ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, September 12, 2008

Ο Τζόν Κατσιματίδης και το πάρτυ της δημαρχίας



Η οικογένεια Κατσιματίδη σε φούλ κέφι στο πάρτυ των γενεθλίων και της αναγγελίας : Μάργκο, Τζόν, Αντρέα και Γιάννης Κατσιματίδης τα δίνουν όλα στην ευθεία



Μια πυραμίδα φίλων. Τα αγόρια απο αριστερά: Αλέξανδρος Αργύρης, Γιάννης Κατσιματίδης και ο δικηγόρος Τέντ Νικόλης. Σε πίσω πλάνο η υπογράφουσα με την Αντρέα Κατσιματίδη



Με φόντο τον ουρανό του κόσμου, η υπογράφουσα, ο τιμώμενος Τζόν Κατσιματίδης και ο λατρεμένος σύζυγος και συνοδοιπόρος Τέντ Αργύρης



Η κόρη του Τζόν Αντρέα , ο αγαπημένος Τέντ και ο Αλεξανδρίνος



Η εξαδέλφη του Τζόν, Ανθούλα Κατσιματίδη (παίζει στην ταινία Αθανασία), Ιουστινάκι χαρωπό κι ένας φίλος της οικογένειας.

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Τον γνώρισα όταν ήταν πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου επι αρχιεπισκοπείας Σπυρίδωνος σε μια αποστολή στην Αθήνα και με κατέκτησε η απλότητα και η ανθρωπιά του. Εκτοτε διατηρούμε μια ζεστή φιλία με εκείνον και όλάκερη την οικογένειά του, καθώς έχουμε μοιραστεί πολλές κοινές εμπειρίες σε διάφορες χρονικές στιγμές σε διάφορα σημεία της γής.

Ο Τζόν Κατσιματίδης, Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας με καταγωγή απο τη Νίσσυρο, υπολογίζεται πως είναι κάτοχος μιας περιουσίας 3,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ανάμεσα στις επιχειρήσεις του είναι το Red Apple Group με τα σούπερμάρκετ Gristedes στο Μανχάταν, πετρελαιοπηγές στις ΗΠΑ και τον Καναδά κι ένας στόλος αεροπλάνων προς ενοικίαση.

Πρόσφατα με αφορμή τα 60ά του γενέθλια έδωσε ένα αστραφτερό πάρτυ στο Rainbow Room του Rockefeller Center , όπου ήμασταν καλεσμένοι οικογενειακώς. Ηταν την προηγούμενη Κυριακή με τον ήλιο να λάμπει στην καρδιά της Νέας Υόρκης και τον υπέροχο τραγουδιστή Bobby Vinton να μας ταξιδεύει στις επιτυχίες του. Το βλέμμα μου στόχευε στο Empire State Building που άλλαζε χρώματα απο τις ιριδίζουζες ακτίνες του ηλιοβασιλέματος μέχρι τα κόκκινα ηλεκτρικά φώτα της νεοϋορκέζικης νύχτας.

Εκεί ανάμεσα σε φίλους και πολιτικούς ο Τζόν ανακοίνωσε την πρόθεσή του να τρέξει για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών στη δημαρχική κούρσα της Νέας Υόρκης το 2009. Ανάμεσα σε σαμπάνιες, χορό, μουσικές και κουβέντες, ο Τζόν μας χάρισε όλων ημών των Ελλήνων το όνειρο πως μπορεί το 2009 ένας δικός μας να κρατάει τα ηνία της αμερικάνικης μητρόπολης.

Προσωπικά, είμαι περήφανη για το φίλο μου, που κατόρθωσε απο ένα παιδί φτωχών μεταναστών να γίνει μεγιστάνας στην Αμέρικα, που κρατάει το παιδικό χαμόγελο της νιότης ανέγγιχτο και που δρομολογεί τη ζωή του σε μια νέα πολιτική καριέρα με θέα το Γκρέισι Μάνσιον.

Του εύχομαι κάθε επιτυχία στα σχέδιά του, που θα φέρουν τον Ελληνισμό του κόσμου κι άλλο ψηλότερα, κι άλλο ψηλότερα!

Ενα μικρό βιογραφικό του Τζόν Κατσιματίδη

Ο Τζόν Κατσιματίδης είναι η προσωποποίηση του αμερικάνικου όνειρου. Γεννήθηκε στη Νίσσυρο το 1948 και ταξίδεψε με τους γονείς του στην Αμέρικα σε ηλικία 6 μηνών. Με λιγοστά χρήματα στην τσέπη εκείνοι εγκαταστάθηκαν σε ένα φτωχικό διαμέρισμα στον 135ο δρόμο στο Χάρλεμ. Ενώ ο πατέρας του Ανδρέας δούλευε ατέλειωτες ώρες σαν σερβοτόρος η μάννα του Δέσποινα έμεινε στο σπίτι να αναθρέψει το μοναχογιό τους.

