Η Σταυρούλα Λογοθέτη με τον Πάνο Καρκανεβάτο και τον συμπρωταγωνιστή της στην ταινία
R. H. Thomson.
Ψηλή, λιγερή, όμορφη με δυό πράσινα μάτια που απονέουν ελληνικό πάθος η ελληνοκαναδή ηθοποιός Σταυρούλα Λογοθέτη, που έγινε γνωστή απο τη συμμετοχή της στην ταινία Γάμος αλα Ελληνικά, έχει επιλέξει πλέον την Ελλάδα ως τόπο της νέας φάσης στην κινηματογραφική της δημιουργικότητα.
Πρόσφατα βρέθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Μόντρεαλ, όπου προβλήθηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα η ταινία του Πάνου Καρκανεβάτου «Αθανασία», στην οποία συμμετέχει με πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η Ελληνίδα Σταυρούλα που καλμάρει το ακατανίκητο πάθος της με τα συχνά ταξίδια στον ήρεμο Καναδά μιλάει αποκλειστικά στο ΑΠΕ για τις δυό πατρίδες της, για την εμπειρία της στην Ελλάδα, για τον ελληνικό κινηματογράφο. Εύχεται οι αρμόδιοι φορείς να δώσουν στο νέο ελληνικό σινεμά την δέουσα σημασία για να μην χολλυγουντοποιηθεί το όραμα των νέων κινηματογραφιστών.Να σταματήσει η απάθεια, λέει δραματικά η ηθοποιός της διάδρασης ανάμεσα σε Καναδά κι Ελλάδα!
Προέρχεσαι απο την ελληνοκαναδική κοινότητα και η μεγάλη σου στιγμή ήταν η συμμετοχή σου στην ταινία Γάμος αλα Ελληνικά της Νίας Βάρνταλος, όπου έπαιξες το ρόλο της μεγάλης αδελφής της. Πώς έχει αλλάξει η ζωή σου μετά τη μεγάλη επιτυχία στο σινεμά;
«Ηταν μια εκπληκτική εμπειρία να λάβω μέρος σ΄αυτή την ταινία και σαν αποτέλεσμα άνοιξε πολλές επαγγελματικές πόρτες για μένα. Με έκανε να συνειδητοποιήσω πως εμείς οι Ελληνες έχουμε φωνή και μπορούμε να αγγίξουμε τους ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη. Μετά απο την ταινία Γάμος αλα Ελληνικά, άρχισα να παίρνω περισσότερους ρόλους στην τηλεόραση και το σινεμά αλλά τελευταία έχω αρχίσει να γράφω για ανθρώπους στους οποίους παρουσιαζόμουν πρώτα ως ηθοποιός.»
-Παρόλα αυτά γύρισες την πλάτη σου στην εδώ βιομηχανία για κάποια σειρά της δημόσιας καναδικής τηλεόρασης σε σχέση με τους Ολυμπιακούς της Αθήνας και τώρα βρίσκεσαι στην Ελλάδα. Γιατί επέλεξες να επιστρέψεις στις ρίζες σου;
«Γεννήθηκα στην Ελλάδα και οι γονείς μου ήρθαν μετανάστες στον Καναδά παίρνοντάς με μαζί τους. Επιστρέφαμε τα καλοκαίρια στην πατρίδα και θυμάμαι που ποτέ δεν ήθελα να γυρίζω πίσω στο σχολείο. Ποτέ δεν ένιωσα σπίτι μου τον Καναδά και ήξερα πως μια μέρα θα γύριζα οριστικά στην Ελλάδα».
- Με τί ασχολείσαι στην Ελλάδα σήμερα;
Δουλεύω για την ΕΡΤ φτιάχνοντας προγράμματα για την ψηφιακή ERT World. Μόλις τελείωσα μια σειρά με τίτλο «Εναλλακτικός Ταξιδευτής» με μια ομάδα νεαρών παραγωγών που ονομάζονται Image Collective. Είναι μια σειρά που δείχνει την Ελλάδα φωτισμένη διαφορετικά , μακριά απο τα στερεότυπα του Ζορμπά ή τα άγρια πάρτυ της Σαντορίνης και της Μυκόνου.
