ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, October 3, 2008

Η συμμετοχή μου στην έκθεση βιβλίου της Αστόρια














Αγαπημένοι μου,

Βρίσκομαι στη Νέα Υόρκη και σκέφτομαι ως μπλόγκερ. Ναι.Σωστά διαβάσατε. Φωτογραφίζω τα πάντα, πιάνω κουβέντα με όλους και γενικά θέλω να το παίξω ανταποκρίτρια γιατί κατακλύζομαι απο εντυπώσεις, που πρέπει επειγόντως να μοιραστώ μαζί σας.Με έχει παρασύρει και η Δέσποινα στα περι εστιατορίων και δεν θα μου τη γλυτώσετε, θα σας δώσω λίστα με τα καλύτερα.

Πρώτα πρώτα ο καιρός είναι θεσπέσιος, ένα απαλό φθινοπωρινό μπουρινάκι φυσάει καθότι μένουμε παραποταμίως στην Αστόρια με θέα το απόλυτο Μανχάτταν. Πάλι βλέπω απο το παράθυρό μου το Empire State Building φωτισμένο σε διάφορες αποχρώσεις τύπου γαλλικής σημαίας και το Chrysler Building με τη μπαρόκ κορυφή. Δε χορταίνω να αττενίζω αυτή την κορυφογραμμή των ουρανοξυστων κι ας λείπουν οι Δίδυμοι.

Οι κάτοικοι της μητρόπολής μου είναι σε κατάθλιψη, η οικονομική καταστροφή σαν φωτιά έχει απλωθεί στην ψυχολογία τους κι έχουν καεί τα γέλια στα πρόσωπά τους.

Αμήχανοι οι υπάλληλοι των καταστημάτων προσπαθούν να προωθήσουν εκπτώσεις, προσφορές και πάλι εκπτώσεις. Πρώτη φορά αρχές Οκτώβρη βλέπω τα πάντα να πωλούνται σε τιμές κάτω απο 75% (είναι το Columbus day weekend το επόμενο ΣΚ αλλά τέτοιες τιμές δεν έχω ξαναδεί).

Το πρωινό πέρασε στο Rockefeller Center (μεγάλα deals!!!). Είναι το αγαπημένο κτίριο-γραφείο και πολλές φορές συναντώ εκεί κάποιους ανθρώπους για δουλίτσες.Ενας καφές, λίγα κούκις και πάει η δίαιτα του τελευταίου μήνα.

Το απόγευμα βρέθηκα στο φεστιβάλ , που απλώθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολικού κτιρίου του Αγίου Δημητρίου. Ηταν τα Ελληνάκια στην είσοδο, ήταν οι ευγενικές γραμματείς του Αγίου Δημητρίου, ήταν ο φίλος Μπόμπ Νικολαϊδης, ήταν η οικοδέσποινα Τζάκι Ντολάντο, ήταν όλα μαζί, πάντως εγώ ένιωσα ζεστά και φιλικά. Σαν τους γνώριζα και να με γνώριζαν απο χρόνια.

Επισκέπτομαι πολλές εκθέσεις βιβλίου κάθε χρόνο απο το Παρίσι μέχρι την Ελλάδα και τη Φραγκφούρτη, αλλά τούτη η πολυπολιτιστική έκθεση έχει μια άλλη απλότητα και ομορφιά. Οι συγγραφείς, στην πλειοψηφία τους απο τις λατινοαμερικάνικες χώρες, είναι ζεστοί, οικείοι σα να γνωριζόμαστε απο χρόνια.

Σήμερα θα γίνει η παρουσίαση της Παρακαταθήκης- The Legacy απο τον φίλο Μπόμπ Νικολαϊδη και του Ημερολόγιου Αβανας απο τον πολυαγαπημένο αδελφό Μιχάλη Ιγνατίου. Είμαι περίεργη να δώ πώς έχει αποτιμήσει ο Μιχάλης την Αβάνα μου, καθότι έχει ζήσει την εμπειρία της και μάλιστα με αποκλειστική συνέντευξη του Φιντέλ κατα την εποχή της ακμής του.

Πάντως, απόψε πήγαμε και φάγαμε εκπληκτικά στην Αστόρια στο Aegean Cove με σέφ τον Χρήστο Χρήστου , ο οποίος υπήρξε αρχισέφ του Μύλος (θα κάνω ανάρτηση ειδική, μιμούμενη τη Δεσποινούλα μας).

