ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Monday, November 24, 2008

Ομορφα μυαλά!

Αφιερωμένο εξαιρετικά στη φίλη μου Κατερίνα-Κυκλάμινο Βουνού για την ονομαστική της εορτή.

Χρόνια πολλά να σε χαιρόμαστε όλοι στη μπλογκογειτονιά






Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

«Αμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες». Αυτό ήταν το εμπειρικό σύνθημα των αρχαίων Σπαρτιατών και η μόρφωση των παιδιών ασποσκοπούσε στο να κατακτήσουν μια νίκη στη ζωή και στη μάχη για να αναδειχνούν πολύ καλύτεροι απο τους γονείς τους.
Ομως, φαίνεται πως και στη σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να ισχύσει αυτό, αν τα παιδιά βρίσκονται στο κατάλληλο περιβάλλον υπο την κατάλληλη καθοδήγηση. Απόδειξη αυτού του στόχου είναι η πρόσφατη επιτυχία του Νίτιαν Ναϊρ, ο οποίος με ένα επιστημονικό πείραμα στα 17 του χρόνια κατόρθωσε να αναδειχθεί σε έναν απο τους έξι φιναλίστ του επιστημονικού διαγωνισμού της εταιρείας Siemens απ΄άκρη σ΄άκρη της Αμερικής.

Ναί, ο Νίτυαν, γιός των πρωτοπόρων φυσικών, καθηγητών στο Πανεπιστήμιο της Νεας Υόρκης Δήμητρας Καράμπαλη και του ινδικής καταγωγής συζύγου της Παραμέσουραν Ναϊρ, κέρδισε με την πειραματική του πρόταση για την μικροοπτική, την κατάταξη στα έξι πιό δυνατά μυαλά της Αμερικής, όταν παρέδωσε στον παναμερικάνικο διαγωνισμό μια λύση για τα λέιζερ που περιλαμβάνει και ένα νέο μαθηματικό τύπο.

Ο Νίτυαν Ναίρ απο το σχολείο Hastings-on-Hudson της Νέας Υόρκης κέρδισε το ατομικό βραβείο στον επιστημονικό διαγωνισμό της Siemens ανάμεσα σε χιλιάδες όμορφα μυαλά της Αμερικής καθώς εφηύρε ένα πρωτότυπο τρόπο να λύσει ένα μαθηματικό τύπο που διευκολύνει την επιστήμη της οπτικής.

Ο Dr. Stephen Garoff, επικεφαλής του Τμήματος Φυσικής του Carnegie Mellon University παραδίδοντάς του τον έπαινο ανάμεσα στους έξι φιναλίστ είπε χαρακτηριστικά : «Η επιστημονική εργασία του κυρίου Ναϊρ ήταν εξόχως ενδιαφέρουσα καθώς απέδειξε την ανεξαρτησία του, την πνευματική του περιέργεια και τη βαθειά του γνώση για ένα τέτοιο περίπλοκο φαινόμενο».

Ο Νίτυαν κάτοικος Λευκάδας τα καλοκαίρια, φίλος του Αλέξανδρου και της υπέροχης παρέας των παιδιών μας, μεγάλωσε ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και στο νησί μας. Φέτος παρέλειψε τις διακοπές για να συγκεντρωθεί στο στόχο του, το επιστημονικό πείραμα που του χάρισε την κορυφαία διάκριση.

Ο Νίτυαν με μαθηματικό και φυσικό νου σαν τους γονείς του ,υπήρξε ανάμεσα στους φιναλίστ του μαθηματικού διαγωνισμού της Νέας Υόρκης το 2008, ενώ είναι ο πρόεδρος στο τμήμα Μαθηματικών του σχολείου του. Εχει εκλεγεί επίσης Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών της περιοχής Westchester, ενός πολιτικού οργανισμού που αντιγράφει το μοντέλο των Ηνωμένων Εθνών, ενώ ταυτόχρονα έχει κερδίσει διακρίσεις και στον αθλητισμό.

