Ο Χρήστος Μάλφας με την περήφανη μαμά του Ελένη
Η φίλη μου η Ελένη
Φουσέκα ήταν από τα πλάσματα που γνώρισα στο Πολιτικό της Νομικής λόγω
γεωγραφικής εγγύτητας. Δηλαδή τη είδα δυό φορές στη στάση του λεωφορείου εκεί
στο Νέο Κόσμο, την είδα να οδεύει στη Νομική , μετά την έχασα. Μετά την ξαναπήρε το μάτι μου κάπου στην αίθουσα μια
διδασκαλίας.
Ετσι αποφάσισα να της
μιλήσω γιατί το βρήκα πολύ πρακτικό να έχω μια συμφοιτήτρια που θα παίρναμε το
ίδιο λεωφορείο και θα ανταλλάσσαμε απόψεις για τα μαθήματα. Ηταν πολύ όμορφη,
ψηλή, μελαχροινή με έντονα ελληνικά χαρακτηριστικά προσώπου.
Η φιλία μας εξελίχθηκε
μέσα στα χρόνια της φοιτητικής ζωής, γέμισε χρώματα, ατέλειωτες ώρες λόγων,
κοινή πορεία με το αστικό λεωφορείο, παρακολουθήσεις, εξετάσεις. Η εξεταστική
περίοδος του πτυχίου, όπου όλα τα μαθήματα δόθηκαν προφορικά στο Πολιτικό της
Νομικήςμας έδεσε περισσότερο.Εμείς οι δυό Φουσέκα-Φραγκούλη πάντοτε στην ίδια
πεντάδα δώσαμε αγώνα για να ολοκληρώσουμε τις σχεδόν αδιάφορες σπουδές μας.
Η Ελένη παντρεύτηκε
νωρίς τον κοινό μας φίλο Στάθη Μάλφα , έφυγε από την Αθήνα, επέστρεψε στη
γενέθλια γή της Εύβοιας μετοικώντας στη Χαλκίδα. Εκεί γέννησε το γιό της, τον Χρήστο
Μάλφα, ένα πανέμορφο αγοράκι που λάτρεψε η φοιτητική παρέα μας και που το
βάπτισε ο αδελφός μου ο Αποστόλης. Ηταν το πρώτο παιδάκι που ήρθε στο φοιτητικό
μας κύκλο.
Ο Χρήστος μεγάλωσε στη
Χαλκίδα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της μητέρας του Ελένης καθώς η οικογένεια
έμεινε μονογονεϊκή. Ο Χρήστος με την εξυπνάδα του και την επιμέλειά του
αρίστευε στο σχολείο. Ετσι κατόρθωσε να ανοίξει τις πύλες της Ιατρικής στο
Θεσσαλικό Πανεπιστήμιο. Οι δυό γιαγιάδες του η κυρία Κλεάνθη Μάλφα και η κυρία
Λίτσα Φουσέκα παραστάθηκαν στο φοιτητή από τα δικά τους μετερίζια εκάστη.
Ο Χρήστος κατά τη
διάρκεια των δύσκολων σπουδών του επέδειξε πολυπράγμονα χαρακτήρα. Αναμίχθηκε
με την φοιτητική πολιτική κατακτώντας τη θέση του προέδρου στην φοιτητική ομάδα
της παράταξής του. Εδωσε σκληρή μάχη για ολοκληρώσει τον κύκλο των εργαστηρίων
και των μαθημάτων του περνώντας με επιτυχία το τελευταίο του μάθημα τον περασμένο μήνα.
Χθες ο Χρήστος Μάλφας
ορκίσθηκε τον όρκο του Ιποκράτη παίρνοντας το πτυχίο της Ιατρικής ενώπιον της
μαμάς του Ελένης Φουσέκα, του πατέρα του Στάθη Μάλφα, του νονού του Αποστόλη
Φραγκούλη, της γιαγιάς του Λίτσας Φουσέκα και άλλων συγγενών και φίλων της
οικογένειας.
Η καρδιά μου φούσκωσε με
περηφάνεια που ο ο Χρήστος, το δικό μας παιδί προετοιμάζεται να είναι ένας
αυριανός γιατρός. Σάρκα από τη σάρκα μας ο Χρήστος, αποτελεί ελπίδα για το
αύριο μιας ανθρωπιστικότερης προσέγγισης της ιατρικής επιστήμης σε μια γενιά
που βάλλεται στην Ελλάδα της ανεργίας και της ανέχειας.
Με δάκρυα συγκίνησης στα
μάτια, θέλω να συγχαρώ το Χρήστο για τη μεγάλη του κατάκτηση, την φιλενάδα μου
Ελένη Φουσέκα για τον αγώνα της πλάι στο γιό της, τον φίλο μου Στάθη Μάλφα γιά
το λεβέντη του, τον αδελφό Απόστολο Φραγκούλη μου για την πιστή συμπαράσταση
στο βαφτιστήρι του, τις γιαγιάδες για την στήριξη στο παιδί μας.
Εύχομαι τούτο το παιδί,
ο δικός μας Χρήστος, να γίνει ένας άξιος γιατρός που δεν θα ξεχάσει ποτέ τον
Ιερό όρκο του Ιπποκράτη!
Κι εγώ περήφανη φίλη
μαμάς να πίνω τον καφέ μαζί της και να νιώθω πως αυτό το αγόρι, ο γιατρός με το
όνομα στο κουδούνι, είναι καρπός μιας εποχής, δικός της και δικός μας!
No comments:
Post a Comment