Τώρα σας λέω καληνύχτα. Παραθέτω τα λίγα λόγια που κατέθεσα σε σχέση με τη συμμετοχή μου στην έκθεση βιβλίου και ες αύριον στις 4 το απόγευμα τα Σπουδαία!!!


Dear Friends,

It is with great pleasure that I accepted to participate in this multilingual, multicultural bookfair in New York thanks to the encouragement of my colleague Bob Nicolaides and after the invitation of Jackie Donado, a woman who honors her cultural background and her love for the letters.

I am truly honored to be among so many writers of so many different origins and to be able to share with you, in the days to follow, the joys of writing in our mother tongues and, moreover, to elaborate on the difficulties in breaking through the homogenized North American English litterature environment.

I was fortunate to be born in Greece and to have been baptized in a unique culture that is the cradle of the western civilization. I began my career, there, as a journalist and in my early thirties moved to Canada where I developed my other vocation, that of an author of books. Today, I continue to work in the field of journalism as correspondent for the Athens News Agency.

I feel very comfortable in my dual identity as journalist and author and, the more I write, the more I realize that books and the written word are and will always be the most valuable remnants of humanity. I am convinced that, although the new high-tech electronic era in which we live often calls for solitary isolation, books will always be there to lead us in our quest to exchange and learn about the plethora of ideas of our civilization.

I hope that the hours we will have together will enable us to share one another’s experiences in many different cultures and that we’ll all be inspired by the many different ways and many different languages of writing present here. Let’s enjoy this great event and let’s applaud Jackie who brought us all together, here, in St Dimitrios Greek School to enable us to cherish our rich diversity.

Thanks.

26 comments:

Αστοριανή said...

Κυρία Ιουστίνη,
Μόλις που διάβασα το κείμενό σου. Έμαθα νωρίς, από το Στράτο για τη παρουσίασή στον "Αη-Δημήτρη", κι όπως θα διασταυρώσεις, είχε ο σύζηγος μία πολύ δύσκολη εγχείρηση αορτής...
Δεν μας είπαν , όμως ότι θα μπορούσαμε κι εμείς, οι εδώ, να φέρουμε τα βιβλία μας στην έκθεση...!!!
Τώρα, μόλις συζητούσα με τον Δημήτρη (μου) και μου λέει να τον αφήσω να... κοιμηθεί πιο πολύ το πρωί... κι ίσως με φέρει,από το Westbury, Long Island)
Θα ήθελα τόσο να τα καταφέρουμε.
Καλή νύχτα για τώρα,
Υιώτα Στρατή
(Astoriani8@gmail.com) and yiotas@optonline.net

Μηθυμναίος said...
This comment has been removed by the author.
Μηθυμναίος said...

Ιουστίνη μου, αρχίζω από τις φωτογραφίες: Είσαι, όπως πάντα, στις ομορφιές σου! Θα σου έλεγα να μην παρασύρεσαι από την Δεσποινούλα μας με τα εστιατόρια, θα πρέπει να προσέξεις τη σιλουέτα σου κι απ’ ότι βλέπω... είσαι χάρμα!!! (τούτο να μην το δει ο Τεντ...)
Εύχομαι, από καρδιάς, όπως μέσα στην «απλότητα και την ομορφιά» της πολυπολιτιστικής έκθεσης να λάμψεις! Όπως πάντα.

Έστω και νοερά θα είμαι μαζί σου!!!

Φωτεινή S said...

Σίγουρα έκλεψες την παράσταση!
Ε, δεν νομίζω να υπάρχουν πολλές γυναίκες σαν κι εσένα εκεί!
Το ταμπεραμέντο της Ελληνίδας επισκιάζει τους πάντες, πάντα!
Πολλά πολλά φιλιά!

e-ioannis said...
This comment has been removed by the author.
δεσποιναριον said...

