Καθαρή Δευτέρα κι εδώ θάναι μια ακόμη απρόσωπη μέρα. Δεν θα υπάρχουν λαγάνες στους φούρνους- ει μη μόνο στους ελληνικούς- δεν θα κυκλοφορούν νηστήσιμα και οι άνθρωποι θα αναλώνονται στις δουλειές τους αγνοώντας πως στη δική μου μικρή πατρίδα έχουν στηθεί οι χοροί για το πέταγμα του χαρταετού.
Εδώ οι θερμοκρασίες έχουν βυθιστεί στα μπιλοζίρια (-15C πιάσαμε πάλι σήμερα) κι εγώ αναπολώ με νοσταλγία τις φοιτητικές μέρες , όταν τρέχαμε με την παρέα στου Φιλοπάππου να πετάξουμε το χαρταετό να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται στον αττικό ουρανό.
Αυτός ο καταγάλανος αττικός ουρανός με την Ακρόπολη να λάμπει απο δώ και τον Αη Γιώργη να ακτινοβολεί απο την άλλη, είναι οι πολυτιμότερες αναμνήσεις απο έναν κόσμο που κουβαλώ μαζί μου στις δύσκολες μέρες των επετείων, όπου τίποτε μα τίποτε δε θυμίζει τον τόπο μου.
Αν δεν ήταν τόσο κρύο, αν η βεράντα μου δεν ήταν καταχωμένη στο λευκό χιόνι, θα πέταγα το χαρταετό μου στους ουρανούς του Μόντρεαλ, για να φωνάξω με περηφάνεια πως κάπου γιορτάζουν και χαίρονται οι άνθρωποι τούτη την ιδιαίτερη μέρα!!!
Ιουστίνη
34 comments:
Ιουστίνη,
Μη ξεχάσεις τουλάχιστον να φορέσεις τον "Μάρτη" να προστατευτείς από τον πρώτο ήλιο της άνοιξης!
Καλή σαρακοστή.
Ιουστίνη μου,
στις τελευταίες αναρτήσεις σου διακρίνω μια νοσταλγία για την πατρίδα. Αν και λίγο Μπανανία, εντούτοις μας λείπει όταν είμαστε μακριά της. Καλή Σαρακοστή σου εύχομαι.
Καλό μήνα, Ιουστινάκι!
και καλή Σαρακοστή!
Εμείς εδώ και χωρίς πέταγμα χαρταετού έχουμε +16 βαθμούς έξω.
Φιλιά πολλά
Ιουστίνη μου καλημέρα και καλό, ανοιξιάτικο μήνα. Καλως σας βρίσκω κι εγώ στην ωραία γειτονιά αν και είμαι ακόμα σε πειραματικό στάδιο.Υπομονή μέχρι... να ΄ρθει καλοκαίρι.Σε φιλώ και καλή αντάμωση!
Τι κι αν είσαι μακρυά Ιουστίνη μου. Εσύ μας υπενθυμίζεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα πανάρχαια ήθη και έθιμά μας. Μπράβο σου!
Καλημέρα αγαπητή μου Ιουστίνη απο τη Νέα Υόρκη, ξημέρωσε μια Δευτέρα με 10-12 inches χιόνι κι ακόμα χιονίζει. Το καλό είναι ότι έκλεισαν τα πάντα ακόμη και τα σχολεία, έτσι θα είναι μια μέρα του μέσα κλειστή για όλους η δε θερμοκρασία -8 κελσίου, με τον αέρα πολυ πιο κρύο.
Αυτόν τον χαρταετό, τον ονομάζαμε φίσουνα, του βάναμε και τριζόνια στις άκρες, (ψαλιδισμένο χαρτί για να κάνει θόρυβο), αγοράζαμε και σπάγκο βενέτικο, τον κερώναμε με κερί μέλισας, και τον πετάγαμε, όταν δε, δεν είχαμε λεφτά για να αγοράσουμε κόλες χαρτί για να φτιάξουμε φίσουνα, φτιάχναμε Σαϊτες από σκέτο χαρτί τετραδίου και κλωστή απο "ροκέλο" κουβαρίστρα.
Τι να σου ευχηθώ; καλή σαρακοστή.
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Αν και νομιζω οτι θα εισαι στην Αθήνα, πάντως, είδες πόσα μαθαίνουμε από τον θαλασσο-κουνημένο τον Γαβρίλη μας?
Εύγε σου, Φίλε!
κι εμεις κλειστήκαμε μέσα!
Χιόνι, πανέμορφο, μέχρι το γόνατο!
κι ο αερας?
τρελος, μα γραφικός.
