ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, January 16, 2011

Πινελιές από Λευκάδα

Ξύπνησα με τη Λευκάδα να με περιμένει στο κομπιούτερ μου από το Νίκο Καββαδα κι είπα να μοιραστώ μαζί σας τις χαρές της Λιμνοθάλασσάς μας. Μαζί με ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα "Ψηλά Τακούνια Γιά Πάντα", που ξετυλίγεται στη μακρινή μικρή πατρίδα μου

..."Το τέλος του Σεπτέμβρη βρήκε τις πέντε απόφοιτες ν’ απολαμβάνουν τα μπάνια τους στο νησί σε κλίμα αναμονής για τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Ο καιρός είχε ηρεμήσει απο τις πολλές ζέστες. H αύρα γλύστραγε απαλά στα σοκάκια. Τα ηλιοβασιλέματα έχυναν ένα χρυσορόδινο χρώμα στον ουρανό που ρούφαγαν αχόρταγα οι νεαρές κοπέλες κάνοντας ποδηλατάδες γύρω από τη λιμνοθάλασσα. Τα αποδημητικά πουλιά συγκεντρώνονταν εκεί στο ραντεβού του αποχαιρετισμού καλύπτοντας με τα φτερά τους τα θολά γκρίζα νερά. Το φθινόπωρο έδινε μια ήρεμη αίγλη στην πόλη τους που είχε αδειάσει απ’ τις άναρχες ορδές των παραθεριστών.

΄Οσα φθινόπωρα έφερναν στη μνήμη τους, πιανόνταν πάντοτε στα δόκανα του σχολείου βάζοντας ένα απότομο τέλος στο καλοκαίρι. ΄Ηταν η πρώτη φορά που ένιωθαν αυτή την εποχή στη σάρκα τους, που είχαν την πολυτέλεια να την γευτούν και ίσως να ήταν και η τελευταία, αφού ο επόμενος Σεπτέμβρης θα ’ταν αφιερωμένος στην αρχή του πανεπιστημιακού έτους και στους πάσης φύσεως συμβιβασμούς της ενηλικίωσής τους.

Η απουσία της Τζούλιας γινόταν περισσότερο αισθητή στην παρέα τώρα που είχαν καταλαγιάσει τα πράγματα και η σκληρή προετοιμασία για τις εξετάσεις στο πανεπιστήμιο είχε ολοκληρωθεί. ΄Ολες το παραδέχονταν στις συζητήσεις πως εκείνη ήταν πλασμένη να τιμάει τις μικρές λεπτομέρειες της φύσης που άφηναν αδιάφορες τις υπόλοιπες. Ναί, η Τζούλια είχε μέτρο διαφορετικό από το δικό τους. Άλλωστε σκάρωνε υπέροχα σχέδια στα χαρτιά. Το χέρι της ζωγράφιζε ό,τι αγκάλιαζε το μάτι. Το διακριτικό παρουσιαστικό της, τα καστανόξανθα μαλλιά, τα πράσινα μάτια της έλειψαν από την φωτογραφία που τράβηξε ο αδελφός της Νάνσυς για να θυμούνται το φθινόπωρο της αποφοίτησης..."


14 comments:

Ρούλα said...

Κάθησα σιωπηλά, σχεδόν ευλαβικά δίπλα στις απόφοιτες και απόλαυσα το όμορφο και νοσταλγικό ταξείδι, ταυτίστηκα με τα όνειρά τους!
Εξαιρετικό το βίντεο, τα συγχαρητήρια στον κύριο Καββαδά για το πόνημά του και σε σένα Ιουστίνη μου που είχες την ευγενή καλοσύνη να μας το παρουσιάσεις.
σε φιλώ

radiomichael said...

Ενα πραγματικό στολίδι των Επτανήσων.
Απο τους λίγους εναπομείναντες παράδεισους...

Αστοριανή said...

Ίουστίνη μας,
Διπλό-τριπλό κέρασμα...
μια Κυριακή 'λιόλουστη, με τα χιόνια έξω να περιμένουν...

Τι ομορφιά, στο νησί σου!
ακολουθούν τα λόγια σου, πετράδια της σκέψης,
τελειώνει η ανάρτηση-κέρασμα, ευγενικό κι απόσμενο-
με τη μουσική του ακορντεόν -που υπεραγαπώ-
και
το βίντεο που δεν με άφησε ασυγκίνητη ως το τέλος!
Από το παράθυρο, τα χιόνια πέφτουν διαμαντια-δάκρυα στο φιλί του ζεστού ήλιου...

Ξεκίνησα να σου γράψω μετά από το πρώτο σχόλιο
και είμαι ακόμη εδώ, ακούγοντας αποσπάσματα από το θαυμάσιο περιεχόμενο του βίντεο...