Πραγματικα λαμπεις Καναδεζα. Η χαρα στα ματια σου λεει πολλα. Ευχομαι οχι μονο επιτυχιες και διαρκη αναγνωριση, αλλα κυριως να εχεις παντα αυτη τη λαμψη στα ματια.
Και τωρα το ζουμι του σχολιου. Το μωβ πλεχτο φορεματακι ειναι πολυ ομορφο, και σου παει το μωβ πολυ ξανθουλα μου. Μια χαρουλα σε βλεπω, φαε το κουκι σου και οτι αλλο σερβιρουν οι νεουορκεζοι σεφ γιατι μια ζωη την εχουμε και φευγει τοσο γρηγορα .. αντε να τα προλαβουμε ολα. Σε φιλω και ξεκινω το Σαββατιατικο .. εξω!

Justine's Blog said...

Αστοριανή,
Μα αυτό είναι το θέμα της συζήτησης στην έκθεση, πως οι ντόπιοι Ελληνες συγγραφείς είναι απόντες. Και είναι κρίμα μέσα στην καρδιά του Ελληνισμού στην Αστόρια να σμίγουν όλοι οι άλλοι πολιτισμοί εκτός του κυρίαρχου ελληνικού. Ελπ΄ζιω τον επόμενο χρόνο-γιατί θέλω να είμαι πάντοτε παρούσα σ΄αυτή την υπέροχη εκδήλωση- να βρεθείτε κι εσείς και άλλοι μαζί μας με τα βιβλία σας.
Ελπίζω να τα καταφέρει ο Δημήτρης σας να σας φέρει για να γνωριστούμε απο κοντά. Θα είμαι εκεί μετα τις 12 σημερα και φυσικά για την εκδήλωση,που θα πραγματοποιηθεί στις 4μ.μ
Χαιρετίσματα απο την πόλη σας

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Στράτο,
Είδα το υπέροχο αφιέρωμα της Αστοριανής στη λεπτή καλλιτεχνική σου φύση. Σου χρωστάω κι εγώ ένα, γιατί μας συνδέει η Σαπφώ. Εσένα με τη γέννησή της στο νησί σου κι εμένα με την τραγική αυτοκτονία της στο δικό μου νησί.
Ευχαριστώ για τα κομπλιμάν
Καλή σου μέρα εκεί στα φαιά νταμάρια σου.
Ιουστίνη

Justine's Blog said...

Αγαπημένη γλυκειά Φωτεινή,
Εμείς οι Ελληνίδες σκίζουμε,αλλά είχε μια Κολομπιάνα τραγουδίστρια της τζάζ που μας πήρε τα μυαλά με τη φωνή και την ομορφιά της.
Εμείς σε ευρωπαϊκό στύλ, εκείνες στο απόλυτο εξωτικό.
Φιλιά καλημέρας με συννεφάκια νεοϋορκέζικα

Justine's Blog said...

Ιωάννα,
Σε κουβέντα να βρισκόμαστε. Δεν πιστεύω πως τα θεσπέσια φαγητά της Αστόρια θα με παρασύρουν μέχρι τελικής νηστείας τους επόμενους μήνες.Ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση

Justine's Blog said...

Δεσποινάριο γλυκό και γυριστρούλι,
'Το μόβ είναι το απόλυτο χρώμα της σαιζόν. Και ελαφρό πλεκτό,αν πάς στον Kenneth Cole το έχει πρωτη μούρη στην 5η λεωφόρο.
Η λάμψη στα μάτια ανεβαίνει απ την καρδιά,που έχει μάθει να χαίρεται τα αληθινά , τα αυθόρμητα και όχι τα στημένα και τα δήθεν.
Τις καλημέρες μου στην πρωτεύουσα!
Φιλιά

pylaros said...