Ποιά εμπειρία έχεις αποκομίσει δουλεύοντας με τα ελληνικά μέσα και τον ελληνικό κινηματογράφο;
« Πρέπει να σας πώ ότι με έχουν καλομάθει οι συνεργάτες μου. Τόσο ο Πάνος Καρκανεβάτος όσο και η ομάδα μου στην τηλεόραση είναι εξαιρετικοί επαγγελματίες με φιλοδοξίες και κίνητρα που λατρεύουν τη χώρα μας και θέλουν να πούν τις ιστορίες της. Επειδή έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό έχουν παρόμοια προσέγγιση για τη δουλειά όπως εγώ και η Νία Βάρνταλος. Γινόμαστε αδιαπραγμάτευτοι όταν πρόκειται να προωθήσουμε την κουλτούρα μας γιατί γνωρίζουμε τις βαθειές αξίες του Ελληνισμού. Αλλά δυστυχώς, δεν υπάρχει πάντοτε ανταπόκριση. Η Ελλάδα θα πρέπει να αναγνωρίσει την αξία της και τα άτομα που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά πρέπει να ενισχύσουν ανθρώπους που αγαπούν και θέλουν να προωθήσουν τα ταλέντα αυτής της χώρας. Χρειαζόμαστε περισσότερη στήριξη και λιγότερη απάθεια.
-Πώς δέχθηκες να συμμετάσχεις στο κάστ μιας ελληνικής ταινίας σαν την Αθανασία;
«Το σενάριο. Το αγάπησα απο τη στιγμή που το διάβασα. Η ποιητικότητα, ο πόνος, ο αγώνας και το ίδιο το ανθρώπινο ταξίδι ήταν τόσο όμορφα γραμμένα. Και βέβαια με έπεισε ο σκηνοθέτης που είχε ένα όραμα και ήξερε πώς να μας φέρει σ’ αυτό εμάς όλους τους ηθοποιούς του.
Τί σου λέει προσωπικά εσένα η ιστορία της Αθανασίας;
«Για μένα είναι η ιστορία μιας μητέρας και μιας κόρης που αποξενώνονται συναισθηματικά και πνευματικά μόνο και μόνο για να ξαναβρούν η μιά την άλλη. Πρόκειται για την αγάπη και τη δύναμη που έχει τούτη η αγάπη να γιατρεύει πληγές.
Πώς κρίνεις το ρόλο σου, ως γυναίκας- πυλώνα, που μπορεί να πάρει το μυστικό της μέχρι τον τάφο της;
«Σαν ηθοποιός δεν μπορώ να κρίνω το ρόλο μου, αλλά μόνο να υποστηρίξω το ταξίδι και τις πράξεις του χαρακτήρα που ερμηνεύω. Η Αθανασία έκανε μια επιλογή, αλλά η μοίρα παρενέβη και άλλαξε το δρόμο του ταξιδιού της. Μερικές φορές συμβαίνει έτσι κι άλλες πάλι όχι. Είναι πιό σκληρή η απόφαση να μην πάρεις στον τάφο το μυστικό σου αλλά δεν μπορούν όλοι να το κάνουν αυτό και ίσως τούτο το στοιχείο να κάνει πιό δυνατό το νόημα της ταινίας. Η Αθανασία αναγκάζεται να συναλλαγεί με το παρελθόν της για να βρεί την ελευθερία της στην παρούσα ζωή της.
