ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, April 8, 2009

Η Μοναξιά Ενός Ασυμβίβαστου

Πώς να μην τον λατρεύω τούτο το μοναχικό ιππότη, που έκανε συνεχώς ερωτήσεις στο ίδιο του το κόμμα για τα αυτονόητα όταν ήταν βουλευτής στα έδρανα της συμπολίτευσης; Πώς να μην τον θαυμάζω που δεν λυγάει με τίποτε;
Απολαύστε ένα απο τα ασυμβίβαστα κείμενά του! Τον ευχαριστώ που το μοιράζεται μαζί μου, μαζί μας.


Χρονογράφημα
Για το ΠεριΩδικό της Καβάλας

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
www.konstandaras.gr

Εγώ ΣΚΑΩ. Εσείς;

Οι συνεργάτες μου στα πολλά χρόνια που είχα διάφορα δημοσιογραφικά διευθυντικά πόστα με θεωρούσαν – και με αποκαλούσαν –πάντα φωνακλά , εύθικτο , τελειομανή , εργασιομανή, καυγατζή και λάτρη της λεπτομέρειας. Το ίδιο και οι συνεργάτες μου στα λίγα χρόνια της πολιτικής, οι οποίοι προσέθεταν επίσης τους χαρακτηρισμούς «αρπαζόταν με το παραμικρό όταν πίστευε ότι έχει δίκιο» , «μισούσε την έννοια της συναλλαγής ανάμεσα σε πολιτικούς και πολίτες» και « ήταν οξύθυμος και νευρικός όταν βρισκόταν μπροστά σε αναιτιολόγητη άρνηση». Τα μέλη της οικογένειας μου και οι φίλοι μου τέλος με στόλιζαν με τους χαρακτηρισμούς «γκρινιάρης- παρορμητικός- επίμονος».

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, εδώ που φτάσαμε,
- δεν αντέχω άλλο να ακούω σαχλαμάρες,
- δεν αντέχω άλλους ερασιτεχνισμούς,
- δεν αντέχω άλλη αλαζονεία, επιπολαιότητα και υπεροψία,
- δεν αντέχω άλλους αυτόκλητους σωτήρες και αυλοκόλακες,
- δεν αντέχω άλλους εφευρέτες της πυρίτιδας.

Δεν αντέχω άλλο. Αισθάνομαι ότι βράζω, ότι μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, ότι με κοροιδεύουν στα μούτρα μου, ότι υποτιμούν τη νοημοσύνη μου και…Σκάω.

