ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, January 19, 2011

Η Ελληνική Κοσμοπολιτεία της Διασποράς

Την ώρα που το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού βρίσκεται σε αποσύνθεση ένεκα των εγγενών αδυναμιών του να αντιπετωπίσει αποτελεσματικά το μεγάλο διακύευμα της επιβίωσης του Ελληνισμού στη Διασπορά, ένα κείμενο του Γιώργου Κοντογιώργη, καθηγητού Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, έρχεται να προτείνει μιά Ελληνική Κοσμοπολιτεία στον Απόδημο Ελληνισμό.

Γραμμένο το 1989 απο τον διακεκριμένο καθηγητή είναι επίκαιρο τώρα που έχουν καταρρεύσει τα πάντα. Αξίζει της προσοχής των ηγετών μας.
Ι.Φ

Γεώργιος Κοντογιώργης




Έκθεση για τη δημιουργία της
ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ


Προτείνεται η δημιουργία της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ που θα αποτελεί ουσιαστικά την πολιτεία της ελληνικής διασποράς.. Ανώτατος αποφασιστικός θεσμός της Ελληνικής κοσμοπολιτείας είναι το ΔΙΑΒΟΥΛΙΟ (από το διαβουλεύομαι) , ενώ το ΠΡΥΤΑΝΕΙΟ είναι ένα Εκτελεστικό Συμβούλιο επιφορτισμένο με την εφαρμογή των πολιτικών που αποφασίζει το Διαβούλιο.

Συγχρόνως, σε κάθε εθνικό κράτος, όπου υπάρχει ένα ελάχιστο ελληνικής διασποράς, συγκροτείται μια ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ και το ανάλογο ΠΡΥΤΑΝΕΙΟ της, που συντίθενται από εκλεγμένους εκπροσώπους των κατά τόπους ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝ.

Το Διαβούλιο της Ελληνικής Κοσμοπολιτείας – όπως και εκείνα των Ελληνικών Συμπολιτειών - είναι αντιπροσωπευτικός θεσμός. Απαρτίζεται από εκλεγμένους εκπροσώπους των Ελληνικών Συμπολιτειών. Αποφασίζει για τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής διασποράς (εκπαίδευση, γλώσσα, οικονομική ανάπτυξη, αλληλοργάνωση, επικοινωνία, πρόνοια, σχέσεις με το ελληνικό κράτος κ.α.) και χαράζει πολιτικές γι αυτήν.

Το Πρυτανείο, είναι επιφορτισμένο για την εκτέλεση ή εφαρμογή των αποφάσεων του Διαβουλίου, τα μέλη του εκλέγονται με διετή θητεία μεταξύ των μελών του Διαβουλίου, λογοδοτούν ενώπιόν του, είναι ελευθέρως ανακλητά και διαρκώς ελεγχόμενα.

Τα Κοινά των Ελλήνων, είναι οι τοπικοί/περιφερειακοί θεσμοί της διασποράς και έχουν ανάλογη σύνθεση. Συγχρόνως όμως όπου αυτό είναι εφικτό εφαρμόζεται η αρχή της Εκκλησίας του Δήμου, δηλαδή της γενικής συνέλευσης των πολιτών του κοινού.
Θεωρείται ότι με την πολιτειακή αυτό-οργάνωση της ελληνικής διασποράς θα αναλάβει η ίδια τις τύχες της, θα ενσκήψει στα προβλήματά της, θα αποκτήσει συνείδηση «εθνικής κοινωνίας» εν μέσω της παγκόσμιας οικουμένης και οπωσδήποτε, μια πολιτική ηγεσία, η οποία είναι απολύτως αναγκαία για την επιβίωσή της.

