Η Λευκάδα των ωραίων

Η Λευκάδα τα έχει όλα ωραία και άπλετα εκτός από ιντερνετική σύνδεση. Παρότι προσπάθησα να λύσω το θέμα μου με στίκ, δυστυχώς δεν είχα τύχη. Ετσι προσπαθώ να λειτουργήσω με τη σύνδεση της φίλης μου μηχανικού Μαριάννας Καρφάκη, η οποία έχει χτίσει στη Λευκάδα τη Μαριαννάπολη.(θα αναφερθώ εκτενώς στο θέμα στο άμεσο μέλλον).

Ο πατερούλης παρά τη στεναχώρια ξαναβρίσκει σιγά-σιγά το βηματισμό του. Ηδη κάνει τις παρακλήσεις στο Ναό των Αγίων Αναργύρων κι ας έχει παραιτηθεί λόγω προχωρημένης ηλικίας. Περνάμε υπέροχα οι δυό μας, καθένας στους δικούς του ρυθμούς. Γενικά, σεβόμαστε ο ένας το χώρο του άλλου, πολύ ωραίο συναίσθημα.

Εδώ στη Λευκάδα είναι υπέροχα. Φέτος ο κόσμος είναι λιγότερος σε ποσότητα αλλά και λιγότερο βάρβαρος από τα άλλα καλοκαίρια. Σα να επηρεάσθηκαν από τις συγκυρίες οι ορδές των τουριστών. Λυπούμαι για τις απώλειες της τουριστικήε βιομηχανίας, αλλά χαίρομαι που ζώ το νησί μου σε πιο χαλαρούς ρυθμούς.

Το φεστιβάλ Λόγου και Τέχνης της Λευκάδας άνοιξε με μια εκπληκτική συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Ηταν μια μαγευτική συναυλία, που ξεκίνησε με το λυκόφως. Οι ήχοι των βιολιών ξεχύθηκαν στην ατμόσφαιρα που γέμισε από ήχους εναρμονισμένους με τον περιβάλλοντα χώρο. Εκπληκτικός ο μαέστρος Φειδόπουλος, που είχε επιλέξει κομμάτια σχετικά γνωστά στο ευρύ κοινό.

Συγκλονιστικός στην τρομπέτα ήταν ο συμπατριώτης μας Καραμπέτσος, ο οποίος μας μάγεψε με το παίξιμό του. Εμοιαζε σα να φυσούσε απαλά την τρομπέτα κι εκείνη κελαιδούσε χωρίς όρια ορίζοντας στις ψυχές μας την ευτυχία της μελωδίας.

Το Σάββατο σκοπεύω να παρακολουθήσω στα Λαζαράτα την χορωδία της ΔΕΗ, που θα ερμηνεύσει τον Φωτεινό του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη σε μουσική του Διονύση Γράψα.

Νωρίτερα θα παρευρεθώ στην πρώτη παγκόσμια προβολή της ταινίας Λευκάδα του Κώστα Μπαλάφα, που θα συνδυασθεί με τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφιών του Κώστα Μπαλάφα και των γλυπτών του Κάρολου Καμπελόπουλου στον κήπο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λευκάδας υπό το συντονισμό του αγαπημένου συντοπίτη Γιάννη Φαλκώνη.

Μετά θα πάω στον Κάβο της Ηράς, στο νιτιότερο άκρο του νησιού, όπου θα εξελιχθούν τα Σάπφεια υπό την αιγίδα του δήμου Απολλωνίων. Θα ζήσω τη βραδυά μέχρι την τελευταία της σταλαγματιά.

Απόψε θα ανεβάσω φωτογραφίες από όλα αυτά τα υπέροχα που συμβαίνουν στον τόπο μου για να μοιραστούμε τις χαρές μας.

Σας χαιρετώ για την ώρα.


Τζουστινάκι