο.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ said...

Ιουστίνη γλυκιά, το διάβασα στην εφημερίδα,η στήλη της Γκίκα πάντα στα αγαπημένα μου, όπως και η ίδια. Έμαθα για σένα πράγματα που δεν ήξερα. ΝΑείσαι καλά και κείνους του καφέδες που μου έταξες όταν έρθεις, τους περιμένω! (Ξέρεις αυτούς που θα πηγαίνουν μαζί με τα γέλια και τα αστεία!) Χίλια φιλιά!

Justine's Blog said...

Λένα καλή μου,
Εκείνους τους καφέδες θα τους πιούμε στο αστικό μου διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας. Θέλω να ακούσω το γάργαρό σου γέλιο να κυλάει στο σπίτι μου.
Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου. Νάσαι καλά και να προσέχεις. Θα πώ στον πατέρα μου να σου διαβάσει την ευχή της αβασκανίας.
Φιλιά

Antoine said...

Ιουστίνη,
Το καλοκαίρι σου είχα πει ότι θα σου γράψω την Κυρία με την Ομπρέλα του Μονε. Να που το έκανα τώρα το Σεπτέμβριο!
Φιλιά!

alef said...

Ιουστίνη, Λένα, σας φιλώ γλυκά.
Θέλω κι εγώ καφέ, ναι?
Καλό και γλυκό Φθινόπωρο να έχουμε,
σας ματαγλυκοφιλώ,
αλεφ- ελένη

Antoine said...

Α! Δε σχολίασα τις ευχές σου!

Η ευχή σου είναι πολύ δυναμική και την καταλαβαίνω απόλυτα. Αλλά συνηθίζω να ονομάζω τους στόχους μου με το πιο σκληρό "φιλοδοξίες".
Όσο για τον εχθρό... δεν υπάρχει μεγαλύτερη εκδίκηση να φέρεσαι σε έναν άνθρωπο που σου έχει κακό με ευγένεια και αγάπη. Θα τον στείλεις στο ψυχιατρείο!

Ευχαριστώ για την ανταπόκριση!
Φιλιά!

Ελευθερία Αραβανή said...

με αγωνία περιμένω να αγοράσω το βιβλίο σου και να νιώσω όλα αυτά που μεταφέρεις με εξαιρετικό τρόπο...πολλά φιλιά

Justine's Blog said...

Αντουάν,
Ναί το είδα το κομμάτι της κυρίας με την ομπρέλα. Ομολογώ πως το περίμενα νωρίτερα, αλλά καλοδεχούμενο είναι τώρα το φθινόπωρο που ανοίξαν οι ουρανοί εδώ στο Μόντρεαλ. Σήμερα κυκλοφορώ με ομπρέλα και το απολαμβάνω σαν την κυρία του Μονέ!
Φιλιά

Justine's Blog said...

Αλεφίνα μου,
Μα ΄πρώτα απ όλα θα πιούμε καφέδες σε σένα στην Αγκυρα. Αυτό είναι ιεροτελεστία που δεν την χάνω με τίποτε Νοέμβρη εν Αθήναις. Δεύτερον, θα πέσει τρελλό πάρτυ chez moi. Ούτε κι αυτό το χάνετε εσείς. Λες να μας μείνει χρόνος και για καφέδες; Μπορεί αν δεν με πάρει η σβούρα του τρελλού γυρίσματος!

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Ελευθερία,
Το βιβλίο είναι ήδη στη Λευκάδα στα γνωστά βιβλιοπωλεία της.
Πολλά φιλιά
Ιουστίνη

lakis said...

Εξαιρετική όντως κριτική. Να'σαι καλά και να'σαι σίγουρη ότι θα σε βρουν και καλύτερες. Μέρα καλή:)

Μηθυμναίος said...

Αργοπορημένος, λόγω 3ήμερου ταξιδιού στην Αθήνα, μου διέφυγε. Να όμως που στην πρώτη μου επίσκεψη τη βρήκα και την διαβάζω.
Εγκώμιο!!! Τι άλλο μπορούσε να είναι;
Μα χρειάζονται κι άλλα συγχαρητήρια; Τα έχεις, γλυκιά μου Καναδέζα!
Περιμένουμε κι άλλα από σένα.
Όσο για τις 3 ευχές σου, τι να πω. Και για τον εχθρό σου καλή ήταν.
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Αγαπητέ αν και άγνωστε Λάκη,
Σ' ευχαριστώ για τους καλούς σου λόγους. Εύχομαι να γίνω καλύτερη για να έρθουν τα καλύτερα.
Με εκτίμηση
Ιουστίνη

Justine's Blog said...

Αγαπημένε αεικίνητε Στράτο, ΄
Σε διαβάζω και βλέπω πως έχεις τα μάτια σου παντού. Δεν δραπετεύει τίποτε της προσοχής και του πολιτικού σου νού.
Προσπαθώ να γίνω κάρρων ασκώντας καθημερινά τα συναισθήματα, ακονίζοντας την πένα μου, τολμώντας να πως την αλήθεια μου.
Φιλιά στο Μόλυβο. Εχετε και συνεδριάκι παραδίπλα; Δώσε καυτό ρεπορτάζ απο Σαπφώ!!!

Babis Dermitzakis said...

Ιουστίνη μου, εντάξει, σε αγαπάμε, αλλά και το βιβλίο σου είναι καταπληκτικό, αγωνίστηκα να φτάσει η βιβλιοπαρουσίασή μου το επίπεδό του, της Ελένης το φτάνει, τη διάβασα με μεγάλη χαρά.
Σωστές και έξυπνες οι ευχές σου, εύχομαι να εκπληρώνονται όλες, αλλά και η τέταρτη, και η πέμπτη κλπ που δεν ξέρουμε.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Μπάμπη σεμνέ μου φίλε,
Δεν υπάρχει μέτρο στη φιλία ούτε σύγκριση στη ματιά του καθένα μας. Το δικό σου κομμάτι ήταν καταπληκτικό και της Ελένης υπέροχο. Εχει αυτόν τον αγαπητικό γυναικείο τρόπο εκείνη και βλέπει πέρα απο τις λέξεις,το κείμενό της γίνεται σίφουνας που αρπάζει τα συναισθήματα και τα απογειώνει. Είμαι ευτυχης που είστε φίλοι μου, που με κρίνετε με τέτοιο γλυκό τρόπο.
Οσο για τις ευχές, αυτές τις κρυφές τις κάνω στα πεφταστέρια το καλοκαίρι στη Λευκάδα. Εκείνα ξέρουν τα μυστικά μου!
Φιλιά απο Μόντρεαλ με ήλιο και ανατριχίλλες.