Το Φραγκιό από το Μπάμπη Δερμιτζάκη

Με ένα λεπτό βιβλιαράκι που το αποκαλεί «Φραγκιό» από τον τίτλο ενός διηγήματός του, ο αγαπημένος φίλος Μπάμπης Δερμιτζάκης έρχεται στη λογοτεχνία να υπενθυμίσει ότι τελικά οι μικρές ιστορίες μπορεί να είναι βιωματικές, μια συλλογή ημερολογιακών εγγραφών του δημιουργού τους.


Η συλλογή διηγημάτων «Το Φραγκιό» έχουν γραφτεί με βάση και γύρω από την υπαρξιακή αγωνία του Μπάρμπη Δερμιτζάκη, που τελικά αποτελεί την πιό ειλικρινή και γνήσια αγωνία του ανθρώπινου γένους από της συνειδητοποίησης του αίτιου και του αιτιατού.

Κορυφαίο διήγημα είναι το Ρέκβιεμ, όπου ο συγγραφέας μας οδηγεί στα άδηλα και τα κρύφια του προσωπικού του πέθνους γιά την απώλεια της μητέρας του, διανθισμένου με την κρητική περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Το Φραγκιό, που αναφέρεται στον τρελλό του χωριού, αποτελεί ένα επίσης σημαντικό διήγημα, καθώς ο Μπάμπης με μια ήπια φυσικότητα περιγράφει την περιδιάβαση του τρελλού στην πλατεία, την προσπάθειά του να αφηγηθεί στραβά τις ιστορίες του, την ανάγκη του να υπάρξει μέσα από την επικοινωνία.

Στα υπόλοιπα διηγήματα ο Μπάμπης είναι αυτοσαρκαστικός, δηκτικός με τον εαυτό του, ονειροπόλος, μεταφέροντας πάντα την ομορφιά και τις συνήθειες του μικρού του τόπου στην Κρήτη, που λέγεται Κάτω Χωριό Ιεράπετρας.

Η λιτή συλλογή των διηγημάτων του Μπάμπη Δερμιτζάκη μου άρεσε γιατί δεν διεκδικεί μεγαλόστομες ιδιοτυπίες, αλλά εμπεριέχει χωρίς μοντάζ τη διάθεσή του συγγραφέα να καταγράψει ημερολογιακά στιγμές και σκέψεις του.

Από αυτό το μπλόγκ θέλω να ευχαριστήσω τον Μπάμπη που μας διαβάζει όλους και που γενναιόδωρα γράφει για τα βιβλία μας.

Επίσης, να τον ευχαριστήσω και για το βιβλίο που μου έστειλε γραμμένο με την τοπολαλιά της Λευκάδας μου από τον συμπατριώτη μου Γιώργο Βερύκιο με τίτλο: «Μια Νόνα αφηγείται». Ενα ωραίο αφήγημα με απίστευτη γεύση Μπρανελιάς!!! Δροσιστικό γιά το καλοκαίρι μου εδώ στην ανομβρία του Μόντρεαλ.

Ιουστίνη Φραγκούλη