ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, October 29, 2008

Μια ξεχωριστή ηθοποιός της Διασποράς στο ελληνικό σινεμά



Η Σταυρούλα Λογοθέτη με τον Πάνο Καρκανεβάτο και τον συμπρωταγωνιστή της στην ταινία
R. H. Thomson.






Ψηλή, λιγερή, όμορφη με δυό πράσινα μάτια που απονέουν ελληνικό πάθος η ελληνοκαναδή ηθοποιός Σταυρούλα Λογοθέτη, που έγινε γνωστή απο τη συμμετοχή της στην ταινία Γάμος αλα Ελληνικά, έχει επιλέξει πλέον την Ελλάδα ως τόπο της νέας φάσης στην κινηματογραφική της δημιουργικότητα.
Πρόσφατα βρέθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Μόντρεαλ, όπου προβλήθηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα η ταινία του Πάνου Καρκανεβάτου «Αθανασία», στην οποία συμμετέχει με πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η Ελληνίδα Σταυρούλα που καλμάρει το ακατανίκητο πάθος της με τα συχνά ταξίδια στον ήρεμο Καναδά μιλάει αποκλειστικά στο ΑΠΕ για τις δυό πατρίδες της, για την εμπειρία της στην Ελλάδα, για τον ελληνικό κινηματογράφο. Εύχεται οι αρμόδιοι φορείς να δώσουν στο νέο ελληνικό σινεμά την δέουσα σημασία για να μην χολλυγουντοποιηθεί το όραμα των νέων κινηματογραφιστών.Να σταματήσει η απάθεια, λέει δραματικά η ηθοποιός της διάδρασης ανάμεσα σε Καναδά κι Ελλάδα!

Προέρχεσαι απο την ελληνοκαναδική κοινότητα και η μεγάλη σου στιγμή ήταν η συμμετοχή σου στην ταινία Γάμος αλα Ελληνικά της Νίας Βάρνταλος, όπου έπαιξες το ρόλο της μεγάλης αδελφής της. Πώς έχει αλλάξει η ζωή σου μετά τη μεγάλη επιτυχία στο σινεμά;

«Ηταν μια εκπληκτική εμπειρία να λάβω μέρος σ΄αυτή την ταινία και σαν αποτέλεσμα άνοιξε πολλές επαγγελματικές πόρτες για μένα. Με έκανε να συνειδητοποιήσω πως εμείς οι Ελληνες έχουμε φωνή και μπορούμε να αγγίξουμε τους ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη. Μετά απο την ταινία Γάμος αλα Ελληνικά, άρχισα να παίρνω περισσότερους ρόλους στην τηλεόραση και το σινεμά αλλά τελευταία έχω αρχίσει να γράφω για ανθρώπους στους οποίους παρουσιαζόμουν πρώτα ως ηθοποιός.»

-Παρόλα αυτά γύρισες την πλάτη σου στην εδώ βιομηχανία για κάποια σειρά της δημόσιας καναδικής τηλεόρασης σε σχέση με τους Ολυμπιακούς της Αθήνας και τώρα βρίσκεσαι στην Ελλάδα. Γιατί επέλεξες να επιστρέψεις στις ρίζες σου;

«Γεννήθηκα στην Ελλάδα και οι γονείς μου ήρθαν μετανάστες στον Καναδά παίρνοντάς με μαζί τους. Επιστρέφαμε τα καλοκαίρια στην πατρίδα και θυμάμαι που ποτέ δεν ήθελα να γυρίζω πίσω στο σχολείο. Ποτέ δεν ένιωσα σπίτι μου τον Καναδά και ήξερα πως μια μέρα θα γύριζα οριστικά στην Ελλάδα».

- Με τί ασχολείσαι στην Ελλάδα σήμερα;

Δουλεύω για την ΕΡΤ φτιάχνοντας προγράμματα για την ψηφιακή ERT World. Μόλις τελείωσα μια σειρά με τίτλο «Εναλλακτικός Ταξιδευτής» με μια ομάδα νεαρών παραγωγών που ονομάζονται Image Collective. Είναι μια σειρά που δείχνει την Ελλάδα φωτισμένη διαφορετικά , μακριά απο τα στερεότυπα του Ζορμπά ή τα άγρια πάρτυ της Σαντορίνης και της Μυκόνου.