- Σκάω όταν ακούω από «αφεντικά» να λένε στους συνεργάτες τους ότι έχουν πρόβλημα και δεν μπορούν να τους πληρώσουν για τη δουλειά που έχουν ήδη κάνει.
- Σκάω όταν ακούω υποτιθέμενους διαμορφωτές της κοινής γνώμης να κατηγορούν δημόσια πρόσωπα για πράγματα που έχουν κάνει και σφάλματα που έχουν υποπέσει οι ίδιοι κατ επανάληψη.
- Σκάω όταν ακούω ανθρώπους που ανήκουν στους ίδιους «χώρους» και έχουν επί σειρά ετών συνεργαστεί να βρίζουν και να κατηγορούν ο ένας τον άλλον.
- Σκάω όταν ακούω να μιλάνε για ανεκπλήρωτα δικαιώματα και όχι ΚΑΙ για ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις.
- Σκάω όταν μου ζητούν να «βοηθήσω κάποιον σε κάτι» επειδή εγώ «ξέρω ανθρώπους» όταν στην πραγματικότητα αυτό το «κάτι» είναι αδύνατον ή παράτυπο- ενίοτε και παράνομο- και αυτός ο «κάποιος» το γνωρίζει πολύ καλά αλλά παρ΄ όλα ταύτα μου το ζητά.
- Σκάω όταν ακούω φίλους και παλιούς συνεργάτες υπουργούς και βουλευτές και προέδρους και γραμματείς να μου λένε ότι «αυτό δεν γίνεται» όταν ξέρω ότι όχι μόνο γίνεται αλλά έχει γίνει κατ επανάληψη από αυτόν τον ίδιο που μου το λέει, θεωρώντας με ηλίθιο.
- Σκάω όταν βλέπω τον Αριστοτέλη Παυλίδη και τον Φώτη Μανούση να ανταλλάσσουν υβριστικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς όταν ξέρω ότι θάπρεπε να συνεργάζονται στενά για να μην βρίσκεται το κόμμα τους στην κατάσταση που βρίσκεται.
- Σκάω όταν βλέπω πολιτικούς να ενδιαφέρονται μόνο για την επανεκλογή τους και να αδιαφορούν για τη νίκη του κόμματός τους η οποία δεν φαίνεται και τόσο πιθανή ενδεχομένως λόγω δικών τους σφαλμάτων.
- Σκάω όταν οι σημερινοί παρουσιαστές διαφόρων εκπομπών της τηλεόρασης δεν έχουν ιδέα ούτε τι να κάνουν, ούτε τι να πουν αν «κάποιος» προφήτης δεν τους μιλήσει στο ακουστικό.
- Σκάω όταν ακούω κάποιον υποτιθέμενα «σπουδαίο» να μου λέει «άσε…θα σε πάρω να σου πω» και εννοεί – αποδεικνύοντάς το μάλιστα- ότι δεν θα με πάρει ποτέ.
- Σκάω που χρόνια τώρα, όταν χτυπάει το τηλέφωνο, είμαι σίγουρος ότι αυτός που είναι στην άλλη γραμμή κάτι θέλει να πάρει και ποτέ να δώσει.
- Σκάω όταν πολιτικοί, επιχειρηματίες και συνεργαζόμενοι δημοσιογράφοι , μέσα σ αυτό το υφιστάμενο παιχνιδάκι της διαπλοκής, υποτιμούν με ειρωνικά χαμόγελα τη νοημοσύνη ΜΑΣ και ΜΑΣ μιλάνε λες και είμαστε από την…φυλή των Παπούα.
- Σκάω τέλος όταν αυτοί όλοι, κάνουν ότι ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ πως όλοι ΕΜΕΙΣ -κι ΕΣΕΙΣ κι εγώ και όλος ο απλός κόσμος- που νομίζουν ότι κοροιδεύουν, έχουν τη μπάλα στα πόδια τους και μπορούν, κάποια στιγμή, να τους ρίξουν μια φάπα και να χάσουν τα αυγά και τα πασχάλια.

13 comments:

Αστοριανή said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Justine's Blog said...
This comment has been removed by the author.
Justine's Blog said...
This comment has been removed by the author.
Ελπίδα said...

Σκάω κι εγώ για πολλά πράγματα, αλλά άστα να σκάσουν!
Μ' αρέσει η σκληρή πένα του Δημήτρη, αλλά με είχε "σκάσει" κι εμένα μια φορά, (πολύ όμως! και κλάμα η δικιά σου!παλιά όμως! χωρίς πρόθεσή του, όμως! Πολλά τα "όμως!")
Ρώτα τον να σου πει και πες του πως η ζωή μας είναι πολύ μικρή και δεν πρέπει να σκάμε για τίποτα, πια!
Φιλιά!

Ελπίδα said...

Κουφάθηκες, Ιουστίνη μου;
Τι νόμιζες;Η φιλενάδα σου είχε την ιστορία της και πριν σε γνωρίσει!
Όλα καλά, μωρέ!
Ξανά φιλιά!

Μηθυμναίος said...

Σκάμε κι εμείς, κάθε μέρα, κύριε Κωνσταντάρα, με όλα αυτά κι άλλα πολλά.
Που θα έπρεπε να σκάνε όλοι αυτοί, που αναφέρετε.

Συναρπαστικό το κείμενό σας.

Μπράβο στην Ιουστίνη για την αναδημοσίευση.

Justine's Blog said...

Agapimeno Katerinaki,
Treho apo to proi. Na skefteis pos sou grafo apo to radiofoniko stathmo opou se ligo ihografo tin ekpompi mou. Eimai se trella.
Antilambanomai pos eheis kapoia pikria apo ton Dimitri, alla xero pos einai spoudaios anthropos kai gennaiodoros synadelfos. Pantote edine efkairies sta nea paidia kai panta tha ton timao gia tin empistosyni pou mou eihe deixei sta prota mou dimosiografika bimata. Parakolouthontas tin poreia tou, theoro pos exakolouthei na paramenei asymbibastos ki afto ton tima!
Oloi eihame tin istoria mas prin ginoume latremenoi katoikoi blogogeitonias (pou gia mena einai apaihti empeiria!
Filakia

Justine's Blog said...

