Μέρες Λευκάδας (μέρος α)

Ετσι απλά χωρίς μοντάζ φέρνω φωτογραφίες από τη Λευκάδα μου, όπως τη ζώ μετά την ξαφνική αναχώρηση της μητέρας. Απολαμβάνω τις εξαιρετικές πολιτιστικές εκδηλώσεις του γενέθλιου τόπου, ενώ ξανασμίγω με την οικογένειά μου εδώθεν κακείθεν των γραμμών.

Ξαναμαθαίνω να αγαπώ το νησί, όπου μεγάλωσα κι έγινα αυτή που είμαι σήμερα. Πατέρας και γενέθλιος τόπος γεμίζουν τις νύχτες της περισυλλογής.

Στο μεταξύ, το πόνημα έχει μείνει πίσω, καθώς οι προσωπικοί λογαριασμοί χτυπούν την πόρτα της καρδιάς μου. Ο νούς επεξεργάζεται τα δεδομένα , μα το συναίσθημα αντιστέκεται!

Ωραίο αυτό το καλοκαίρι της οδύνης και του σπαραγμού μου!

Τζουστινάκι




Αυτή είναι η θέα από το μπαλκόνι μου στη Νικιάνα

με την Ηλέκτρα περνάμε υπέροχα στο μπάνιο. Είναι ευγενική και κοκέτα.

Η θέα της λατρεμένης μου Βασιλικής απο το προάστειο της Πόντης

Στο Πριγκηπάτο της Πόντης η μικρή Χριστίνα είχε νευριάσει κι ας την κρατούσε αγκαλιά η γιαγιά της η Γώγω

Στο Πριγκηπάτο της Πόντης με νάζι και χάρη η Κατρίνα και η Ηλέκτρα ποζάρουν στο φακό

Στη Λυγιά η θέια Ντένι ανάμεσα απο την Ειρήνη και τον Στίβ Αργύρη

Η γενναία θεία Ντένι

Μια αναμνηστική οικογενειακή φωτογραφία. Ο Στίβ κρατάει την Ανια αγκαλιά, δίπλα η Μαίρη, μετά η αφεντιά μου με το Σωτήρη και την Ειρήνη. Καθισμένη η θεία Ντένι

Η Στέφανι απο τον Καναδά παντρεύτηκε το Σωτήρη Κηρολίβανο και τώρα ζούν μαζί στη Λευκάδα. Αυτό είναι το πρώτο καρπουζάκι από τον κήπο τους!

Μια οικογνειακή συγκέντρωση στο σπίτι του θείου Στίβ Αργύρη επι τη εορτή του Σωτήρη και τοις γενεθλίοις της Ειρήνης. Στη φωτογραφία απο αριστερά η ξαδέλφη Μαίρη Λάζαρη, η λατρεμένη μου θέια Διονυσία Λάζαρη, η αφεντιά μου και η μικρή Ανια.
Μυσταγωγική έναρξη των Γιορτών Λόγου και Τέχνης του Δήμου Λευκάδας. Ο Καραμπέτσος με την τρομπέτα του καθήλωσε τα εκατόν τόσα όργανα της Κρατικής ορχήστρας Αθηνών
Υπέροχη νύχτα γεμάτη μαγικούς ήχους
Το Τζουστινάκι ανάμεσα στο φιλόμουσο πεθερό Ντίνο Αργύρη και τη θεία Ντένι Αργύρη-Λάζαρη
Το λυκόφως είχε αγκαλιάσει τη λιμνοθάλασσα