Με την ειρήνη της Φανερωμένης!

 

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Σύννεφα έχουν μαζευτεί στο γαλανό ουρανό της Φανερωμένης, προστάτιδας της Λευκάδας μας και θεραπεύτριας των ψυχών και των σωμάτων. Η Παναγία η δική μας, που γιορτάζει του Αγίου Πνεύματος είναι η πολυτιμότερη αναφορά στην εκκλησιαστική ιστορία του νησιού μας, είναι η ελπίς και προστασία των πιστών, η απαντοχή και η σκέπη μας.

Το μοναστήρι της Φανερωμένης που βρίσκεται σε προνομιακή θέση αντικρύζοντας τη θάλασσα του Αη Γιάννη και των Μύλων, αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο αλλά και δημοφιλή προσκυνηματικό προορισμό, συγκεντρώνοντας κάθε χρόνο στη γιορτή της τεράστια πλήθη κόσμου απο τη Λευκάδα και αλλαχού.

Τα τελευταία χρόνια η Μονή έχει περιέλθει στη φροντίδα του Ηγουμένου της π. Νικηφόρου, ο οποίος με ένα επιτελείο ικανότατων καλόγερων έχει μεταμορφώσει τον περιβάλλοντα χώρο σε μια καταπληκτική όαση πνευματικής, λειτουργικής και αισθητικής κορύφωσης.

Ο π. Νικηφόρος, πνευματικό τέκνο του κυρού Μητροπολίτου Νικηφόρου,έχει μεταμορφώσει το χώρο του Μοναστηριού σε μια ανάπαυλα ηρεμίας και απόσυρσης, έχει δημιουργήσει ένα ωραίο ιερατικό μουσείο, έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των Λευκαδίων αλλά και πολλών προσκυνητών από όλα τα μέρη της Ελλάδας και του κόσμου.

Με τον πατέρα Νικηφόρο μας δένουν τα παιδικά μας χρόνια, καθώς η μακαριστή μητέρα του κυρά-Ακριβούλα (θα γράψω τις αναμνήσεις μου απο την τρυφερή μας σχέση) ήταν η βοηθός της νονάς Ιουστίνης κι έτσι αναπτύξαμε με τα χρόνια ένα απαράμιλλο δέσιμο, σαν μια εκτεταμένη οικογένεια. Για τη μαμά η κυρά-Ακριβούλα με το λυπημένο βλέμμα , την ψηλή κορμοστασιά και τα λίγα λόγια, ήταν μια αληθινή ηρωίδα της ζωής.

Χάρη , λοιπόν, στον π. Νικηφόρο , η Μονή της Φανερωμένης ανθεί κι αναπέμπει άρωμα πνευματικής ανάτασης ανάμεσα στους καλόγερους και τον απλό κοσμάκη που έρχεται κατά χιλιάδες να προσκυνήσει τη Χάρη της. Ο π. Νικηφόρος είναι πόλος ιερατικής δύναμης στο νησί μας, που κλιμακώθηκε χάρη στις άοκνες προσπάθειες του ίδιου και των καλογέρων του.

Ο πρώτος τη τάξει ιερατικός άνδρας του νησιού, ωστόσο, είναι ο Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ.  Θεόφιλος. Γεννημένος στη Λευκάδα και μεγαλωμένος στον Κάλαμο και την Αθήνα, με πείρα στη γραμματεία της Ιεράς Συνόδου κατόρθωσε να εκλεγεί Μητροπολίτης, μια θέση που διεκδικούσε και ο αγαθός ηγούμενος της Φανερωμένης, π. Νικηφόρος.

Ο Μητροπολίτης μας είναι ένας καλών προθέσεων ιεράρχης με πολλή μεγάλη διάθεση και ενθουσιασμό για έργο στην εκκλησία της Λευκάδας. Απο τις πρώτες μέρες της ενθρόνισής του στο νησί άρχισε τον τιτάνιο αγώνα να αναβιώσει παλιές μονές της Λευκάδας και να αναστυλώσει ιστορικούς ναούς, οι οποίοι είχαν αποσκελετωθεί από τα χρόνια και του καταστροφικούς σεισμούς.

Το έργο του είναι ήδη πασιφανές, παρά την οικονομική μάστιγα που δαμάζει τη χώρα. Επίσης, με τον αξιότατο π. Ιωαννίκιο στο πλευρό του, έχουν αναπτύξει μια εστία έλξης της νεολαίας στο Κέντρο Νεότητας της Λευκάδας, προωθώντας την συσπείρωση της νέας γενιάς γύρω απο την εκκλησία .

Βέβαια, η επιλογή του να διορίσει δύο ξένους ιερείς ως εφημέριους σε δύο ιστορικούς ναούς της Λευκάδας (Αγιο Μηνά και Παναγία των Ξένων) όταν υπάρχει πλήθος μορφωμένων Λευκαδίων ιερέων που υπηρετούν στα χωριά του νησιού,  θεωρώ ότι έχει αφαιρέσει απο τη λαοφιλία του στην μεγάλη και ζωτική εκκλησία της πόλης μας.

Αλλά ας έρθουμε στο προκείμενο , στη διαμάχη ανάμεσα στους δύο ιερατικούς πόλους της Λευκάδας με αντικείμενο την Μονή της Φανερωμένης. Δεν θα υπεισέλθω στις λεπτομέρειες της νέας κρίσης ανάμεσα στο Σεβασμιώτατο και τον Ηγούμενο της Φανερωμένης, που σκανδαλίζουν το χριστεπώνυμο πλήθος του νησιού μας.

Αυτή η έκρηξη ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου, ήταν το αποκρύφωμα μιας αντιπαλότητας που υφέρπει απο την αρχή της έλευσης του νέου Μητροπολίτη στη Λευκάδα.

Μα τώρα έφτασε η στιγμή,να περάσουν στο παρελθόν όλες οι άτυχες στιγμές μεταξύ του Μητροπολίτου και του Ηγουμένου. Ηρθε  η ώρα να πάψουν οι παράταιρες πράξεις εκατέρωθεν. Ελήλυθεν ο χρόνος να δώσουν τα χέρια οι δύο εκκλησιαστικοί μας άνδρες και να βρουν τον κοινό παρονομαστή της ειρηνικής συνύπαρξης σε μια εκκλησία που τους σέβεται και προσδοκά το μήνυμα της αγιοσύνης τους.

Η εκκλησία δεν μπορεί να γίνεται αρένα, δεν επιτρέπεται να ευτελίζεται, δεν είναι φρόνιμο να αγωνιά για τη διάσπαση του Λευκαδίτικου λαού.

Είμαστε ένα μοναδικό νησί, έχουμε δύο λαμπρούς νέους ιεράρχες με όνειρα για μια υπέροχη συνέχεια της κιβωτού του Θεού, που έχει δεκάδες ναούς, μοναστήρια, και ανθρώπινο υλικό με πνευματική αναζήτηση.

Ας ενωθούν οι δυνάμεις της τοπικής εκκλησίας για να μεγαλουργήσουμε. Είθε η κυρά μας η Φανερωμένη, που γιορτάζει του Αγίου Πνεύματος, να φέρει ειρήνη στο νησί και του χρόνου να έχουν ξεχαστεί όλα αυτά τα μικρά ατυχή γεγονότα που πλήγωσαν τους ανθρώπους μας!

Μεγάλη Παναγιά μου η Χάρη σου!