Ο απολογισμός του
Πολιτιστικού καλοκαιριού της Λευκάδας
Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη
Αποχωρώντας από το νησί κι
επειδή βρέθηκα στο μάτι του κυκλώνα για ένα εξοδολόγιο που δεν αφορούσε εμένα
προσωπικά ούτε στην παράσταση ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟ ΦΩΣ του θιάσου ΕΚΦΡΑΣΗ από το
Τορόντο έχω να καταθέσω τα εξής:
1. Τα μέλη του θιάσου ΕΚΦΡΑΣΗ πλήρωσαν τα έξοδά τους
εισιτήρια και μεταφορά από και προς Λευκάδα ιδιίοις χρήμασι. Ενας
προϋπολογισμός για χρήση λεωφορείου ύψους 2000 ευρώ που είχε προϋπολογισθεί από
την ΠΕΔΙΝ, ακυρώθηκε .
2. Για την διαμονή και τα δύο γεύματα του θιάσου ΕΚΦΡΑΣΗ
ξοδεύτηκαν 5000 ευρώ στο ξενοδοχείο και 1200 για φαγητό. Σύνολο 6.200
ευρώ.
Αυτά τα
6200 ευρώ ήταν τα έξοδα που πληρώθηκαν ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ του έργου αλλά για
την διήμερη διαμονή και τη σίτιση του θιάσου ΕΚΦΡΑΣΗ από το Τορόντο.
Αυτά ως
προς αυτό το κομμάτι, όπου είδα ότι η ΠΕΔΙΝ προϋπολόγισε 1500 ευρώ πληρωμή για
βιντεοσκόπηση και φωτογραφίες. Η βιντεοσκόπηση παραδόθηκε μισή (χωρίς την
εισαγωγή και τις συγκινησιακές στιγμές του τέλους), τις φωτογραφίες δεν τις
αντίκρυσα ποτέ. Η ΠΕΔΙΝ διατείνεται ότι πλήρωσε το έξοδο ακριτί και δεν έχει
καμία υποχρέωση να δημοσιεύσει το υλικό και αν το χρειάζομαι θα πρέπει να
υποβάλω αίτηση για να μου το αποστείλει.
Όσο για
το Πολιτιστικό του Δήμου με παρέπεμπε διαρκώς στην ΠΕΔΙΝ για το βίντεο και για
τις φωτογραφίες. Καμία υπευθυνότητα, καμία συνοχή και επαφή με το εξοδολόγιο
και το αποτέλεσμα της παρουσίας του βιντεογράφου και φωτογράφου στην παράσταση.
(Σήμερα πάντως, έλαβα επιτέλους το υλικό , το οποίο θα πρέπει να κατεβάσω και να δω)
Όλο το καλοκαίρι ζήσαμε το «φύγε εσύ, έλα εσύ»
Οι καλλιτέχνες και τα έργα τους πρέπει να μένουν τουλάχιστον ένα δεκαπενθήμερο στην γκαλερί για να απολαμβάνει το κοινό τη συνολική δουλειά τους.
Θα πρότεινα στο Δήμο αντί να βλέπει το εικαστικό κομμάτι της πόλης ως μια αλυσίδα προσωπικών εξυπηρετήσεων, να συμβουλευτεί κάποιον εικαστικό της Λευκάδας και να κατανείμει τις εκθέσεις ανά δεκαπενθήμερο μέσα σε ολόκληρο το χρόνο!
Να μην το ξαναζήσουμε αυτό!
Επίσης θέλουμε να δούμε παράλληλα και εκθέσεις Λαογραφικού χαρακτήρα, της τοπικής καφασοβελονιάς, των πορσάνικων μαχαιριών, των υφαντών του αργαλειού κλπ. Η τέχνη δεν είναι μονοδιάστατη!
Για το υπόλοιπο πολιτιστικό καλοκαίρι θα πω ότι η αποτυχία του Ανοιχτού θεάτρου, ενός ακριβού και ακατάλληλου κτίσματος με ακατάλληλα καθίσματα και γενικά χωρίς καμία σοβαρή μελέτη παρέσυρε στην αποτυχία πολλές παραστάσεις.
