Η Μοναξιά Ενός Ασυμβίβαστου

Πώς να μην τον λατρεύω τούτο το μοναχικό ιππότη, που έκανε συνεχώς ερωτήσεις στο ίδιο του το κόμμα για τα αυτονόητα όταν ήταν βουλευτής στα έδρανα της συμπολίτευσης; Πώς να μην τον θαυμάζω που δεν λυγάει με τίποτε;
Απολαύστε ένα απο τα ασυμβίβαστα κείμενά του! Τον ευχαριστώ που το μοιράζεται μαζί μου, μαζί μας.


Χρονογράφημα
Για το ΠεριΩδικό της Καβάλας

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
www.konstandaras.gr

Εγώ ΣΚΑΩ. Εσείς;

Οι συνεργάτες μου στα πολλά χρόνια που είχα διάφορα δημοσιογραφικά διευθυντικά πόστα με θεωρούσαν – και με αποκαλούσαν –πάντα φωνακλά , εύθικτο , τελειομανή , εργασιομανή, καυγατζή και λάτρη της λεπτομέρειας. Το ίδιο και οι συνεργάτες μου στα λίγα χρόνια της πολιτικής, οι οποίοι προσέθεταν επίσης τους χαρακτηρισμούς «αρπαζόταν με το παραμικρό όταν πίστευε ότι έχει δίκιο» , «μισούσε την έννοια της συναλλαγής ανάμεσα σε πολιτικούς και πολίτες» και « ήταν οξύθυμος και νευρικός όταν βρισκόταν μπροστά σε αναιτιολόγητη άρνηση». Τα μέλη της οικογένειας μου και οι φίλοι μου τέλος με στόλιζαν με τους χαρακτηρισμούς «γκρινιάρης- παρορμητικός- επίμονος».

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, εδώ που φτάσαμε,
- δεν αντέχω άλλο να ακούω σαχλαμάρες,
- δεν αντέχω άλλους ερασιτεχνισμούς,
- δεν αντέχω άλλη αλαζονεία, επιπολαιότητα και υπεροψία,
- δεν αντέχω άλλους αυτόκλητους σωτήρες και αυλοκόλακες,
- δεν αντέχω άλλους εφευρέτες της πυρίτιδας.

Δεν αντέχω άλλο. Αισθάνομαι ότι βράζω, ότι μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, ότι με κοροιδεύουν στα μούτρα μου, ότι υποτιμούν τη νοημοσύνη μου και…Σκάω.

- Σκάω όταν ακούω από «αφεντικά» να λένε στους συνεργάτες τους ότι έχουν πρόβλημα και δεν μπορούν να τους πληρώσουν για τη δουλειά που έχουν ήδη κάνει.
- Σκάω όταν ακούω υποτιθέμενους διαμορφωτές της κοινής γνώμης να κατηγορούν δημόσια πρόσωπα για πράγματα που έχουν κάνει και σφάλματα που έχουν υποπέσει οι ίδιοι κατ επανάληψη.
- Σκάω όταν ακούω ανθρώπους που ανήκουν στους ίδιους «χώρους» και έχουν επί σειρά ετών συνεργαστεί να βρίζουν και να κατηγορούν ο ένας τον άλλον.
- Σκάω όταν ακούω να μιλάνε για ανεκπλήρωτα δικαιώματα και όχι ΚΑΙ για ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις.
- Σκάω όταν μου ζητούν να «βοηθήσω κάποιον σε κάτι» επειδή εγώ «ξέρω ανθρώπους» όταν στην πραγματικότητα αυτό το «κάτι» είναι αδύνατον ή παράτυπο- ενίοτε και παράνομο- και αυτός ο «κάποιος» το γνωρίζει πολύ καλά αλλά παρ΄ όλα ταύτα μου το ζητά.
- Σκάω όταν ακούω φίλους και παλιούς συνεργάτες υπουργούς και βουλευτές και προέδρους και γραμματείς να μου λένε ότι «αυτό δεν γίνεται» όταν ξέρω ότι όχι μόνο γίνεται αλλά έχει γίνει κατ επανάληψη από αυτόν τον ίδιο που μου το λέει, θεωρώντας με ηλίθιο.
- Σκάω όταν βλέπω τον Αριστοτέλη Παυλίδη και τον Φώτη Μανούση να ανταλλάσσουν υβριστικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς όταν ξέρω ότι θάπρεπε να συνεργάζονται στενά για να μην βρίσκεται το κόμμα τους στην κατάσταση που βρίσκεται.
- Σκάω όταν βλέπω πολιτικούς να ενδιαφέρονται μόνο για την επανεκλογή τους και να αδιαφορούν για τη νίκη του κόμματός τους η οποία δεν φαίνεται και τόσο πιθανή ενδεχομένως λόγω δικών τους σφαλμάτων.
- Σκάω όταν οι σημερινοί παρουσιαστές διαφόρων εκπομπών της τηλεόρασης δεν έχουν ιδέα ούτε τι να κάνουν, ούτε τι να πουν αν «κάποιος» προφήτης δεν τους μιλήσει στο ακουστικό.
- Σκάω όταν ακούω κάποιον υποτιθέμενα «σπουδαίο» να μου λέει «άσε…θα σε πάρω να σου πω» και εννοεί – αποδεικνύοντάς το μάλιστα- ότι δεν θα με πάρει ποτέ.
- Σκάω που χρόνια τώρα, όταν χτυπάει το τηλέφωνο, είμαι σίγουρος ότι αυτός που είναι στην άλλη γραμμή κάτι θέλει να πάρει και ποτέ να δώσει.
- Σκάω όταν πολιτικοί, επιχειρηματίες και συνεργαζόμενοι δημοσιογράφοι , μέσα σ αυτό το υφιστάμενο παιχνιδάκι της διαπλοκής, υποτιμούν με ειρωνικά χαμόγελα τη νοημοσύνη ΜΑΣ και ΜΑΣ μιλάνε λες και είμαστε από την…φυλή των Παπούα.
- Σκάω τέλος όταν αυτοί όλοι, κάνουν ότι ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ πως όλοι ΕΜΕΙΣ -κι ΕΣΕΙΣ κι εγώ και όλος ο απλός κόσμος- που νομίζουν ότι κοροιδεύουν, έχουν τη μπάλα στα πόδια τους και μπορούν, κάποια στιγμή, να τους ρίξουν μια φάπα και να χάσουν τα αυγά και τα πασχάλια.