Αγαπητή μου Ιουστίνη, μέσω το Μπλογκ του φίλου Στράτου ανακάλυψα το Blog σου.
Στην κυριολεξία χάρηκα πάρα πολύ, διάβασα τα σχόλιά σου, έχω να προσθέσω ότι οι Νεορκέζοι δεν είναι καταθλιπτικοί επειδή υπάρχει κρίση στην Wall Street, αλλά είναι η ιδιοσυγκρασία τους, πάντοτε να τρέχουν, να κυνηγούν κάτι, ίσως το αεικίνητον.
Πράγματι έμεινα έκπληκτος, εφόσον υπάρχουν αρκετοί ομογενείς συγγραφείς, γιατί δεν τους κάλεσαν; εφόσον υπάρχουν αρκετά βιβλία τους ασφαλώς στην ελληνική γλώσσα, γιατί να μην μάθουμε κι εμείς που γράφουμε ότι θα γίνει έκθεση βιβλίων να φέρουμε τα δικά μας πονήματα που πως να το κάνουμε είναι αυτά που αντιπροσωπεύουν ΕΜΑΣ τους Μη αφομιωθεντες έλληνες του εξωτερικού στην παρούσα περίπτωση της Νέας Υόρκης.
Μήπως θα πρέπει να τα έχουμε καλά με τους παπάδες, ή να πηγαίνουμε στην εκκλησία κάθε μέρα;
Υπάρχουν πολλά πάρα πολλα γιατί, αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για άλλη ώρα.
Συνήθως ο άνθρωπος που γράφει, είναι μοναχικός, του αρέσει να αυτοσυγκεντώνεται στερειται την ικανότητα δημοσίων σχέσεων, ή τη βλέπει σαν κάτι που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει.
Δεν θα έπρεπε οι υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων του ελληνισμού, εφόσον κάνουν μια εκδήλωση βιβλίων να καλέσουν με μια τους ανακοινωση στον εδώ τύπο όποιος έχει βιβλια, συγγραφικά έργα και θέλει να λάβει μέρος να το δηλώσει;
Μήπως μας θεωρούν παρακατιανούς, αλλά και αυτοί της ίδιας πάστας είναι μόνο που τους λείπει η έμπνευση, το Ταλέντο.

Με συγχωρείς για την μακριγορία μου, αλλά ο αυθορμητισμός μου είναι στιγμιαίος αν και παραδέχουμαι ότι με αυτό τον τρόπο κάνω και αρκετά ορθογραφικά λάθη.
καλή αντάμωση το βράδυ στην Αβάνα, εννοώ το βιβλίο.
με εκτίμηση
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Bronx, New York

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Γαβριήλ,
Νομίζω πως δεν λείπει η πρόθεση στους ιθύνοντες καθώς δεν υπάρχει ανάμειξη των ελληνικών παραγόντων.
Η διοργάνωση ανήκει στην κυρία Ντονάντο, Κολομβιανής καταγωγής, που πιστεύω πως δεν ξέρει καλά την ελληνική παροικία. Πιστεύω πως η παρουσία σας στην έκθεση θα δώσει μια καινούρια πνοή στα επόμενα χρόνια της.
Θέλω να σας πώς ότι γραφετε υπέροχα απο καρδιάς,γιατί έχετε να καταθέσετε ένα θησυαρό εμπειριών.
Ο συγγραφέας είναι η ζωή του, είναι η φαντασία του, είναι το ίδιο κινούμενο όν τους παρελθόντος και του μέλλοντος.
Με χαρά θα σας υποδεχτώ για να γνωρισούμε απο κοντά
Ιουστίνη

panathinaeos said...

αγαπητή Ιουστίνη,
εύγε και συνέχεια τέτοια, να μας κάνεις περήφανους εκεί στας Αμέρικας...
οι φωτο είναι εξαιρετικες και οπως λεει και η καθαρευουσιάνα Δ λάμπεις ολόκληρη!
και μονο που σε βλέπω χαίρομαι κι εγώ, έχω ένα χαμόγελο στο πρόσωπο σαν να ημουν κι εγώ εκεί...
τελικά η πραγματική άδολη γνήσια χαρά είναι μεταδοτική...
καλή συνέχεια και κηπ ας ποστεντ!

Michael Tellides said...

Ουτε καρφίτσα δε χωρά στο εκθεσιακό σου τραπέζι!
You did it again..εορτάζουσα Justin...Congratulations!
"Εντυπωσιακή" εδώ η επέλαση των Τοροντιανών συνένδρων του ΣΑΕ. STOP.
Αισθητή και η απουσία σου απο το λουκούλιο τραπέζι των media. STOP.
Επεται και (γαστρονομική) συνέχεια στο Delta... STOP.
Ταμβάκης - Μανωλάκος οι πρώτοι λατρεμένοι! STOP.
Μεγάλες εξελίξεις! STOP.
Λίγη υπομονή! STOP.
Michael. STOP.

La Gigi said...

μπράβο μπράβο μπράβο! σου έχω ξαναπεί πόσο πολύ χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα πραγματικά αξιόλογοι Έλληνες συγγραφείς που έχουν πράγματα ουσιώδη να μοιραστούν μαζί μας. Εσύ αγαπημένη μου Ιουστίνη είσαι ένας από αυτούς όπως επίσης είσαι και στυλιστικά άψογη με το απόλυτο μωβ του χειμώνα.
Σου στέλνω ολόλευκα φιλιά :)

Michael Tellides said...