Υιώτα
Αν και νομιζω οτι θα εισαι στην Αθήνα, πάντως, είδες πόσα μαθαίνουμε από τον θαλασσο-κουνημένο τον Γαβρίλη μας?
Εύγε σου, Φίλε!
κι εμεις κλειστήκαμε μέσα!
Χιόνι, πανέμορφο, μέχρι το γόνατο!
κι ο αερας?
τρελος, μα γραφικός.
Υιώτα
Ιουστινακι μου, ποιον Αη Γιωργη λες. Δε φανταζομαι να εννοεις τον Αη Δημητρη το Λουμπαρδιαρη; Απεναντι απο την ακροπολη στου Φιλοπαππου; Αυτη η εκκλησουλα ειναι κομματι της ζωης μου, εκει σχεδιαζα πλακωστρωτα σαν φοιτητρια προσπαθωντας να ξεπερασω (αν ειναι δυνατον) το Δημητρη Πικιωνη) ..εκει πηγα ραντεβου, εκει παντρευτηκα. Χτες σκεφτομουν να γραψω για την Αη Δημητρη αλλα με προλαβανε τα χιονια.
Θα το κανω ομως, γιατι σημαινει και αλλα για μενα.
Απο αλλη μια αποκλεισμενη λογω χιονιου, πολλα φιλια και οι χαρταετοι να πεταριζουν στην καρδια μας. Φιλακια.
Αχ εννοεις τον Αη Γιωργη το Λυκαβηττο! Κι εγω εβλεπα μονο το λοφο του Φιλοπαπου. Τοση ωρα με ετρωγε, ελεγα μα δεν μπορει η Ιουστινη να κανει λαθος. Αμολα καλουμπα φαντασια!!!
Μιχάλη μου,
Οπως ξέρεις δεν θα καώ απο τον ήλιο του Μάρτη όσο θα βρίσκομαι στα πέριξ των μπιλοζιριών.
Οπότε γιατί να πάει τσάμπα το κορδονάκι;
Καλή Σαρακοστή!
Μερόπη αγαπημένη,
Είναι λόγω του κλίματος των γιορτών και λόγω του απίστευτου ελλέιμματος καλοκαιρίας εδώ στην ξένη. Την άνοιξή σας ζηλεύω και το κέφι των ανθρώπων. Μόνο αυτά!
Καλή Σαρακοστή γλυκειά μου
Φωτεινούλα μου,
Πόσο χαίρομαι να μου μεταφέρεις την άνοιξη απο το μοναδικό Ρέθυμνο. Βγείτε, χαρείτε , πετάξτε χαρταετούς και για μας τους ξενητεμένους!
Καλή Σαρακοστή
Αγάπη μου Κατερινάκι,
Καλώς μας ήρθες στη μπλογκογειτονιά με τις ζωγραφιές και την τέχνη σου.
Σου εύχομαι χιλιάδες αναρτήσεις με τα καλλιτεχνικά πινέλλα σου.
Καλή Σαρακοστή σε σένα και το Δημήτρη.
Σας φαντάζομαι στην ύπαιθρο να κάνετε Κούλουμα με φίλους!!!
Φοίβο καλέ μου,
Εγώ ανασύρω τα έθιμα απο τη μνήμη γιατί δεν είναι δεδομένα στην καθημερινότητα του ξένου τόπου. Στις γιορτές εδώ νιώθω απόλυτα ξένη και δε μπορώ να κατανικήσω αυτό το συναίσθημα, που γίνεται βαρειά νοσταλγικό.
Καλή Σαρακοστή σε όλους σας στην Κύπρο
Α! πόσο όμορφα και παραστατικά μεταφέρεις τις εικόνες της μικρής πατρίδας σου Γαβρίλη. Σε ευχαριστούμε που τις μοιράζεσαι μαζί μας γενναιόδωρα.
Καλή Σαρακοστή σε όλους εκεί κι ας είναι Χριστουγεννιάτικη η ατμόσφαιρα!
Γιώτα αγαπημένη,
Προς το παρον σουλατσάρω στη Β. Αμερική. Σύντομα θα είμαι πατρίδα, αλλά όχι ακόμη.
Καλή Σαρακοστή με χιόνια στο καμπαναριό. Εχει και ηα ντίστιξη της γοητεία της.
Α! Δεσποινάκι λατρεμένο,
Γι αυτό βλέπεις μόνο Λουμπαρδιάρη μπ΄ροστά σου! Επειδή παντρεύτηκες εκεί στην ομορφότερη εκκλησιά της Αθήνας. Επειδή έφτιαξες τα σχέδιά σου , επειδή έπαιξες με αθωότητα!