Πιστεύεις πως ο απάνθρωπος αποκλεισμός της μικρής μοιχαλίδας Αθανασίας απο την κλειστή κοινωνία του νησιού της μπορεί να κάνει το διεθνές κινηματογραφικό κοινό να στραφεί ενάντια στις πρωτόγονες ελληνικές παραδόσεις;, Το σκέφθηκες ποτέ αυτό ως δυσφήμιση;
Οχι, δεν πιστεύω πως κάποιος θα σκεφθεί εναντίον των ελληνικών παραδόσεων επειδή φέρθηκαν έτσι οι χωριάτες στην ιστορία του φίλμ. Σήμερα δεν συμβαίνουν αυτά και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται για μια ταινία.
Ποιά είναι τα σχέδιά σου για το άμεσο μέλλον; Θα σου άρεσε να επιστρέψεις πίσω στον Καναδά να δουλέψεις για τον κινηματογράφο; Να ξαναπάς στο Χόλλυγουντ;
« Συνεχίζω να δουλεύω με τον Καναδά και ετοιμάζω μια νέα διεθνή τηλεοπτική σειρά που αρχίζει στην Αφρική, πάει στην Ελλάδα, στη Γαλλία και καταλήγει στο Μόντρεαλ. Σαν ηθοποιός συνεχίζω να παίζω στον Καναδά όταν παρουσιάζεται κάποιος ρόλος. Το όνειρό μου είναι να ανοίξω μια διάδραση Ελλάδας-Καναδά και να δημιουργήσω συμπαραγωγές ανάμεσα στις δύο χώρες . Ως προς το Χόλλυγουντ, έμεινα εκεί για 2 χρόνια και δεν ήταν μέρος για μένα. Προτιμώ τον Καναδά και την Ευρώπη, τόπους που ταιριάζουν στη δική μου ιδιοσυγκρασία».
Τελικά τί έφερε ο Γάμος αλα Ελληνικά στην ελληνική παροικία γενικότερα;
Νομίζω ένα μεγάλο αίσθημα υπερηφάνειας πως μπορούμε να λέμε τις ιστορίες μας με αυτοσαρκασμό και να γελάμε μ΄αυτές.
Τί σου αρέσει απο την Ελλάδα;
Η ομορφιά της γής και η αγριάδα του Ελληνικού πνεύματος.
Τί σου αρέσει απο τον Καναδά;
Οι μεγάλες εκτάσεις, η τάξη των πραγμάτων και η εντιμόττα των ανθρώπων. Αγαπώ τον Καναδά γιατί με έπλασε να γίνω αυτή που είμαι. Πιστεύω πως ο Καναδάς φιλτράρει το ελληνικό μου πνεύμα ούτως ώστε να μην καώ. Η ελληνική πλευρά μου είναι πολύ παθιασμένη και άγρια, και η καναδική μου πλευρά βοηθάει να κατευθύνεται το πνεύμα μου πιο δημιουργικά και λογικά.
-Μπορείς να ζήσεις τώρα χωρίς τη μιά απο τις δυό πατρίδες;
Οχι, δεν είναι δυνατόν αυτό για μένα. Συνειδητοποιώ πόσο και οι δυό χώρες είναι κομμάτια του εαυτού μου.
Τί πιστεύεις για τον ελληνικό κινηματογράφο σήμερα ; Εχει κάποιο μέλλον;
Πιστεύω πως υπάρχουν σπουδαία ταλέντα τόσο στην Ελλάδα όσο και στη διασπορά και μου αρέσει αυτό που βλέπω. Ελπίζω να μη χολλυγουντοποιηθεί το ελληνικό σινεμά και χάσει τη φωνή του και το μοναδικό του οραμα .Πιστεύω πως υπάρχει λαμπρό μέλλον για τον ελληνικό κινηματογράφο εάν αναγνωρισθεί και υποστηριχθεί επάξια. Και υπάρχει μέλλον όσο διαπιστώνω πως οι νέοι σκηνοθέτες δεν συμβιβάζονται μόνο για την εξαγορά λίγης φήμης!