Sorry! Μου διέφυγε το Justin(e)...

Αστοριανή said...

Φίλη μου,
...Είναι ωραίο να σε θαυμάζουν, μα να έχεις φίλους όπως εδώ, στον ιστοχώρο σου, είναι ακόμα καλύτερο!
Δεν θα γράψω εδώ κι άλλα για σένα (!!!)... και για το όλο συμβάν της Έκθεσης, μήπως νομισθεί κολακεία.

Παρακαλώ,λοιπόν,
να πάτε στα αμέσως επόμενα "σχόλια" του ιστοχώρου,(...λίγο παρακάτ'..., κι όταν εντοπίσετε το γελαστό...Ηλίανθο της Αστοριανής, τότε θα δείτε πόσο εκτοξεύτηκε στην Αστόρια η Ιουστίνη μας...
(Κι ας έλλειπαν... (α)λογοτέχνες, που θα έπρεπε να δώσουν το "παρών",-έστω για την Τέχνη,και την πολιτιστική επικοινωνία,βρε παιδιά, κι ας ΜΗΝ έγινε σωστή και δημιουργηκή εργασία και για μας,
-αφού ...η Κουβανή οργανώτρια σπουδάζει τη γλώσσα μας στο ίδιο κτίριο(!), αφού νοίκιασε το...ίδιο (!) κτίριο-χώρο, μες στη καρδιά της Αστόρια!
Αμ, οι "γραμματείς και οι φαρισαίοι" του... κτιρίου;
Τί σκέφτηκαν; Τί έκαναν;
Ευκαιρία όπως αυτή (Α! κι είναι η τρίτη χρονιά!!!), μ' ένα όνομα (της Ιουστίνης) που τους τιμούσε με την παρουσία του για δύο ολόκληρες μέρες,...
πέστε μου,
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ;
Ο νους τους, μόνο στα λεφτά;
Μα ΕΜΕΙΣ, οι Έλληνες κυρίως της Αστόρια, με τον "οβολόν μας" χτίσαμε και συντηρούμε τον "Αη-Δημήτρη" και "σουλουπώσαμε την Αίθουσα του" να είναι ευρεπής, παρουσιάσιμη, ΜΕΣΑ στη καρδιά της ΑΣΤΟΡΙΑ, βρε παιδια!!!
έτσι, πισώπλατα, στην λίγη μερίδα των "γραφιάδων" της Ομογένειας; Έτσι, ανώδυνα μια... "ανθελληνική" μαχεριά, στη καρδιά της Αστόρια???!!! Ένα έξτρα τραπέζι ανάμεσα στα πολλά, θα δικαίωνε τη συμμετοχή μας...
ΤΙ φοβήθηκαν;
Μήπως συζητηθεί η παντελής αδιαφορία τους για την Ομογενειακή Λογοτεχνία;
...Μήπως τους αφήσουμε τα βιβλία μας στα σκονισμένα ράφια τους, που... ναι, έχουν μια κάποια βιβλιοθήκη -μία στο κάθε κτίριό τους- που δεν λειτουργεί για κανέναν... που τα ακριβά-καλύτερα βιβλία έχουν διπλο-κλειδωθεί στις βιτρίνες-βιβλιοθήκες των...(????)
Ας ελπίσουμε "και του χρόνου..." παιδιά, της Ελλάδος, παιδιά!!!

Θα παρακαλέσω
την φίλτατη Ιουστίνη (όχι τη συγγραφέα αλλά τη δημοσιογράφο, τώρα) να αντιγράψει το θαυμασμό μου για εκείνη,για την οργάνωση των Ισπανόφωνων, αλλά και την επί λέξει αγανακτησή μου και να την αναφέρει ό,που δει!
Εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι για τη "γλωσσική γενοκτονία μας"...
Ξυπνήστε ΄Ελληνες/-δες της Ελλάδος και του εξωτερικού!
Η Ελλάδα μας, δεν πεθαίνει!
Εμείς μειώνουμε το μπόϊ μας!
Καλή νύχτα΄- Καλή μέρα, σε όλους.
Υιώτα Στρατή,(Αστοριανή) Ν.Υόρκη
( E-mail: Astoriani8@gmail.com
and http://astoriani.blogspot.com )

Αστοριανή said...