Κι εγώ τον έζησα το Λουμπαρδιάρη ως φοιτήτρια. Εμεναν στο Φιξ κι ανηφορίζαμε με την παρεά κάθε βράδυ την άνοιξη να θαυμάσουμε την ομορφιά . Δεν χορταίναμε τα επαρχιωτάκια.
Ποτέ δεν μετάνιωσα για όλα αυτά που γεύτηκα , ποτέ
Είναι οι πολυτιμότεροι σύντροφοι της ζωής μου!
Καλή Σαρακοστή με τα καλά σου!
το πέταγμα του χαρταετού Ιουστινάκι δε με ενθουσίασε ποτέ, δεν καταλαβα και ούτε καταλαβαίνω το νόημα και τι σκοπό έχει! από την άλλη όμως τρελαινόμουν για τα καθαροδευτεριάτικα πικ νικ στο δάσος της Στροφυλιάς :)
Καλή Σαρακοστή και πολλά φιλιά
Μπέμπα μου,
Φαινόταν απο τότε πως εσύ ήσουν μια γκουρμέ. Εμείς λατρέψαμε τους χαρταετούς γιατί στα παιδικά μας χρόνια τους κατασκεύαζε ο αδερφός και τα ξαδέρφια μου και συναγωνίζονταν ποιός θα πετούσε ψηλότερα τον αετό.
Στα φοιτητικά χρόνια ευτυχήσαμε να ζήσουμε το πέταγμα στου Φιλοπάππου (όχι με τις σημερινές καρακιτσαρίες) αλλά με τρομερό στύλ.
Αξέχαστοι καιροί.
Καλή Σαρακοστή με τα νηστήσιμά σου, ναι;
Μπέμπα μου,
Φαινόταν απο τότε πως εσύ ήσουν μια γκουρμέ. Εμείς λατρέψαμε τους χαρταετούς γιατί στα παιδικά μας χρόνια τους κατασκεύαζε ο αδερφός και τα ξαδέρφια μου και συναγωνίζονταν ποιός θα πετούσε ψηλότερα τον αετό.
Στα φοιτητικά χρόνια ευτυχήσαμε να ζήσουμε το πέταγμα στου Φιλοπάππου (όχι με τις σημερινές καρακιτσαρίες) αλλά με τρομερό στύλ.
Αξέχαστοι καιροί.
Καλή Σαρακοστή με τα νηστήσιμά σου, ναι;
Λοιπόν εγώ κατάφερα κάποια φορά να κατέβω Ελλάδα αποκριές και να δείξω στα Αλβιονάκια μου την περιοχή Φιλοπάπου και πως γιορτάζουμε αυτές τις ημέρες και να ξέρεις ένοιωσα μια ικανοποίηση ότι μπορούσαν να μοιραστούν κάτι από δικά μου πράγματα και αναμνήσεις χχχχ
Εμείς πήγαμε στη Ραφήνα να τον πετάξουμε, εξοχικά και παραθαλάσσια! Ο χάρτινος χαρταετός που είχε πάνω μια γοργόνα και ένα δελφίνι, ανέβηκε πολύ ψηλά -4 καλούμπες- αλλά κάτι δεν πήγε καλά και κατέληξε η γοργονούλα και το δελφινάκι στο σπίτι τους, μέσα ...στη θάλασσα!
Όσο για τη λαγάνα, έχω πολλά χρόνια να φάω σαν αυτές που έφτιαχναν παλιά.
Καλημέρα, καλό μήνα και καλή Σαρακοστή!!!
Καλή σαρακοστή λοιπόν κι απο εμένα. Εχει δίκιο ο Μαρκονι που λέει οτι δεν φτιάχνουν σήμερα καλές λαγάνες. Ημουν κι εγώ χθες Ραφήνα. Μήπως φάγαμε απο τον ίδιο φούρνο;
Τέλος πάντων, η νοσταλγία Ιουστίνη μου, για σας τα μακρινά παιδιά μας, είναι εύλογη. Κι εμένε με κυρίευε οταν ήμουν μακριά, αλλά τώρα πάει... Ας μη σε πληγώνει όμως γιατί τον χαρταετό εσύ τον έχεις στην ψυχή σου. Είναι πέταγμα, φυγή, αέρας, πτήση απο ψηλά. Γι αυτό να το χαίρεσαι κι όχι να παραπονιέσαι.
Αλλωστε, όλα είναι μια ιδέα που λέει και η μαμά μου: Φάγαμε τις γαρίδες και τα ντολμαδάκια μας, τρέξαμε με την καλούμπα στο χέρι, ήπιαμε και κανένα ούζο.. ξέρεις...το χαβιάρι μαύρο το κρασί παλιό.... τα ίδια και τα ίδια...