Agapimene Strato,
Oloi skame alla ligoi ehoume to kouragio na ta leme exo apo ta dontia, ohi apo deilia alla apo bariestimara! Mipos allazei kai tipote, tha peis?
Filakia apo tsouhtera kryo Montreal

Ελπίδα said...

Ιουστίνη μου, στα πεταχτά γιατί δουλεύω και μου κόβεται συνέχεια το σήμα.
Δεν έχω καμιά πικρία με τον Δημήτρη! Αντιθέτως, μάλιστα!
Με την ζωή μου και την ατυχία μου έχω, αλλά ας το πάρει το ποτάμι!
Έτσι είναι, Ιουστίνη μου! Αν δεν ζήσεις έναν άνθρωπο, δεν μπορείς να ξέρεις. Φίλος μας θα είναι πάντα αυτός που βρέθηκε κοντά μας σε δύσκολη στιγμή και δεν μπορεί να μας αλλάξει κανένας την γνώμη μας γι' αυτόν.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Άλλωστε, το ότι κάτι με στεναχώρησε πολύ με αφορμή εκείνον, δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος ήταν ποτέ για μένα εχθρός!
Έλεος!
Να είναι καλά του εύχομαι και Καλή επιτυχία στη ζωή του και στην δουλειά του!
Φιλιά πολλά!
Πλάκα έχω, που έχω κι από έναν άλλο φίλο σου παράπονο! Θα σου πω όμως άλλη φορά, γιατί ξεφύγαμε τελείως άπ' το θέμα μας και το θέμα του Δημήτρη ήταν ότι σκάει για πολλά!
Ποιος δεν σκάει, Δημήτρη;
Όλος ο κόσμος σκάει και κάποια στιγμή θα κάνει μπαμ, και όποιον πάρει η μπάλλα!

Ελπίδα said...

Έχω παρουσιάσει κι ένα βιβλίο του, μάλιστα, στην παλιά βιβλιοπαρουσίαση!
Έτσι είναι οι εχθροί; Μακάρι να είχε χίλιους σαν κι εμένα!
ξανά φιλάκια!

Justine's Blog said...

Κατερίνα μου,
Δεν είπα ότι ήσασταν εχθροί, αλλά ψυχανεμίστηκα πικρία για κάποια συμπεριφορά του. Μέχρις εκεί. Οι άνθρωποι που δεν είναι φίλοι μας , δεν γίνονται κι εχθροί μας, έτσι;
Φιλιά νυχτερινά

Αστοριανή said...

"...ότι και νάσαι... όποιος και νάσαι... κάνε μου απόψε...συντροφιά..."
Τί όμορφο τραγούδι! Δεν ξέρω πώς το θυμήθηκα!
Ίσως, αφού μας έκανε συντροφιά ο Δ.Κ. ... παρ' όλο ότι έχει "σκάσει" ο άνθρωπος, ας του στείλουμε ένα Πασχαλιάτικο αυγό κι ένα φιλί, να τον...ηρεμήσουμε! έτσι, από μακριά...

Τί να κάνει κι αυτός κι εμείς με τα "στραβά"...
στην ουσία, κανένας μας δεν αλλάζει. Λίγο βερνίκι βάζουμε να ... γυαλίζουμε... (θυμάστε πώς γυάλιζαν οι... πατεράδες μας τα παπούτσια τους, να φαίνονται καθαρά και περιποιημένα...)
Ας δείχνουμε λοιπόν τον καλό μας εαυτό, αξίζει και για μας και για τους άλλους!
Φιλάκια κι αγάπη,
Υιώτα
ΝΥ

Justine's Blog said...

Γιώτα λατρεμένη,
Πέσμου πόσο λογοπλάστρα είσαι; και πόσο λογολάγνα; Με τρελλαίνεις με το αληθινό, το πηγαίο ταλέντο σου!
Φιλιά