Ποιά εμπειρία έχεις αποκομίσει δουλεύοντας με τα ελληνικά μέσα και τον ελληνικό κινηματογράφο;

« Πρέπει να σας πώ ότι με έχουν καλομάθει οι συνεργάτες μου. Τόσο ο Πάνος Καρκανεβάτος όσο και η ομάδα μου στην τηλεόραση είναι εξαιρετικοί επαγγελματίες με φιλοδοξίες και κίνητρα που λατρεύουν τη χώρα μας και θέλουν να πούν τις ιστορίες της. Επειδή έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό έχουν παρόμοια προσέγγιση για τη δουλειά όπως εγώ και η Νία Βάρνταλος. Γινόμαστε αδιαπραγμάτευτοι όταν πρόκειται να προωθήσουμε την κουλτούρα μας γιατί γνωρίζουμε τις βαθειές αξίες του Ελληνισμού. Αλλά δυστυχώς, δεν υπάρχει πάντοτε ανταπόκριση. Η Ελλάδα θα πρέπει να αναγνωρίσει την αξία της και τα άτομα που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά πρέπει να ενισχύσουν ανθρώπους που αγαπούν και θέλουν να προωθήσουν τα ταλέντα αυτής της χώρας. Χρειαζόμαστε περισσότερη στήριξη και λιγότερη απάθεια.

-Πώς δέχθηκες να συμμετάσχεις στο κάστ μιας ελληνικής ταινίας σαν την Αθανασία;

«Το σενάριο. Το αγάπησα απο τη στιγμή που το διάβασα. Η ποιητικότητα, ο πόνος, ο αγώνας και το ίδιο το ανθρώπινο ταξίδι ήταν τόσο όμορφα γραμμένα. Και βέβαια με έπεισε ο σκηνοθέτης που είχε ένα όραμα και ήξερε πώς να μας φέρει σ’ αυτό εμάς όλους τους ηθοποιούς του.

Τί σου λέει προσωπικά εσένα η ιστορία της Αθανασίας;

«Για μένα είναι η ιστορία μιας μητέρας και μιας κόρης που αποξενώνονται συναισθηματικά και πνευματικά μόνο και μόνο για να ξαναβρούν η μιά την άλλη. Πρόκειται για την αγάπη και τη δύναμη που έχει τούτη η αγάπη να γιατρεύει πληγές.


Πώς κρίνεις το ρόλο σου, ως γυναίκας- πυλώνα, που μπορεί να πάρει το μυστικό της μέχρι τον τάφο της;

«Σαν ηθοποιός δεν μπορώ να κρίνω το ρόλο μου, αλλά μόνο να υποστηρίξω το ταξίδι και τις πράξεις του χαρακτήρα που ερμηνεύω. Η Αθανασία έκανε μια επιλογή, αλλά η μοίρα παρενέβη και άλλαξε το δρόμο του ταξιδιού της. Μερικές φορές συμβαίνει έτσι κι άλλες πάλι όχι. Είναι πιό σκληρή η απόφαση να μην πάρεις στον τάφο το μυστικό σου αλλά δεν μπορούν όλοι να το κάνουν αυτό και ίσως τούτο το στοιχείο να κάνει πιό δυνατό το νόημα της ταινίας. Η Αθανασία αναγκάζεται να συναλλαγεί με το παρελθόν της για να βρεί την ελευθερία της στην παρούσα ζωή της.

Πιστεύεις πως ο απάνθρωπος αποκλεισμός της μικρής μοιχαλίδας Αθανασίας απο την κλειστή κοινωνία του νησιού της μπορεί να κάνει το διεθνές κινηματογραφικό κοινό να στραφεί ενάντια στις πρωτόγονες ελληνικές παραδόσεις;, Το σκέφθηκες ποτέ αυτό ως δυσφήμιση;

Οχι, δεν πιστεύω πως κάποιος θα σκεφθεί εναντίον των ελληνικών παραδόσεων επειδή φέρθηκαν έτσι οι χωριάτες στην ιστορία του φίλμ. Σήμερα δεν συμβαίνουν αυτά και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται για μια ταινία.