Ο 17χρονος νεαρός με τη σκούρα επιδερμίδα και τα πράσινα μάτια της ελληνικής γενιάς του, είναι ένας σεμνός μαθητής με μεγάλο ενδιαφέρον για την επιστήμη. Με τον πατέρα και τη μάννα του απο μικρό παιδί συζητάει τα φυσικά φαινόμενα, τα οποία τον ενδιαφέρουν τα πλείστα. Ποτέ δε έπαιξε με στρατιωτάκια σαν τους συνομηλίκους του αλλά με τη φυσική , εντικείμενο έρευνας των γονιών του.

Κανείς στη Λευκάδα δεν περίμενε πως ο γιός της Δήμητρας θα ξεπερνούσε το δικό της λαμπρό μυαλό, που άφησε εποχή στα θρανία των σχολικών μας χρόνων. Κι όμως ήρθε αυτή η ανύποπτη στιγμή, που ο Νίτυαν Ναίρ απο τη γενιά της Δήμητρας Καράμπαλη, φαίνεται να γίνεται κάρρων των προσδοκιών της δικής μας γενιάς.

Είμαι περήφανη για την περηφάνεια της Δήμητρας που μεγαλώνει τα παιδιά της στον ξένο τόπο μεταφέροντάς τους τις αξίες της οικογένειας και της καταγωγής τους. Είμαι περήφανη που ο Νίτυαν διαθέτει ένα τόσο όμορφο μυαλό συνδυασμένο με μια μοναδική σεμνότητα!

Και εις ανώτερα κάρρων!

17 comments:

La Gigi said...

Μπράβο!! Έτσι είναι το σωστό το ταλέντο, η προσπάθεια, η εξυπνάδα που αξιοποιούνται προς τέτοιες κατευθύνσεις να διακρίνονται και να προβάλλονται.
Να τον χαίρεται η μαννούλα του το νεαρό που είναι και κούκλος.
Τι ωραία νέα μας φέρνεις τελευταία Ιουστινάκι!
Σου έχω πει διακόσιες φορές καλό ταξίδι σήμερα, άντε άλλη μια δεν πειράζει.
φιλάκια πολλά

Antoine said...

Συγχαρητήρια στο νεαρό φωτισμένο μυαλό και στην κυρία Ιουστίνη που τον προβάλλει. Η ομογένεια κάνει θαύματα εκεί πέρα...(!)

Justine's Blog said...

Μελισσάκι μου,
Είμαι πολύ περήφανη που ξημερώνει η γιορτή των παιδιών (αύριο του Αγίου Στυλιανού , προστάτη των παιδιών) κι εγώ αξιώνομαι να προβάλω ένα τέτοιο θέμα.
Φαντάσου, απο όλόκληρη Αμερική , το δικό μας μισο Λευκαδιτάκι να καταφέρει να κατακτήσει το βραβείο και μάλιστα σε ατομικό επίπεδο (τα υπόλοιπα ήταν ομαδικά βραβεία).Και η μάννα του υπήρξε ιδιοφυής στο σχολείο (απόφοιτος του τμήματος φυσικής του Yale University με υποτροφίες παρακαλώ).
Αλλά δεν περιμένεις πως θα την ξεπερνούσε κι εκείνη και τον πατέρα του, επίσης ιδιοφυή καθηγητή φυσικής.
Σου λέω όμορφα μυαλά και ομορφότεροι άνθρωποι!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Αντουάν,
Κι εσείς είστε σπουδαία παιδιά και εργατικοί φοιτητές, αλλά η Αμερική δίνει την ευκαιρία στα όμορφα μυαλά να ξεχωρίζουν. Αυτή είναι η διαφορά της νοοτροτροπίας και της κουλτούρας τους. Είναι ελιτιστές και ταυτόχρονα κάνουν πολιτική σκουπιδιών.
Ετερόκλητος λαός γι αυτό και ακατανόητη στρατηγική.
Καλή επιυχία σε όλους σας εκεί στη Θεσσαλονίκη

δεσποιναριον said...