Ο Κατσιματίδης μεγάλωσε φοιτώντας στο αμερικάνικο δημόσιο σχολείο αλλά και στο ενοριακό σχολείο της γειτονιάς του για να μαθαίνει ελληνικά. Γοητευόταν με τη μηχανική απο παιδί γι αυτό επέλεξε να παρακολουθησει το Τεχνικό Λύκειο Brooklyn Tech. Αργότερα μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο τμήμα μηχανικών. Ενώ σπούδαζε δούλευε σε ένα μικρό σουπερ μάρκετ μιας φιλικής οικογένειας στους 137 δρόμους και Broadway. Αυτό του έδωσε την ιδέα να ανοίξει ένα μικρό μπακάλικο στους 99 δρόμους στο Μανχάταν.

Αυτό το μικρό μπακάλικο είχε τεράστια επιτυχία και αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της εταρείας Red Apple,που αγόρασε όλα τα σουπερμάρκετ Gristedes του Μανχάτταν το 1986. Μυρίζοντας τις ευκαιρίες ο Τζόν επένδυσε παράλληλα σε άλλες επιχειρήσεις όπως διϋλιστήρια πετρελαίου, μια εταιρεία που νοίκιαζε 440 αεροπλάνα τζέτ, 400 ψιλικατζίδικα στη Νέα Υόρκη, την Πενσυλβάνια και το Οχάιο, την εφημερίδα Hellenic Times και ακίνητα στη Νέα Υόρκη, το Νιού Τζέρσεϊ και τη Φλόριντα.

Τις τελευταίες 4 δεκαετίες απο ένα μικρό σουπερμάρκετ στο Upper Westside του Μανχάτταν η εταιρεία του έχει αναπτυχθεί σε υπερεπιχείρηση που έχει τζίρο 3 δισεκατομμύρια το χρόνο και 8000 υπαλλήλους.

Ο Τζόν παράλληλα με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες ασχολείται και με φιλαθρωπικό έργο. Εχει συνεισφέρει γενναία στους Προσκόπους της Αμερικής, στην Ελληνική Ορθόδοξο Αρχιεπισκοπή Αμερικής, στην Εταιρεία Ερευνας για τον Παιδικό Διαβήτη και στη Sinergie and the Police Athletic League. Κάθε χρόνο μαζί με τη σύζυγό του Μάργκο χορηγούν το PAL, ενα τεράστιο γιορτινό πάρτυ που προσφέρει βοήθεια σε φτωχά παιδιά. Είναι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Federal Law Enforcement Foundation.

Ως μέλη του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Westside Chamber, απο τη δεκαετία του 1980 ο Τζόν και η σύζυγός του Μάργκο δούλεψαν για να μετατρέψουν ένα πάρτυ της γειτονιάς στο ετήσιο μεγαφεστιβάλ Columbus Avenue Festival, στο οποίο συρρέουν χιλιάδες Νεοϋορκέζοι απ΄όλα τα μέρη της πόλης.

Γνωρίζοντας πως η ποιοτική μόρφωση ενδυναμώνει τα άτομα και τους δίνει τα εφόδια για να αξιοποιήσουν άριστα τις δυνατότητές τους, ο Τζόν ίδρυσε και προεδρεύει του Προικοδοτήματος του Brooklyn Tech, επιβλέπει το Ιδρυμα Υποτροφιών Κατσιματίδη της Σχολής Επιχειρήσεων Stern του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης , είναι μέλος της Επιτροπής του New School’s Milano School for Management and Urban Policy και της Εκτελεστικής Επιτροπής του Columbia University Medical Center Board of Visitors.

Η σύζυγος του Τζόν, Μάργκο Κατσιματίδη επίσης έχει ενεργή δράση στις φιλανρθωπίες, όπως στα Alzheimer’s Foundation, Parkinson’s Foundation, the Tolstoy Foundation και ετοιμάζει το ετήσιο πάρτυ της Police Athletic League Holiday Party.

Ο Τζόν και η Μάργκο έχουν δύο παιδιά, την Αντρέα και τον Γιάννη. Η Αντρέα φοιτά στο τμήμα Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Ο Γιάννης είναι μαθητής λυκείου στη Νέα Υόρκη. Κατοικούν στο Upper East Side του Μανχάταν.

14 comments:

δεσποιναριον said...

Παρτακι παλι Καναδεζα μου ε; (οπου γαμος και χαρα....) Πρεπει να το εχεις στο DNA παντως να μυριζεσαι τις προσοδοφορες ευκαιριες. Εμπορικο δαιμονιο, η τοχεις η δεν τοχεις. Εσυ παντως εχεις ενα πολυ χαριτωμενο μπεϊμπι ντολ σταϊλ φουστανακι. Καλη σου νυχτα και καλο Σαββατοκυριακο. Φιλια.

Justine's Blog said...

Α! Σε περίμενα να σχολιάσεις φουστανάκι. Μπέιμπυ Ντόλ απο Ντόνα Καβλόνα (Μόντρεαλ). Σκίσαμε γιατί όλες φορούσαν 1. κολλητά φουστανάκια 2. ταγεράκια της γιαγιάς και 3. πέρλες ή διαμαντάκια στο λαιμό. Εκανα καινοτομία καθώς αποφάσισα ν΄αφήσω τις πέρλες και να διαφημίσω τα χρυσαφικά μας.
Οσο για τα παρτυ, φέτος το παραξηλώσαμε. Αλλά τώρα τα κεφάλια μέσα, γιατί γράφωωωωωωωωωωω.
Ξέχασα, μόλις γύρισα απο πάρτυ (αλλά αυτό δεν ΄πιάνεται!)
Καληνύχτα πρωτευουσιάνα!

