ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, September 19, 2010

Δυό καινούριοι επισκέπτες στο σπιτικό μας

Στο πλαίσιο της επίσκεψης του πατερούλη κάνουμε καλεσματάκια στο σπίτι μας για να δούμε συγγενείς και να απολαύσουμε κουβεντούλα με φίλους. Φυσικά, σέφ είναι το Τζουστινάκιον και μπάς μπόι ο Τεντούκος με ολίγη βοήθεια από τον Αλεξανδρίνο (βοηθός μπάς μπόι)

Την Παρασκευή το βράδυ είχαμε καλέσει λοιπόν τη μητρική πλευρά της οικογένειας του Τέντ, τουτέστιν το θείο και νονό του Θέμι Κονιδάρη και τον γιό του Σταμούλη Κονιδάρη μετά της συζύγου του Τόνιας και του ζεύγους των διδύμων τους.

Θα πρέπει να σας πώ ότι το Στάμ και την Τόνια (με ιταλική καταγωγή ) τους παντρέψαμε στην καθολική εκκλησία εδώ στο Μόντρεαλ, ο Τεντούς και η αφεντιά μου. Ομως, στην ορθόδοξη βερσιόν στη Λευκάδα τους πάντρεψε ο Αλεξανδρίνος στην Αγία Μαρίνα πρωτοστατούντος του πατερούλη.

Ο Σταμ και η Τόνια αγωνίστηκαν πολύ να κάνουν παιδιά. Περίμεναν χρόνια, δοκίμασαν, απέτυχαν αλλά δεν τόβαλαν κάτω. Και πέρισι τσούπ! Ήρθε η εγκυμοσύνη της Τόνιας με τα τρίδυμα.

Η Τόνια μας γέννησε τα τρίδυμα πριν κλείσουν κάν οι έξι μήνες κι έτσι τα νεογνά μπήκαν στη θερμοκοιτίδα για να αναπληρώσουν τις εβδομάδες που τους έλειπαν. Από τα τρία τους ο Θεμούλης δεν τα κατάφερε να βγεί έξω από τη γυάλα.

Η Ελενίτσα , όμως, 620 γραμμάρια και ο Λουκάς 730 γραμμάρια, επέμειναν στον αγώνα και αναδείχθηκαν νικητές στην πρώτη τους αναμέτρηση με τη ζωή. Μαζί με τους γιατρούς , το επιστημονικό προσωπικό του νοσκομείου Ρόγιαλ Βικτόρια και με τους αγωνιστές γονείς τους, κατόρθωσαν να ξεπεράσουν τα δύσκολα και να χαμογελάνε σήμερα αυτάρεσκα, καθώς είναι δύο φυσιολογικά παιδάκια-θαύματα.

Τα δίδυμα μας επισκέφτηκαν με τον παππού και τους γονείς τους προχθές Παρασκευή. Ανετα και ωραία, διακέδασαν την παρέα μας, έφαγαν γαλατάκι απ΄τη μαμά κι απ΄ το μπουκάλι, τσίμπησαν και λίγη μπέμπελακ έτσι για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή. Η παρέα τους ήταν χάρμα.

Φυσικά, θα είμαστε οικογενειακώς νονοί την επόμενη άνοιξη, που θα βαφτιστούν Χριστιανοί Ορθόδοξοι στον καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου. Κι ελπίζω να ειναι έτοιμα να δοκιμάσουν τη ... μαγειρικη της νονάς τους οσονούπω!

Να μας ζήσουν τα μωρά μας!

Τζουστινάκι σε ρόλο σέφ

Ο πατερούλης με το θείο Θέμι
Η Ελενίτσα φορούσε ρόζ μπαντάνα στα μαλλιά και έτρωγε τα δάχτυλά της στην αγκαλιά του παππού της Θέμι, υπό το βλέμμα του πατέρα της Σταμούλη και του δικού μου πατερούλη
Η ρόζ μπαντάνα της είχε και μια τεράστια ντάλια
Η μαμά Τόνια με την Ελένη, η νονά Τζουστινάκι με τον Λουκά
Αγκαλίτσες και γελάκια με τον Λουκουμάκο μας
Μπας μπό και βοηθός μπας μπόι με τον πατρικό θείο του Τέντ , Στίβ Αργύρη
Ο τρομερός ντάντυ Σταμούλης επί το έργον του ταϊσματος
Τα κουμπάρια με τα δίδυμα . Ο Σταμ ακόμη ταϊζει...

8 comments:

Meropi said...

Τρυφερή μου Ιουστίνη,
να χαίρεσαι τον πατερούλη σου, τώρα που τον έχεις κοντα σου.

La Gigi said...

να σας ζήσουν τα ζουμπουρλά μωράκια αγαπημένη!
αλλά δε μπορώ να μη σχολιάσω το world famous δικό σου μωρό, δεν υπάρχει σου λέω. θυμάμαι, το 'έχω ψηθεί' και πεθαίνω στο γέλιο. να μου τους φιλήσεις όλους!
σμουατς

Smaragdenia said...

Na σας ζήσουν, ιουστίνη μου, ναναι γερά και καλότυχα.
φιλιά πολλά
Σμαραγδένια

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Μερόπη,
Χάθηκα από την πολύ συνάφεια της μπλογκογειτονιάς γιατί έτυχαν τόσα! Σ΄ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Ο πατερούλης είναι καλά και απολαμβάνει μαζί μας το ηλιόλουστο φθινόπωρο του Μόντρεαλ, που΄είναι μαγικό.
Φιλί στην Αθήνα του καλοκαιριού

Justine's Blog said...

Τζίτζι,
Τα μωρά είναι ζουμπουρλά γιατί έχει πέσει τρομερός ενθουσιασμός από τους γονείς γιά το τάισμά τους. Οταν αρχίζουν και περπατούν θα εξαφανιστούν τα μαγουλάκια.
Οσο για το γόρλντ φέιμους δικό μου μωρό, έχει χωθεί τώρα σε κάτι διαβάσματα και συμβουλευτικά χαρτιά για το δικαστήριο, που ξέχασε το λόγκο "έχω ψηθεί λέμε!"
Τέλος, σήμερα καταθέτω μιά ένσταση για κυκλοφοριακή παράβαση, που την έγραψε ο δικηγόρος μου και την υπέγραψα εγώ . Ούφ! επιτέλους, βρήκα κάποιον να μου γράφει τις ενστάσεις!
Απ. ό,τι έχω καταλάβει εσύ κι εγώ είμαστε διαρκώ ερωτευμένες με τα μωρά !!!
Φίλί πρωινό

Justine's Blog said...

Σμαραγδένια μου,
Πολύ σ΄ευχαριστώ γιά τις καλόκαρδες ευχές σου. Να μας ζήσουν όλα τα παιδάκια του κόσμου, που είναι η ελπίδα μας για μια καλύτερη ζωή.
Φιλί του φθινοπώρου

Αστοριανή said...

..."μπαρμπουνάκια", γλύκα... όλοι! ευτυχισμένοι, ευχές γελαστές...
Ιουστίνη μου
να είστε όλοι καλά!
Υιώτα

Justine's Blog said...

Γιώτα αγαπημένη,
Οταν υπάρχουν παιδάκια, σβήνουν όλες οι στεναχώριες. Η ζωή φέρνει ελπίδα και χαμόγελα, ακόμη κι αν χάθηκε η μαννούλα.
Φιλί γλυκό