Η Ελληνική Κοσμοπολιτεία, θα είναι προφανώς η Ανωτάτη Αρχή του ελληνισμού της διασποράς, στην οποία θα υπάγονται όλοι οι λοιποί θεσμοί, ανεξαρτήτως της αυτονομίας την οποία θα διαθέτουν. Προτείνεται η Ελληνική Κοσμοπολιτεία, να εκπροσωπείται με μέλη της στο Εθνικό Κοινοβούλιο, σε σχετική αναλογία προς τον πληθυσμό της ενεργής διασποράς (πχ με 10 βουλευτές) και να έχει θεσμική, δηλαδή οργανική σχέση με την κυβέρνηση της Ελλάδας (πχ να μετέχει στην ελληνική κυβέρνηση υπουργός σύνδεσμος της Ελληνικής Κοσμοπολιτείας και ίσως ένας άλλος αρμόδιος για τη Διασπορά).

Αθήνα, Νοέμβριος 1989

Γιώργος Κοντογιώργης

2 comments:

pylaros said...

Αγαπητή μου Ιουστίνη,
Όχι μόνο το ΣΑΕ βρίσκεται σε αποσύνθεση, αλλά και οι τοπικοί συλλόγοι, οι ομοσπονδίες, κοιμούνται σε ένα υπόστρωμα τοπικού ωχαδερφισμού, ή ας το πούμε αλλιώς μιας σουβλατζίδικης κουλτούρας που δεν έχει να κάνει τίποτα με την επιβίωση του Ελληνισμού στα ξένα.
Εδώ στη Νέα Υόρκη μια πόλη γεμάτη από μετανάστες, μια πόλη όπου ήτανε η πύλη εισόδου για πολλούς από τους Έλληνες μερτανάστες από το Έλλις Άιλανδ, εκεί όπου είναι καταγραμέννα ονόματα όσοι από εμάς ήρθαν με τη νόμιμο οδό, ή ακόμα και με την άνομο,
Γιατί να μην υπάρχει τίποτα εδώ ούτε ένα αρχείο, ούτε ένα μουσείο, ούτε μια Ελληνική γωνιά που να είναι ο θησαυροφύλακας των έργων ομογενών, έργων και βιωμάτων τα οπόια χάνοντε πετιώντε στα σκουπίδια από την νεότερη γεννιά η οποία δεν μπορεί ποτέ να εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεση των μεταναστών;
Βιώματα που χάνοντε, ιστορίες που τις παίρνει ο άνεμος, σαν να μην υπήρξαμε ποτέ,
Αφού εμείς οι ίδιοι δεν κάνουμε τίποτα για να μην σβύσει ο Ελληνισμός, αφού εμείς οι ίδιοι οι πρωτοπόροι ομογενείς, όσοι ακόμα είμαστε εν ζωή, δεν καταφέραμε μέχρι σήμερα να κάνουμε τίποτα, τα οφίκια και οι τίτλοι 'άρχων' είναι ένα δόλωμα προς δωρεές που όμως ποτέ δεν εγγίζουν την ομογενειακή ψυχή, την ομογενειακή επιβίωση, όχι των ανθρώπων καθότι είναι τρωτοί αλλά, την ομογενειακή ελληνοαμερικανική κληρονομιά που πάει στα σκουπίδια.

Το κείμενο του Καθηγητή Γ. Κοντογιώργη είναι Το Ευαγγέλιο...

Αγαπητή μου Ιουστίνη με συγχωρείς, μακρυγόρισα

Χαιρετώ
Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Αγαπητέ μου Γαβρίλη,
Πόσο δίκιο έχεις. Και βέβαια, η Νέα Υόρκη ως Μητρόπολη της ελληνικής μετανάστευσης στη Βόρεια Αμερική πρέπει να αποκτήσει ένα μουσείο γιά να καταγραφούν τα ίχνη των ελλήνων μεταναστών.
Και βέβαια, πρέπει να ύπάρξει μια συνεχής και συνεπής πολιτική γιά τον Απόδημο Ελληνισμό.
Βρήκα πως η ιδέα του καθηγητού Κοντογιώργη μπορεί να βρεί ευήκοον ούς έστω και στο παρα πέντε.

Αλλά μάλλον κανείς δεν ενδιαφέρεται γιά τους ξεχασμένους ομογενείς.

Καλημέρες από τρελλά μπιλοζίρια!