Θα επιστρέψω,
για να χαρώ μια ακόμη φορά τη λιμνοθάλασσα, τα ήρεμα νερά της, των διαφόρων ειδών πτερωτά...
τί μαγεία μου χάρισες!

Να είσαι καλά, Ιουστίνη μου!
Σ' ευχαριστώ,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
"αστοριανή"
ΝΥ

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου Ρούλα,
Ξύπνησα το πρωί και με περίμενε το βίντεο μ αυτή την καταπληκτική μουσική. Ετρεξα στις αναμνήσεις, στα ανέμελα πρωινά με τις φίλες, στις ποδηλατάδες γύρω απ΄αυτή την υπέοχη λιμνοθάλασσα.
Τουλάχιστον έχουμε αποθέματα ομορφιάς μέσα μας.
Φιλί του κρύου και του παγετού

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Μάικλ,
και πού να δείς με τα μάτια σου αυτόν τον Παράδεισο. Θα ξετρελλαθείς.
κάποιο καλοκαίρι ίσως!

Justine's Blog said...

Γιώτα του λυρισμού,
Ωραία είναι να ξυπνάς με πατρίδα, ήχους ακορντεόν, καθάριες εικόνες της χαράς. κι απέξω η λευκότητα του χιονιού να σου γνέφει πως κι εδώ όμορφα είναι!
Χαίρομαι που σε παρέσυρα στο ταξίδι μου.
Φιλί γλυκό και σε περιμένω να ξαναδείς και να ακούσεις τις ομορφιές του τόπου και των ντόπιων μας.
Φιλί

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΜΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.ΦΟΒΕΡΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!!!ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ Η ΛΕΥΚΑΔΑ.
ΕΙΧΕ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟ ΜΠΛΟΚΟΣΠΙΤΟ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΜΑ ΕΡΘΩ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΚΑΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.

La Gigi said...

αχ αυτά τα ψηλά σου τακούνια! κάθε φορά που τα διαβάζω είναι σαν πρώτη...
σε φιλώ

Justine's Blog said...

Γειά σου Σκρουτζάκο,
Δεχόματε καθυστερημένες ευχές, μην ανησυχείς. ναι, Η λευκάδα είναι μιά κούκλα, μιά πανέμορφη πόλη σ΄ένα υπέροχο νησί. Χαίρομαι να ξέρω πως γυρνάω σε εκείνη την ομορφιά πάντοτε.
Χαιρετίσματα

Justine's Blog said...

Τζιτζίνι μου εσύ,
Κι εγώ τα Ψηλά Τακούνια τάγραψα από καρδιάς. Εχουν τη σφραγίδα της νιότης μας που δεν θα τελειώσει ποτέ, Κι ας μη φοράω πιά Ψηλά Τακούνια.
Σε γλυκοφιλώ σμουτς. Εγραφα σήμερα........όλη τη μέρα

Μηθυμναίος said...

Όσο οι αναμνήσεις, καλή μου Ιουστίνη, έστω και με βιντεάκια, θα μπορούν να μας επισκέπτονται δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα. Θα τις ανακαλούμε στη μνήμη και ανάλογα, θα μελαγχολούμε, θα κλαίμε, θα γελάμε… και θα απολαμβάνουμε την εξαίσια μελωδία με τις υπέροχες εικόνες της πατρίδας σου! Και μια ματιά (και πάλι) στα "Ψηλά Τακούνια"… έτσι για να θυμηθούμε…

Έστω και ετεροχρονισμένα: Πολύχρονο να είναι το ιστολόγιό σου!!!

δεσποιναριον said...

Καναδεζουλα μου νοσταλγια γεματη, μας ταξιδεψες παλι στην πατριδα σου ετσι οπως μονο εσυ ξερεις. Ψηλα τακουνια σημερα με ενα ποντο παγο δεν μπορω να βαλω. Οσο για τα κοριτσια των ψηλων τακουνιων παντα μας θυμιζουν την αξια της φιλιας. Ματς μουτς

Justine's Blog said...

Πολύτιμη φίλε μου Στράτο,
Σ΄ευχαριστώ για όλα όσα είσαι στη ζωή μου.και για τις πολύτιμες συμβουλές σου στη μπλογκόσφαιρα.
Η Λέσβος , η λευκάδα, νησιά δεμένα με τη θρυλική Σαπφώ, μας κρατούν αιχμάλωτους στο άρμα των αναμνήσεων.
Φιλί γλυκό από το κρύο

Justine's Blog said...

Πρωτευουσιάνα μου,
Το είδα το πατινουάρ σας. Ξέρεις αυτή η παγωνιά είναι η πιό άθλια συνθήκη του χειμώνα.
Φαντάζομαι πως σήμερα μπορείς να ξαναπερπατάς στα Ψηλά Τακούνια, που είναι παντοτινά!
Φιλί από το κ΄ρυο της αρκούδας!!!