Ποιά είναι τα σχέδιά σου για το άμεσο μέλλον; Θα σου άρεσε να επιστρέψεις πίσω στον Καναδά να δουλέψεις για τον κινηματογράφο; Να ξαναπάς στο Χόλλυγουντ;

« Συνεχίζω να δουλεύω με τον Καναδά και ετοιμάζω μια νέα διεθνή τηλεοπτική σειρά που αρχίζει στην Αφρική, πάει στην Ελλάδα, στη Γαλλία και καταλήγει στο Μόντρεαλ. Σαν ηθοποιός συνεχίζω να παίζω στον Καναδά όταν παρουσιάζεται κάποιος ρόλος. Το όνειρό μου είναι να ανοίξω μια διάδραση Ελλάδας-Καναδά και να δημιουργήσω συμπαραγωγές ανάμεσα στις δύο χώρες . Ως προς το Χόλλυγουντ, έμεινα εκεί για 2 χρόνια και δεν ήταν μέρος για μένα. Προτιμώ τον Καναδά και την Ευρώπη, τόπους που ταιριάζουν στη δική μου ιδιοσυγκρασία».

Τελικά τί έφερε ο Γάμος αλα Ελληνικά στην ελληνική παροικία γενικότερα;

Νομίζω ένα μεγάλο αίσθημα υπερηφάνειας πως μπορούμε να λέμε τις ιστορίες μας με αυτοσαρκασμό και να γελάμε μ΄αυτές.

Τί σου αρέσει απο την Ελλάδα;

Η ομορφιά της γής και η αγριάδα του Ελληνικού πνεύματος.

Τί σου αρέσει απο τον Καναδά;


Οι μεγάλες εκτάσεις, η τάξη των πραγμάτων και η εντιμόττα των ανθρώπων. Αγαπώ τον Καναδά γιατί με έπλασε να γίνω αυτή που είμαι. Πιστεύω πως ο Καναδάς φιλτράρει το ελληνικό μου πνεύμα ούτως ώστε να μην καώ. Η ελληνική πλευρά μου είναι πολύ παθιασμένη και άγρια, και η καναδική μου πλευρά βοηθάει να κατευθύνεται το πνεύμα μου πιο δημιουργικά και λογικά.


-Μπορείς να ζήσεις τώρα χωρίς τη μιά απο τις δυό πατρίδες;

Οχι, δεν είναι δυνατόν αυτό για μένα. Συνειδητοποιώ πόσο και οι δυό χώρες είναι κομμάτια του εαυτού μου.

Τί πιστεύεις για τον ελληνικό κινηματογράφο σήμερα ; Εχει κάποιο μέλλον;

Πιστεύω πως υπάρχουν σπουδαία ταλέντα τόσο στην Ελλάδα όσο και στη διασπορά και μου αρέσει αυτό που βλέπω. Ελπίζω να μη χολλυγουντοποιηθεί το ελληνικό σινεμά και χάσει τη φωνή του και το μοναδικό του οραμα .Πιστεύω πως υπάρχει λαμπρό μέλλον για τον ελληνικό κινηματογράφο εάν αναγνωρισθεί και υποστηριχθεί επάξια. Και υπάρχει μέλλον όσο διαπιστώνω πως οι νέοι σκηνοθέτες δεν συμβιβάζονται μόνο για την εξαγορά λίγης φήμης!

17 comments:

Αστοριανή said...

...Και το "ρόλο σου" να κρίνεις, και το ταξίδι σου να αξιοποιείς!
Να είσαι πάντα Ελληνίδα, κούκλα μας
ζωντανή!
Μπράβο στην Ιουστίνη μας, που σε ξανάφερε κοντά μας.
Υιώτα Στρατή, Νέα Υόρκη

δεσποιναριον said...

