ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, July 15, 2011

Το Φραγκιό από το Μπάμπη Δερμιτζάκη

Με ένα λεπτό βιβλιαράκι που το αποκαλεί «Φραγκιό» από τον τίτλο ενός διηγήματός του, ο αγαπημένος φίλος Μπάμπης Δερμιτζάκης έρχεται στη λογοτεχνία να υπενθυμίσει ότι τελικά οι μικρές ιστορίες μπορεί να είναι βιωματικές, μια συλλογή ημερολογιακών εγγραφών του δημιουργού τους.


Η συλλογή διηγημάτων «Το Φραγκιό» έχουν γραφτεί με βάση και γύρω από την υπαρξιακή αγωνία του Μπάρμπη Δερμιτζάκη, που τελικά αποτελεί την πιό ειλικρινή και γνήσια αγωνία του ανθρώπινου γένους από της συνειδητοποίησης του αίτιου και του αιτιατού.

Κορυφαίο διήγημα είναι το Ρέκβιεμ, όπου ο συγγραφέας μας οδηγεί στα άδηλα και τα κρύφια του προσωπικού του πέθνους γιά την απώλεια της μητέρας του, διανθισμένου με την κρητική περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Το Φραγκιό, που αναφέρεται στον τρελλό του χωριού, αποτελεί ένα επίσης σημαντικό διήγημα, καθώς ο Μπάμπης με μια ήπια φυσικότητα περιγράφει την περιδιάβαση του τρελλού στην πλατεία, την προσπάθειά του να αφηγηθεί στραβά τις ιστορίες του, την ανάγκη του να υπάρξει μέσα από την επικοινωνία.

Στα υπόλοιπα διηγήματα ο Μπάμπης είναι αυτοσαρκαστικός, δηκτικός με τον εαυτό του, ονειροπόλος, μεταφέροντας πάντα την ομορφιά και τις συνήθειες του μικρού του τόπου στην Κρήτη, που λέγεται Κάτω Χωριό Ιεράπετρας.

Η λιτή συλλογή των διηγημάτων του Μπάμπη Δερμιτζάκη μου άρεσε γιατί δεν διεκδικεί μεγαλόστομες ιδιοτυπίες, αλλά εμπεριέχει χωρίς μοντάζ τη διάθεσή του συγγραφέα να καταγράψει ημερολογιακά στιγμές και σκέψεις του.

Από αυτό το μπλόγκ θέλω να ευχαριστήσω τον Μπάμπη που μας διαβάζει όλους και που γενναιόδωρα γράφει για τα βιβλία μας.

Επίσης, να τον ευχαριστήσω και για το βιβλίο που μου έστειλε γραμμένο με την τοπολαλιά της Λευκάδας μου από τον συμπατριώτη μου Γιώργο Βερύκιο με τίτλο: «Μια Νόνα αφηγείται». Ενα ωραίο αφήγημα με απίστευτη γεύση Μπρανελιάς!!! Δροσιστικό γιά το καλοκαίρι μου εδώ στην ανομβρία του Μόντρεαλ.

Ιουστίνη Φραγκούλη

6 comments:

LIA said...

Αγαπημένη μου Ιουστίνη,

Ο κύριος Δερμιτζάκης αγαπά τον τόπο του και οι συντοπίτες του περηφανεύονται γι' αυτόν.
Ζήτησα εδώ σε όλα τα βιβλιοπωλεία "Το Φραγκιό" αλλά κανένα δεν το είχε.
Την άλλη εβδομάδα θα πάω στην Ιεράπετρα και πιστεύω εκεί να το βρω.
Έχω πολλές φίλες, συγγενείς και γνωστούς στην Ιεράπετρα, είναι πολύ κοντά μας και πάω συχνά.
Ο Νίκος έχει γράψει 3 βιβλία για την Ιεράπετρα.
1) ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ. Η νύμφη του Λιβυκού
(έκδοση Δήμου Ιεράπετρας)
2)ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ
3)ΓΛΥΠΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΙΕΡΑΠΥΤΝΑ
(περιγραφικός κατάλογος)
Τα δυο τελευταία είναι έκδοση της Μορφωτικής Στέγης Ιεράπετρας.

Σου στέλνω την αγάπη μου

Justine's Blog said...

Λία γλυκειά μου,
Ελπίζω να το βρείς στην Ιεράπετρα αυτό το βιβλιαράκι, που κρύβει το θησαυρό της εσωτερικότητας του Νίκου.
Φιλί καυτό του Μοντρεάλ με αγάπη

Babis Dermitzakis said...

Ιουστίνη αγαπημένη, σε ευχαριστώ και από εδώ για το ωραίο και κολακευτικότατο κείμενό σου. Με εμψυχώνει κυριολεκτικά, και έχω στα σκαριά λίγες ακόμη ιστορίες.
Λία, ούτε στην Ιεράπετρα θα το βρεις το Φραγκιό. Όμως μια και είμαι στην Ιεράπετρα, αν περάσεις από εδώ πάρε με τηλέφωνο (2842031366)να σου το δώσω. Μπορούμε να βρεθούμε στην πλατεία του χωριού μου, στο Κάτω Χωριό. Μπορεί να δεις και το ίδιο το Φραγκιό

Babis Dermitzakis said...

Να κάνω μια παρατήρηση. Το Φραγκιό δεν είναι ο τρελός του χωριού. Είναι ένας περιθωριακός. Ο τρελός είναι συνήθως το περίγελο του χωριού. Το Φραγκιό (υποκορεστικό του Φραγκίσκος) δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος. Απλά μια φοβερή δυσκολία στην άρθρωση δυσκολεύει την επικοινωνία με τους άλλους αφού δύσκολα μπορούν να τον καταλάβουν. Ένας φίλος μου, συγγενής μου κιόλας, είναι μια πιο ήπια περίπτωση. Έρχομαι συχνά σε επαφή μαζί του και καταλαβαίνω το δράμα του. Αυτό που ήθελα να αναδείξω σε αυτό το διήγημα είναι το πόσο δραματικό και επώδυνο είναι να υπάρχει δυσκολία στην επικοινωνία λόγω συγγενών ανωμαλιών στο κέντρο ή το όργανο του λόγου.

Justine's Blog said...

Αγαπημένε, όταν λέμε ο τρελλός του χωριού δεν εννούμε κατ ανάγκην τον ψυχοπαθή, αλλά τον διαφορετικό. Συνήθως είναι άτομα που πάσχουν από ελαφρύ αυτισμό (ανάμεσα στα συμπτώματα και η αδυναμία επικοινωνίας με το λόγο) οπότε αυτοί γίνονται οι διαφορετικοί, οι τρελλοί στην καθομιλουμένη.
Δεν ήξερα ότι το Φραγκιό προέρχεται απο το Φραγκίσκος , θεώρησα ότι τα διαφορετικά άτομα στο χωριό σου τα λένε Φραγκιά.
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Α! Χαιρομαι πυ το μπλόγκ μου θα γίνει η αφορμή να γνωριστείες με τη Λία, μια γυναίκα των γραμμάτων και των ενδιαφερόντων. Είδες πώς ενώνει το διαδίκτυο;
Φιλί καυτό του Μόντρεαλ