ΥΓ.: #2
...Άντε, κι έγινε 1.00, καινούρια μέρα, κι εγώ με την Ιουστίνη μας.
Παρακαλώ, μή μπερδευτήτε!
Τα ...καρδιακά μου σχόλια, θα τα επισημάνετε στη δεύτερη ανακοίνωσή της, εκεί, μέσα στα πολλά (νούμερο 68!)
Κι αν δεν με πιστεύετε(!!!) μια επίσκεψη στο "Μυθημναίος" του Στράτου Doukaki ή στην
http://astoriani.blogspot.com
OR
astoriani8@gmail.com
θα σας πείσει!
Δική σας, πλέον,
Υιώτα

Antoine said...

Μπράβο Ιουστίνη!

Δε νομίζω ότι έχω να πω κάτι άλλο περί τούτου! Α... φυσικά! Εκείνη η καταρραμένη 4η φωτογραφία που παραθέτεις... έχει το βιβλίο της έκθεσης της 3ης Λυκείου!!!

Γγκκρρρρ!!! Δε θέλω να την θυμάμαι αυτή τη χρονιά! Ήταν ένας σκέτος εφιάλτης!

Εύχομαι να διευρύνεται ακόμα περισσότερο αυτές σας τις εκθέσεις!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Παναθήναιε,
Οντως η πραγματική άδολη γνήσια χαρά είναι μεταδοτική...Χαίρε απο την πόλη του μεγέθους και της πουδιάστατης τέχνης.

Justine's Blog said...

Μιχάλη,
Η ανταπόκρισή σου είναι άπαιχτη. Μυρίζομαι μπαρούτι στο Μόντρεαλ. Το είχα ψυχανεμισθεί απο τα συμφραζόμενα!Κρίμα που λείπω απο τα γλέντια.
Θα γελάσετε πάλι. Φιλάκια απο βρεγμένη Νέα Υόρκη, που θα είναι λαμπερή σε λίγο απο τον ήλιο.,

Justine's Blog said...

Αγαπητή Γιώτα Αστοριανή,
Κατ αρχήν χάρηκα για τη γνωριμία μας και είμαι έτοιμη να καταβροχθίσω τα βιβλία εσού και του Γαβριήλ. Μεγάλη τιμή να μου τα χαρίσετε.
Επειτα, η αλήθεια είναι πως η απουσία των ν΄τοπιων ομογενών συγγραφέων σημειώθηκε και απο τους ίδιους τους διοργανωτές της έκθεσης.
Δε νομίζω πως υπήρξε πρόθεση, αλλά μάλλον αμέλεια, η οποία θα διορθωθεί την επόμενη χρονιά.
Εγώ χάρηκα που βρέθηκα σε ένα ισπανόφωνο εν πολλοίς φεστιβάλ βιβλίου, που γνώρισα διάφορους λογοτέχνες απο διάφορες χώρες και προπάντων που γνωρίστηκα με σένα, τον ευγενή σου σύζυγο , το Γαβριήλ, τον κ. Βρεττό εκ Λευκάδος και άλλους πολλούς.
Ελπίζω όλα να πάρουν το δρόμο τους την επόμενη χρονιά,γιατι πραγματικά η Αστόρια και ο Ελληνισμός της έχουν μια θαυμαστή διαδρομή στην λογοτεχνική σκηνή.
Τις καλημέρες μου με αγάπη

Justine's Blog said...

Μελισσούλα,
Σημειώνω το απόλυτο μόβ του χειμώνα και το κρατάω ως το απόλυτο κομπλιμάν για το πόστ μου.
Φιλάκια στις Ελβετίες απο τη Νέα Υόρκη που σε περιμένει να την επισκεφθείς.

Justine's Blog said...

Αντουάν,
Τι να σου κάνω που η ελληνόφωνη παιδεία έχει πάντα τα ίδια βαρετά εγχειρίδια.
Υποτίθεται πως όλα αυτά θα αλλάξουν κάποια φωτεινή μέρα. Αλλά εσύ keep on studying at the university level!
Filakia neoyorkezika

e-ioannis said...
This comment has been removed by the author.