Πολυ ενδιαφερουσα συνεντευξη. Καλη επιτυχια στην ταινια. Η κωμωδια "Γαμος αλλα ελληνικα" δεν μπορω να πω οτι με ενθουσιασε. Παντως απο ολη αυτη την εξομολογηση στεκομαι σε δυο σημεια.
Πρωτον. Οτι πηγε ηρθε και κατεληξε στην Ελλαδα. Υπεροχο.
Δευτερον. Το κονσεπτ των δυο πατριδων. Δεν μπορεσα να το ενστερνιστω ποτε. Μονο μια πατριδα κουβαλαω μεσα μου ασχετα που βρισκομαι. Καμια φορα σκεφτομαι οτι ισως να μου στερει εμπειρειες αυτη η εμμονη αλλα ειλικρινα την Αμερικη δεν μπορω να την πω πατριδα.
Και γι αυτο ειμαι λιγο εως τελειως ασχετη με τα θεματα της διασπορας.
Καλημερουδια Ιουστινακι που εισαι παντα στην πρωτη γραμμη βρεχει χιονιζει!

La Gigi said...

Έρχομαι εδώ, βλέπω την πρώτη φωτογραφία που την έχουμε δει και παλιότερα και λέω πάει χάλασε ο εξπλόρερ. κάνω ριφρές και πάλι τίποτα. μου πήρε 5 λεπτά να καταλάβω ότι αυτό ήταν καινούριο ποστ και πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Φρίζινγκ Καλημέρα

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Γιώτα,
Πραγματικά είναι σπουδαία η Σταυρούλα, για το ταλέντο της αλλά και για τη σεμνότητά της. Ηθελα να μοιραστώ τα λόγια μιας γυναίκας με δυό πατρίδες με όλους εσάς στη μπλογκογειτονιά.
Και πάντως η ευγένειά της είναι η κορυφαία της αρετή.
Καλημέρα απο τον κρύο αλλά ηλιόλουστο σήμερα βορρά

Justine's Blog said...

Αγαπημένο Δεσποινάκι,
Ομολογώ πως η επιστροφή απο το Χόλλυγουντ στην Ελλάδα θέλει αρετη και τόλμη. Και σίγουρα η Σταυρούλα διαθέτει και τα δύο.
Για το Γάμο αλα Ελληνικά, προσωπικά γέλασα μέχρι δακρύων. Πιστεύω ότι ο αυτοσαρκασμός- έστω και ακραίος- μας κάνει να αναγνωρίζουμε τις υπερβολές και τις ομορφιές μας. Κι ακόμη αυτή η ταινία αποτέλεσε αντικείμενο για ελληνοκαντρικές κουβέντες επι χρόνια.
Τέλος, όσον αφορά στις δυό πατρίδες, προσωπικά νιώθω αυτή τη διάσταση, πως δηλαδή ποτέ δεν θα μπορώ να ζήσω χωρίς τον ένα απο τους δύο τόπους μου. Και η ελληνική ομογένεια με όλα της τα προβλήματα , έχει μια ιστορία και μια λεβεντιά.
Φιλάκια απο ήλιο με δόντια

Justine's Blog said...

Μελισσάκι μου,
Δεν έχουμε και το τεράστιο φωτογραφικό αρχείο, γι αυτό επαναλαμβάνονται μερικές φορές οι φωτογραφίες.
Πάντως κι εδώ μια παγωνιά του χειμώνα την έχει και μάλιστα αλύπητη.
Καλημερούδια στα κρύα της Ευρώπης.

Μηθυμναίος said...

Ενδιαφέρουσα η συνέντευξη! Μας άγγισε όσους έχουμε γνωρίσει δυο πατρίδες, είναι αλήθεια. Σωστή η τοποθέτησή της. Μπράβο Σταυρούλα! Ευχαριστούμε Ιουστίνη!

Υ.Γ. Είναι αναπόφευκτο. Εγώ, Δεσποινούλα, νιώθω τις δυο πατρίδες, όσο κι αν προσπάθησα να βγάλω τη μια από μέσα μου. Αλλά είναι όπως μου έλεγε ένας φίλος: «Αγαπάμε την πατρίδα σαν μάνα και την ξενιτιά σαν γυναίκα μας. Νοσταλγούμε τη μάνα μας, αλλά μένουμε με την γυναίκα μας».