Penelope said...

Ioustinaki μου άρεσε πολύ αυτό το 'συνοδοιπόρος' για τον αγαπημένο σου Τεντ !! Περνάς θάυμα βλέπω ! φιλί

Φωτεινή S said...

Ιουστινάκι καλημέρα. Χαίρομαι που περνάς καλά, που γράφεις ξανά (ήθελα να το σχολιάσω νωρίτερα αλλά δεν πρόλαβα) και που μας γνώρισες τον θαυμάσιο αυτό έλληνα.
Πολλά φιλιά!

Antoine said...

Μ'αρέσει που βάζεις φωτογραφίες... αφηγείσαι και τη βραδιά!

Φιλιά και καλό ΣΚ!

La Gigi said...
This comment has been removed by the author.
La Gigi said...

πάλι Νέα Υόρκη?? ουφ πια. κι εγώ θέλω. το φόρεμα και τα κοσμήματα έκαναν τη διαφορά στο πάρτυ από τα λίγα που είδα στις φωτογραφίες σου, όπως πάντα άλλωστε ;)
να σου πω αυτή η Ντόνα έτσι λέγεται Καβλόνα ή κάνεις καμιά πλάκα?
φιλιά chique Ιουστινάκι!

Justine's Blog said...

Πηνελόπη μου,
Μια νοσταλγία διακρίνω στον τόνο της γραφής σου για την λαμπερή Νέα Υόρκη; Περάσαμε θαύμα, αλλά τώρα πνίγομαι στη δουλειά. Μούρχεται να ξαπλώνω να κοιτάζω το ταβάνι για να μην μπλοκάρω!
Φιλιά στην Αλβιόνα και στα Αλβιονάκια και στον Τζόννυ!

Justine's Blog said...

Φωτεινούλα χαρωπή κι αισιόδοξη,
Είναι επίπονη διαδικασία το γράψιμο, ένα ανακάτεμα των ενδόμυχων ερωτημάτων, μια δύσκολη εποχή. Γι αυτό πάω σε πάρτυς,για να ξεχνιέμαι.
Γλυκά πρωινά φιλιά απο ηλιόλουστο Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Αντουάν μου,
Αλλοιώς ξεκίνησε αυτό το μπλόγκ (να προωθώ τα βιβλία μου) κι αλλοιώς έχει καταλήξει. Να γίνει ένας χώρος υποδοχής φίλων, ένας μπλογκοσαλόνι όπου σας καλώ να συμμετάσχετε στη ζωή μου. Γι αυτό οι αφηγήσεις και οι φωτογραφίες, επειδή είστε οι άνρθωποί μου πλέον, πιότερο και απο τους γνώριμους του Μόντρεαλ.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Τρελλιάρικο Μελισσάκι,
Εσύ η Mykonian δεν ξέρεις το παρατσούκλι της Ντόνα Καράν; Ελεος!
Φορώ σήμερα στο λαιμό το συγλονιστικό Missoni φούλάρι που μου χάρισες και ξεπορτίζω για καφέδες με τη φίλη μου.
Φιλιά αρχόντισσά μου

La Gigi said...

εμ δεν το ξέρω το παρατσούκλι της Ντονα Καραν... εγώ η μυκονιαν.. εσύ το ξέρεις το δικό μου που απέκτησα λόγω αδυναμίας στη Μύκονο?
το ξέρεις το ξέρεις!! Δεν θα πιστέψεις όμως ότι φέτος ανακάλυψα και εστιατόριο με αυτή την επωνυμία, φρικτό πρέπει να πω και όπως μπήκα βγήκα εννοείται!
Χαίρομαι πολύ που το ευχαριστιέσαι το Missoni όσο εγώ το ροζούλι μου!
φιλάκια πολλά!

Justine's Blog said...

Μελισσούλα μου καλή,
Οχι δεν το ξέρω το παρατσούκλι της κοσμοπολιτιάς σου. Παρακαλώ να το καταθέσεις με όλα τα ντεσού περι εστιατορίου.
Ναί, to Missoni σκίζει. Εχεις άψογο γούστο , κυρία μου εξ Ελβετίας. Χθές είδα ένα αφιέρωμα στην αγλλόφωνη La Presse για τα μέρη σου. Αλλά σε έχω στα υπόψην για τον Μάιο, όπου θα μας πάς κατευθείαν στον σοκολατότοπο.
Είμαι στο βουνό, όπου έχει πέσει βαρειά ομίχλη. Η λίμνη δεν φαίνεται, αλλά κάνει κάτι σε μπίζ νουάρ το τοπίο μας. Ακρως εντυπωσιακή μέρα.
Φιλιά πρωινά

Michael Tellides said...

Καλή επιτυχία Τζόν!