...ας γελάσουμε και λίγο...
φιλάκια σαρακοστιανά και να σκέφτεσαι οτι απολαμβάνεις πράγματα που στην πατρίδα δεν θα είχες...
Α! Πηνελόπη παιχνιδιάρα,
Μπράβο που πηγες τα Αλβιονάκια σου στην Ελλάδα και χάρηκαν Απόκριες. Κι εμείς πηγαίναμε μέχρι πέρισι τέτοια εποχή και καμιά φορά πετυχάιναμε Απόκριες λόγω sping break. Αλλά τώρα με το Πανεπιστήμιο τα κεφάλια μέσα!!!
Καλή Σαρακοστή σε σένα και σε όλη την οικογένεια
Θύμιε αγαπημένε,
Και του χρόνου νάστε καλά να ξαναπάτε στη Ραφήνα με τα παιδιά. Οσο για το δελφινάκι και τη γοργονίτσα, κατέληξαν στο φυσικό στοιχείο τους κι όχι στον ουρανό, όπως ήταν προδιαγεγραμμένο.
Εδώ κάνει αφόρητο κρύο,
Καλή Σαρακοστή, σάς έρχομαι...
Μαιρούλα,
Δεν με χαλάνε οι λαγάνες κι αν δεν είναι νόστιμες όπως παλιά. Απλώς να τις απολαμβάνω στη Ραφήνα με ήλιο και θάλασσα, θέλω. Κι ας είναι παλιό το κρασί και μαύρο το χαβιάρι (χα!χα!)
Λοιπόν, είναι φυσική η νοσταλγία τέτοιες μέρες με την τρομερή αντίστιξη του καιρού. Αλλά δεν παραπονιέμαι για τη χώρα στην οποία ζώ. Κατά τ΄άλλα είναι παραδεισένια!!!
Πολλά γλυκά φιλιά
Ιουστίνη
Αχ, Ιουστίνη, τι συγκινητικά που τα γράφεις!
Πλέον μόνο μπορείς να αναπολείς...
Αντουάν εσύ πως καλοπέρασες γλυκέ μου;΄Πέταξες χαρταετό; Εφτασε ψηλά; Πόσες καλούμπες αμόλυσες;
Καλή Σαρακοστή
Αγαπητή μου Ιουστίνη.
Ευτυχώς που έχουμε τη δύναμη να κρατάμε τις αναμνήσεις μας.
Κι΄αυτές μας κρατάνε δυνατούς στην ζωή. Διηγούμε στα εγγόνια μου τις περιπέτειες με τους χαρταετούς μας, πως τους φτιάχναμε μόνοι μας, με αλευρόκολα, με εφημερίδες, με καλάμια από τους φράχτες και με κοιτάζουν σαν να είμαι κάποιο φαινόμενο.
Άντε καλή Σαρακοστή και μιά ευχή να λοιώσουν τα χιόνια γιατί δεν τα αντέχω άλλο.
Νάσαι καλά
Ντένης Κονταρίνης
Κύριε Ντένη,
Ετσι έφτιαχνε κι ο αδερφός μου τους χαρταετούς στη Λευκάδα , με ψαρόκολλα, καλάμια και εφημερίδες στην ουρά!
Φαντάζομαι τα εγγόνια δεν θα υποψιάζονται πόσο ευρηματικοί ήταν οι άνθρωποι κάποτε!
Να φύγουν οι΄παγωνιές, γιατί μας έχουν ψυχοπλακώσει!!!!
Χαιρετίσματα
Ιουστίνη
Καλημέρα Ιουστίνη. Χρόνια πολλά στον Θοδωρή. Να είναι πάντα καλά. Πόσα χρόνια πίσω με πήγες με τους αετούς? Ομως και τώρα καλά περνάμε όταν βρισκόμαστε όλοι μαζί. Φέτοσ στην Χαλκίδα δεν φυσούσε καθόλου και η ύψωση αετου ήταν αδύνατη. Ομως οι λαγάνες της Κικής ήταν υπέροχες και τις απολαύσαμε δεόντως. Πολλά φιλιά και στον Αλεξ.
Κωτσονούλη,
Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως περνάτε υπέροχα. Να είμαστε καλά και να σμίγουμε να χαιρόμαστε το θείο δώτο της ζωής .
Αλλά θυμάσαι το πέταγμα του χαρταετού απ΄την ταράτσα του άχτιστου δέυτερου ορόφου;
Απίστευτες στιγμές!
Φιλιά σε όλους και προπάντων στη Δημητρούλα
Post a Comment