Κυκλοφορεί το Ημερολόγιο Αβάνας

Το βιβλίο αυτό είναι:
Αφιερωμένο στο γιό μου Αλέξανδρο με την ευχή να πετάει πάντα σε μακρινούς ορίζοντες!


Εκδόσεις Ηλέκτρα

Νικ. Πλαστήρα 119, 17122, Νέα Σμύρνη, Αθήνα
Τηλ. 210 9414010, φαξ: 210 9414034
www.electrabooks.com


Μπορείτε να μπείτε στο μπλόγκ του Κυκλάμινου να δείτε τις έγραψε η Ελένη Γκίκα στο Εθνος της Κυριακής για το βιβλίο μου. Τις ευχαριστώ και τις δύο.

http://kiklaminovounou.blogspot.com/
















Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΒΑΝΑΣ
Η Κούβα στο Λυκόφως του Κάστρο



Επιμέλεια: Κυριάκος Αθανασιάδης
Πρώτη έκδοση: Απρίλιος 2008
Φορμάτ: μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες: 135
Τιμή: 13,00 Ευρώ
Φωτογραφίες: Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Leyla Argun
Φωτογραφία εξωφύλλου: Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη
Χορηγός έκδοσης: Monogram
ISBN: 978-960-6627-94-1





Η Αβάνα των τελευταίων ημερών του Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία. Η μεγαλοπρεπής αλλά και ξεφτισμένη, καθημερινή αλλά και παράφορη Αβάνα της οργιαστικής μουσικής, των αξεπέραστων πούρων, των καλλιτεχνών του δρόμου, των ιερειών της νύχτας και του έρωτα, των μυθικών μπαρ, της νέας ηθικής της τουριστικής εποχής, δοσμένη κινηματογραφικά, πλάνο πλάνο, από την πένα και τον φωτογραφικό φακό της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη.

Η συγγραφέας αφουγκράζεται τους ήχους της πόλης, καταγράφει την ομορφιά τής αρχιτεκτονικής της, ρουφά ηδονικά τα αρώματα της Καραϊβικής, ανακαλύπτει στους Έλληνες της Κούβας, αποτυπώνει την αθλιότητα της καθημερινής συνθήκης, περιδιαβαίνει τα σοκάκια της Αβάνας, συνομιλεί με δυτικούς επισκέπτες, αποκρυπτογραφεί τη νέα τάξη πραγμάτων στο λυκόφως του ηγέτη της Φιντέλ Κάστρο, λίγες μέρες πριν παραδώσει την εξουσία στον αδελφό του Ραούλ.

Προσωπικό, βιωματικό, ήρεμα διεισδυτικό, το Ημερολόγιο Αβάνας είναι εν τέλει μια κατάθεση για την ιστορική συγκυρία στην Κούβα του σμαραγδένιου πελάγους και των αιώνιων φοινικόδεντρων.



ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη γεννήθηκε στη Λευκάδα, όπου τελείωσε τη δημοτική και μέση εκπαίδευση. Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών, δημοσιογραφεί από το 1983 σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς (ΕΡΑ, Sky, Flash 9.61, Αθήνα 9.84), καθώς και στην Ελληνική Τηλεόραση (ΕΤ). Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά ως ανταποκρίτρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και της κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (για το περιοδικό Έψιλον). Είναι συνεργάτρια των λογοτεχνικών περιοδικών Διαβάζω και Δέκατα. Απασχολείται ταυτόχρονα στο τοπικό ραδιόφωνο και στα διάφορα ομογενειακά μέσα στου Καναδά και της Αμερικής. Παράλληλα με τη δημοσιογραφική και συγγραφική της δραστηριότητα, είναι γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου του «Ιδρύματος Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων για την Ελληνική Παιδεία και τον Πολιτισμό» με έδρα τη Νέα Υόρκη. Πρόσφατα έγινε μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων του Κεμπέκ. Είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Θεόδωρο Αργύρη κι έχει ένα γιο , τον Αλέξανδρο. Συγγραφικό έργο: Το πρώτο της βιβλίο, Η Μοναξιά ενός Ασυμβίβαστου (εκδ. «Εξάντας», 2000), αποτελεί την επίσημη βιογραφία του πρώην Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνος (The Lonely Path of Integrity, Exandas Publishers, 2002). Ακολουθούν: το μυθιστόρημα με τίτλο Πετάει, πετάει το σύννεφο (εκδ. Ψυχογιός, 2003), Στις Αγορές του Κόσμου: Επώνυμες Ευκαιρίες και Μικρές Αναλώσιμες Ιστορίες (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», 2004), Παρακαταθήκη –The Legacy (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», 2005), μια δίγλωσση έκδοση με επιλεγμένους λόγους του πρώην Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνος, και το μυθιστόρημα Ψηλά Τακούνια για Πάντα (Εκδ«Ελληνικά Γράμματα», 2006).