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Στράτο,
Πάντως η Σταυρούλα έχει επιδείξει τόλμη κι αρετή! Είναι Ελληνίδα με καρδιά και σθένος. Πήρε μεγάλο ρίσκο να επαναπατρισθεί σε μια πατρίδα που δεν ξέρει ν΄αγαπάει.
Αλήθεια, εσύ έμεινες και με τη γυναίκα και με τη μάννα στο τέλος, έτσι πονηρούλη;
Φιλάκια

δεσποιναριον said...

Επιτρεψε μου να απαντησω στο Στρατο αλλα και γενικα. Δεν προσπαθω να αποβαλλω κατι απο μεσα μου γιατι απλα δεν ειναι μεσα μου σαν πατριδα η αμερικη. Εκτιμω τις ευκαιριες που μου εδωσε απλα στην καρδια και στο μυαλο μου η ελλαδα με γεννησε, με μεγαλωσε με εκανε αυτο που ειμαι. Δεν αρνουμαι οτι υπαρχουν ανθρωποι που θεωρουν οτι εχουν δυο πατριδες και το αισθανονται. Εγω ομως οχι. Και νομιζω οτι η Ελλαδα αγαπα τα παιδια της Ιουστινακι. Εκεινα δεν την αγαπουν και δεν αγαπιουνται μεταξυ τους .
Φιλακια καληνυχτας και καλης ξεκουρασης. Αποψε εγινα εγω ο καληνυχτακιας!

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι,
Ευχαριστώ για τη χθεσινή καληνύχτα σου. Οσον αφορά στο πώς νιώθεις vis-a-vis στους τόπους καταγωγής και διαμονής, αυτό είναι προσωπική εμπειρία και αποτίμηση, στην οποία δε μπορώ να έχω άποψη ούτε να υπεισέλθω.
Το ότι η Ελλάδα δεν αγαπάει τα παιδιά της, είναι γεγονός αναντίρρητο. Τα πληγώνει και τα κάνει να επιστρέψουν πίσω στις φωλιές της αποδημίας. Πόσοι επιστήμονες επέστρεψαν και έφαγαν τα μούτρα του στο κατεστημένο!!!
Κι ακόμη, το ότι οι Ελληνες αναπτύσσουν μια φαγωμάρα μεταξύ τους, δυστυχώς κι αυτή πικρή αλήθεια είναι.
Είναι η φύση μας τέτοια, της διάσπασης και της διχόνοιας.
Καλό σου μήνα μετα σκιάς και φίλων.
Φιλάκια

panathinaeos said...

ωραια η παρουσια της ηθοποιου, κι αξιολογη η προσπαθεια να γινονται ταινιες με θεματα ελληνικα..
ελα ομως που ολα ειναι και διεθνη την ιδια στιγμη που ειναι εθνικα!
εδω ακομη και οι λεξεις μας προδιδουν, αφου η οντοτης εθνος δεν ειναι ταυτοσημη με την οντοτητα πολιτισμος..
κι επειδη ειναι σαββατο σταματω εδω και παω να ακουσω ευγενιο ονιεγκιν, και να κλαψω μαζι με την Τατιανα..

δεσποιναριον said...

Εχεις δικιο Ιουστινιδιον! ο καθενας μας σκεφτεται αναλογα με τις προσωπικες του εμπειριες. Αυτο αλλωστε μας κανει διαφορετικους και αλληλοσυμπληρωνομαστε. Σου στελνω πολλα φιλακια καληνυχτας. Τοροντο εισαι καρδια μου ετσι;

Meropi said...

