ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, February 17, 2021

Η λαμπερή κυρία Τζένη Τζεβελέκη!

 



Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

 

Η κυρία Τζένη Τζεβελέκη έφυγε αθόρυβα προχθές αφήνοντας πίσω της τη σκόνη του μυστηρίου που κάλυπτε την ύπαρξή της όσα χρόνια τη γνωρίζαμε στη Λευκάδα.

Φίλη και ενορίτισσα του πατερούλη στο ναό των Αγίων Αναργύρων η κυρία Τζένη μας χάιδευε σαν παιδάκια και πάντοτε είχε κομπλιμέντα να μας κάνει, παρότι είχε εκείνο το αφ’ υψηλού ύφος.

Σαν κοριτσάκι με εντυπωσίαζε η αθηναϊκή προφορά της, τα περίτεχνα δεμένα μαλλιά της και τα μεγάλα σκουλαρίκια της. Έμπαινε το Πάσχα στην εκκλησιά μας και έλαμπε ο τόπος απο την αρχοντιά της.

Η κυρία Τζένη ήρθε πιό κοντά στη ζωή μας όταν πηγαίναμε με τον Αλέξανδρο για μπάνια στο Κάστρο. Τη συναντούσαμε κάθε μέρα στην παραλία μαζί με την παρέα της. Εμείς πηγαίναμε κι εκείνη αναχωρούσε καθώς θεωρούσε τον ήλιο πολύ βλαβερό για την υγεία. Μου έκανε μάθημα να φέρνω το παιδί νωρίτερα αλλά της απαντούσα αναιδώς πως οι παρέες μου τέτοια ώρα πήγαιναν με τα παιδιά τους. Άλλωστε λάτρευα τον ήλιο, της εξηγούσα.

 Τη θυμάμαι με το κίτρινο μπουρνούζ της και το ψάθινο καπέλο της με το μεγάλο γείσο να μιλάει με τον Αλεξανδρίνο και να τον ρωτάει για τον Καναδά. Κι εκείνος της έλεγε διάφορα κι εκείνη αναθυμόταν πως είχε ταξιδέψει κάποτε στην Αμερική και πως της άρεσε η μεγάλη χώρα. Μιλούσε με νοσταλγία και ήθελε να κάνει κάποτε την κρουαζιέρα στην Αλάσκα. Η κυρία Τζένη είχε κάνει πολλά ταξίδια στη διάρκεια του βίου της και συχνά μιλούσε γι αυτά.

Η κυρία Τζένη έμενε κατάφατσα στην παραλία και μοιραζόταν το δίπατο σπίτι της ως ημιεξαρτημένο με εκείνο του μακαριστού ζωγράφου Θεόδωρου Στάμου. Ήταν δυσανεκτική με την παρουσία κόσμου που δεν γνώριζε προσωπικά και στεναχωριόταν που έβλεπε την οικία του Στάμου να καταρρέει δίπλα της χωρίς να μπορεί να παρέμβει σε κάτι.

Η κυρία Τζένη κατοικούσε το χειμώνα στην Αθήνα και τα παραθυρόφυλλα του σπιτιού της παρέμεναν κλειστά διατρανώνοντας την απουσία της. Κι όταν έβλεπες τις γρίλιες να ανοίγουν ήξερες πως είχε έρθει το καλοκαίρι, καθότι η κυρία Τζένη με τα ωραία πολύχρωμα φουστάνια της και τα μαλλιά της δεμένα σε κότσο είχε καταφθάσει και αέριζε το σπίτι της. Και τα βράδυα κατέβαινε στην αγορά με εκείνο το υπεροπτικό της ύφος, ελέγχοντας τι είχε αλλάξει στην πολη κατά τη διάρκεια της απουσίας της.

Είχε πάντοτε κάτι να πει για τις αλλαγές και να αναπολήσει τις μέρες που η Λευκάδα ήταν άβγαλτη και αθώα στον καταναλωτικό τουρισμό.

Η κυρία Τζένη αγαπούσε τις συζητήσεις για την παλιά αριστοκρατική Λευκάδα αναπολώντας μέρες κάλλους και νεότητας. Είχε μεγάλο αρχείο για διάφορους λόγιους της Λευκάδας, το οποίο παρέδωσε σιγά-σιγά στην δρα Βιβή Κοψιδά Βρεττού, καθότι εκτιμούσε την ακαδημαϊκή της έρευνα και το πάθος της.

Της άρεσε πάντοτε να κάθεται να πίνει καφέ ή σουμάδα στην πλατεία ή στο Νήρικος με τις φιλενάδες της  και τα τελευταία χρόνια κατέληγε στο Μποσκέτο. Αγαπούσε να μιλάει επί παντός του επιστητού. Σου έκανε κριτική αν είχες παραμελήσει τον εαυτό σου, αν είχε πάρει μερικά κιλά και πάντοτε σου έδινε τις συμβουλές της για την ωραιότητά σου με τον δικό της ευθύτατο και όχι πάντοτε ευγενικό τρόπο.

Η κυρία Τζένη ήταν η επιτομή της παλιάς αριστοκρατικής Λευκάδας και γνώριζε πρόσωπα και πράγματα από τότε που το καράβι ο ΓΛΑΡΟΣ προσέγγιζε στην προκυμαία της Λευκάδας αφήνοντας τους ταξιδιώτες που έρχονταν απο την Πάτρα.

Είχε μεγάλη αυτοεκτίμηση και αγαπούσε τη νεότερη γενιά της Λευκάδας καθότι εύρισκε διάφορα ενδιαφέροντα να πει και να μάθει. Διψούσε να μαθαίνει γι αυτό ρωτούσε διαρκώς, αποκαλύπτοντας ελάχιστες πληροφορίες περί το άτομό της. Μου είχε πει ότι είχε αδελφό στρατιωτικό, ανήψια και ότι είχε παντρευτεί μια φορά για να χωρίσει πολύ γρήγορα.

Η κυρία Τζένη ήταν μια φιγούρα ιδιαίτερη, ήταν μια προσωπικότητα συνδεδεμένη με την παλιά Λευκάδα. Και όταν τα παράθυρά της έμειναν κλειστά πέρσι όλο το καλοκαίρι, όλοι ανησυχήσαμε για την απουσία της.

Τώρα η απουσία της θα είναι παραμόνιμη και τα σφαλιστά παράθυρα του σπιτιού της θα μας θυμίζουν ότι απο κεί πέρασε και έζησε μια πραγματική αριστοκράτισσα που ήξερε να κρατάει τα του οίκου της εντός, σκορπώντας τη λάμψη της στον κόσμο της Λευκάδας.

Κυρία Τζένη θα λάμπεις πάντα στις αναμνήσεις μας!