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Παίρνω το λεωφορείο του ξενοδοχείου για την Παλιά Αβάνα. Είμαι μονάχη μου με τον μουλάτο οδηγό. Ο οχτάχρονος γιος του στο πρώτο-πρώτο κάθισμα κοιμάται. Μου εξηγεί πως τον μαζεύει από το σχολείο στις τέσσερις το απόγευμα και τον πηγαινοφέρνει με το λεωφορείο ώς τις οχτώ που γυρίζει η μάνα του απ’ τη δουλειά. Ο μικρός μελετάει τα μαθήματά του από τις οχτώ ώς τις έντεκα κάθε νύχτα.
Μου μιλάει στα αγγλικά με βαριά προφορά και μου εκθειάζει τον υπέροχο ήχο της ελληνικής γλώσσας. Η Ταλία (Θάλεια) είναι η Ελληνίδα που ξεναγεί γκρουπάκια του ξενοδοχείου από την Ελλάδα και συνεργάζονται. «Καλό κορίτσι», μου λέει. Μου εξιστορεί πως στον Καναδά ζουν μια πρώην γυναίκα του και μια κόρη του, παντρεμένη, και πως περνούν υπέροχα στον δυτικό κόσμο της ανάπτυξης. Εντέλει, ομολογεί με το πιο φυσικό ύφος του κόσμου πως έχει κάνει κιόλας πέντε γάμους κι ας είναι μόλις σαράντα πέντε χρονών.
«Εδώ είναι εύκολο να πάρεις διαζύγιο», με ενημερώνει. «Πληρώνεις μόνο ογδόντα δολάρια για να απαλλαγείς από μια γυναίκα. Εμείς οι Κουβανοί είμαστε θερμοί, δε μπορούμε για πάντα με την ίδια ερωτική σύντροφο όπως εσείς οι Ευρωπαίοι», συνεχίζει.
Αισθάνομαι πως με φλερτάρει, αλλά πραγματικά μού προκαλεί αποστροφή αυτή η επιθετικότητα του αρσενικού προς τη λευκή γυναίκα.
«Είσαι μπονίτα», μου λέει ξαφνικά. Πόσο επαναλαμβανόμενο και βαρετό κομπλιμάν στην Αβάνα!
Σωπαίνω. Από το παράθυρο περνάει μπροστά μου η παραλιακή λεωφόρος, με τη θάλασσα ν’ απλώνεται στο βαθύ πέλαγος. Ο κόσμος περπατάει στο φαρδύ πεζοδρόμιο με αμεριμνησία. Μοιάζει να ζει το σήμερα χωρίς καμιά έγνοια για τα μελλούμενα.
Από τη δεξιά πλευρά τα κυβερνητικά κτήρια, ψηλά και άχαρα, με καταθλίβουν. Παντού φυλάνε στρατιώτες και η κουβανέζικη σημαία ανεμίζει, κατακόκκινη με το κίτρινο αστέρι στη μέση. Περνάμε μπροστά από την κεντρική πλατεία της Παλιάς Αβάνας, όπου δεσπόζει το ανακαινισμένο Καπιτώλιο και η φθαρμένη από το χρόνο όπερα. Πιο πέρα λάμπει κυριολεκτικά μέσα στο μοντερνισμό της γυάλινης κατασκευής του το Μουσείο της Επανάστασης με τα άφθαρτα τανκς και τα όπλα των επαναστατών του Κάστρο. Όλα εδώ θυμίζουν πως η Επανάσταση καλά κρατεί και πως δεσπόζει των εντυπώσεων αυτής της πόλης.