Να το χαιρονται οι γονεις του, να το καμαρωσει η ανθρωποτητα. Τι γλυκο πλασμα και τι ομορφα καθαρα ματια. Ξερεις εκεινοι που πραγματικα ξερουν και αξιζουν ειναι σεμνοι ΠΑΝΤΑ. Καλο ταξιδι αγαπημενη Καναδεζα, και αν απαντησεις καποιο μπλογκοφιλο/η εκει να μου τους φιλησεις σταυρωτα! Θα μου λειψει η καληνυχτα αλλα θα απασχοληθω με γαλοπουλες, ταξιδια και παρεμφερη και θα διασκεδασω την κατασταση! Φιλακια!

Αστοριανή said...

...Σαν πας , στο γυρισμό, και στη Λευκάδα, πες τους γι' αυτό το γλυκύτατο παιδί, το μισο- ελληνάκι!Ας έχει όχι ελληνικό επώνυμο, εμείς, το λέμε "δικό μας"...
Διότι, ναι, και ο πατέρας, μα η Μάνα είναι εκείνη που το τροφοδοτεί με δύναμη για τα υψηλά!

Διάβασα και στις εφημερίδες γι αυτό, και σας συγχαίρω όλους.
Καλά να πας και καλά να περάσεις...
Περιμένουμε πολλά νέα.
Με αγάπη,
Υιώτα Στρατή, Νέα Υόρκη

Αστοριανή said...

...Σαν πας , στο γυρισμό, και στη Λευκάδα, πες τους γι' αυτό το γλυκύτατο παιδί, το μισο- ελληνάκι!Ας έχει όχι ελληνικό επώνυμο, εμείς, το λέμε "δικό μας"...
Διότι, ναι, και ο πατέρας, μα η Μάνα είναι εκείνη που το τροφοδοτεί με δύναμη για τα υψηλά!

Διάβασα και στις εφημερίδες γι αυτό, και σας συγχαίρω όλους.
Καλά να πας και καλά να περάσεις...
Περιμένουμε πολλά νέα.
Με αγάπη,
Υιώτα Στρατή, Νέα Υόρκη

Justine's Blog said...

Αγαπημένο Δεσποινάκι,
Τώρα θα γίνω η καλημέρα σου. Ναί, όπως ακριβώς το ακούς. Θα με βρίσκεις ΄κάθε πρωί να σε καλωσορίζω.
Το παιδί της φίλης μου είναι εξαιρετικό και είμαι περήφανη γιατί κι εκείνη τα αναστάινει μονάχη της.
Πολλά γλυκά φιλιά εκεί στην πρωτεύουσα
Ιουστίνη

Justine's Blog said...

`Αγαπημένη Γιώτα,
Είδες όμορφο μυαλό κι όμορφο πρόσωπο; Καμάρι της ομογένειας, γιατί ο Νίτυαν μιλάει υπέροχα ελληνικά και περνάει τα καλοκαίρια του στην Ελλάδα.
Θα δώσω χαιρετίσματα στη Λευκάδα, που βγάζει τέτοιες λεβεντιές.
Φιλιά

marayia said...

Με το δίκιο σου είσαι τόσο περηφανη για τον γιο της φίλης σου, Ιουστίνη! Τέτοια μυαλά σπανίζουν. Συγχαρητήρια λοιπόν και στο παιδί και στους γονείς του! Εύχομαι να είναι πάντα καλά και να διαπρέπει! Και εις ανώτερα! Καλότυχο να είναι! και..καλή πανεπιστημιακή καριέρα!

Μηθυμναίος said...

Ένιωσα πολύ περήφανος για το λαμπρό και όμορφο νεαρό Νίτιαν Ναϊρ γιατί κι εγώ σαν πατέρας θα ήθελα οι στόχοι του δικού παιδιού να στεφθούν με τέτοιες επιτυχίες όπως αυτές. Είναι το όνειρό μου…
Συγχαρητήρια και το ίδιο επιτυχημένη να είναι όλη η πορεία στη ζωή του!

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. said...

Ιουστίνη μου, ερχόμουν να σου πω, παραπονεμένη:
"Αφού εσύ δεν έρχεσαι να μου πεις τουλάχιστον Χρόνια Πολλά, αφού λες ότι έχω υιούς - πράγμα που δεν συμβαίνει, έρχομαι εγώ, τουλάχιστον να μου ευχηθείς, γιατί μου λείπει η ευχή σου!"