Η βοή του αέρα στα μικρόφωνα όταν φυσούσε (και φέτος φύσηξε ελάχιστα) ήταν τραγική απόδειξη της λανθασμένης τοποθέτησης του θεατρου στο χώρο, με αποτέλεσμα να υπάρχει αντήχηση επιβαρυμένη με τον εξωτερικό θόρυβο του δρόμου. Θα πρέπει να διορθωθούν τα καθίσματα (δεν είμαστε στην αρχαιότητα) και να υψωθεί ένας τοίχος προς την πλευρά του δρόμου που θα κόβει τον αέρα καθώς και τον θόρυβο των περαστικών αυτοκινήτων και μηχανών.
Το πολιτιστικό καλοκαίρι του 2024 μονοπώλησε, εξάλλου, η υπόθεση των 200 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου επικού ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη με εσωστρεφείς, περίεργες και ανακόλουθες παραστάσεις που ήγειραν πολλά ερωτήματα.
Η Φιλαρμονική, ο Ορφέας, η Νέα Χορωδία απέδειξαν ότι αντέχουν σε όλους τους καιρούς προσφέροντας τις υπέροχες παραστάσεις τους.
Πλήθουσες οι παρουσιάσεις βιβλίων με κορυφαία σε κόσμο και συγκινησιακό ενδιαφέρον την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ του Ηλία Γεωργάκη που έφερε πολλές αναμνήσεις από την πορεία των 40 χρόνων του στη δημοσιογραφική και τη δημιουργική γραφή.
Ιδιαίτερη λόγω του περιβάλλοντος χώρου και πλήθουσα ήταν η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Παναγιώτη Σκληρού με τίτλο ‘Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»καθώς τοποθετήθηκε με ιδιαίτερη προσοχή και συμβολισμό στις παλιές Αλυκές του Αλέξανδρου Λευκάδας, όπου είχαν πρωταγωνιστήσει η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτισσες στην επεξεργασία και το κουβάλημα του αλατιού τις δεκαετίες του 50 και του 60.
Ο σχεδιασμός του πολιτιστικού καλοκαιριού της Λευκάδας αφέθηκε από όσο φάνηκε στο χειροκρότημα, σε άτομα τα οποία δεν είχαν καμία σχέση με την ιστορία και το περιβάλλον της πόλης γι αυτό έμειναν απέξω τόσο μια παράσταση στη μνήμη του μεγάλου ηθοποιού Ηλία Λογοθέτη όσο και της ανάμνησης της Μαρίας Κάλας επί σκηνής φεστιβάλ Λευκάδας πρίν από 60 χρόνια.
Γενικά, το πολιτιστικό καλοκαίρι έπασχε απο εσωστρέφεια και άγνοια του περιβάλλοντος χώρου και των απαιτήσεων μιας Λευκάδας που μεγαλούργησε και μεγαλουργεί σε διάφορους τομείς.
Τέλος το φεστιβάλ, παρότι φτωχό σε συμμετοχή ξένων συγκροτημάτων, μου άρεσε σε επίπεδο παρέλασης των εθνών στην κεντρική αγορά γιατί είχε τάξη και τα συγκροτήματα έκαναν διαρκώς μίνι παραστάσεις καθ΄οδόν.
Επικρίνω τη ρίψη βεγγαλικών διότι είναι επικίνδυνα για φωτιά στο Ανοιχτό θέατρο όπου το 80% της επιφάνειάς του είναι καλυμμένο με ξύλο. Επίσης, ο Δήμος δεν πρέπει να έχει κοντή μνήμη και θα πρέπει να είναι πολιτικά ορθός. Εδώ στην αρχή του καλοκαιριού κόντεψε να καεί η Ύδρα απο τα βεγγαλικά που εκτοξεύθηκαν εν μέση θαλάσση απο κρουαζιερόπλοιο ... Επίσης ο Δήμος απαγόρευσε τη χρήση των εξωτερικών ψησταριών στα σπίτια και καλώς έπραξε, πώς επιτρέπεται να ρίχνει ο ίδιος βεγγαλικά ;
Αυτά
και εύχομαι του χρόνου καλύτερα!
No comments:
Post a Comment