Ιουστίνη μου καλημέρα.
Την είδα την ταινία "Γάμος αλά Ελληνικά" και την ευχαριστήθηκα. Βλέποντας τώρα τη Σταυρούλα Λογοθέτη, προσπαθώ να θυμηθώ ποιο ρόλο έπαιζε. Μήπως τη θεία????
Μου άρεσε πολύ αυτό που είπε η Σταυρούλα. Ότι δηλαδή "ο Καναδάς φιλτράρει το ελληνικό μου πνεύμα ούτως ώστε να μην καώ. Η ελληνική πλευρά μου είναι πολύ παθιασμένη και άγρια, και η καναδική μου πλευρά βοηθάει να κατευθύνεται το πνεύμα μου πιο δημιουργικά και λογικά". Τι ωραία θα ήταν όλοι να προσπαθούσαμε να φιλτράρουμε το ελληνικό μας πνεύμα μέσω της σύνεσης και της λογικής????
Χαιρετίσματα από την ακόμα καλοκαιρινή Αττική

Justine's Blog said...

Ω! αγαπητέ Παναθήναιε,
Νομίζω ότι η έννοια έθνος ουδέποτε υπήρξε ταυτόσημη της έννοιας του πολιτισμού. Η κοινή συνείδηση για την προέλευση, τις κοινές καταβολές και την κοινή ιστορία συναποτελούν την εθνική συνείδηση.
Τώρα αν το εθνικό γίνεται διεθνές στην εποχή της παγκοσμιότητας , αυτό είναι μεγάλη συζήτηση. Σίγουρα οι οικονομικές καταστροφές φάινονται αλληλένδετες!
Καληνύχτες

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Είπα να πάρω μια βαθειά αποτοξίνωση απο το μπλόγκινγ. Ετσι στο Τορόντο εισέπραξα εντυπώσεις για να ποστάρω. Γι αυτό δεν άνοιξα κομπιούτερ χθές και σήμερα. Αλλωστε πρέπει να ασκούμε τον εαυτό μας στη στέρηση, έτσι δεν είναι;
Είδα ότι πέσανε γαλοτσάκια αλα μόντ λαι τρέχω να τα δώ μετα πολλής της προσοχής.
Καληνύχτα;

Justine's Blog said...

Γλυκειά Μερόπη,
Μακάρι νάχαμε το πάθος και το φλέγμα! Θα ήμασταν η τέλεια φυλή, αλλά είμαστε μέσα στο πάθος και το λάθος!
Πάντως, η Σταυρούλα έπαιξε την όμορφη αδελφή της πρωταγωνίστριας με τα τρία παιδάκια (αν θυμάσαι).
Κι εγώ έχω γελάσει πολύ με την ταινία. μέχρι δακρύων.
Καληνύχτες απο Καναδά

Δημήτριος Σωτηρίου said...

Παρακαλούμε να διαβάσετε και να σχολιάσετε την πρότασή μας:
Συναντήστε τους κατοίκους …
Στις 24 Ιουνίου 2013 είχαμε κάνει την απλή πρόταση να διευκολυνθούν οι συναντήσεις και η αλληλεπίδραση τουριστών και άλλων επισκεπτών της Ελλάδας με τους Έλληνες.

Η πρότασή μας είχε τον τίτλο «Συναντήστε τους κατοίκους … / Meet local types (πιθανό σήμα ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ / MELT) …» (βλέπετε http://simpleandclear.blogspot.gr/2013/06/meet-local-types-melt.html ).

Φυσικά κανείς αρμόδιος δεν απάντησε, όπως δεν απάντησε και ο πολύς ΣΕΤΕ και ο τότε πρόεδρός του κ. Ανδρεάδης.

Επανερχόμαστε και ζητούμε από όλους τους εμπλεκόμενους στο τουριστικό κύκλωμα να υιοθετήσουν την πρότασή μας ή να προτείνουν κάποια καλλίτερη.

Διαπιστώνουμε ότι σιγά σιγά και στην Ελλάδα δημιουργούντα εφαρμογές προσβάσιμες από τα κινητά τηλέφωνα που διευκολύνουν και μπορούν να κάνουν τη διαμονή των επισκεπτών καλλίτερη, περισσότερο ενδιαφέρουσα και να καλύπτουν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τα ενδιαφέροντα των επισκεπτών.

Η πρότασή μας θα δημιουργήσει καν νέες ευκαιρίες και δυνατότητες και για τις εφαρμογές αυτές.