και βλέπω, ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΣ!
Αφιέρωσες σε μένα το καλύτερο ποστ!
Να βλέπω παιδιά πετυχημένα, όμορφα και γερά και πάρε μου την ψυχή!
Δεν θέλω τίποτ' άλλο!

Συγχαρητήρια στο παλληκάρι!
Να το χαίρεται η μαννούλα του, όλοι εσείς που το γνωρίζετε και μαζί σας όλοι εμείς στην Ελλάδα!

Ιουστίνη μου, ευχαριστώ!
Από καρδιάς!

Είμαι στα "χαμένα", το έχω ρίξει στις φωτογραφίες, αλλά θα με βρώ πάλι!

Φιλάκια! Να είσαι πάντα καλά, καλές εμπνεύσεις, υγεία, χαρά, ευτυχία, αγάπη κ.λ.π!

Πάω...
Φεύγω συγκινημένη.
Στο Όλα σε δυο δεν έχει μετρητή, οπότε, δεν έχει και διαφημήσεις σπόντες. Να το ξέρεις!

Πάντως, δεν ξεχνιούνται οι άνθρωποι, ούτε παύουν να αγαπιούνται, όταν δεν επικοινωνούν συχνά.

Αυτό το ξέρουμε κι οι δυο!

Έφυγα και σε παίρνω μαζί μου!

Justine's Blog said...

Αγαπητή χειμωνιάτικη λιακάδα,
Καλώς ήρθες στο μπλόγκ. Ναί, αξίζει να μαθαίνεται ο αγώνας των ιδιαίτερων ανθρώπων καθώς μπορεί να αποτελέσουν πρότυπα προς μίμηση. Πιστεύω πως η εποχή μας πάσχει απο υγιή πρότυπα.
Ελπίζω να μεταφέρω κι άλλα ωραιότερα νέα του Νίτυαν.
Στην Αθήνα έχουμε ανοιξιάτικη λιακάδα.

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Στράτο,
Απόψε να ξενυχτήσεις για ανα κούσεις την μπλογκοεκπομπή μας, νάι ; στο www.cfmb.ca. Να την γράψεις και να την ανεβάσεις στο μπλόγκ σου για να μας απολαύσουμε.
Καλή επιτυχία στα όνειρα του γιού σου
Θα τα πούμε εν Αθήναις

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Και πάλι χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα με τους αγαπημένους σου. Καλή επιτυχία στα παιδιά σου, στα παιδιά μας.
Ενιωσα την ανάγκη να σου αφιερώσω αυτό το ποστ για τη γιορτή σου και για τα όσα εσύ κάνεις για όλους μας.
Οσοσ για τους ιούς, δυστυχώς πολλές απο τις διαφημίσεις πετούν προβληματικούς ιούς. Εχω σβήσει τρείς φορές το κομιπούτερ μου και δεν αντέχω πλέον.
Αλλά θα μπώ σ΄αυτό για δοκική.
Φιλάκια

marayia said...

Ιουστίνη μου ευχαριστώ για το ζεστό καλωσόρισμα..Θα χαρώ να σε δώ και από τα δικά μου μέρη!
Στην εποχή μας υπάρχει μεγάλη έλλειψη προτύπων 8άλεγα! Θα χαρούμε να μας μεταφέρεις νέα από την πορεία του νεαρού και την ακαδημαική εξέλιξη του! Να σου πω την αλήθεια ζήλεψα λιγάκι( με την καλή έννοια )και ευχήθηκα και τα δικά μας παιδιά να έχουν τέτοιους φιλοδοξίες και ψηλούς στόχους και όχι μόνο την απόκτηση πτυχίου ή μεταπτυχικών απλά σπουδών.
Την καλημέρα μου από μια βροχερή , μουσκεμένη Αθήνα.

τα χνάρια said...

Ιουστινάκι μου, μην αγχώνεσαι!
Αν έχω κάτι σημαντικό, θα σου γράψω εγώ πότε να μπεις και που.
Ξέρω ότι ο υπολογιστής είναι για σένα το δεξί σου χέρι και τουλάχιστον εγώ, σε θέλω τρίχερι!!!
Φιλιά πολλά!